به نظر می‌رسد پس از چدین فصل پرفراز و نشیب و شایعاتی که همیشه به دنبال هری کین درخصوص ترک تاتنهام بوده، بالاخره دراین تابستان او راه خود را از این تیم جدا کند و به تیم دیگری منتقل شود؛ او این مساله رسما اعلام کرده و به دنبال آن با پیشنهاد 100 میلیون پوندی منچسترسیتی مواجه شده است. تیمی که پس از انتقال سرخیو آگوئرو به بارسلونا، یک مهاجم کامل و هدف ندارد و به دنبال جایگزینی برای ستاره آرژانتینی سابق خود است. می‌گویند کین بدترین زمان ممکن را برای عملی کردن تصمیم خود انتخاب کرده و تغییر و تحول در تاتنهام می‌تواند شرایط را برایش بهتر کند. این در شرایطی است که شیوع ویروس کرونا حتی دست غول‌های فوتبال اروپا را هم در خرج کردن بسته و محدود کرده و او شاید به اندازه‌ای که شایستگی دارد، قیمت گذاری نشود. از سوی دیگر بازیکنان دیگری مانند ارلینگ هالند، لیونل مسی، کیلیان امباپه هم در بازار هستند و این بدین معناست که احتمالا تقاضا با قیمت مناسب برای کین در بازار زیاد نیست.
کین در سن 28 سالگی قرار دارد و باعث می‌شود تیم‌ها به سختی خود را برای پرداخت 120 میلیون پوند به این بازیکن متقاعد کنند؛ حتی آنهایی که می‌خواهند او را در ترکیب ثابت تیمشان قرار دهند. منچستریونایتد پس از تمدید قرار با ادینسون کاوانی، دیگر تمایلی به خرید یک مهاجم دیگر ندارد. برای منچسترسیتی و چلسی، اولویت خرید هالند است. در اسپانیا دو غول این کشور یعنی بارسلونا و رئال مادرید از نظر اقتصادی در شرایط مناسبی قرار ندارند. پاری‌سن‌ژرمن هم که نیمار و امباپه را دارد و بایرن همچنان به حضور رابرت لواندوفسکی دلخوش است. با این حال فوتبال به ندرت روی منطقی به خود می‌گیرد و همین ویژگی باعث شده تا در تعطیلات پیش فصل هم گمانه‌زنی‌ها و شایعات درباره نقل و انتقالات تابستانی زیادی باشد. اگر امباپه، مسی و هالند در تیم‌هایشان بمانند، هری کین هم این شانس را پیدا می‌کند تا یک جابجابی رویایی داشته باشد. حالا می‌خواهیم بررسی کنیم که از منظر تاکتیکی، کدام تیم چشم‌انداز بهتری را برای این مهاجم انگلیسی رقم می‌زند.
منچسترسیتی
اتحاد ایده‌آل‌ترین مقصد برای کین است. پپ گواردیولا از مهاجم نوک بیزار است و ترجیح می‌دهد از مهاجمی استفاده کند که تک بعدی نباشد و بتواند در موقعیت‌های مختلف قرار بگیرد، تعویض پست داشته باشد و بتواند خواسته‌های تاکتیکی پیچیده پپ را اجرا کند. او ترجیحش این است که یک هافبک بازیساز را به یک شماره 9 کاذب تبدیل کند و از مهاجمان در نقش شماره 10 واقعی استفاده کند. هری کین دارای یک توانایی ویژه و متمایز در دنیا است که می‌تواند همزمان هم شماره 9 باشد و هم شماره 9! کین به طور غیرقابل تصوری بازیکنی فوق‌العاده برای پپ است. او شدیدا باهوش و فوق‌الاده منظم است. کین مرزهای تاکتیکی را می‌شناسد، به شدت خلاق است و به راحتی پاس می‌دهد و یک تمام‌کننده قهار است. خوزه مورینیو از او بهترین استفاده را کرد و با آزاد گذاشتن وی در زمین، توانایی‌هایش را دوچندان کرد. البته در تیم گواردیولا بعید است او تا این اندازه آزادی داشته باشد. گواردیولا می‌تواند کاپیتان تیم ملی انگلیس را به مقامی بالاتر برساند. وقتی تصویر می‌کنید که سیتی در یک بازی چه تعداد موقعیت گلزنی ایجاد می‌کند، متوجه می‌شوید که کین چقدر می‌تواند خطرناک و گلزن باشد.
