17/شهريور/1404
|
14:38
|
کد خبر: ۹۱۳۳۲
۱۱:۰۱
۱۴۰۴/۰۶/۱۷

فرمانده جدید تاتنهام

کیهان ورزشی- 

 

در حالی که سون هیونگ مین بعد از سال‌ها حضور و درخشش در تاتنهام در این تابستان از این تیم جدا شد تا به لیگ آمریکا برود، تیم لندنی به شدت به دنبال پیدا کردن جانشینی برای او بود تا خلا ایجاد شده در خط حمله خود را پر کند. تاتنهامی‌ها اول به دنبال گیبس‌وایت رفتند ولی این بازیکن در ناتینگهام فارست ماندگار شد و درست وقتی که توماس فرانک فکر می‌کرد موفق به جذب ابرچی ازه شده است، آرسنال این بازیکن را جذب کرد تا جستجوی سران تاتنهام برای پیدا کردن جانشین در نهایت به ژاوی سیمونز هلندی ختم شود، بازیکنی که در دو فصل اخیر درخشش خوبی داشته و چلسی هم به دنبال جذب او بود. حالا باید منتظر ماند و دید آیا این ستاره هلندی می‌تواند جای خالی سون هیونگ مین را برای تاتنهام پر کند یا نه.

ساختن تیم، حول محور سیمونز

آدام بیت (اسکای)

انتقال ژاوی سیمونز به تاتنهام باعث اضافه شدن یک بازیکن جذاب دیگر به لیگ برتر انگلیس شد. مدت‌هاست که از این بازیکن به عنوان یکی از بازیکنان آینده‌دار فوتبال اروپا یاد می‌کنند و او با وجود این که فصل سختی را با لایپزیگ سپری کرد، نشانه‌هایی از توانایی‌ها و استعدادهایش را در تیم آلمانی بروز داده است. ۱۰ گل و پاس گل در بوندس لیگا حتی در شرایطی که لایپزیگ نتوانست برای اولین بار از زمان صعودش به بالاترین سطح فوتبال آلمان به مسابقات اروپایی صعود کند، آمار خوبی برای این بازیکن هلندی است. سیمونز در فصل گذشته در میان ۱۰ بازیکن برتری قرار گرفت که در جریان مسابقه گلزنی می‌کنند و شانس‌های بزرگ گلزنی به وجود می‌آورند. او در یک آمار دیگر هم درخشان بود. او در میان ۱۰ بازیکن برتری قرار می‌گرفت که در یک سوم تهاجمی تیم شان بازپس‌گیری توپ انجام می‌دهند و این دقیقا نشان می‌دهد می‌تواند چه کار‌هایی انجام دهد و به همین خاطر است که برای توماس فرانک جذاب بود.

سرمربی تاتنهام در تمام طول تابستان به دنبال یک بازیکن شماره ۱۰ بود و حتی قبل از مصدومیت جدی جیمز مدیسون نیز مورگان گیبس وایت را برای آمدن به لندن قانع کرده بود. آنها بازیکنان باانرژی فراوانی در خط هافبک داشتند، اما به دنبال بازیکنی می‌گشتند که این انرژی را با مهارت و تکنیک ترکیب کند. تاتنهام در این بخش هم بازیکنان بااستعدادی داشت که می‌توانستند این کار را بکنند ولی پیدا کردن کسی که بتواند در بازپس‌گیری توپ هم به تیم کمک کند و در فشار بالای لیگ برتر عملکرد خوبی داشته باشد، کار سختی است و سیمونز نشان داده است که این توانایی را دارد.

خاویر رابانال، مربی این بازیکن در آیندهوون می‌گوید وقتی سیمونز نوجوان به طور قرضی از پاری‌سن‌ژرمن به هلند آمد، نمی‌دانسته چه توانایی‌هایی دارد، چون با وجود شهرت، فقط چند بازی معدود برای تیم فرانسوی در رده بزرگسالان انجام داده بود. رابانال می‌گوید: «هیچکس از توانایی‌های او خبر نداشت، اما چیزی که ما را در نگاه اول متعجب کرد این بود که توانایی بالایی در دفاع و پرس کردن در هنگام از دست رفتن توپ دارد. او واقعا با انرژی بسیار بالایی به دنبال تمام توپ‌های از دست رفته می‌دوید. می‌خواست اولین نفری باشد که پرس می‌کند و واقعا تمام انرژی‌اش را می‌گذاشت.»

