آرتتا، گواردیولا یا مورینیوی بعدی نیست

میکل آرتتا بعد از دومی آرسنال در فصل گذشته با اختلاف دو امتیاز و با وجود پیروزی در دیدار هفته آخر مقابل اورتون گفته بود: «منچسترسیتی جام را از ما گرفت. این دومین فصل است. تنها یک راه برای فتح جام وجود دارد. باید مصمم‌تر باشیم. باید تمام محدودیت‌ها را از بین ببریم و این قدم بعدی است. اگر کاری که باید را انجام دهیم، به هدف نزدیک‌تر خواهیم شد و بالاخره قهرمان می‌شویم. در نهایت این اتفاق خواهد افتاد.»
آرتتا همچنین اصرار داشت که تیمش در مسیر درستی است و دارد به سرعت رشد می‌کند. او با همین حرف‌ها توانست دست کم به مدت یک فصل دیگر حمایت هواداران ناامید را داشته باشد. از زمان انتخاب آرتتا در دسامبر ۲۰۱۹، آرسنال مسیری طولانی آمده، اما قهرمانی در اف‌آی کاپی که آرتتا در پایان آن فصل به دست آورد، هنوز تنها جام این مربی با " توپچی‌ها " است. آرسنال باید تا ماه می‌سال آینده تحول خودش را به پایان رسانده باشد، زیرا ۵ سال بدون موفقیتی قابل توجه، چیزی نیست که توسط باشگاهی بزرگ مثل آرسنال قابل تحمل باشد. اگر آرسنال نتواند یک بار دیگر در کورس قهرمانی منچسترسیتی را شکست دهد، دیگر آرتتا نمی‌تواند ادعا کند که در حال پیشرفت به همراه تیمش است.
متاسفانه، با توجه به شرایط فعلی، امید فتح لیگ به سرعت برای تیم لندنی محو می‌شود. تنها ۱۰ بازی از فصل جدید گذشته است، اما آرسنال ۷ امتیاز کمتر از لیورپول صدرنشین و ۵ امتیاز کمتر از منچسترسیتی، مدافع عنوان قهرمانی دارد. اگر چه فرصت زیادی برای تغییر این شرایط وجود دارد، اما این اتفاق تنها زمانی می‌افتد که مربی اسپانیایی هویت تاکتیکی خود را پیدا کند.
*کمبود شدید خلاقیت
تازه‌ترین ناکامی آرسنال مقابل نیوکاسل رقم خورده است، جایی که آنها دوازده ماه پیش هم در سنت‌جیمز پارک شکست خوردند. بازی سال گذشته بسیار جنجالی بود، اما آرتتا بابت شکست این بار تیمش که با تک گل الکساندر ایزاک رقم خورد، نمی‌تواند بهانه‌ای داشته باشد. خود آرتتا بعد از بازی گفت: «لایق شکست بودیم. شروع خوبی داشتیم، اما به خوبی دفاع نکردیم. آنها گل زیبایی زدند و سپس شرایط بازی عوض شد. ناراحت هستم. نتوانستیم آن بازی که می‌خواستیم را انجام دهیم.» آرسنال در این بازی کاملا مالکیت توپ را در اختیار داشت، اما نتوانست خطری روی دفاع نیوکاسل ایجاد کند. این نسخه آرسنال از نظر فیزیکی مشکلی ندارد، اما به شدت در زمینه خلاقیت رنج می‌برد. کای هاورتز در حمله تنها بود و تروسارد، در ارسال پاس متزلزل نشان داد. گابریل مارتینلی هم نتوانست از مدافع مستقیمش رد شود. غیبت مارتین اودگارد بدون شک برای آرسنال دردسرساز شده، اما تاکتیک‌های آرتتا هم مشکل بزرگی است. او دیگر ریسک پذیر نیست و وقتی آرسنال گل اول را می‌خورد، نقشه دومی ندارد.
