PDF نسخه کامل مجله
پنجشنبه ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ - March 28 2024
کد خبر: ۴۳۲۶۲
تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۳۹۷ - ۲۳:۵۱
از گریه در بلوار وکیل آباد مشهد تا کسب بهترین ورزشکار بازی های پاراآسیایی جاکارتا
بدون شک یکی از پرافتخارترین ورزشکار ایران در سال 97 شاهین ایزدیار است . شناگری که توانست عنوان بهترین ورزشکار بازی‌های پاراآسیایی 2018 جاکارتا را با کسب 6 مدال طلا و یک نقره بدست آورد. او که متولد ۲۲ شهریور ۷۲ در استان البرز است هشت سالی می شود که به خاطر مهدی ضیایی، مربی تیم ملی شنا به تنهایی در مشهد زندگی می‌کند. او در کنار روزی شش ساعت تمرین ، درس هم می خواند و در حال حاضر دانشجوی ترم آخر تربیت بدنی دانشگاه فردوسی مشهد است. ایزدیار که از ۱۵ سالگی به عضویت تیم معلولین درآمده و حاصل این ۱۰ سال عضویت ۴۶ مدال بین‌المللی بوده در تلاش است تا در سال 98 پس از کسب سهمیه ورودی بازیهای پارالمپیک 2020 توکیو عزم خود را جزم کند تا هر طور شده افتخارآفرینی های خود را با رفتن روی سکوی پارالمپیک تکمیل کند. شاهین با 6 طلا و یک نقراه ای که امسال در سومین دوره بازیهای پاراآسیایی جاکارتا برای کاروان ایران کسب کرد، توانست ایران از رده چهارم بازی‌ها به رتبه سوم برساند و پرافتخارترین ورزشکار این دوره از بازی ها شود. او که حالا لقب «مایکل فلپس آسیا» را یدک می‌کشد و به یک الگو برای جوانان معلول تبدیل شده است در گفتگویی تلفنی و نیم ساعته از اهداف خود در سال جدید،سختی دوری از خانواده،بازی های پارالمپیک 2020 توکیو و... سخن گفت که گزیده ای از صحبت های وی در ادامه می آید:

* امسال بهترین سال ورزشی ام بود، چرا که با کسب 6 مدال طلا و یک نقره توانستم برای اولین بار در تاریخ ورزش ایران و با توجه به کمبودها و بی لطفی ها در بین 45 کشور،3700 ورزشکار عنوان بهترین و پرافتخارترین سومین دوره بازی های پاراآسیایی جاکاراتا را از آن خود کنم. فقط می توانم ممنون کسانی باشم که برایم زحمت کشیدند. پدرم،مادرم ،مربیانم ،کسی که شنا را به من یاد داد و در راس هرم مربیانم آقای مهدی ضیایی که مدیونشان هستم. البته نباید از دکتر تغذیه ، مربی بدنساز و حتی کسی که استخر را تمیز می کند تا من در آنجا تمرین کنم به سادگی گذشت.امیدوارم با دعای مردم و توکل به خدا این مسیر را ادامه دهم.

* الان در مشهد هستم و سخت تمرین می کنم. به هرحال دوری از خانواده سخت است، آن هم حدود 7،8 سال. با این حال من هدف های بزرگ تری در ذهن دارم و همه را به جان می خرم تا پس از دو دوره حضور در پارالمپیک (لندن و ریو) بتوانم افتخار آفرینی هایم در جارکارتا را با مدال آوری در بازیهای پارالمپیک توکیو 2020 تکمیل کنم. یکی از بزرگترین آرزوهایم همین است.

* با اینکه متولد شهریور هستم و می گویند شهریوری ها احساسی اند ولی بیشتر از اینکه احساسی باشم روی ذهنم تمرکز دارم و قبل از قلبم ، مغزم به من فرمان می دهد که چه کاری انجام دهم.