سیمونز که در تیم ملی هلند نیز به میدان می‌رود، در کودکی به اسپانیا رفت و عضوی از آکادمی مشهور "لاماسیا"ی بارسلونا بود. او در نهایت به پاری‌سن‌ژرمن رفت ولی تا قبل از آن اصول پرس کردن را به خوبی در بارسا یاد گرفته بود. رابانال می‌گوید: «پرس کردن چیزی است که بارسایی‌ها به آن اهمیت زیادی می‌دهند. او بسیار با استعداد بود و همه وی را به چشم یک بازیکن آینده‌دار می‌دیدند.»

حضور سیمونز در آیندهوون نقطه عطف مهمی در کارنامه این بازیکن بود که باعث شد برای اولین بار برای "لاله‌های نارنجی" به میدان برود. رابانال که در آن فصل دستیار رود فن نیستلروی در آیندهوون بود، می‌گوید: «او در دیدار مقابل آژاکس در جام یوهان کرویف گلزنی کرد و سپس مقابل تیم گو اهد ایگلز هم دو گل زد و بعد از آن دیگر بازیکن فیکس تیم شد. تمام فصل فیکس بازی کرد، یا به عنوان بال هجومی یا یک بازیکن شماره ۸ یا شماره ۱۰»

یک پاس گل با بیرون پا برای فابیو سیلوا بود که در آن فصل بسیار به یاد ماندنی شد. آیندهوون در آخرین بازی فصل خود مقابل آلکمار بازی می‌کرد و برای حضور در مسابقات فصل بعد لیگ قهرمانان نیاز به برد داشت. رابانال می‌گوید: «او دو گل هم زد که گل دوم زمانی به ثمر رسید که ۱۰ نفره شده بودیم. آن گل نشان می‌داد او چقدر خوب است، چون داشت به زمین می‌افتاد، اما ترجیح داد اول گل بزند و بعد به زمین بخورد.» او با آن گل توانست عنوان آقای گلی مشترک آن فصل لیگ هلند را به خود اختصاص دهد.

چنین عملکرد‌هایی بود که باعث شد او به طور قرضی به لایپزیگ برود. وی در اولین فصلش در این تیم ۸ گل زد و به قدری خوب بود که باشگاه آلمانی با شکستن رکورد نقل و انتقالات خود در میانه فصل گذشته، انتقال سیمونز را دائمی کند، آن هم در شرایطی که تیم در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد.

مارسل شافر، مدیر ورزشی لایپزیگ، سیمونز را یکی از بهترین بازیکنان اروپا توصیف می‌کند و فهمیدن این که چرا آمدن سیمونز به لایپزیگ به طور دائمی برای بازیکن خوشایند بوده هم کار سختی نیست، چون این تیم به انجام فوتبال تحت فشار مشهور است.

مبلغی که لایپزیگ برای خرید سیمونز پرداخت کرد، می‌توانست تا ۸۰ میلیون یورو با توجه به عملکرد این بازیکن افزایش پیدا کند و چنین خریدی با استراتژی همیشگی تیم آلمانی کاملا در تضاد بود. با این حال، مدیران تیم آلمانی تصمیم گرفتند برای این بازیکن، استراتژی خود را نادیده بگیرند. لایپزیگ در فصل گذشته دچار لغزش شد و همین هم تصمیم سیمونز را برای ماندن در تیم آلمانی تغییر داد.

سیمونز اگر چه ۲۲ سال بیشتر ندارد، اما جاه‌طلبی‌هایش به قدری بزرگ بود که دیگر با توانایی‌های تیمی، چون لایپزیگ نمی‌توانست به آنها دست پیدا کند و همین جا بود که فرصت خوبی هم برای باشگاه جدید سیمونز و هم بازیکن پدید آمد، چرا که تاتنهام می‌توانست حضور سیمونز در لیگ قهرمانان را تضمین کند و او هم می‌توانست خلاقیت را به یک سوم تهاجمی تیم انگلیسی بیاورد.

