ضیغمی نژاد: آینده روشنی پیش روی ما نیست!

سینا ضیغمی نژاد از چهره های نوظهور شنای توان یابان ایران است که مطمئنا باید گفت آینده روشنی در انتظار اوست. او با کسب افتخارات مختلف در رده جوانان، خیلی زود خودش را به تیم بزرگسالان رساند و در اولین قدم توانست سهمیه شرکت در بازی های پارالمپیک 2020 توکیو را به دست آورد، هرچند به خاطر سیاست «کیفی گرایی» کمیته ملی پارالمپیک نتوانست راهی ژاپن شود. تازه ترین خبر در مورد این شناگر کرمانی، به درخشش او در بازی های پاراآسیایی 2022 هانگژو بر می گردد. بزرگترین رویداد ورزشی توان یابان قاره کهن که هر چهار سال یکبار برگزار می شود و همواره از اعتبار بسیار بالایی نزد کشورها برخوردار است. ضیغمی نژاد در حالی اولین حضور خود را در بازی های پاراآسیایی پشت سر گذشت که در اقدامی خیره کننده موفق شد به 3 مدال طلا و یک نقره این بازی ها برسد و رکوردی جاودانه را به ثبت برساند. در دوره قبل بازی های پاراآسیایی که سال 2018 در جاکارتا برگزار شد، شاهین ایزدیار توانست با کسب شش مدال طلا، نتیجه ای تاریخی برای تیم ملی پاراشنای ایران کسب کند. برای بازی های پاراآسیایی هانگژو نیز خیلی ها پیش بینی می کردند که باز هم شاهین ستاره بی چون و چرای این رقابت ها خواهد بود اما رنگ هیچ کدام از مدال های شاهین طلا نشد و به دو مدال نقره و سه برنز قناعت کرد. شناگر شاخص حال حاضر تیم ملی پاراشنای کشورمان حالا بعد از کسب این موفقیت مهم در بازی های پاراآسیایی تنها به یک چیز فکر می کند و آن کسب مدال در بازی های پارالمپیک 2024 پاریس است. او که جواز صعود به این بازی ها را در دست دارد، می گوید می خواهم اولین مدال آور پارالمپیکی شنای ایران لقب بگیرد. به بهانه درخشش اخیر ضیغمی نژاد دقایقی با او هم کلام شدیم تا از اوضاع و احوالش در این روزها برایمان صحبت کند. گفتگوی اختصاصی قهرمان پاراشنای آسیا را با مجله کیهان ورزشی از نظر می گذرانید.

*بهتر است اول قدری از خودتان برای خواننده بگویید. سینا ضیغمی نژاد از چه سالی وارد رشته شنا شد و مشوق اصلی اش چه کسی بود؟
- من وقتی دو سالم بود در یک حادثه از ناحیه دست دچار آسیب دیدگی شدم. از 8 سالگی شنا کردن را شروع کردم. توانستم با کمک پدر و مادرم و دایی هایم که مشوق اصلی‌ام بودند به رشته شنا روی بیاورم. دایی ام با توجه به اینکه مجموعه ورزشی داشت و از طرفی خودش هم ورزشکار بود من را وارد مجموعه اش کرد و از همان جا هم به رشته شنا علاقمند شدم و مسیر زندگی ام عوض شد. بعد از 4 سال در سن 12 سالگی به صورت حرفه‌ای وارد این رشته ورزشی شدم. سال 2017 وقتی 16 سالم بود؛ در اولین تجربه بین المللی ام در بازی‌های جوانان آسیا در دبی یک مدال طلا و ۴ نقره کسب کردم. بعد از آن در مسابقات قهرمانی 2019 جهان چهارم شدم و مجوز حضور در بازی‌های پارالمپیک 2020 توکیو را به دست آوردم. اما متاسفانه به خاطر سیاست های کمیته ملی پارالمپیک اعزام نشدم. در بازیهای کشورهای اسلامی قونیه هم 2 طلا و 3 نقره و یک برنز گرفتم . آخرین رویداد بین‌المللی هم که در آن شرکت کردم، بازی‌های پاراآسیایی هانگژو بود که موفق شدم سه مدال طلا و یک نقره کسب کنم. امیدوارم با ادامه این روند بتوانم در بازی‌های پارالمپیک پاریس به کارنامه بهتری برسم.
*با توجه به اینکه در سال 2017 و در 16 سالگی توانستید در بازیهای جوانان جهان یک مدال طلا و 4 نقره کسب کنید چرا در بازیهای پاراآسیایی 2018 جاکارتا غیبت داشتید؟
- چه بگویم، دیگر گذشته است. من نمی خواهم وارد مسائل حاشیه ای شوم اما در آن زمان عنوان شد که رکوردهایم خوب نبوده و با تصمیم کادر فنی و مسئولان کمیته پارالمپیک کنار گذاشته شدم.
