PDF نسخه کامل مجله
جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - March 29 2024
کد خبر: ۶۱۰۶۰
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۹ - ۱۸:۴۹
میشائیل بالاک در گفتگو با «فورفورتو»
میشائیل بالاک، رهبر تیم ملی آلمان در سال‌های نه چندان دور و ستاره تیم‌های چلسی و بایرن به تازگی گفتگویی با فورفورتو داشته و در مورد مسائل مختلفی در دوران حرفه‌ای خود صحبت کرده است. این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
برای فتح لیگ قهرمانان به چلسی رفتم


*در سال 1998 به همراه کایرزسلاترن قهرمان شدید. آیا این قهرمانی یکی از بزرگترین اتفاقات تعجبآور تاریخ بوندسلیگا بود؟

قطعا شوک مثبتی بود. دستاوردی فوقالعاده داشتیم که هیچ تیمی تا قبل از ما به آن نرسیده بود. قهرمانی در لیگ آن هم در اولین فصل بعد از صعود به بوندسلیگا کار خاصی بود. این رکورد برای مدت زمانی طولانی باقی خواهد ماند. بعد از این که بایرن مونیخ را در اولین دیدار فصل شکست دادیم، به خودمان گفتیم:«توانایی انجام کاری ویژه داریم.» اوتو رهاگل، مربی ما، کاری مشابه با یورگن کلوپ انجام داد یعنی مردم شهر و کارکنان باشگاه را به این باور رساند که توانایی انجام کاری ویژه را دارند. اوتو همیشه میگفت:«به خانههایتان بروید، جدول لیگ را جلویتان بگیرید و با خوشحالی بخوابید.» همین مسائل کوچک باعث میشد به خودمان باور پیدا کنیم.

*در فصل 02-2001 در لورکوزن نزدیک به فتح سهگانه بودید اما بعد از قهرمانی در لیگ و جام حذفی، در لیگ قهرمانان ناکام شدید. آیا ضربه زیدان در فینال هنوز هم خواب شب را از شما گرفته است؟

نه، این روزها آن ضربه دیگر به خوابم نمیآید. در طول قرنطینه، تلویزیون مسابقات کلاسیک قدیمی را نشان میداد و چند باری آن دیدار را تماشا کردم اما فقط خاطراتی خوب از آن دیدار برایم زنده شد. تیم فوقالعادهای داشتیم اما نتوانستیم قهرمان شویم. کیفیت لازم را داشتیم اما گاهی اوقات قسمت نیست. بعد از سه سال نزدیک شدن به قهرمانی، دیگر باید این باشگاه را ترک میکردم.

*آلمان در سال 2001 با نتیجه 5 بر یک مقابل انگلیس شکست خورد و سپس به فینال جامجهانی 2002 رسید...

واقعا در مسابقات انتخابی بد کار کردیم. فقط آن شکست 5 بر 1 نبود بلکه به آنها اجازه دادیم با زدن گلی دیرهنگام مقابل یونان به عنوان صدرنشین صعود کنند. در آخرین بازی خودمان باید فنلاند را شکست میدادیم اما بازی بدون گل تمام شد. مجبور شدیم در پلیآف بازی کنیم و صعود نکردن آلمان به جام جهانی، غیر قابل تصور بود. در آن زمان سن کمی داشتم و فشار زیادی به من وارد شد اما به نظر میرسید توانستم به خوبی آن را مدیریت کنم. در هر دو دیدار پلیآف مقابل اوکراین گلزنی کردم.

*اگر از حضور در فینال محروم نبودید، آیا آلمان قهرمان میشد؟

در جام جهانی نیز به گلزنیهایم ادامه دادم. به نظرم اصطلاح درستش این است که چشم جهان را به خودم خیره کردم. در مرحله یکچهارم و نیمه نهایی گل پیروزی تیم را زدم. از دست دادن شانس حضور در فینال خیلی برایم سخت بود و شاید اگر بازی میکردم، قهرمان میشدیم. برای رسیدن به فینال عملکرد خوبی داشتیم و به نظرم در فینال بهترین نمایشمان را داشتیم. با توجه به استانداردهای بالای تیم ملی آلمان، تیمی که در آن سال داشتیم، بهترین تیم ما نبود. به همین خاطر رسیدن به فینال هم خودش شگفتی بزرگی محسوب میشد.

*چرا بعد از 4 سال حضور در بایرن، ترجیح دادید به جای حضور در منچستریونایتد به چلسی بروید؟ آیا خوزه مورینیو در این ماجرا نقشی داشت؟

لازم نیست به این نکته اشاره کنم که مورینیو شخصیت کاریزماتیکی دارد. وقتی بازیکنی را میخواهد، تاثیر صحبتهایش روی آن بازیکن باورنکردنی است. کاری میکند رد کردن پیشنهادش کار بسیار سختی شود. چلسی به تازگی دو بار متوالی قهرمان لیگ شده بود و 6 یا هفت کاپیتان تیمهای ملی مختلف در ترکیب این تیم به میدان میرفتند. رفتن به لندن در سن 29 سالگی واقعا جذاب بود اما به این خاطر به چلسی رفتم که بتوانم قهرمانی در لیگ قهرمانان را تجربه کنم. در آن برهه به نظر میرسید چلسی بهترین تیم انگلیس است و توانایی انجام این کار را دارد.