سیمونز همین حالا هم توانایی‌های خود را در پست‌ها و محیط‌های مختلف نشان داده است. او در زمین مسابقه، چه با توپ و چه بدون آن یک مهره خطرناک است که هم گل می‌زند و هم خلق موقعیت می‌کند. رانابال می‌گوید: «او بسیار گلزن است، اما اصلا خودخواه نیست و اگر فرصتش را داشته باشد، پاس هم می‌دهد.»

در بیرون از مستطیل سبز نیز تمایل سیمونز برای ترک لایپزیگ بعید است باعث ایجاد نگرانی برای مدیران تاتنهامی شود. رانابال می‌گوید: «او واقعا حرفه‌ای است و بیش از بقیه هم به تمرینات و فیزیوتراپی اهمیت می‌دهد. تمام تمرکز او روی فوتبال بازی کردن است.»

نگرانی که باعث نرفتن سیمونز به چلسی شد، این بود که این فوتبالیست هلندی بازیکنی است که باید از ساخته شدن تیم حول محور او سود ببرد و با حضور کول پالمر در چلسی، چنین اتفاقی انجام شدنی نبود. با این حال در تاتنهام، توماس فرانک به شدت به دنبال یک نفر می‌گشت که باعث پیروزی تیمش در بازی‌ها شود و ژاوی سیمونز دقیقا می‌تواند همان فرد باشد.

ژاوی سیمونز چه سودی برای تاتنهام دارد؟

کانر اونیل (نیویورک تایمز)

ژاوی سیمونز به هیچ عنوان با شهرت بیگانه نیست. او در آکادمی "لاماسیا" در همان نوجوانی تبدیل به یک ستاره شد. توانایی‌های تکنیکی او به حدی بود که غول اسپانیایی برنامه داشت این بازیکن هلندی را تبدیل به "ژاوی هرناندز بعدی" کند و سیمونز را یکی از جذاب‌ترین چهره‌های آینده این آکادمی مشهور بازیکن سازی می‌دانستند. حتی کمپانی مشهور نایک هم معتقد بود سیمونز ستاره بزرگی می‌شود و در سال ۲۰۱۸، وقتی این بازیکن تنها ۱۶ سال داشت، در تبلیغات این شرکت کنار رونالدینیو، نیمار و کوین دی‌بروینه شرکت کرد. وقتی او در جولای ۲۰۱۹ به پاری‌سن‌زرمن رفت، دنبال کننده‌های وی در اینستاگرام به ۶/۱ میلیون نفر رسید و همه اینها در حالی بود که هنوز حتی یک بازی هم در رده بزرگسالان انجام نداده بود.

حالا و بعد از این که او توانسته خودش را به عنوان یکی از جذاب‌ترین بازیکنان خلاق اروپا در دوران حضورش در آیندهوون و لایپزیگ اثبات کند، می‌توان گفت که کارنامه اش با شهرتش برابری می‌کند. به همین خاطر هم باشگاه تاتنهام که به شدت به دنبال یک هافبک خلاق می‌گشت تا بعد از جدایی سون هیونگ میون و رفتن او به لیگ آمریکا، جای خالی ایجاد شده را پر کند، در ازای ۶۰ میلیون یورو این بازیکن ۲۲ ساله را به لندن آورد و همین حالا هم به نظر می‌رسد که خریدی بسیار عالی انجام داده است.

