وقتی دلال‌ها سرمایه‌های فوتبال را می‌سوزانند!
کیهان ورزشی-
ارزش دوچندان پیروزی‌های اخیر
کشتی در دو رشته آزاد و فرنگی با اقتدار قهرمان جهان شد، والیبال در جمع بزرگان خوش درخشید، هندبالیست‌های نوجوان بر سکوی اول آسیا ایستادند، بسکتبال به نایب قهرمانی آسیا رسید، واترپلو عنوان نایب قهرمانی را به نام خود ثبت کرد و پولادمردان وزنه برداری سکوی قهرمانی جهان را به تسخیر خود درآوردند. اینها خبر‌های خوشی است که طی چند هفته اخیر از عالم ورزش به گوش دوستداران آن رسیده است، خبر‌هایی که نشان از قابلیت‌ها و لیاقت‌ها و سرمایه‌های آشکار و پنهان دارد، عناوینی که دل مردم ایران را شاد کرد و خار چشم بدخواهان و دشمنان شرور این آب وخاک شد، پیروزی‌ها وافتخاراتی که در برهه فعلی وحصر کنونی، ارزشی دوچندان دارد و بسیار بسیار پرمعناست.
رهبر انقلاب هم در ملاقات اخیرشان با جوانان قهرمان در عرصه دانش و ورزش بر این نکته تاکید داشتند.
قابلیت‌های ورزش را نادیده نگیرید!
بر همین اساس و با تکیه بر این واقعیات است که بار‌ها نوشته و اینجا نیز بار دیگر تاکید می‌کنیم که مسئولان ورزشی و حتی غیر ورزشی باید موضوع " ورزش" را - خاصه در شرایط فعلی - جدی بگیرند و از قابلیت‌های آن به نفع جامعه و در خدمت آرمان‌ها و اهداف ملی استفاده کنند و اجازه ندهند عناصری که جز منافع نامشروع هیچ چیزی برایشان اهمیتی ندارد، جولان دهند و برای ورزش و مسئولانش خط وربط تعیین کنند و آدم‌ها و پست‌ها و عناوین را جابجا و برای آنها تعیین تکلیف کنند.
بار دیگر این جمله همیشگی را تکرار می‌کنیم که تمام داشته‌ها و بودجه وامکانات و بالاخره سرمایه‌های انسانی و مادی ورزش باید صرف تحول وتقویت وقوی‌تر شدن و بهتر شدن آن شود.
خبر‌های بد از فوتبال
در حالی از ورزش خبر‌های رضایتبخش و امیدوارکننده‌ای به گوش می‌رسد و قهرمانان ما در رشته‌های مختلف افتخارآفربنی می‌کنند که در کمال تاسف و بدون تعارف و اغراق، از فوتبال اصلا خبر‌های خوبی نمی‌شنویم. علتش هم این است که از یک سو، دلال‌ها و فرصت طلب‌ها وعناصر پیشانی سفید و پرمدعا و آویزان و شارلاتان مسلک سال هاست گریبان فوتبال را گرفته و آن را به انواع و اقسام میکروب‌ها آلوده و سخت بیمارش کرده‌اند و رهایش نمی‌کنند و از دیگر سو، مسئولان فوتبال و مدیران ورزش هم این وضع را پذیرفته و تسلیم واقعیات ناخوشایند حاکم شده‌اند و نه تنها هیچ برنامه اصلاحی برای ریشه کنی این جریانات منحرف - و بعضا به معنای واقعی مفسد - ندارند بلکه در پاره‌ای از موارد با آنها همکاری و همراهی هم می‌کنند و دست شان را برای مداخله و خرابکاری وسمپاشی و اعمال نظر‌های منفعت طلبانه باز گذاشته‌اند و از آنان به عنوان مشیر ومشاور استفاده می‌کنند و... الخ.
