نجات فوتبال، مهمتر از انتخاب رئیس فوتبال!
کیهان ورزشی-
این روزها یکی از صحبتهای محافل فوتبالی و اهالی وعلاقهمندان به فوتبال، موضوع " انتخابات" است که قرار است در اسفندماه (کمتر از دوماه دیگر) برگزار شود. ازهفته گذشته نیز ثبت نام داوطلبان آغاز شده و کسانی ثبت نام کرده اند. نام دیگرانی هم مطرح شده که میخواهند برای حضور در عرصه رقابت و رسیدن به پست ریاست اگر نگوییم مهمترین، اما بدون شک یکی از مهمترین فدراسیونهای ورزشی کشور وارد میدان شوند. در حالی انتخابات فدراسیون فوتبال قرار است انجام شود و بحثهای انتخاباتی در حال گرم شدن است و افرادی میخواهند شانه زیر بار مسئولیت دهند که بدون تعارف و رودربایستی و به اذعان قاطبه اهالی اصیل و استخوان خردکرده، فوتبال ایران اصلا وضعیت مناسب و خوشایندی ندارد و در مسیری روبه ناکجا آباد در حال حرکت است؛ و باز این در حالی است که به نظر میرسد فوتبال آسیا وارد مرحله جدیدی شده و در کنار تیمهایی مثل ژاپن که خود را به کلاس جهانی نزدیک میکند، بسیاری از تیمها و کشورهایی که تا چندی پیش در فوتبال حرفی برای گفتن نداشتند برای ایجاد تحول در این رشته به تکاپوی جدی و تلاشهای اساسی و بنیادین روی آورده اند؛ و همه اینها در حالی است که طی دوسه دهه اخیر دیدگاه و تفکری بر فوتبال حاکم شده که از زیباییهای این ورزش جذاب کاسته و خیلی از دوستداران و علاقهمندان به این رشته ورزشی را دلزده و مایوس واز آن بیزار کرده و فراری داده است.
صریحتر بگوییم فوتبال سال هاست به دست نا اهلان ونامحرمان و فرصت طلبها افتاده و اینها به خاطر منافع نامشروع و سیری ناپذیر خود با استفاده از ابزار در اختیار، خاصه رسانهها در اشکال و انواع مختلف آن و تحت شعارهایی مثل حرفهای گری و فوتبال روز دنیا و... تا توانسته اند آن را از اصالتها و ارزشهای اخلاقی و پهلوانی، تهی کرده اند. کسانی که با گذشته درخشان فوتبال ایران آشنا هستند و همچنین فوتبال دنیا را در بالاترین سطوح حرفهای گری میشناسند، خوب میدانند که فوتبال ما با شاخصههای یک فوتبال سالم و حرفهای کیلومترها فاصله دارد و...
حرف درباره فوتبال ایران و وضعیت ناخوشایندی که بر آن حاکم شده، فراوان است که هم ما وهم دیگران بارها و به کرات در مورد آن نوشته و هشدار داده ایم و البته به جایی هم نرسیده است. تا زمان انتخابات فرصت هست و ما نیز سعی خواهیم کرد دراین فاصله به سهم خود آنچه را ضروری و لازم میدانیم بنویسیم و یادآور شویم، اما سخنی که در این مقال و مقطع که هنوز فرصت هست، لازم میدانیم در اینجا با صدای بلند و صریح اعلام کنیم، این است که: ادامه این وضع و روند اصلا وبه هیچ وجه به صلاح فوتبال مستعد ایران نیست. این وضعیت از حیث دیدگاه و بینش و همچنین از نظر شیوه مدیریت و روش اجرایی حتما و بدون شک باید تغییر کند.
مسئولان ارشد باید در این باره فکری کنند و چارهای بیندیشند و برای فوتبال طرحی نو دراندازند که با شرایط کنونی و تحمیل شده، اگر بزرگترین و موفقترین مدیران فوتبالی و ورزشی دنیا را هم در راس فوتبال ایران قرار دهید، کاری بیشتر از اینکه مدیران فعلی انجام میدهند، نخواهند توانست انجام دهند. طی سالهای گذشته بر فوتبال ما به دلایل مختلف جریانات فرصت طلب و منفعت طلب و بعضا مفسد (اخلاقی و مالی و...) چنگ انداخته وچون ملک طلق و ارث پدری به آن نگاه میکنند و به راحتی و با رفتن این مدیر وآمدن آن مدیر هم حاضر به عقب نشستن و دنبال کار وکاسبی خود رفتن نیستند، بلکه برعکس همانطور که آمد با کمک ابزار رسانهای و حمایت تاسف برانگیز از سوی بعضی از مراکز ذیصلاح و مقامات ظاهرالصلاح و... باهر فرد وجریانی که قصد اصلاح و ایجاد تحول مثبت در فوتبال داشته باشد وحاضر نباشد به این افراد و جریانات پدرخوانده و اختاپوسی باج دهد وبا آنها کنار بیاید، در میافتند و کاری میکنند که طرف یا مقابل خواستههای آنان تسلیم شود و یا عطای ماندن را به لقایش ببخشد و آبرو وحیثیت خود را حفط کند و کنار برود تا این جریانات شارلاتان مسلک همچنان بر تاروپود فوتبال حاکم باشند و برای کسب چند دلار بیشتر، دمار از روزگار فن و فرهنگ واخلاق و سابقه درخشان وآینده بهتر آن در بیاورند!
بنابراین آنچه امروز باید درباره فوتبال ایران، برای مسئولان ارشد ورزش، شخص وزیر محترم، رسانههای درستکار و کارشناسان واقعی و بالاخره اهالی وعلاقهمندان فوتبال و ورزش مطرح باشد، این است که چگونه و با چه ترفند و روشی میتوان فوتبال را از چنگ آفاتی، چون شارلاتانیسم و دلالی افسار گسیخته نجات داد. یافتن این روش و مکانیسم، اولویت فوتبال و مهمتر از آن است که چه کسی رئیس فدراسیون فوتبال شود. امیدواریم در این باره فکری اساسی شده وچارهای گره گشا پیدا شود که اگر نشود، وضع ناخوشایند فوتبال از اینی هم که هست، بدتر خواهد شد.
سید محمدسعید مدنی