جانشین گابریل و سالیبا
کیهان ورزشی-
در ادامه روز‌های شلوغ نقل و انتقال در اروپا، آرسنال موفق شد کریستیان موسکرا را از والنسیا به خدمت بگیرد. این بازیکن جوان که محصول آکادمی والنسیا است، در فهرست نهایی پسر طلایی سال ۲۰۲۴ نیز قرار داشت و حالا برای تقویت تیم میکل آرتتا به لندن می‌آید. "توپچی‌ها" پیش از این به جذب دین هویسن هم علاقه داشتند که این بازیکن در نهایت به رئال مادرید رفت و سران تیم لندنی رو به موسکرا آوردند و باید دید که او می‌تواند ادامه دهنده راه آکادمی باشگاه والنسیا و بازیکنانی نظیر دیوید سیلوا و رائول آلبیول باشد یا نه.
موسکرا در دو فصل گذشته توانسته توانایی‌های خود را در لالیگا نشان دهد و در یوروی زیر ۲۱ ساله‌ها هم یکی از بازیکنان خوب این تورنمنت بود. به همین خاطر نمی‌توان گفت که آرسنالی‌ها فقط یک بازیکن ذخیره و جانشین جذب کرده‌اند، چرا که موسکرا توانایی رقابت با ویلیام سالیبا و گابریل ماگالاش را دارد و اگر با همین سرعت به پیشرفت خود ادامه دهد، قطعا رقیبی جدی برای این دو مدافع اصلی تیم آرتتا خواهد بود، اما چرا موسکرا چنین بازیکن خوبی است؟ نشریه گل در مقاله‌ای به این موضوع پرداخته است.
شروع
موسکرا در شهر آلیکانته اسپانیا از والدینی کلمبیایی به دنیا آمده و در خانواده‌ای فوتبال‌دوست بزرگ شده، اما شنیده‌ها حاکی از این است که ورزش مورد علاقه او در کودکی بسکتبال بوده است. او در کودکی مسابقات بسکتبال آمریکا را به جای لالیگا تماشا می‌کرده و، چون قد بلندی داشته، می‌توانسته در بسکتبال نیز درخشان ظاهر شود. با این حال اولویت‌های ورزشی او با تماسی از سوی عمویش برای پیوستن به تیم پسرعمویش که بازیکن کم داشته است، عوض می‌شود.
از آن روز به بعد، موسکرا پا به زمین چمن می‌گذارد و به خاطر قد بلند و هیکل مناسب در پست وینگر به میدان می‌رود. این بازیکن بعد از حضور در تیم‌های کارولینا و هرکولس توجه استعدادیابان والنسیا را به خود جلب می‌کند و آنها به این نتیجه می‌رسند که او در دفاع می‌تواند حضوری موثرتر داشته باشد.
موسکرا در سال ۲۰۱۶ و در سن ۱۲ سالگی وارد تیم‌های پایه والنسیا می‌شود و ۵ سال بعد، اولین بازی خود را برای تیم ذخیره‌ها انجام می‌دهد تا این که در ژانویه ۲۰۲۲ زیر نظر خوزه بوردالاس برای نخستین بار در تیم اصلی به میدان می‌رود.
او در برد یک بر صفر تیمش در دیدار جام حذفی مقابل اتلتیکو بالارس با ۱۷ سال و ۶ ماه و ۲۳ روز سن، تبدیل به جوان‌ترین مدافعی می‌شود که برای والنسیا به میدان رفته و در پایان نیز بوردالاس از عملکرد او تقدیر می‌کند. با این حال او مجبور می‌شود برای رسیدن به ترکیب اصلی اندکی صبوری کند که یکی از دلایلش اخراج شدن بوردالاس از والنسیا در پایان فصل ۲۰۲۲-۲۰۲۱ است.
درخشش
بعد از بوردالاس، گنارو گتزو جای او را بر روی نیمکت می‌گیرد و فرصت چندانی برای رسیدن موسکرا به سطح جدیدی از پیشرفت به او نمی‌دهد. در دوره ۷ ماهه گتزو در والنسیا، این بازیکن تنها سه بار در لیگ به میدان می‌رود و شکی نیست که از شنیدن خبر اخراج ستاره سابق میلان در ژانویه ۲۰۲۳ پس از رسیدن تیم به رده چهاردهم جدول، خیلی خوشحال می‌شود.