*تبدیل شدن به مورینیو
آنها وقتی با دو گل از بورنموث عقب افتادند هم شرایط مشابهی را تجربه کردند. آرتتا دوست دارد با زدن گل‌های کم و بدون گل خوردن به پیروزی برسد. تاکید او به جای این که روی گلزنی در جریان بازی باشد، روی استفاده حداکثری از ضربات شروع مجدد است. " توپچی‌ها " روش همیشگی خود را با یک رویکرد محتاطانه عوض کرده‌اند و حتی وقتی جلو می‌افتند هم به همین روش پایبند می‌مانند. شاگردان آرتتا امتیاز‌های مهمی را مقابل برایتون، سیتی و لیورپول از دست دادند، آن هم در حالی که گل اول را زده بودند ولی مربی اسپانیایی تصمیم گرفت برای حفظ نتیجه به اتلاف وقت روی بیاورد. جیمی کرگر بعد از تساوی آرسنال مقابل لیورپول گفت: «آرتتا کم‌کم دارد به یک مربی شبیه خوزه مورینیو تبدیل می‌شود و هیچکس فکر نمی‌کرد چنین اتفاقی بیفتد. آنها از حریف پیش بودند و خیلی خوب بازی می‌کردند، اما در نیمه دوم عقب کشیدند. می‌دانم چند مصدوم دارند، اما آنها بازیکنان تهاجمی خوبی داشتند که می‌توانستند در ضدحمله به گل برسند. این که تیم عقب بکشد، دستور مربی است، اما بیش از حد اتفاق می‌افتد.» مورینیو در دوران حضورش در چلسی همیشه دفاع را ارجح بر حمله می‌دانست، اما بازیکنانی نظیر دروگبا، لمپارد، هازارد و کاستا داشت که می‌توانست بابت برد در مسابقات رویشان حساب کند. آرسنال چنین بازیکنانی را ندارد و به همین خاطر هم هست که رویکرد آرتتا جواب نمی‌دهد.
*قدم به عقب
پیرس مورگان، مجری مشهور بعد از شکست آرسنال مقابل نیوکاسل گفت: «آرسنال نسبت به فصل گذشته عقبگرد داشته است. نداشتن جایگزین مناسب برای اودگارد و نخریدن یک مهاجم در کلاس جهانی باعث شده آرسنال دچار مشکلات جدی شود که خیلی ناراحت‌کننده است.» مورگان چندان خبره فوتبال نیست، اما نمی‌توان با حرف‌هایش مخالفت کرد. آرسنال به قدر کافی نمی‌برد و این نتیجه مستقیم رویکرد آرتتا در پنجره تابستانی نقل و انتقالات است. او امیل اسمیت رو را به فولام فروخت و فابیو ویرا را نیز به پورتو قرض داد و این باعث شد اودگارد تنها بازی‌ساز واقعی تیمش باشد. آرتتا همچنین ۷۲ میلیون پوند روی خرید ریکاردو کالافیوری و میکل مورینو خرج کرد، در حالی که باید یک بازیکن شماره ۹ تمام عیار می‌خرید. هاورتز با زدن ۷ گل در ۱۵ بازی، خط حمله آرسنال را به خوبی هدایت کرده، اما او یک مهاجم برجسته نیست و گابریل ژسوس، جایگزین وی هم در ۲۶ بازی اخیر تنها یک بار گل زده است. در تابستان شنیده می‌شد که آرسنال به جذب ایزاک علاقه دارد که می‌تواند خط حمله این تیم را تقویت کند، اما آرتتا می‌گوید که از جذب نکردن این مهاجم سوئدی ناراحت نیست: «بازیکنانم را دوست دارم و آنها را با کسی عوض نمی‌کنم.» به خاطر سرسختی‌های مربی، هاورتز و ساکا هنوز بار اصلی گلزنی تیم آرسنال را بر دوش می‌کشند. مارتینلی و تروسارد فقط گاهی اوقات موفق به گلزنی می‌شوند و رحیم استرلینگ هم هنوز نتوانسته تغییر قابل توجهی در تیم جدیدش ایجاد کند. تلاش آرتتا برای تبدیل کردن آرسنال به یک " ماشین پیروزی "، موفق نبوده و او باید به سرعت کاری انجام دهد تا این شرایط عوض شود.