* تا الان به تمام آرزو هایم رسیده ام ولی می خواهم در مرداد ماه سال 98 ابتدا سهمیه پارالمپیک توکیو را بدست آورم و پس از آن عزمم را جزم کنم برای کسی مدال در پارالمپیک 2020.در مسابقات ریو از بین 25 شناگر 100 متر قورباغه به فینال (جمع 8 نفر پایانی) رسیدم اما نتوانستم روی سکو بروم . البته به فینال رسیدن در شنا مثل سکو رفتن در سایر رشته های دیگر در پارالمپیک است .

* می خواهم پس از پایان دوره حرفه ام دانش علمم را بالا ببرم و با پیشرفت در عرصه مربیگری بتوانم افراد زیادی را از قشر جامعه معلول کشف و تحویل ورزش دهم تا به نوعی دینم را ادا کرده باشم.

*در بازیهای پاراآسیایی جاکارتا 30 هزار و 500 دلار پای سکو گرفتم و قرار بود بابت 7 مدالی هم که کسب کردم حداقل سکه دو مدال طلا ، که 320 سکه می شود را در پایان سال جاری در مراسم تقدیر از قهرمانان بدهند که فعلا خبری نیست. من هیچ منبع درآمدی ندارم و در حال حاضر ماهیانه 3.5 تا 4.5 میلیون تومان هزینه زندگی ام در مشهد می شود که فعلا از جایزه های قبلی ام که در گوانگجو و اینچئون کسب کرده ام ، خرج می کنم.

*یوسین بولت کل سابقه دویدنش در بازهای المپیک هنوز به 2 دقیقه نرسیده است و توانسته 9 مدال ارزشمند کسب کند 20 سال زحمت کشیده و تمرین کرده تا بتواند یک صدم ثانیه در هر تورنمنت پیشرفت داشته باشد، این قضیه در شنا هم وجود دارد و امیدوارم مسئولان ورزش بیش از گذشته به ورزشکاران اهمیت دهند.

*شاید باورتان نشود روزی 6 ساعت تمرین می کنم ، بنسازی انجام می دهم و درس هم می خوانم . دیگر زمانی برایم باقی نمی ماند. آخرین بار که زیارت امام رضا (ع) رفتم 20 روز پیش بود و ماهی یک بار به زیارت می روم.

*هر شخصی طرفدار یک تیم است من هم تیم محبوبم پرسپولیس است که 40 میلیون طرفدار دارد. در بازی های جاکارتا هم پس از کسب ششمین مدال طلا آن را به تیم بزرگ پرسپئلیس اهدا کردم و بعد از بازگشت به ایران با دعوت آقای برانکو به تمرین پرسپولیس رفتم و یک پیراهن با نام خودم و شماره 6 آقای کریم باقری و امضای تمام بازیکنان به من دادند که فوق العاده برایم با ارزش است. امیدوارم پرسپولیس در سال 98 قهرمان آسیا شود، البته دیگر قهرمانی در لیگ برایم مهم نیست چون تکراری شده و راحت برای سومین بار پیاپی این عنوان را بدست خواهد آورد.

*اگر خدا بخواهد و مربی ام اجازه بدهد می خواهم امسال لحظه سال تحویل در کنار خانواده ام درکرج باشم . البته زیاد نخواهد بود 28 اسفند می روم و دوم فروردین برمی گردم تا تمریناتم را در مشهد دنبال کنم. البته پارسال لحظه سال تحویل خیلی بریم سخت گذشت . در شرایطی که همه کنار خانواده هایشان بودند من تنها در بلوار وکیل آباد داشتم رانندگی می کردم و گریه کنان از تمرین به خانه برمی گشتم . البته خدا، جواب زحماتم را در بازی های جاکارتا داد و توانستم بهترین ورزشکار یک دوره از بازیهای پاراآسیایی بشوم.

*آرزویم در سال جدید سلامتی تمام مردم جهان است.امیدوارم سایه پدر و مادرم همچنان بالای سرم باشد چرا که بزرگترین نعمت بعد از سلامتی ، وجود پدر و مادرم است.

*در پایان از زحمات شما و مجله کیهان ورزشی و تمامی افراد رسانه تشکر می کنم که همیشه به ورزشکاران توجه می کنید و با حمایت شما کار و تلاش ما دیده می شود.

* رسول عسکری


نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدید ها
آخرین اخبار