اوضاع موسکرا زیر نظر روبن باراخا، جانشین گتزو هم بلافاصله بهتر نمی‌شود، چرا که این مربی او را به تیم ذخیره‌ها می‌فرستد، اما موسکرا در نهایت از بدشانسی یکی از هم‌تیمی‌هایش نهایت سود را می‌برد. گابریل پائولیستا که گزینه اول خط دفاع والنسیا است، در شروع فصل ۲۰۲۴-۲۰۲۳ دچار مصدومیت می‌شود و باراخا از موسکرا می‌خواهد تا جای این مدافع برزیلی را پر کند. این دقیقا همان فرصتی است که بازیکن جوان برای درخشش در والنسیا به آن نیاز داشت و با ۳ هزار و ۷۵ دقیقه حضور در ترکیب تیمش در لالیگا که بیشترین دقایق بازی یک بازیکن نوجوان از زمان تیبو کورتوا در فصل ۲۰۱۲-۲۰۱۱ است، به خوبی از این فرصت استفاده و به والنسیا کمک می‌کند تا در رده ششم جدول به کار خود پایان دهد که نسبت به حضور در رده شانزدهم در فصل پیش از آن، ارتقا بزرگی به حساب می‌آید.
موسکرا به قدری خوب ظاهر می‌شود و سران والنسیا به قدری از عملکرد این بازیکن رضایت دارند که به پائولیستا اجازه می‌دهند در میانه فصل به طور رایگان به اتلتیکو برود. در همان حین شایعات نقل و انتقالاتی در مورد موسکرا هم شروع می‌شود ولی او با مصاحبه‌ای که طعنه‌ای به گتزو نیز در آن دیده می‌شود، به شایعات پایان می‌دهد: «فصل پیش افتضاح بودیم. از فصل پیش تا امسال تغییرات زیادی داشتیم. سال‌ها بود که به طور مداوم بازی نکرده بودم و امسال چنین فرصتی را پیدا کردم. بابت این موضوع خدا را شاکرم و از روبن باراخا بابت اعتمادی که به من کرد تشکر می‌کنم. از نظر ذهنی کار سختی داشتم، اما صبوری کردم و منتظر فرصت خودم ماندم. می‌دانستم نوبت من هم می‌شود. تمرکزم روی والنسیا است، به شایعات در مورد علاقه سایر تیم‌ها توجهی ندارم و اینجا خوشحالم.»
اوضاع چگونه پیش رفت؟
موسکرا بعد از فصل درخشانش در والنسیا، در بازی‌های المپیک پاریس عضو تیم فوتبال اسپانیا بود و اگر چه تنها یک بار در این تورنمنت به میدان رفت ولی با مدال طلا به والنسیا برگشت. خوشحالی این تجربه، اما خیلی زود جایش را به ناراحتی داد. اگر چه عملکرد فردی موسکرا هیچ تغییری نکرده بود، اما والنسیا به صورت تیمی در نیم فصل اول ۲۰۲۴-۲۰۲۵ دچار افت شدیدی شد و با تنها دو برد از ۱۷ بازی اول خود، در منطقه سقوط قرار گرفت. این باراخا بود که بهای این اتفاق را پرداخت. کارلوس کوربران به جای او آمد و سعی کرد هر طور شده تیم با سابقه اسپانیایی را در لالیگا نگه دارد.
کوربران در اولین قدم سیستم ۱-۳-۲-۴ تیم را با رویکرد تدافعی‌تر ۱-۲-۴-۳ عوض کرد که باعث شد والنسیا در ۱۴ بازی اول این مربی تنها ۲۵ گل دریافت کند و موسکرا نقش مهمی در تیم داشت. در نهایت والنسیا در ۹ بازی پایانی خود در لالیگا بی‌شکست ماند تا در رده دوازدهم جدول به کار خود پایان دهد که با توجه به جایگاه آنها در اوایل فصل، دستاورد بزرگی محسوب می‌شود. موسکرا یک بار دیگر فصل خوبی را سپری کرد و حتی توانست اولین گل خود در رده بزرگسال را نیز مقابل لگانس به ثمر برساند و به همین خاطر هم کسی تعجب نکرد که او برای یوروی زیر ۲۱ ساله‌ها به تیم ملی دعوت شد.
