سقوط مرد بلژیکی
کیهان ورزشی-
در حالی که منچسترسیتی با پپ گواردیولا بعد از سال‌ها سلطه در لیگ برتر، امسال با مشکلات جدی رو‌به‌رو شده و نتوانسته نتایج خوب گذشته را تکرار کند و از کورس قهرمانی هم جا مانده، افت یکی از بازیکنان کلیدی این تیم بیش از سایرین به چشم آمده است. کوین دی‌بروین که روزی یکی از ارکان کلیدی تیم گواردیولا و قلب تپنده و بازیکن بازی‌ساز مربی اسپانیایی محسوب می‌شد، در فصل جاری تنها سایه‌ای از روز‌های خوب خودش بوده و همین باعث شده که شایعات زیادی در مورد عدم تمدید قرارداد این هافبک بلژیکی و جدایی او در پایان فصل به گوش برسد. به نظر می‌رسد زمان خداحافظی با یکی از ستاره‌های تاریخ مدرن منچسترسیتی فرا رسیده است و مرد بلژیکی خط میانی گواردیولا فصل آینده در تیمی که احتمالا عربستانی باشد، توپ خواهد زد تا شاهد به پایان رسیدن روز‌های خوب یکی از برترین هافبک‌های دنیای مدرن فوتبال در لیگ برتر و منچسترسیتی باشیم.
پایان "جادوگر اتحاد"
ریچارد مارتین (گل)
آخرین فصل حضور مایکل جوردن در تیم شیکاگو بولز بسیار موفق بود و منجر به قهرمانی این تیم در لیگ بسکتبال آمریکا شد. با این حال آخرین فصل کوین دی‌بروین در منچسترسیتی بیشتر شبیه یک ناکامی تمام عیار است. هافبک بلژیکی در تلاش است تا روز‌های خوب دوران جوانی‌اش را تکرار کند. با این حال اصلا شبیه آن بازیکن جوان سابق نیست و همین موضوع باعث شده تا هواداران منچسترسیتی با چشمانی غمبار و ناباوری به پایان رسیدن ستاره تیم‌شان را تماشا کنند.
در فصل جاری نشانه‌های زیادی وجود داشت که می‌گفت دی‌بروین دیگر ستاره سابق نیست، اما هیچ نشانه‌ای واضح‌تر از نمایش این بازیکن در جریان شکست مقابل لیورپول نبود. مدیران سیتی باید حقیقت را قبول کنند و در ادامه فصل از کاپیتان تیم‌شان بااحتیاط کامل استفاده کنند تا از شرمندگی بیشتر این بازیکن مقابل هواداران جلوگیری شود.
ناراحت‌کننده
تماشای بازی این فوتبالیست ۳۳ ساله مقابل لیورپول، ناراحت‌کننده بود. البته به جز ۳ هزار هوادار لیورپول که در ورزشگاه اتحاد حضور داشتند. دی‌بروین در سال‌های اخیر یکی از کابوس‌های لیورپول بود و در فصل ۲۰۲۲-۲۰۲۱ که در نهایت دو تیم با یک امتیاز اختلاف به کار خود پایان دادند، در هر دو بازی رفت و برگشت گلزنی کرد. او در آن فصل با زدن ۱۵ گل بهترین گلزن منچسترسیتی بود و علاوه بر آن ۸ پاس گل هم داد. او در جریان رسیدن تیمش به قهرمانی، در دیداری به یاد ماندنی توانست در یک بازی مقابل ولوز ۴ گل بزند.
اما در بازی اخیر سیتی مقابل لیورپول، او نتوانست خود را با سرعت بازی هماهنگ کند و پاس‌های خوبی به یارانش برساند. او در نهایت با پای چپ از سمت راست یک شوت به سمت دروازه زد ولی نتیجه این کار هم رضایت بخش نبود، چون توپ در نزدیکی پرچم کرنر از زمین بیرون رفت تا هواداران اندک لیورپول بابت این اتفاق شادی کنند.
در واقع پپ گواردیولا با بیرون کشیدن این بازیکن از زمین به او لطف کرد، چرا که او در نیمه دوم هم نمی‌توانست توپ را نگه دارد و حتی یک کرنر هم داد. در نهایت این بازیکن جایش را به جیمز مک‌آتی داد و بسیاری از هواداران سیتی هنگام تعویض او از جای خود بلند شدند تا کاپیتان شان را تشویق کنند، اما این را نمی‌توان یک تشویق ایستاده حساب کرد و بیشتر نوعی همدردی با بازیکنی بود که روزگاری هواداران را به شدت به وجد می‌آورد.
