"خواب زمستانی" فدراسیون فوتبال پیش از زمستان!
کیهان ورزشی-
یکی از دیدار‌های تدارکاتی تیم ملی فوتبال لغو شد تا مشخص شود فدراسیون فوتبال خیلی دیر از خواب بیدار شده است! اروگوئه که قرار بود در برابر ایران به میدان برود و بی شک بازی خوبی هم برای محک زدن تیم کشورمان بود، با اعلام این موضوع که دیدار باید در کشور ثالث برگزار شود، زمینه لغو آن را فراهم کرد، زیرا روشن بود که فیفا با چنین درخواستی موافقت نمی‌کند. حالا در "فیفا دی" پیش رو یک دیدار می‌ماند و آن هم مصاف با روسیه است که البته مشخص است که فراهم شدن آن مسابقه خوب، نه ریشه در توانمندی‌های مدیران فوتبال ایران دارد و نه در اثر مکاتبات و رایزنی‌های آنان صورت گرفته بلکه روابط خوب دو کشور و نقش چهره‌های سیاسی در این ماجرا پررنگ است. حالا با این وضعیت باید نگران بود، زیرا زمان برای فوتبال ملی ایران همچون برق و باد می‌گذرد و تا چشم بر هم بزنیم، جام جهانی رسیده است.
حقیقت این است که ترتیب دادن بازی‌های تدارکاتی کاری برنامه ریزی شده است که مدیران فوتبال ایران باید از حدود دو سال قبل برای آن فکر می‌کردند، نه در ماه‌های منتهی به جام جهانی که اغلب کشور‌ها از قبل برنامه بازی‌های خود در "فیفا دی"ها را هماهنگ کرده‌اند! با توجه به شرایط کنونی و البته تعلل آنها در این زمینه، خیلی نمی‌توان به مهیا شدن بازی بزرگ امیدوار بود، مگر اینکه برخی از روابط بیرون فوتبال و رایزنی‌های سطح بالا اتفاق تازه‌ای برای فوتبال ملی ایران رقم بزند که آن هم بسیار دشوار است.
حق دلالی دلاری؟!
هفته گذشته، خبرگزاری تسنیم در گزارشی نوشت: باشگاه پرسپولیس در پنجره نقل‌وانتقالاتی تابستان، شروع خوبی داشت و چند بازیکن جدید را به خدمت گرفت که یکی از آنها، پیام نیازمند بود؛ دروازه‌بانی که با قراردادی دو ساله از سپاهان به پرسپولیس پیوست تا یکی از خرید‌های بزرگ و موفق این تیم لقب بگیرد.
با این حال، در فرآیند این انتقال، نکاتی وجود دارد که قابل تأمل است و نیازمند بررسی جدی می‌باشد. طبق اطلاعات منتشرشده، باشگاه پرسپولیس برای انجام این انتقال، قراردادی مجزا با یک مدیربرنامه به مبلغ ۲۳۰ هزار دلار امضا کرده است.
این قرارداد میان باشگاه پرسپولیس و فردی به نام رضا مصطفایی، با طرفیت شرکتی در اتریش، منعقد شده و بر اساس آن، باشگاه متعهد شده است مبلغ مذکور را بلافاصله پس از امضای قرارداد دو ساله با پیام نیازمند، به‌عنوان حق‌الزحمه کارگزاری پرداخت کند. این در حالی است که طبق قوانین فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ، باشگاه‌ها مجاز به عقد قرارداد مستقیم با کارگزار یا مدیر برنامه بازیکن نیستند، مگر از طریق مسیر‌های قانونی و شفاف.
در بخشی از گزارش تسنیم آمده است: " برای خدمات ارائه‌شده توسط ایجنت، طبق شرایط شرح داده‌شده، باشگاه پرسپولیس مبلغ ۲۳۰۰۰۰ دلار آمریکا، پورسانت خالص نقدی برای قرارداد دو ساله (فصل‌های ۲۰۲۵-۲۰۲۶ و ۲۰۲۶-۲۰۲۷) به ایجنت پرداخت خواهد کرد. این مبلغ باید بلافاصله با امضای قرارداد بازیکن پرداخت شود. "
نکته‌ای که بیش از هر چیز توجه را جلب می‌کند، پرداخت دلاری این پورسانت سنگین و نحوه قرارداد بستن آن است. این در حالی است که سال‌هاست این نشریه و دلسوزان ورزش کشور بر لزوم مقابله با پدیده دلالی در فوتبال ایران تأکید می‌کنند. هر بار نیز برخی از افراد که یا خود را به خواب می‌زنند یا واقعاً از واقعیت‌ها بی‌خبرند، در پاسخ به این انتقادات می‌گویند که فعالیت ایجنت‌ها در سراسر جهان امری رایج و قانونی است. اصل این ادعا درست است، اما آنچه در فوتبال ایران می‌بینیم، فاصله‌ای فاحش با رویه‌های استاندارد جهانی دارد.