تاتنهامی‌ها بعد از ناکامی در جذب ابرچی ازه و مورگان گیبس وایت به این فکر افتادند که مشکل خود را با استفاده از بازیکنان آکادمی خود حل کنند، اما استفاده از یک بازیکن بی‌تجربه در چنین پست مهمی بسیار نگران کننده به نظر می‌رسید. ریسک کردن روی بازیکنان بااستعداد بی‌تجربه برای تاتنهام قبلا خوب جواب داده بود، اما به ازای هر ریسک با جواب خوب، ریسک بدی هم وجود دارد. به ازای هر گرت بیل، یک برایان خیل هم هست. بعد از استفاده شجاعانه از دله آلی که پاداش خوبی داشت، تانگوی اندومبله در ازای ۵۵ میلیون پوند خریداری شد و حالا سران تاتنهام می‌خواهند دیگر چنین اشتباهی را تکرار نکنند. با توجه به مصدومیت طولانی مدت جیمز مدیسون و دیان کولوسفسکی، تاتنهام دیگر نمی‌توانست ریسک کند.

توماس فرانک، با شروع خوبش در لندن انتظارات را برای موفقیت تاتنهام بالا برده و جذب سیمونز که یکی از بازیکنان مهم تیم ملی هلند است و تجربه سه فصل حضور در لیگ قهرمانان را نیز دارد، نشان داد که تاتنهامی‌ها به دنبال فصلی موفق هستند.

با این حال باید توجه کرد که تاتنهام در این فصل برای جذب بازیکن خلاق به دنبال بازیکنانی رفت که هر یک تفاوت‌های فراوانی با دیگری داشتند. در حالی که گیبس وایت چند پسته است و ازه در بازی‌های مهم می‌درخشد، سیمونز ویژگی متفاوتی از این دو بازیکن دارد. او بین خطوط و در یک سوم پایانی زمین می‌تواند توپ را در فضا‌های بسته بگیرد و برای هم‌تیمی‌هایش در محوطه جریمه به سرعت فضاسازی کند.

در فصل گذشته بیش از ۱۵ درصد از پاس‌های خطرناک لایپزیگ توسط سیمونز ارسال شد و این درحالی است که سیمونز از ۳۴ بازی ممکن به خاطر مصدومیت تنها در ۲۵ بازی حضور پیدا کرد. او در زمینه پاس‌های سالم به سمت محوطه جریمه هم در رده هفتم بازیکنان بوندس‌لیگا قرار گرفت و نزدیک به سه پاس در هر ۹۰ دقیقه ارسال کرد که با توجه به این که بازیکنان موفق‌تر از او اکثرا در بایرن مونیخ و تیمی با تمایل به تصاحب توپ بازی می‌کردند، آماری قابل توجه است.

توانایی سیمونز در بازی در فضا‌های تنگ ممکن است نتیجه بلوغ دیررس وی از نظر فیزیکی باشد. او از این نظر در رده ۱۳ تا ۱۶ سال بسیار ریزتر از هم‌تیمی‌هایش بود و همین باعث شد تا تمرکزش را روی استفاده موثر از بدنش و استفاده درست از توپ تحت فشار بگذارد. سیمونز این روز‌ها بدنی روی فرم و قدی ۱۷۹ سانتیمتری دارد و می‌تواند با هر چالشی رو‌به‌رو شود. با توجه به بازیکنانی که در تاتنهام می‌توانند توپ را جلو بیاورند و به او برسانند - که برجسته‌ترین آنها کریستین رومرو و رودریگو بنتانکور هستند - سیمونز می‌تواند در پست شماره ۱۰ بدرخشد و در آن فضا منتظر توپ بماند و خیلی سریع توپ را به مهاجمان منتقل کند.

خطرسازی او در یک سوم زمین حریف با توجه به ۲۰ پاس گل در طول فصل‌های ۲۰۲۴-۲۰۲۳ و ۲۰۲۵-۲۰۲۴ در لایپزیگ کاملا مشخص است. این آمار تنها ۶ پاس کمتر از فلورین ویرتس است که در همین مدت ۶ بازی هم بیشتر انجام داده و در این تابستان با قیمتی بیش از ۱۰۰ میلیون یورو به لیورپول رفت.