باید فصل پیش جدا می‌شد
مدتی است که دی‌بروین دیگر آن ستاره سابق نیست. فصل گذشته بعد از چهارمین قهرمانی پیاپی، صحبت‌هایی از پیوستن او به عربستان و تیم الاتحاد به گوش می‌رسید و خود این بازیکن نیز به رسانه‌های بلژیک گفته بود: «در سن و سال من، باید آماده هرچیزی باشید. صحبت از مقدار پول بسیار زیادی است، آن هم زمانی که می‌تواند روز‌های آخر دوران فوتبال من باشد. گاهی اوقات باید به این مسائل هم توجه کنید.»
در نهایت، دی‌بروین در آخرین سال قراردادش در سیتی ماند و این کار را نیز با رضایت و نظر مستقیم گواردیولا کرد. سیتی در تابستان بسیار بی‌سر و صدا بود و فقط ایلکای گوندوگان و ساوینیو را به تیم خود اضافه کرد و این نشان می‌داد که مربی اسپانیایی فکر می‌کند بازیکن سابق آکادمی چلسی هنوز می‌تواند یک فصل دیگر بدرخشد و کسی هم نمی‌تواند او را به خاطر این طرز تفکر سرزنش کند، چرا که او از دو مصدویمت همسترینگ توانست برگردد و در حالی که کمتر از نصف فصل بازی کرده بود، با ۴ گل و ۱۰ پاس گل نقش مهمی در قهرمانی تیمش داشته باشد.
در شروع فصل جاری نیز دی‌بروین شبیه روز‌های اوجش بود و در سه دیدار اول تیمش نزدیک به ۹۰ دقیقه در تمام مسابقات بازی کرد و در تیم ملی هم برای کشورش دو گل زد، اما به نظر می‌رسد همه چیز از مصدومیت این بازیکن در دیدار مقابل برنتفورد در اواسط سپتامبر شروع شد.
خسته و مصدوم
او در آن دیدار به طور کامل بازی کرد و سه روز بعد هم مقابل اینتر، بازیکن ثابت بود، اما بین دو نیمه تعویض شد. این بازیکن تا اوایل نوامبر به میادین برنگشت و تا زمان دیدار مقابل ناتینگهام در ماه دسامبر در هیچ دیداری از ابتدا در ترکیب نبود. او در نوامبر در مورد آینده خودش گفت: «امیدوار بودم تنها چند روز مصدوم باشم، اما در نهایت ۸ یا ۹ هفته طول کشید. در مورد تمدید قرارداد، حرف چندانی زده نشده است. فقط می‌خواهم دوباره بازی کنم و صحبت‌ها انجام خواهد شد. اگر صحبتی نشد، این آخرین سال من خواهد بود. تا زمانی که حس کنم می‌توانم برای تیم مفید باشم، یعنی می‌توانم هنوز در بالاترین سطح بازی کنم. این تنها تضمینی است که نیاز دارم، اما نمی‌دانم این موضوع تا چه زمانی صدق می‌کند.»
تنها سه ماه بعد از این صحبت‌ها، به نظر می‌آید زمان برای دی‌بروین به پایان رسیده و بدن خسته و مصدوم او دیگر توان ندارد. او در فصل جاری تنها در ۱۲ مسابقه از ۲۶ بازی به صورت فیکس به میدان رفته است و اگر چه هنوز می‌تواند در برخی از بازی‌ها ورق را برای تیمش برگرداند - و این را در دیدار مقابل فارست دیدیم که گل زد و پاس گل داد و سپس در سه بازی بعد هم چهار پاس گل داد -، اما در بازی‌های مهم یا در ترکیب تیم نبوده یا نمایشی فاجعه‌بار داشته است.