نمونه بارز این فاصله، همین پرونده انتقال پیام نیازمند است؛ مگر ممکن است در یک قرارداد داخلی، چنین مبلغ کلانی، آن هم به صورت دلاری، صرفاً برای کارگزاری پرداخت شود؟ این موضوع نه اولین بار است و نه آخرین بار. بار‌ها درباره فساد ساختاری در این زمینه هشدار داده شده ولی همچنان برخوردی قاطع و مؤثر صورت نگرفته است.
با این حال، از سر وظیفه و دغدغه برای سلامت فوتبال کشور، از نهاد‌های نظارتی و مسئولان امر می‌خواهیم که برای یک بار هم که شده، مقابل این زیاده‌خواهی‌ها و فرصت‌طلبی‌ها بایستند و گامی مؤثر در جهت شفاف‌سازی و نجات فوتبال ایران از چنگال دلالی بردارند.
چرا که بدون اصلاح این ساختار معیوب، آینده‌ای روشن برای فوتبال کشور متصور نیستیم.
نویدکیا مشکلات را گفت، اما بهانه نیاورد
سپاهان اصفهان فراز و نشیب‌های زیادی داشته است. آنها در دیدار اخیر خود در برابر حریف اردنی شکست خوردند ولی صحبت سرمربی سپاهان در نشست خبری یک نکته مهم داشت، آن هم بیان واقعیت از سوی یک سرمربی بود که کمتر در فوتبال ایران دیده می‌شود.
محرم نویدکیا در این نشست با بیان مشکلات تیمش به جایی می‌رسد که به جای فرار از حقیقت خیلی سریع می‌گوید نباید بهانه بیاورم و موظف هستم مشکلات را یکی یکی حل کنم.
این را بگذارید در کنار صحبت‌های برخی ازمربیان که نه تنها بعد از مسابقات بلکه قبل از بازی‌های تیم شان مقدمه چینی را آغاز می‌کنند تا اگر نتیجه‌ای حاصل نشد، بهانه‌ها را یکی یکی ردیف کنند.
محرم نویدکیا، سرمربی تیم فوتبال سپاهان در نشست خبری پس از دیدار با الحسین اردن در جمع خبرنگاران اظهار داشت: بازی خوبی بود؛ ما اوایل مسابقه را خوب شروع نکردیم و محتاط بازی کردیم ولی کم‌کم به بازی برگشتیم و توانستیم در پرس از جلو چند توپ خوب بگیریم. باید خوب از آنها استفاده می‌کردیم که متأسفانه نتوانستیم.
وی ادامه داد: زمانی که توپ را داشتیم، به صورت اتفاقی توپ لو رفت و باعث شد یک گل بخوریم. در نهایت تلاش زیادی کردیم. الحسین نیز تلاش کرد. موقعیت‌های خوبی داشتیم و الحسین نیز موقعیت‌هایی داشت و در نهایت نتیجه را واگذار کردیم.
نویدکیا با یادآوری اینکه دیدار مقابل الحسین برای آنها بسیار مهم بوده است، تصریح کرد: امیدوارم در آینده مشکلات را حل کنیم. امیدوارم در ادامه بهتر بازی کنیم، چون انتظار‌ها از ما خیلی بیشتر است. به تیم الحسین و کادر فنی و بازیکنان این تیم تبریک می‌گویم.
سرمربی تیم فوتبال سپاهان در پاسخ به سؤالی راجع به مصدومان تیمش و اینکه چرا تیم با این تعداد بازیکن مصدوم راهی اردن شد، گفت: متأسفانه بدشانسی‌های زیادی داریم و نمی‌دانم چرا این اتفاقات می‌افتد. در بازی اول‌مان، یکی از بهترین بازیکنان خود را از دست دادیم و قبل از اینکه به اینجا بیاییم، دو بازیکن دیگر را به دلیل مصدومیت از دست دادیم.
وی تصریح کرد: امروز صبح فهمیدیم که انزو (کریولی) دچار مریضی سختی شده است و حالت تهوع شدید داشت. با این اوصاف ۱۰ دقیقه به وی بازی دادیم تا حس خوب و انرژی خوبی بگیرد.
نویدکیا خاطرنشان کرد: ما بدشانسی می‌آوریم، اما نمی‌توانم اینها را بهانه کنم که چرا نتیجه نمی‌گیریم. همه هواداران توقع دارند که نتیجه خوبی بگیریم. اینها مشکلات من به‌عنوان سرمربی است که باید مشکلات را یکی یکی حل کنم.