فوتبال، محل جولان دلال‌ها و انگل‌ها
برای چندمین بار تاکید می‌کنیم ابن فوتبال به معنای واقعی کلمه " بیمار" است و راه و هدف را گم کرده و سال هاست عناصر قالتاق شناسنامه دار وسهم خواه و جریانات دلالی، آن را از مسیر صحیح و سالم خارج کرده و به بیراهه‌ای کشانده وبه سمت ناکجا آبادی سوق می‌دهند که خاطرخواه خودشان است. تا زمانی که فوتبال شخم نخورد و سموم آن زدوده و بذرش اصلاح نشود و به دست صاحبان اصلی اش نیفتد، وضعیت این رشته پرطرفدار وجذاب از این هم بدتر خواهد شد و در آینده خبر‌های بدتری به گوش خواهد رسید. مسئولان عالیرتبه ورزش و مراکز قانونی باید در این رشته - که مرکز جولان عناصر انگل ومفسد و مخرب و باج خواه شده - ورود کنند و به شکلی حساب شده و مدیریتی، قاطعانه وجهادی به رفع اشکالات عدیده و آفت زدایی بپردازند.
با صراحت می‌نویسیم فوتبال با این شرابط و اوضاع هرگز به جایی نخواهد رسید و اوضاع آن از این هم بدتر خواهد شد.
ورود "آقایان سالم" ممنوع!
در این رشته ورزشی شرایط به گونه‌ای شده و دلال‌ها و قالتاق‌ها و دست‌های غیر مسئول و مداخله گر وابسته به فلان وبهمان مدیر و وکیل و وزیر و استاندار و فرماندار و کدخدا و... چنان وضعیتی ایجاد کرده‌اند که نمی‌توان" سالم" کار کرد و آدم‌های خوشنام - چه مدیر وچه مربی و... - جرات ورود به میدان را ندارند واگر هم جرات کنند و وارد شوند، باید آبرو وحیثیت و اعتبار و سابقه خود را در معرض خطر و تهدید و فنا قرار دهند. در این باره شاهد و مثال تا دل تان بخواهد فراوان است که در اینجا به یک مورد اخیر اشاره می‌کنیم.
وحید هاشمیان، تازه‌ترین مثال!
این روز‌ها همه شاهدیم که همین جریانات، چون باج شان نرسیده و سبیل شان چرب نشده، علیه وحید هاشمیان، سرمربی پرسپولیس - که علاوه بر بازی برای سرخپوشان وتیم ملی، در لیگ معتبری، چون بوندس لیگا در تیمهای مطرحی مانند بوخوم وهامبورگ و تیم سرشناس و بزرگی مثل بایرن مونیخ به میدان رفته - چه جو منفی را در سایت‌ها و رسانه‌ها وفضای مجازی و ... به راه انداخته‌اند، به این بهانه که هاشمیان که تازه کار خود را در پرسپولیس شروع کرده، نتیجه مطلوب را نگرفته است!
پارسال نکونام، امسال هاشمیان!
این افراد بعضا بعید است در حیاط خانه شان لگد به گربه زده باشند! این جماعت فرصت طلب وغریبه با ورزش و مربیگری که کوچکترین سابقه وتجربه‌ای در فوتبال ندارند، راجع به وحید هاشمیان و عملکرد و کارنامه اش اینجا و آنجا در فلان برنامه تلویزیونی و فلان سایت و رسانه اظهار نظر می‌کنند و جالب است که این حرف‌های مفت ونظرات غیر کارشناسی – و بعضا فرصت طلبانه وهدفدار - برتصمیم گیری برخی از مدیران باشگاه‌ها هم تاثیرگذار است، به این علت که این دسته از مدیران از نظر شناخت و سابقه ورزشی دست کمی از این به اصطلاح کارشناسان! و صاحبنظران! ندارند و خودشان هم سفارشی و تحمیلی هستند. ببینید سرنوشت این فوتبال بینوا دست چه کسانی افتاده و درباره وحید هاشمیان (امسال) و جواد نکونام (پارسال) چه عناصر و آدمک‌هایی اظهار نظر می‌کنند!