اسپانیا در نهایت به طرزی ناراحت‌کننده در مرحله یک‌چهارم نهایی به دست انگلیس، قهرمان نهایی تورنمنت حذف شد، اما موسکرا به خاطر عملکردش مورد ستایش قرار گرفت و لوئیس دلافوئنته، سرمربی تیم بزرگسالان نیز او را به تیمش دعوت کرد. به نظر می‌رسد هدف بعدی موسکرا حضور در فهرست اسپانیا برای جام‌جهانی بعدی باشد.
نقاط قوت
میگل انخل انگولو، مربی سابق جوانان والنسیا موسکرا را «بازیکنی قدرتمند از نظر فیزیکی و تکنیکی و کاملا بالغ نسبت به سنش» توصیف کرده که توصیف دقیقی است. موسکرا سرعت بالایی دارد و هوش فوتبالی‌اش نیز بسیار زیاد است، به خصوص در هنگام جایگیری. تمام اینها باعث می‌شود تا موسکرا به ندرت در تقابل‌های تک‌به‌تک شکست بخورد. ضمن این که توانایی کار با توپ باعث می‌شود او از سایر بازیکنان هم پست خود متمایز شود. موسکرا دوست دارد جلو بیاید و پاس بدهد و توانایی بالایی در ارسال پاس با هر دو پایش دارد. به همین خاطر هم جا افتادن سریع او در ترکیب تیم آرتتا چندان دور از تصور نیست و به خاطر قدرت بدنی بالا، بعید است مشکلی با کنار آمدن با فشار لیگ برتر داشته باشد.
جا برای پیشرفت
موسکرا هنوز بازیکن کاملی نیست. به طور مثال او در نبرد‌های هوایی به طرز عجیبی ضعف دارد. به نظر می‌رسد نمی‌داند چطور از قد بلندش به سود خودش استفاده کند و معمولا در تقابل با رقبا در نبرد‌های هوایی مغلوب می‌شود. ضمن این که بار‌ها به خاطر جلو آمدن او، والنسیا ضدحمله خورده است. موسکرا باید هنگام پا به توپ شدن قدرت تصمیم‌گیری بهتری داشته باشد و بداند کی توپ را رها کرده و کی آن را نگه دارد. ضمنا پای چپ او قدرت بیشتری دارد که می‌تواند باعث نگرانی آرسنالی‌ها شود، به خصوص اگر قرار باشد جای گابریل را در ترکیب بگیرد.
ویلیان پاچوی بعدی؟
سبک بازی موسکرا شباهت زیادی به گابریل و سالیبا دارد. او به جای حرکت به سمت مهاجمین از فضای پشتش دفاع می‌کند. این رویکرد در لالیگا جواب داده بود و فصل گذشته موسکرا ۶/۷۲ درصد تکل سالم داشت. با این حال او بیشتر شبیه ویلیان پاچو، مدافع اکوادوری پاری‌سن‌ژرمن است. بازیکن سابق آینتراخت فرانکفورت در تیم پاریسی کوهی مستحکم در خط دفاع بود و کمک زیادی به بازی‌سازی تیمش می‌کرد. موسکرا در زمینه تصمیم‌گیری هنوز در آن سطح نیست، اما همان قدر توانایی بازپس گیری توپ و بازی‌خوانی دارد و بسیار نترس است.
چه چیزی در پیش است؟
پیش‌بینی می‌شود موسکرا شانس خوبی برای درخشش آنی در آرسنال داشته باشد. لایپزیش هم به شدت به دنبال این بازیکن بود و او می‌توانست در تیم آلمانی جایگاهی ثابت در ترکیب داشته باشد، اما موسکرا به وضوح جاه‌طلبی‌های بیشتری را دنبال می‌کند. این که موسکرا می‌تواند در هر دو سمت دفاع بازی کند کمک زیادی به او خواهد کرد. او توانایی بازی به عنوان دفاع راست را هم دارد و با جدایی تومیاسو و مصدومان فراوان ممکن است در روز‌های اول حضورش در امارات به عنوان دفاع راست بازی کند، اما آرتتا قطعا آزمایش خواهد کرد که موسکرا در کنار سالیبا راحت‌تر بازی خواهد کرد یا گابریل. در هر صورت، آرسنال با خرید این بازیکن، خط دفاع خود را تکمیل کرده و به نظر می‌رسد زمان آن رسیده که موسکرا خود را در بالاترین سطح فوتبال محک بزند.
آرمین زمانی