منچستریونایتد
اوله‌گونار سولسشر از نظر سبک تاکتیکی به مورینیو نزدیکتر است تا گواردیولا. سولشر تمایل دارید تیمش یک نمایش کاملا هجومی داشته باشد و در دو فصل گذشته روی عملکرد هجومی تیمش کارهای زیادی انجام داده است. او از بازیکنانش انتظار دارد کارهای بداهه انجام دهند و احتمالا هری کین در یونایتد بیشتر از سیتی از فوتبال لذت ببرد. نکته منفی رویکرد سولسشر این است که یونایتد وقتی در مقابل یک دفاع عمیق قرار دارد، می‌تواند کم‌تحرک و کمی بی‌هدف شود. با این حال در خط حمله جا برای بازیکنان خلاق زیاد هست و در حال حاضر هم چنین بازیکنانی مانند برونو فرناندز به خوبی بار خلاقیت تیم را بر دوش دارند و وجود کین باعث می‌شود تا او به خوبی برای گلزنی در حوالی چنین بازیکنانی تحرک داشته باشد. باید به این نکته اشاره کرد که کاوانی توانست سبک بازی یونایتد را عوض کند. این مهاجم اروگوئه‌ای با حرکات عمقی خود این امکان را برای فرد و اسکات مک‌تومینای فراهم کرد تا از بازی مستقیم و ارسال توپ در میان خط دفاعی حریف بهره ببرند. سولسشر مهاجمان را برای پیشرفت تیمش در زمین به میدان می‌آورد. سولسشر این توانایی را دارد تا درست در لحظاتی که فکر می‌کنیم توانایی‌های هجومی تیم کم شده، انقلابی در آن بوجود بیاورد. تصور کنید کین در این تیم می‌تواند چه جایگاهی داشته باشد و با نزدیک بودن به فرناندز، قدرت هجومی شیاطین سرخ را افزایش دهد.
یونایتد بیشترین شانس را در جذب کین دارد، حتی با وجودی که ادینسون کاوانی یک سال دیگر قراردادش را با این تیم تمدید کرده است. مدت‌هاست که منچستریونایتد مشتری کین است چرا که از زمانی که روملو لوکاکو راهی اینتر شد، این تیم نیاز به جذب یک مهاجم نوک بزرگ را حس می‌کند. آنها سال گذشته راضی به پرداخت ۱۰۸ میلیون پوند برای جذب جیدن سانچو نشدند اما امسال برای هری کین حاضر هستند هر هزینه‌ای را انجام دهند. با آمدن کین و قرار گرفتن او در نوک حمله و حضور مارکوس رشفورد و میسون گرینوود در کناره‌ها سیتی صاحب یک خط حمله قدرتمند می‌شود و کاوانی هم یک پشتوانه عالی برای این خط حمله است که دست سولشائر را برای انتخاب تاکتیک‌های تهاجمی متنوع باز می‌گذارد.
