اصل و فرع ورزش
کیهان ورزشی-
از بعضی اظهارات و گفتههای اخیر مسئولان ورزش چنین بر میآید که اینان نیز رفته رفته دارند به ورطه و شرایطی گرفتار میشوند که اسلاف ایشان نیز یکی یکی و خیلی وقتها ناخواسته به آن دچار شده و زمان و فرصت مدیریتی خود را از دست دادهاند.
سابقه و شواهد چنین نشان میدهد که هر فردی به عنوان مدیر ارشد ورزش (سابقا در قواره معاون رئیسجمهور و در چهار دولت اخیر به عنوان وزیر ورزش و جوانان) منصوب شده، در بدو امر و شروع کار به اصطلاح با توپ پر و شعارهای آتشین، عزم جزم خود را برای ترمیم خرابیها و اصلاح امور ورزش و پرداختن به کارهای اصولی و اصلاحی و اساسی و پایان دادن به روزمرگیها و کارهای کلیشهای و تکراری و فرصت سوز و... اعلام کرده و سخت باعث امیدواری و خشنودی اهالی اصیل ورزش از جمله کارشناسان و استخوان خرد کردهها و همه کسانی شده که سربلندی و پیروزی و افتخارآفرینی ایران و ایرانی را در همه عرصهها و میادین از جمله ورزش خواهانند و از آن طرف سبب نگرانی و وحشت باندها و جریانات فرصتطلبی شده که صرفا برای کسب منفعت و استفاده از مواهب به ورزش چسبیده و آویزان شده و بساط کاسبی و سوءاستفاده و تخریب و... را گسترده اند که مبادا «وضع موجود» که بیشتر به نفع آنان است تا خود ورزش، به هم بخورد و منافع نامشروع و جایگاههای غصب شده را از دست بدهند.
باز سابقه و تجربه نشان میدهد که با گذشت زمان و سپری شدن ایام، در عمل اتفاق خاصی نیفتاده و رفته رفته، حرارت مسئولان درگیرودار کارهای اجرایی و برخورد با موانع و واقعیتها فروکش کرده و از تغییر و تحول، چشم پوشیده و به «وضع موجود» رضایت داده و قید پرداختن به مسائل اصلی و ترمیم و اصلاح مسائل ساختاری را زدهاند و کماکان به روزمرگیها و امور جاری و فرعی پرداخته و خلاصه در تداوم وضع حاکم، به پدید آورندگان و جریانات منتفع از آن، کمک کرده و خواسته و ناخواسته نقش دستیار و حامی را برای آنان بازی کردهاند!
این اتفاق ظاهرا در مدیریت جدید ورزش هم در شرف تکرار است. همانطور که اشاره شد در اظهارات اخیر ایشان بر خلاف روزهای آغازین، مسائل روزمره و کم اهمیت و در یک کلام «فرعی» پررنگتر مطرح شده است. اگر قبل از اخذ رای اعتماد و یا در همان روز و بعد از آن، سخن یکسره بر مدار اصلاح، ترمیم و تقویت ساختار ورزش، مبارزه با باندهای فاسد در ورزش و به میدان فراخواندن عناصر و افراد متخصص و حاکم کردن اصل شایستهسالاری و... میچرخید، در یکی دوماه اخیر این بحثها یا به کلی منتفی شده و یا خیلی خیلی کم از زبان مسئولان ورزش خاصه وزیر آن شنیده می شود و به جای آن بحثهای تکراری و کلیشهای گذشته را میشنویم مثل تاکید نتیجه گرایی و مدال آوری و کمیت گرایی و اینکه از فلان رشته توقع داریم در بازیهای آسیایی آینده این تعداد مدال بیاورد و از آن یکی رشته توقع آن تعداد مدال، و یا ما از فعالیت فلان مجری و گزارشگر در تلویزیون حمایت میکنیم و... حرفها و اظهاراتی که اولا جزو مشکلات و اولویتهای ورزش ما نیست که فردی در سطح وزیر بخواهد به آنها بپردازد و برایشان وقت صرف کند و ثانیا هیچکدام مسائل تازه و مهمی نیستند که قبلا طرح نشده باشد و اتفاقا در این باره چندین تماس و پیام اعتراضی از سوی خوانندگان محترم و فهیم مجله داشتیم که چکیده حرفشان این بود که ورزش هزار و یک مشکل دارد، وزیر ورزش، اما «پوپولیستی» حرف میزند و درباره مسائل فرعی دغدغه دارد... که چند نمونه از آن در صفحه خوانندگان به چاپ رسیده است...
باری، حوصله خواننده گرامی را سر نبریم. فکر میکنیم همین اشاره برای رساندن منظورمان کافی باشد. به سهم خود و بنابر وظیفهای که داریم، تاکید کرده و هشدار میدهیم که مسئولان ارشد و شخص وزیر محترم ورزش هشیار باشند و خواسته و ناخواسته به ورطهای گرفتار نیایند که اکثر قریب به اتفاق اسلاف و همگنان پیشین به آن دچار شدند.
امور جاری و روزمره و مسائل حاشیه ای و نه چندان مهم و گاه حتی انحرافی، مسئولان و سیاستگذاران و برنامهریزان را از پرداختن به مسائل ریشهای و ترمیم و اصلاح ساختار و زیر بنای ورزش و حرکت آن در مسیر ثبات و اصلاح و قوی و قویتر شدن بازداشته است که همانطور که بالا اشاره شد و سالها و بارها بر آن تاکید شده، اصلا امری اتفاقی و طبیعی نیست و سناریو و برنامه حساب شده ای است برای آنکه مسئله مهمی چون اصلاح و تحول و پیشرفت در ورزش مستعد و با ظرفیت و بالقوه و توانمند و غنی ورزش ایران رخ ندهد.
برای اینکه «وضع موجود» حفظ شود تا باندهای فرصت طلب و جریانات مخرب دلالی و بالاخره افراد سفارشی و سوگلی و مدیران تحمیلی فاقد صلاحیت و تخصص، کماکان جولان دهند و به قیمت حفظ جایگاه و منافع خود و بهره گیری از مواهب ورزش و ارضای حس جاه طلبی، مانع از حرکت روان آن در مسیر پیشرفت بایسته و مورد انتظار شوند. بنا بر وظیفه و بر اساس تجربه، این هشدار را دادیم، به این امید که مسئولان فعلی ورزش، این سناریوی سراسر منفی و مخرب را جدی بگیرند و در آن «نقشی» بازی و به قول اهالی سینما «رُلی» را ایفا نکنند...!
سید محمد سعید مدنی