ماشین دست دوم
دی‌بروین بعد از تاثیر کمی که در دیدار دور رفت مقابل رئال‌مادرید داشت، در دیدار دور برگشت اصلا بازی نکرد. او در دیدار‌های خارج از خانه مقابل آرسنال و لیورپول و همچنین بازی با چلسی در خانه هم یار تعویضی تیمش بود. گواردیولا در مورد این ناکامی فیزیکی دی‌بروین رک صحبت کرده و البته گفته که اگر دی‌بروین در روز‌های اوجش باشد، هنوز توانایی‌های زیادی دارد. گواردیولا در ماه دسامبر و بعد از دیدار مقابل لستر که پیروزی با کمک دی‌بروین حاصل شد، در مورد این بازیکن گفت: «هیچ شکی در مورد کوین وجود ندارد. کوین وقتی آماده باشد، کوین است، یکی از تاثیرگذار‌ترین بازیکنان تاریخ منچسترسیتی و لیگ برتر. با این حال او در هفته‌های اخیر خوب نبوده و برای این که حس خوبی داشته باشد باید از نظر فیزیکی آماده باشد.»
با این حال مشکل اساسی این است که دی‌بروین همچنان از آمادگی دور می‌شود و همین باعث شده گواردیولا او را با یک " ماشین دست دوم " مقایسه کند و بگوید: «یک ماشین وقتی زیاد استفاده می‌شود، دیگر آن ماشین سابق نیست. دیگر مثل وقتی نیست که آن را می‌خرید و شرایطش مقداری افت می‌کند و این طبیعی است. وقتی ترکیب تیم را انتخاب می‌کنید، باید برخی از مسائل را در نظر بگیرید، بازیکنان، آینده، تیم حریف و ... موضوع استعداد بازیکنان نیست. آنها با استعدادند. همه آنها خوب هستند، اما برخی از بازیکنان آسیب دیده‌اند. این موضوع پیش می‌آید و طبیعی است.»
هموار شدن راه خروج
گفته می‌شود دی‌بروین مشکلی برای تمدید قراردادش در سیتی ندارد، حتی اگر دستمزدش بسیار کمتر از قرارداد فعلی‌اش باشد و حاضر است نقشی کمتر در ترکیب تیم ایفا کند و تبدیل به یک بازیکن تعویضی شود. با این حال این تصمیم زیاد عاقلانه به نظر نمی‌رسد. بازگشت گوندوگان به سیتی بسیار ناامیدکننده بوده است و تمدید قرارداد دی‌بروین می‌تواند یک اشتباه مشابه باشد.
گواردیولا در این باره گفته بود: «مطمئنم کوین با خودش صادق خواهد بود. او می‌خواهد این فصل و فصول بعدی در اوج خودش برای سیتی بازی کند. به نظرم وقتی که خودش فکر کند دیگر نمی‌تواند همان کوین همیشگی باشد و آن طور که در یک دهه گذشته به تیم کمک کرد، به هم‌تیمی‌هایش کمک کند، دیگر اینجا نمی‌ماند.»
و بعد از شکست مقابل لیورپول، به نظر می‌رسید که گواردیولا راه را برای خروج دی‌بروین از سیتی هموار می‌کند. او در این باره گفت: «دیدم که با بازیکنانی که در اختیار داریم، این باشگاه آینده درخشانی در پیش دارد. به جز کوین و شاید ناتان آکه، بقیه بازیکنان بسیار جوان هستند. باشگاه هر تصمیمی بگیرد، آینده درخشانی در انتظار ماست. همه می‌دانند که در فصل بعد برخی از بازیکنان مسن‌تر جدا می‌شوند ولی ما باید از همین حالا به فکر ساختن زیربنای تیم برای برداشتن قدم بعدی باشیم. مسئله فقط زمان است.»
استفاده چرخشی
زمان هر بازیکنی بالاخره به سر می‌رسد و روی کین با قاطعیت معتقد است که روز‌های پایانی دی‌بروین چندان دور نیست: «قرارداد دی‌بروین رو به اتمام است و به نظر می‌رسد تیم می‌خواهد از او گذر کند. خود او هم باید به فکر آینده باشد، اما به نظرم مسئولان سیتی نباید بترسند. برخی از بازیکنان تیم بزرگسالان جدا خواهند شد. طبیعت فوتبال همین است. زمانی می‌رسد که اندکی پا به سن می‌گذارید که مسئله مهمی است، به خصوص اگر پست بازی تان هافبک باشد و این تصمیم سختی است که سرمربی باید بگیرد.»
این طور به نظر می‌رسد که گواردیولا همین حالا هم تصمیمش را گرفته است. وقتی از این مربی پرسیده شد که آیا فکر می‌کند دی‌بروین می‌تواند به روز‌های خوبش برگردد یا نه، جواب او اصلا قانع‌کننده نبود: «او یک بازیکن استثنایی است. این طور بود، هست و امیدوارم بماند. هر اتفاقی بیفتد به او و سران باشگاه بستگی دارد.»