* رئال مادرید و بارسلونا نیز خواهان شما بودند. آیا از این که در اسپانیا بازی نکردید پشیمان هستید؟

من از آن دست آدمها نیستم که حسرت چیزی را بخورم. وقتی تصمیمی میگیرم، 100 درصد از آن حمایت میکنم حتی اگر رفتن به باشگاهی دیگر میتوانست برایم بهتر باشد. چه کسی میداند آیا در بارسا یا رئال موفق میشدم یا نه؟ نمیخواستم شانس بازی در لیگ برتر را از دست بدهم و اگر تصمیم گرفتم در جوانی به جای رئال به بایرن بروم و بعد هم به چلسی رفتم، باز هم اگر به گذشته برگردم همین کار را میکنم. گاهی اوقات مردم فراموش میکنند بایرن چقدر باشگاه بزرگی است. به نظرم تصمیمات درستی در دوران حرفهای خودم گرفتم.

*رابطهتان با مورینیو چطور بود؟ آیا بعد از انجام عمل جراحی در آلمان که با نظر این مربی نبود، او واقعا دستور داد قراردادتان را فسخ کنند؟

ارتباط با مربی بعد از ارتباط با همتیمیهایتان، مهمترین اهمیت را در دنیای فوتبال دارد. بعد از اولین دیدارم با مورینیو در حالی به خانه رفتم که میدانستم دوست دارم زیرنظر این مربی بازی کنم. درست است که او مربی بود که میتوانست در مورد برخی مسائل واکنشی دیوانهوار داشته باشد و برخی اوقات با هم اختلاف نظرهایی داشتیم اما خوزه احترام زیادی برای تواناییهای من قائل بود. هیچ مشکل درازمدتی بین من و او وجود نداشت زیرا به همدیگر اعتماد داشتیم.

*تماشای از دست رفتن پنالتی جان تری در فینال مسکو چقدر ناراحتتان کرد؟ با این اتفاق یک بار دیگر در فینال لیگ قهرمانان در تیم بازنده بودید...

بعد از اتفاقی که در سال 2002 افتاد، متوجه شدم حضور در فینال زیاد برای یک بازیکن پیش نمیآید. فکر میکردم چلسی باشگاهی است که به انتظارم برای فتح لیگ قهرمانان پایان میدهد. در سال 2008 کار به ضربات پنالتی کشید و امیدوار بودم نوبت من برای فتح جام فرا رسیده باشد اما باز هم شانس با من یار نبود.

*درست مثل سال 2002 در مسابقات مختلف از جمله یورو 2008 نایب قهرمان شدید...

از این که قهرمانیهای بیشتری به دست نیاوردم ناراحت نیستم چرا که تجربههای زیادی به دست آوردم و این موضوع اهمیت بیشتری نسبت به مدال دارد. اگر بیشتر قهرمان میشدیم، قطعا خوشحالتر بودم چون تیمهایی که در آن حضور داشتم، قطعا لایق قهرمانیهای بیشتر بودند.

*وقتی در سال 2009 و دیدار مقابل بارسلونا، تصمیمهای داوری زیادی به ضرر تیم شما رقم خورد، به این باور رسیدید که لیگ قهرمانان دائما شما را پس میزند؟

قبول شکست در مسابقات سال 2009 سختتر از قبل بود. خیلی قویتر از پارسال بودیم و قطعا تیم بهتری نسبت به بارسلونا داشتیم. لایق صعود به فینال بودیم اما تصمیمات داوری بهای سنگینی برایمان داشت. اگر کمک داور ویدیویی در آن زمان وجود داشت، شاید مدال قهرمانی لیگ قهرمانان را بر گردن میانداختم.

*در سال 2010 چلسی را ترک کردید. دوست داشتید بیشتر در این باشگاه بمانید؟

قراردادم با این باشگاه 4 ساله بود. بعد از آن 33 ساله میشدم و به تصمیم باشگاه مبنی بر پیشنهاد ندادن قراردادهای بلند مدت به بازیکنان بالای 30 سال تیم احترام گذاشتم. آنها قراردادی یک ساله به من پیشنهاد دادند. در چلسی راحت بودم و دلم نمیخواست این تیم را ترک کنم اما در نهایت تصمیم گرفتم به لورکوزن برگردم. حالا که به گذشته فکر میکنم، شاید ترک چلسی کار اشتباهی بود زیرا هیچ کس نمیداند بعد از یک سال چه اتفاقی ممکن بود بیافتد. با این حال در آخرین فصل حضورم در چلسی دوران زیادی را مصدوم بودم به همین خاطر باشگاه با توجه به مصدومیتهایم در گذشته، برای نگه داشتن من به مدت یک سال هم تردیدهایی جدی داشت.

* آرمین زمانی

برچسب ها: میشائیل بالاک
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدید ها
آخرین اخبار