اگر چه توانایی‌های بازی‌سازی سیمونز بسیار جذاب است، اما در گلزنی هم اگر نگوییم بهتر، به همان اندازه خوب است. در آرایش ۲-۲-۲-۴ لایپزیگ، او به عنوان شماره ۱۰ سمت چپ بازی می‌کرد و این کار به او اجازه می‌داد پا به توپ از کناره‌ها به مرکز زمین حرکت کند. سیمونز یک بازیکن دریبل زن شجاع است که می‌تواند برای سایرین بازی‌سازی کند یا با قدرت و دقت بالا گل بزند.

از ۷۹ مشارکت گلی که سیمونز در طول سه فصل گذشته در رده باشگاهی و ملی داشته است، ۴۸ تای آن در دوران حضورش در آیندهوون بوده که نشان می‌دهد اکثریت این مشارکت‌ها قبل از ۲۲ سالگی این بازیکن بوده است. هواداران تیم ملی انگلیس قطعا گل او به جوردن پیک‌فورد را در نیمه‌نهایی یوروی سال گذشته به خاطر دارند. وی می‌تواند با غریزه بالایی که دارد حتی بدون توپ هم با جریان حمله تیمش همراه شود و در زمان درست برای گلزنی پا به محوطه جریمه بگذارد.

وقتی او گلزنی‌هایش را برای تاتنهام شروع کرد، قطعا گل‌های زیادی با پای راستش خواهد زد. او بازیکنی راست پاست که سعی می‌کند از پای چپش استفاده نکند مگر این که واقعا مجبور باشد، اما با همان پای راستش توانایی واقعا بالایی در شوت‌زنی دارد. سیمونز در لایپزیگ از بال چپ به داخل می‌زد و به مرکز می‌آمد تا زاویه خوبی برای شوت‌زنی یا ارسال پاس پیدا کند.

همان طور که انتظار می‌رود، او در پست شماره ۱۰ بازی خواهد کرد و می‌تواند به کنار‌ه‌ها نیز برود، اما اتکایش به پای قوی‌ترش می‌تواند با توجه به حضور کودوس و اودوبرت در سمت راست زمین مقداری مشکل‌ساز باشد. با این حال مثل مدیسون که به دلیلی مشابه همیشه به سمت چپ زمین حرکت می‌کرد، تک پا بودن او با توانایی بالایش برای ارسال پاس‌های سخت با بیرون پای راست جبران می‌شود.

با توجه به عملکرد پاپه سار به عنوان یک شماره ۱۰ پرس کننده و عملکرد خوب لوکاس برگوال در بازی اول تاتنهام در این فصل، شاید مهم‌ترین سوال این باشد که سیمونز چگونه در ساختار دفاعی تیم فرانک جای می‌گیرد. در سوپر کاپ اروپا و دیدار مقابل منچسترسیتی، نقش سار در هدایت پرس تیم به اندازه هر بازی ساز دیگری خوب بود و به همین خاطر فرانک تمایلی نخواهد داشت فرمول برنده خود را مقابل تیم‌هایی که حاضرند در زمینه مالکیت توپ ریسک کنند، تغییر دهد.

بازی در تیمی که پرس می‌کند، چیز جدیدی برای سیمونز نخواهد بود، چون لایپزیگ هم به همین شکل بازی می‌کرد و پرسینگ یکی از اصول کلیدی آن تیم بود. شاید سیمونز مانند سار نباشد، اما در این زمینه به قدر کافی خوب است تا بتواند به کار فرانک بیاید. اگر چه فرانک از توانایی‌های سیمونز در هنگامی که تیمش توپ ندارد، استقبال می‌کند ولی تاتنهام این بازیکن را به خاطر توانایی‌های کار با توپش خریده است. هنوز هم تردید‌هایی در مورد توانایی تاتنهام برای شکستن دفاع تیم‌هایی که از عقب بازی می‌کنند، وجود دارد و سیمونز باید بتواند جوابی برای این تردید‌ها باشد.

تاتنهام با فرانک نشان داده است که می‌تواند با بهترین تیم‌های دنیا رقابت کند و بدرخشد و حالا با وجود سیمونز، آنها یک بازیکن جادویی به تیم‌شان اضافه کرده‌اند که می‌تواند قفل دفاعی هر حریفی را باز کند.

 

*آرمین زمانی 

ارسال نظر