*تلاش بیش از حد
البته این اولین باری نیست که آرتتا از یک مربی قهرمان لیگ برتر الگوبرداری می‌کند. گواردیولا مدت‌هاست که الگوی اصلی او بوده است، چرا که آرتتا چندین سال به عنوان دستیار پپ در سیتی فعالیت می‌کرد. آرتتا از همان روز اول از الگو‌های اصلی گواردیولا در آرسنال استفاده کرد و در تلاش بود با ایجاد برتری عددی و چرخش توپ و پرس شدید هنگامی که تیمش توپ ندارد، بازی را به حریف دیکته کند. استفاده از مدافعین کناری توانمند، حیاتی است و آرتتا هم اعتراف کرده که این رویکرد را از گواردیولا گرفته است. آرتتا دوست دارد مانند گواردیولا یا دست کم مورینیو یک نابغه باشد، اما تازمانی که برای تبدیل شدن به چیزی که نیست، بیش از حد تلاش کند، این اتفاق نخواهد افتاد.
*ناکامی در استفاده از فرصت‌ها
اگر چه آرسنال از نظر کسب امتیاز در دو فصل گذشته خیلی به سیتی نزدیک شد، اما هیچوقت حس نمی‌شد که سلطه سیتی بر فوتبال انگلیس تحت تهدید جدی است. سیتی ۵ بار در ۶ سال گذشته جام قهرمانی را به خانه برده، اما در این فصل قهرمانی آنها تضمین شده به نظر نمی‌رسد، چون نتوانسته‌اند مثل سابق نتیجه بگیرند که بخشی از آن به خاطر مصدومیت رودری، برنده توپ طلای امسال دنیای فوتبال است. او رباط صلیبی پاره کرده است و تا آخر فصل از میادین دور خواهد بود. سیتی بدون رودری مثل همیشه نیست و کواچیچ و نونز هم نمی‌توانند جای او را پر کنند. سیتی همچنین دی‌بریون، واکر، دوکو، گریلیش، دیاز، آکانجی و استونز را در هفته‌های اخیر به خاطر مصدومیت از دست داده و همین دست گواردیولا را برای نتیجه گرفتن بسته است. دقیقا جایی که سیتی در حال تزلزل است، آرسنال باید از این شرایط استفاده می‌کرد، اما این تیم لیورپول به همراه آرنه اسلوت است که از فرصت پیش آمده نهایت استفاده را برده و آرسنال شرایط خوبی را تجربه نمی‌کند. 
*چه در پیش است؟
آرسنال فقط در ۳ دیدار از ۸ بازی اخیرش در لیگ برتر برده است و اسم این را نمی‌توان " لغزش مقطعی " گذاشت. این تیم در بسته نگه داشتن دروازه‌اش نیز ناموفق بوده و در ۶ بازی آخر گل خورده و همین موضوع نشان می‌دهد که از نظر دفاعی هم افت کرده و بهتر نشده است. اگر آرتتا فکری برای استراتژی فعلی تیمش نکند، " توپچی‌ها " تا قبل از تعطیلات کریسمس از کورس قهرمانی خارج خواهند شد. اگر این اتفاق بیفتد، جایگاه مربی هم به خطر خواهد افتاد. آیا آرتتا تا نهایت توانش آرسنال را جلو برده و بیش از این نمی‌تواند؟ آیا این تیم نیاز دارد که مربی ثابت‌شده و باتجربه‌تری را به امارات بیاورد تا قدم بعدی را بردارد؟ جواب این سوالات به زودی مشخص خواهد شد. آرسنال بازی‌های سختی در پیش دارد و اگر آرتتا نتواند توازنی که در این فصل در تیمش وجود نداشته را ایجاد کند، به زودی وارد بحران خواهد شد و آن وقت است که هواداران باز هم برای موفقیت باید منتظر فصل بعدی باشند. به زودی خواهیم فهمید که آرتتا توانایی خارج کردن آرسنال از این شرایط را دارد یا نه.

*آرمین زمانی