سرمایه‌های فوتبال را نسوزانیم
حرف ما به هیچ وجه این نیست که پرسپولیس با هاشمیان خوب بازی کرده و نتایج قابل قبولی گرفته و رضایت صاحبان اصلی تیم یعنی هواداران را جلب کرده است. نه. ما اینقدر هم از مرحله پرت نیستیم! ما واقعیات را می‌بینیم، اما از آنجا که دفاع از سرمایه‌های ورزش را وظیفه خود می‌دانیم، خطر را احساس کرده‌ایم و می‌گوییم که نباید اجازه داد وحید هاشمیان ناجوانمردانه به دست غوغا سالاران و باج خواهان ذبح و قربانی شود. او از سرمایه‌های این فوتبال است. سال هاست جریان" سرمایه سوزی" در فوتبال و بلکه ورزش ما حسابی شلتاق می‌کند و دلالیسم بی رحم و افسارگسیخته، بسیاری از سرمایه‌های این ورزش را به قربانگاه برده است.
پرسپولیس هم نباید قربانی شود
باز حرف ما این نیست که حالا که باید مانع از سوختن وحید هاشمیان شد، پس بگذاریم پرسپولیس و هوادارانش این وسط قربانی و سوزانده شوند! نه. حرف ما نه حالا و امسال بلکه همیشه (و مثلا همین پارسال درباره نکونام) این بوده وهست که در مورد این مسائل و افراد و اتفاقات و حل مشکلات فنی و فرهنگی ورزش و فوتبال وتیم‌ها (واینجا پرسپولیس) باید" اهل فن" و " کمیته فنی" تصمیم بگیرند، نه دلال‌ها و قالتاق‌ها وآویزان‌ها وعناصری که جز به منفعت خود فکر نمی‌کنند و سرنوشت پرسپولیس و احساسات هواداران آن وحیثیت و اعتبار ورزشی هاشمیان برایشان پشیزی اهمیت ندارد.
"ناشسته رویان" فرصت طلب
این همه حرف ما بوده و هست و خواهد بود که آقایان! کشتی، فوتبال، والیبال و ... موضوعی تخصصی است و نباید اجازه دهیم هر ناشسته روی شهرت طلب یا منفعت جویی برای آن تصمیم بگیرد و با سرنوشت نام‌های بزرگی مثل پرسپولیس و استقلال بازی کند و برای کسب "چند دلار بیشتر"، آبرو و اعتبار مردانی که سال‌ها خاک میادین ورزش را خورده‌اند به سخره بگیرد. پارسال نوشتیم و الان هم تاکید می‌کنیم که تمام مشکلات استقلال از آنجایی شروع شد که مربی وقت این تیم زیر بار تحمیل یک باند دلالی وهمکاری و همراهی بعضی از مدیران! و سه بازیکن! خارجی بنجل نرفت و به همین دلیل به مجرد اولین باخت در هفته سوم (!) لیگ دستور سر دادن شعار" حیا کن، رها کن" از روی سکو‌ها و تحریک احساسات و عواطف تماشاگران از سوی همان باند دلالی صادر شد و استقلال به ورطه‌ای افتاد که هنوز از آن خارج نشده است.
کمیته فنی واهل فن باید نظر دهند، نه شارلاتان‌ها و دلال‌ها!
همان موقع نوشتیم جریان دلالی با همدستی بعضی از مدیران این تیم به جان استقلال افتاده و برای انتقام گرفتن، تا آن را به روز سیاه ننشاند، رهایش نمی‌کند. بهتر است درباره اتفاقات این تیم وآینده آن کمیته" فنی" و افراد متخصص و دلسوز تصمیم بگیرد. این پیشنهادی ناصحانه و مشفقانه را دلسوزانی دیگر هم مطرح کرده‌اند، اما هرگز شنیده نشد و درعوض سریال" مربی بعد از مربی"! آغاز شد، بدون اینکه کمیته فنی در این باره نظر دهد و تصمیم بگیرد. خوانندگان عزبز این صفحه می‌دانند که همان موقع نوشتیم – و آرشیو کیهان ورزشی گواه سخن ماست - که این شتری است که دلالان جلوی خانه پرسپولیس هم دیر یا زود می‌خوابانند و حالا ظاهرا خوابانده‌اند!
حرف ما این است که پرسپولیس به دام و ورطه‌ای که سال گذشته برای استقلال پهن شده بود (والبته هنوز هم پهن است!) نیفتد و گرفتار نشود. باید از سوی افراد صاحب صلاحیت، خاکخورده و دلسوز معلوم شود که مشکل یا مشکلات تیم در کجاست. اگر با دلایل متقن دریافتند که کادر فنی و شخص سرمربی است، آن وقت در این باره به شکل منطقی - و نه شتابزده - تصمیم گیری و عمل کنند.