شاید گواردیولا به طور مستقیم در جریان مذاکرات تمدید قرارداد فردی بازیکنان نباشد، اما موضعش در مورد این ماجرا مشخص است و اگر دی‌بروین هم به نتیجه‌ای مشابه با گواردیولا نرسد و این فصل را تبدیل به فصل آخرش در تیم نکند، عجیب خواهد بود. بعد از چیز‌های فراوانی که این بازیکن به سیتی و لیگ برتر داده است، او نباید مجبور شود روز‌های ترسناک دیگری مثل چیزی که در دیدار مقابل لیورپول گذراند را تجربه کند. او هنوز می‌تواند در ترکیب تیمش برای فتح اف‌ای کاپ و کسب سهمیه لیگ قهرمانان رقابت کند، اما باید به صورت چرخشی از او استفاده شود تا دیگر شاهد نمایشی فاجعه‌بار از این بازیکن نباشیم.
افت دی‌بروین در سیتی شروع شده است
آدام بیت (اسکای)
صحنه‌ای که کوین دی‌بروین به محمد صلاح بابت پیروزی در دیدار دو تیم منچسترسیتی و لیورپول تبریک می‌گفت، لحظه‌ای بود که دو بازیکن فوق‌العاده لیگ برتر در دهه اخیر را نشان می‌داد که اگر چه تنها یک سال فاصله سنی دارند، اما از نظر آمادگی در این روز‌ها تفاوت بسیاری بین‌شان وجود دارد.
دی بروین بازیکنی بود که عادت داشت در این دیدار به خصوص بدرخشد و صلاح تا قبل از این دیدار حتی یک بار هم در لیگ برتر در خانه سیتی به پیروزی نرسیده بود. در آوریل ۲۰۲۳، دی بروین - و نه صلاح - بود که گل زد و پاس گل داد. این اتفاق در سال ۲۰۲۰ هم افتاده بود. دی‌بروین در دیدار سال ۲۰۱۷ نیز ستاره تیمش بود تا گری نویل به اسکای بگوید: «او در لحظات مهم بازی، فوق‌العاده بود. در گل اول پاسی عالی داد. گل دوم هم بهترین لحظه بازی بود. یک سانتر عالی.».
اما این بار، لحظات مهم به سادگی از کنار دی‌بروین گذشتند. او یک شوت عجیب در نیمه اول زد که نشان از مردی داشت که هیچ ایده‌ای در جریان بازی ندارد و بعد هم نتوانست مانع از به کرنر رفتن توپ شود.
دیدن این که یکی از بزرگترین بازیکنان لیگ برتر در سن ۳۳ سالگی دچار افت شدیدی شده، بسیار ناراحت‌کننده است. این در حالی است که تمرکز سیتی هم روی بازسازی تیم است و باید دید دی‌بروین چند بار دیگر توانایی دارد تا برای تیم گواردیولا بدرخشد. او این روز‌ها دیگر جایگاه سابقش را ندارد و در دیدار مقابل رئال مادرید حتی به زمین مسابقه هم فراخوانده نشد و نیمکت‌نشین بود.
دی بروین در مسابقات لیگ برتر امسال، به طور چرخشی و فقط در ۵۷ درصد مسابقاتی که آماده حضور در زمین بوده، به میدان رفته است. او در ۹ فصل گذشته حضورش در سیتی هیچوقت کمتر از ۷۰ درصد مسابقات را در زمین نبوده است. این در حالی است که در فصل ۲۰۱۹-۲۰۱۸ دچار دو مصدومیت زانو هم شد. اگر چه او در دیدار مقابل لیورپول نتوانست بدرخشد، اما باید به این نکته اشاره کرد که هنوز توانایی بازی‌سازی خوبی دارد. در حقیقت او در زمینه موقعیت سازی در طول ۹۰ دقیقه، هنوز یکی از بهترین بازیکنان لیگ است، البته اگر بتواند به زمین بیاید. مشکل این است که او از نظر فیزیکی روز‌های خوبی را سپری نمی‌کند. او دیگر آن موتور محرکه‌ای نیست که در تمام زمین حریف می‌دوید. دی‌بروین به همین خاطر بازیکن خوبی بود، اما حالا که دیگر آن خصوصیت را ندارد، شرایطش به کلی فرق کرده است.
