قانون، بازیچه دست «جوجه خوانین» ورزش!

چند روز پیش وزیر ورزش  در لابلای یکی از صحبت های خود درباره لزوم قانونمداری سخن گفته و تاکید کرده بود " سازمانی موفق خواهد شد که در آنجا قانون حکمفرما باشد.  " ما نیز در سرمقاله شماره گذشته  اشاره ای گذرا به این موضوع داشتیم اما تصمیم گرفتیم در این شماره  - با توجه به اتفاقات و اخباری که به ویژه اخیرا همه روزه از متن وحاشیه ورزش در رسانه ها منتشر شده و به گوش اهالی آن می رسد - کمی بیشتر در این باره بنویسیم. هرچند که گفتنی ها بارها گفته  و نوشتنی ها به کرات برقلم جاری شده اما چون گوش شنوایی نزد مسئولان ریز ودرشت ما نبوده ، از سر وظیفه بازهم باید نوشت و گفت و هشدار داد وتکرار کرد ، شاید گوش شنوا و همت و اراده ای برای شنیدن حرف حساب در میان مسئولان رنگارنگ و خیل مدیران ورزش پیدا شود. البته همین چند روز پیش آقای اسبقیان ، معاون توسعه ورزش قهرمانی در جمع مسئولان ورزش جانبازان و معلولان گفته است : " گوش شنوا در وزارت ورزش زیاد است و موضوعات این حوزه را پیگیری می کنم." امیدواریم همینطور که ایشان گفته ، باشد و معجزه ای در ورزش رخ دهد یا حضرات ،  متحول شده و گوش شنوا و روحیه پیگیری نزد آنها زنده شده باشد.

باری ، حرف آقای وزیر ورزش کاملا درست است ، هم عقلایی است و هم علمی وهم در محک تجربه بارها و بارها به اثبات رسیده ، آن هم نه فقط در ورزش بلکه هر جا و در همه حوزه های زندگانی بشری ، اقتصاد و سیاست و ... گرفته تا سازمان های بزرگ و زیرمجموعه ها و سیستم های کوچک و خرد. اگر غیر از این بود ، پیامبر اسلام (ص) در یکی از همان اولین اقدامات خود پس از ورود به مدینه در مسیر برپایی جامعه نوین مورد نظر خود ، اعلام" حکومت قانون" نمی کرد . بنابراین حاکمیت قانون وقانونمداری برای پیشرفت امور و تحقق اهداف ملی، اجتماعی واعتقادی ، یک امر بدیهی و اصل عقلایی - وحتما شرعی - است که هیچ عقل سلیمی در صحت و درستی آن تردید ندارد اما صحبت بر سر قبول داشتن یا نداشتن این اصل عقلایی و ثابت شده نیست، بحث برسر " عمل" به این اصل و اصول مشابه آن است. آنچه که یک جامعه ، سیستم وسازمان را به پیش می برد و به اهداف و آرمان های خود نزدیک می کند ، قبول داشتن لفظی وشعاری" اصول" نیست، " عمل " به آن اصول است. هر کسی به این اصول بیشتر ، بهتر و دقیق ترعمل کند ، پیشروتر و موفق تر است. کسانی که در این باره فقط زبان در دهان می چرخانند و کلمات را به بازی می گیرند و فکر می کنند به صرف " حلوا ، حلوا گفتن " ، دهان شان شیرین می شود ، ول معطلانی هستند که از " عمل صالح و منطقی" طفره می روند وبا عمر و سرمایه ملک و ملت بازی می کنند. کسی در تاثیر قانونمداری و رعایت مقررات وحاکم بودن حساب و کتاب در پیشرفت ورزش شکی ندارد و همانطور که بالاتر آمد،آقای وزیر هم بر این امر تاکید ورزیده ، اما کافی است به دور و برخودمان و وضعیت ورزش و اتفاقاتی که این روزها هوش وحواس علاقه مندان را به خود جلب کرده ، نگاهی بیندازیم تا به این نتیجه برسیم که در ورزش ما و صدر و ذیل آن به قانون و قانونمداری اهمیت بایسته داده نمی شود.