چلسی
تقریبا همه تیم‌های مطرح لیگ برتر انگلیس به دنبال کین هستند. چلسی هم برای کین مقبول است. شکی در این وجود ندارد که توماس توخل شیفته کار کردن با هری کین است اما خودش به خوبی می‌داند که همچون کودکان آلمانی باید با کین کار کند تا سبک فوتبال را به آلمانی تغییر دهد و بیشتر در زمین بدود. چلسی در حال حاضر بازیکنانی خط میانی و مهاجم زیادی دارد و بیشتر بازیکنان خلاق را در همین موقعیت قرار می‌دهد تا پاس‌های زاویه‌دار وارد محوطه جریمه شود و پس از یک پرس پرفشار از بالا، از خط دفاعی عبور کنند. چیزی که اکنون چلسی نیاز دارد، بازیکنان سرعتی در بال‌های کناری است تا مهاجمان را تغذیه کنند. کانته تمایل زیادی به نفوذ ندارد و سرعتش پایین است و اگر هم بخواهد جلو بکشد، قدرت توپ‌گیری چلسی در وسط میدان کاهش می‌یابد و اگر کانته نباشد، توپ در عرض چند ثانیه می‌تواند وارد محوطه جریمه چلسی شود. کین می‌تواند به طور همزمان هم در نقش شماره 10 باشد هم شماره 9. آینده تاکتیکی توخل برای چلسی به ما می‌گوید که چرا تیمو ورنر علی رغم فرصت‌های بسیار زیادی که در این فصل از دست داد، هنوز در میان نفرات فصل قرار دارد. او گام‌های بلندی دارد و خوب می‌دود. البته توخل به هالند علاقه بیشتری دارد و در برنامه‌های تاکتیکی‌اش بهتر از کین جای می‌گیرد. تیم آبی‌پوش لندنی بیش از ۲۰۰ میلیون پوند در تابستان گذشته صرف خرید بازیکنان جدید کرد و رومن آبرامووویچ مالک باشگاه احتمالا امسال هم پول سنگینی هزینه می‌کند تا تیمش را دوباره به مدعی قهرمانی در لیگ برتر و دیگر جام‌ها تبدیل کند. با این وجود دنیل لوی رئیس باشگاه تاتنهام به خوبی می‌داند اگر ستاره‌اش را به تیم رقیب همشهری خود یعنی چلسی بفروشد تبدیل به چهره‌ای منفور نزد هواداران تاتنهام خواهد شد.
پاری‌سن‌ژرمن
اتحاد دوباره مائوریسیو پوچتینو و هری کین؛ همه می‌دانیم که این اتفاق بسیار محتمل و دوست‌داشتنی است و اگر امباپه این تیم را ترک کند، بعید نیست این اتحاد را اینبار در پاریس ببینیم. البته واقعا تصور کین، نیمار و امباپه در کنار هم دشوار است و قرار گرفتن در کنار هم در یک تیم ساده نیست. کین اگر از نوک حمله هم بتواند به خط دفاع فشار بیاورد، باز هم غیبت نیمار و امباپه در تیم حس خواهد شد. هر دو تمایل دارند در مرکز خط هجومی باشند و به همین خاطر بود که پوچتینو در لیگ قهرمانان اروپا، سعی کرد تا سیستم دفاعی خود را طوری بچیند که هیچ مسئولیت تدافعی روی دوش دو ستاره تیمش نباشد. در سیستم 2-4-4 پاریسی‌ها شرایط خوبی دارند و در بازی مقابل بایرن و منچسترسیتی برتر بودند هر چند که فوتبال باکیفیتی را به نمایش نگذاشتند. همه این تاکتیک هم بخاطر دو مهاجم نوک این تیم بود. حالا تصور کنید قرار است که یک مهاجم دیگر هم به آنها اضافه شود. با شرایط فعلی جای برای کین در پاریس وجود ندارد و بعید است بتوانیم این تصور را داشته باشیم که در مقطع کنونی کین در لیگ یک فرانسه بازی کند.
رئال مادرید
رئال ناگهان دچار تغییرات بزرگی شد و زین‌الدین زیدان رفت و کارلو آنچلوتی یکبار دیگر آمد. اگر دوره زیدان بود می‌شد با اطمینان گفت که او به کین نیازی ندارد اما ممکن است آنچلوتی نظر دیگری داشته باشد چراکه هیچ کس به اندازه زیدان، به کریم بنزما اعتقاد نداشت. یقینا یکی از نقاظ ضعف عمده رئال در حمله است که فقط بار آن را بنزما به دوش می‌کشید. در حال حاضر رئال برنامه تاکتیکی مشخصی ندارد و هر اتفاقی در اطراف این تیم ممکن است. رفتن به سانتیاگو برنابئو همانند رفتن به اولدترافورد است. یک انتقال موفق به شرط آن که کین بخواهد یک ستاره آزاد باشد. بنزما ممعولا بیرون محوطه جریمه خلق موقعیت می‌کند و اگر این دو به درک متقابل برسند، زوج خطرناکی خواهند شد. این نکته را هم نباید فراموش کرد که بزنام 33 ساله شده و کین می‌تواند یک جایگزین تمام عیار برای او باشد.
*عرفان خماند
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