سرمربی تیم فوتبال سپاهان در پایان گفت: داشتن چهار یا پنج بازیکن مصدوم، دلیل آن نمی‌شود که بازی را از دست بدهیم. امیدوارم در بازی‌های بعدی باکیفیت بهتر بازی کنیم و هواداران را خوشحال کنیم.
از "شهرقدس" تا ورزشگاه آزادی؟
حدیث مفصل بخوان از این مجمل!
هفته گذشته برای تماشای دیدار پرسپولیس و فولاد خوزستان عازم ورزشگاه شهرقدس شدیم؛ ورزشگاهی در حاشیه غربی تهران که سال‌هاست با انتقادات فراوانی مواجه است، اما همچنان در تقویم برگزاری بازی‌های رسمی لیگ برتر ایران جای دارد.
از مرکز تهران تا دروازه‌های شهرقدس، طی کردن مسیر بیش از دو ساعت به طول انجامید ولی چالش اصلی، نه در طول مسیر بلکه در انتهای آن نمایان شد. فاصله‌ای کوتاه، بیش از ۶۰ دقیقه زمان برد. ترافیکی خفه‌کننده! خیابان‌های باریک و خاکی اطراف استادیوم، عملاً برای میزبانی چنین جمعیتی آمادگی نداشتند. با این حال، به هر زحمتی که بود، خود را دقیقاً در لحظه به صدا درآمدن سوت آغاز بازی به سکو‌ها رساندیم، اما آنچه در بدو ورود توی ذوق می‌زد، چیزی فراتر از ترافیک بود. سکو‌های شمالی و جنوبی ورزشگاه خالی بودند. سؤالی بی‌پاسخ شکل گرفت: با وجود این همه تماشاگر مشتاق، چرا باید بخشی از ورزشگاه بلااستفاده باقی بماند؟
ولی مشکلات به همین‌جا ختم نمی‌شود. محوطه بیرونی ورزشگاه بیشتر شبیه به زمین‌های متروکه بیابانی بود تا مجموعه‌ای ورزشی! خبری از زیرساخت مناسب نبود، نه کف‌سازی استاندارد، نه روشنایی مطلوب، نه حتی امنیت کافی. پارکینگ‌هایی که بیشتر به "پارکینگ‌های صحرایی" می‌مانستند، به هیچ‌وجه قابل‌اعتماد نبودند. خودرو‌ها روی خاک و سنگ پارک شده بودند و هیچ‌کس پاسخگوی شرایط پارک خودرو‌ها نبود.
در پارکینگ‌های دورتر هم، هزینه‌ای طلب می‌شد که باورکردنی نبود: صد هزار تومان، تنها برای دو ساعت توقف!
در میانه همین آشفتگی‌ها، خبر ناامیدکننده دیگری نیز اعلام شد: ورزشگاه آزادی تا پایان سال ۱۴۰۵ آماده نخواهد شد.
رئیس شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، به صراحت اعلام کرد که عملیات نوسازی و ایمن‌سازی این ورزشگاه مهم، تا آن زمان ادامه خواهد داشت. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. همین ورزشگاه آزادی که دهه‌ها میزبان مهم‌ترین رویداد‌های ملی و باشگاهی بوده، حالا به خاطره‌ای دور بدل شده و به‌جای آن، ورزشگاه‌هایی مثل شهرقدس باید بار این خلا را به دوش بکشند، ورزشگاه‌هایی با زیرساخت ناکافی، امکانات حداقلی و دسترسی فاجعه‌بار.
سؤال، ساده است، اما پاسخش پیچیده: در تهرانِ امروز چرا باید چنین بازی مهمی در استادیومی بدون دسترسی عمومی مناسب، بدون زیرساخت پارکینگ، بدون امنیت محیطی و با سکو‌های ناقص برگزار شود؟!
واقعیت آن است که برگزاری یک بازی فوتبال در ایران، پروژه‌ای بزرگ، اما "بی‌مدیر" است!
نه فقط در حوزه ساختار‌های فنی بلکه در زمینه مدیریت جمعیت، ایمنی، خدمات رفاهی و احترام به تماشاگر، ما با یک شکست جدی مواجهیم؛ و در نهایت، این پرسش‌ها در ذهن تکرار می‌شود:
اگر این شرایط برای یک بازی لیگ برتر است، پس برای بازی‌های ملی چه پیش‌بینی‌ای داریم؟
و اگر هوادار، "قلب تپنده فوتبال" است، چرا باید بیشترین فشار بر دوش او باشد و بیشترین بی‌احترامی را ببیند؟
*حمید ترابپور