گواردیولا یک بار ادعا کرده بود از آن دسته مربیانی نیست که طرفدار تکل زدن باشد، اما دی‌بروین علاقه زیادی به این کار داشت. او این روز‌ها کمتر از هر وقت دیگری تکل می‌زند و دیگر مثل سابق به دنبال باز پس‌گیری توپ نیست. با وجود این که او دقایق کمتری نسبت به گذشته بازی می‌کند، اما باز هم سرعت میانگینش خیلی‌پایین‌تر از گذشته است.
اگر دی‌بروین در نسخه‌ای بهتر از تیم فعلی منچسترسیتی به میدان می‌رفت، بازیکنی می‌بود که می‌شد از برخی از نقص‌هایش چشم‌پوشی کرد و تیم را حول او ساخت تا بتوان از استعدادش بیشترین استفاده را برد، اما در روز‌هایی که سیتی عملکرد خوبی ندارد، افت او هم مانند آینه‌ای است از تیمی که زمانی بسیار عالی بود.
نبردی بیش از حد توان
جیمز کمپل (وان‌فوتبال)
اگر بازیکنی باشد که به خوبی شرایط فصل جاری منچسترسیتی را توصیف کند، قطعا کوین دی‌بروین است. تا همین چند وقت پیش انتظارات از او و تیمش بسیار بالا بود ولی متاسفانه تیم پپ گواردیولا به مشکل خورده است. هر چه از فصل می‌گذرد، هم دی‌بروین و هم سیتی بیشتر از قبل برای بازگشتن به استاندارد‌های بالای‌شان به مشکل می‌خورند و تقلا می‌کنند. این موضوع در فوتبال امری طبیعی است، چون درخشش هیچ تیمی تا ابد طول نمی‌کشد، اما در مورد دی‌بروین باید گفت که این فصل نبردی بیش از حد توان این ستاره باشگاه منچسترسیتی بوده است.
تماشای بازی‌های اخیر کوین دی‌بروین مقابل رئال‌مادرید و لیورپول کافی است تا بفهمیم او دیگر توانایی حضور در تیم‌های بزرگ اروپایی و انگلیسی را ندارد. ذهن او هنوز خلاق است و نمی‌توان تلاش‌هایش را نادیده گرفت، اما او در جریان دیدار تیمش مقابل لیورپول به وضوح ناآماده بود. دی‌بروین تلاش زیادی کرد ولی در نهایت در دقیقه ۶۶ تعویض شد. مشکل اصلی او این است که بدنش دیگر یارای انجام کار‌هایی که مغز این بازیکن خواهان انجام آن است را ندارد.
اگر طرز بازی دی‌بروین مثل بازیکنانی نظیر لوکا مودریچ بود، مشکلی به وجود نمی‌آمد. مودریچ با وجود سن بالا هنوز یکی از بازیکنان کلیدی است. اسطوره اهل کرواسی هیچوقت بازیکنی با قدرت بدنی بالا نبود، اما مهارت‌های تکنیکی و تاکتیکی او هنوز مثل سابق است. در نقطه مقابل، سبک بازی دی‌بروین اصلا شبیه مودریچ نیست. دی‌بروین در روز‌های اوجش می‌توانست از نظر فیزیکی بر حریفانش غلبه کند و پاسی کلیدی بفرستد یا شوت بزند. با این حال به نظر می‌رسد او دیگر توانایی انجام چنین کار‌هایی را ندارد. گویا یکی از کلیدی‌ترین عوامل سبک بازی دی‌بروین از بین رفته و این نتیجه مصدومیت‌های سنگین اوست.
در نهایت تمام این عوامل باعث شده است تا این فصل تبدیل به نبردی بیش از توان دی‌بروین شود. البته این را می‌توان برای تمام بازیکنان منچسترسیتی گفت، اما در مورد دی‌بروین و در دیدار مقابل لیورپول، او هر چه تلاش کرد نتوانست خودش را با سرعت بازی وفق دهد و عملکردش مثل سابق باشد. به نظر می‌رسد روز‌های پایانی دی‌بروین در منچسترسیتی فرا رسیده است. اگر چنین باشد، از او به خاطر تمام دستاوردهایش در منچسترسیتی و لیگ برتر، به نیکی یاد خواهد شد و باید امیدوار بود که کسی این روز‌های پر تقلا و مملو از فراز ونشیب او در این فصل لیگ برتر را به خاطر نیاورد.
آرمین زمانی