 بارها نوشته ایم نحوه اداره ورزش ما به شیوه های ملوک الطوایفی می ماند که هر مدیری ، چونان خوانین و مهتران قبیله بر راس فدراسیون ، اداره وتیمی  نشسته و هر طور می خواهد حکمرانی می کند ! او فارغ از شایستگی ها ، از هر کسی خوشش آمد ، جذبش می کند و پست و موقعیت ومیدان گرد وخاک و تصمیم گیری و..‌ در اختیارش می گذارد و از هرکسی هم به هر دلیل شخصی و غیر شخصی  خوشش نمی آید - ولو متخصص باشد، به درد ورزش بخورد، فکور و مبتکر و بی ادعا وعاشق خدمت باشد و.‌‌.. - چون آقای خان یا همان مثلا رئیس فلان فدراسیون و سرمربی فلان تیم و مدیر فلان باشگاه از او خوشش نمی آید، منزوی و خانه نشین می شود. جهت اطلاع عرض می کنیم الان بعضی از این  جوجه خوانین! چون کیهان ورزشی حاضر به مجیزگویی و پاچه خاری وجایزه بگیری از آنها نیست، برخلاف" قانون" رسمی  کشور، برای خبرنگار وعکاس قدیمی ترین و معتبرترین نشریه ورزشی این مملکت کارت ورود به سالن و تهیه گزارش خبری و تصویری صادر نمی کنند!! این موضوع به اطلاع یکی دو وزیر قبلی ( که حتما آنها نیز درباره اینکه قانون چیز مفیدی است! چیزهایی بلدند) هم رسیده اما ظاهرا زور واراده خوانین قوی تر بوده که هیچ اتفاقی نیفتاده است ! البته با توجه به اینکه آقای اسبقیان ادعا کرده که گوش شنوا دارد، شاید این بار اتفاقی بیفتد. اگر اتفاقی افتاد ، حتما خواننده عزیز را در جریان خواهیم گذاشت. این مثال را آوردیم تا بگوییم بیهوده حرف نمی زنیم. درضمن کیهان ورزشی باتجربه برای تهیه اخبار و گزارش ، منتظر امضای " پیزوری " و بی ارزش این موجودات مدیرنما نیست و بدون کارت هم حتی می داند پشت درهای بسته بعضی از اتاق های این نوع فدراسیون های " ملوک الطوایفی زده " چه می گذرد که بهتر است همینجا تمامش کنیم!

در شماره های قبل هم نوشتیم و تاکید کردیم اکنون  بزنگاه وفرصت خوبی است که مسئولان ورزش که به تازگی ردای ریاست و مدیریت بر دوش افکنده اند، به دنبال ایجاد یک تحول اساسی و اصلاح اصولی و ساختاری باشند که این بزرگترین نیاز ورزش ماست. برای این‌ کار هم  شرط اول آن است که آقایان بدانند به کجا آمده اند ، مخاطب شان کیست و با چه  عناصر مخل و جریانات سدکننده و باندهای مزاحمی طرف هستند . آنها باید از حرف زدن و شعار دادن و رویا بافی و ایده آل پروری و... - که بیش از هر چیز نشان می دهد اصلا در باغ نیستند - پرهیز کنند وبعد با توجه به این شناخت ، برای سالم سازی محیط ورزش ودفع سموم و علف های هرز همت کرده و غیرت مسئولیتی و شجاعت ملی و انقلابی خود را به کار بگیرند. راستی آن است که قانون درخیلی از جاهای این ورزش به هر دلیلی با غفلت واهمال و انفعال  وحتی همدستی بعضی ازمسئولان ومدیران فرصت طلب، عوضی آمده، منفعل و بزدل و بدهکار رای این و آن و... به بازی گرفته شده ومحلی از اعراب ندارد. اینکه می بینیم" اعتماد و احترام و اعتبار"  از فضای ورزش ما رخت بربسته وحالا تماشاگر به تکنولوژی VAR  هم شک می کند ، از همین روست.

ورزش درست نمی شود تا این اعتبار و اعتماد بازگردد و اینها برنمی گردد،  مگر آنکه قانون وحساب و کتاب و ضوابط و شفافیت بر تارو پود ورزش حاکم شود . وقتی این کارها انجام گرفت و  بساط این " هرکی به هر کی "ها و ملوک الطوایفی ها وخان وخان بازی ها  تمام شد و هرکسی سر جای خودش نشست، پا را از گلیم خودش درازتر نکرده وهرچه بر دهانش آمد ، نثار این و آن نکرد و درحد و اندازه خودش حرف زد، آن وقت می شود درباره راه های پیشرفت و موفقیت ورزش حرف زد. آن وقت می شود به قول آقای اسبقیان درباره چگونگی تحقیر ورزش آمریکا - که در المپیک اخیر بر صدر جدول نشست - در المپیک آینده ، طراحی و برنامه ریزی کرد اما بدون تعارف و رودربایستی ، صریح عرض  می کنیم با این وضع اداره و مدیریت ورزش نمی توان آمریکا را در این حوزه تحقیر کرد. بزرگترین و کارسازترین راه تحقیر بدخواهان این سرزمین ، تحقق شعار " ایران قوی ، ورزش قوی " است. آیا ریزو درشت مسئولان ورزش ما به تحقق این شعار فکر می کنند یا چنانکه بارها نوشته و دراین جا هم تکرار کرده  ایم و درآینده بازهم خواهیم نوشت ، خیلی ( حواس مان هست چه می نویسیم . بله ، " خیلی") از کسانی که مدیریت های ورزش و فدراسیون ها را اشغال کرده اند ، اصلا در این حال و هوا نبوده و به دنبال کاسبی و" بیزینس" و خان بازی خودشان هستند ؟! با این قماش که نمی شود برای ایران قوی ، ورزش قوی ساخت و ...

*سیدمحمدسعید مدنی