صعود به جام جهانی نشانه سلامت فوتبال نیست
همانطور که بالاتراشاره شد، ماجرای هاشمیان فقط یک مثال زنده بود که تا حدی آنچه را در فوتبال ما می‌گذرد، عیان وآشکار می‌کند. سرتاپای این فوتبال بیمار است و مدیران در باد صعود به جام جهانی خوابیده‌اند و آن را نشانه سلامت و صحت فوتبال و روبراه بودن و سلامت آن تلقی می‌کنند، در حالی که اصلا اینطور نیست. هرچند صعود ملی پوشان ایران به جام جهانی با ارزش است، اما همه می‌دانیم که با توجه به افزایش تعداد تیمهای حاضر در مرحله نهایی و سطح بازی حریفان در مرحله مقدماتی، دیگر صعود به جام جهانی به سختی گذشته نیست. مثلا تیم ملی فوتبال ایران در شرایطی به جام جهانی سال ۱۹۷۸ آرژانتین صعود کرد که کل تیمهای حاضر در مرحله نهایی از سراسر جهان ۱۶ تیم بود و از دو قاره آسیا واقیانوسیه یک تیم صعود می‌کرد که آن هم تیم ایران بود یا در جام جهانی ۱۹۹۸ و...
حسرت موفقیت‌های گذشته
بنابراین در حال حاضر صعود به جام جهانی ملاک ومعیار دقیقی برای سنجش وضعیت فوتبال ایران نیست. این فوتبال چند دهه است که قهرمان جام ملت‌های آسیا نشده و به المپیک راه پیدا نکرده است. جوانان و نوجوانان ما که روزی یک پای ثابت سکوی قهرمانی آسیا بودند، سال هاست که توفیق مهم وچشمگیری در این راه کسب نکرده‌اند و باشگاه هایمان در سطح قاره آسیا روند نزولی در پیش گرفته‌اند و از داشتن یک ورزشگاه مناسب وآبرومند برای انجام بازی‌های داخلی و خارجی خود محروم هستند و حسرت تکرار آن موفقیت ها، بر دل دوستداران فوتبال باقی مانده است.
اگر مدیران فوتبال مثل مدیران کشتی عمل کنند ...
با این اوصاف، امروز حنای صعود به جام جهانی که مترادف باشد با "اوضاع روبراه فوتبال و روند رو به جلوی آن" اصلا رنگی ندارد و بهتر است فدراسیون نشینان - که این روز‌ها ظاهرا بزرگترین دغدغه شان جور کردن حریفان بی کیفیت و کیسه گلی مثل تانزانیای قلابی و همچنین اعزام دوستان و رفقا و ذبنفعان و ذینفوذان به عنوان" همراه" تیم ملی به سفر‌های برون مرزی و به جوش آمدن رگ ضد آمریکایی و انقلابی آنها؟! و این در و آن در زدن و نامه نگاری با رئیس و مقامات فیفا برای دفاع از حق وحقوق فوتبال! و جور کردن سفر دوستان خیلی موثر! به آمریکا برای حضور در مراسم قرعه کشی است - دست از خود فریبی و دیگرفریبی بردارند، شرایط مملکت را ببینند، مشکلات و گرفتاری‌های معیشتی مردم را کمی درک کنند و شرارت دشمنان جنایتکار و در کمین نشستگان وحشی این ملک وملت مظلوم را حس کنند و شعور وفهم و انتظارات و توقعات مردم و مخاطبان را نادیده نگیرند و به فکر انجام مسئولیت‌های اصلی و کار‌های بر زمین مانده فراوان باشند. بدون تردید اگر مدیران فوتبال هم مثل مدیران موفق کشتی و وزنه برداری و... عمل کنند، فوتبالیست‌های مستعد وهنرمند ما نیز می‌توانند حداقل در قاره کهن افتخارات بزرگتری خلق کنند و به خیلی از حسرت‌های دوستداران فوتبال پایان بخشند.
*سید محمدسعید مدنی