*فکر می کردید که در بازیهای پاراآسیایی هانگژو به این موفقیت مهم برسید؟
- من این امید را داشتم که در بازی‌های هانگژو به مدال طلا دست پیدا کنم و حتی قبل از مسابقات پیش بینی دو مدال طلا را می‌کردم. چون در دو ماده نفر اول مسابقات بودم. خدا را شکر با توجه به بدن آماده‌ای که داشتم و تلاشی که انجام دادم، توانستم صاحب سه مدال طلا و یک نقره بشوم و رکورد آسیا را در ماده 100 متر را بشکنم.
*کمتر از 9 ماه دیگر بازیهای پارالمپیک پاریس رو پیش رو داریم. برنامه تان برای این مسابقات چیست؟
- در حال حاضر و پس از بازگشت از بازی‌های پاراآسیایی هانگژو به کرمان شهر محل سکونتم آمدم تا کارهای شخصی ام را انجام دهم ولی متاسفانه شرایط تمرین کردن در کرمان را ندارم، چون استخر استاندارد و سایر زیرساخت‌ها در کرمان وجود ندارد!
*یعنی کرمان یک استخر استاندارد ندارد که ورزشکارش در آن تمریناتش را انجام بدهد؟
- نه متاسفانه. این یک واقعیت است و من مجبورم با این شرایط بسازم چرا که کاری نمی‌شود کرد. ما مجبوریم برای حضور در تمرینات به تهران بیاییم و در استخر آزادی تمریناتمان را دنبال کنیم و در خوابگاه شماره یک این مجموعه زندگی کنیم. متاسفانه ما سالهاست این مشکلات را به گوش مسئولان رسانده ایم و هزار بار گفتیم که مسئولان به فکر یک استخر قهرمانی و استاندارد برای شهر کرمان باشند ولی هیچکس کاری نکرده و اقدامی تاکنون صورت نگرفته است.
* پس با این حساب باید مدام در رفت و آمد باشید؟
- بله. برنامه‌ام در حال حاضر این است که پس از انجام کارهای شخصی از چند روز دیگر برای بازی‌های پارالمپیک پاریس تمریناتم را شروع کنم. متاسفانه تاکنون کاری نکردیم و باید ببینیم که در آینده چه پیش می آید. اگر بخواهم برای پارالمپیک 2024 بهتر ظاهر شوم، قطعاً تمریناتم بیشتر و سخت‌تر خواهد بود. من قبل از حضور در بازیهای هانگژو، روزانه بین 3 تا 5 کیلومتر شنا می کردم و حالا باید بیشتر از گذشته تمرین کنم.
*شما در بازی های هانگژو قول دادید می خواهید اولین شناگری باشید که در بازی های پارالمپیک مدال شنا می گیرید. هنوز روی قولتان هستید؟
- من دوست دارم بهتر از هانگژو در پاریس ظاهر شوم ولی باید شرایط لازم مهیا باشد. اگر امکانات و شرایط فراهم باشد چرا که نه، قولم را عملی می کنم. استخر استاندارد، برنامه‌ریزی مناسب، تغذیه خوب و شرایط روحی و روانی مناسب باعث آرامش یک شناگرمی شود اما متاسفانه تاکنون این شرایط مهیا نبوده است. من گفتم نمی خواهم وارد مسائل حاشیه ای شوم اما مشکلات زیاد است.
*پس با این شرایط کارتان خیلی سخت است؟
- بله. ولی نمی شود منکر این مشکلات هم شد. در حال حاضر شرایطی که ما داریم اصلا مناسب یک ورزش حرفه ای نیست.چرا من باید با هزینه شخصی به تهران بیایم و تمریناتم را آغاز کنم. شما کدام ورزشکار را در دنیا سراغ دارید که دغدغه بدنسازی، ریکاوری، استخر مناسب، تغذیه و رفت و آمد را داشته باشد.
* یعنی واقعا خودتان هزینه رفت و آمد به تهران و استخر و... را پرداخت می کنید؟
- زمانی که اردو نباشد من مجبورم برای اینکه از شرایط تمرینی و آمادگی خودم دور نشوم با هزینه شخصی به تهران بیایم و تمریناتم را در تهران پیگیری کنم. البته نمی‌خواهم حرف بزنم چون پس فردا می‌گویند که وارد حاشیه شده‌ای وچرا انتقاد کرده‌ای. اگر امکانات حرفه‌ای فراهم باشد ما هم تمرین می‌کنیم و به دور از هرگونه دغدغه و حاشیه تمریناتمان را دنبال می‌کنیم تا بهترین نتایج را در مسابقات کسب کنیم. ولی کلا آینده روشنی پیش روی ما نیست.
* راستی پول پاداش هایتان را گرفته اید؟
- گفتم که آینده روشنی پیش روی ما نیست به خاطر همین موارد است. حرف نزنم بهتر است. من نه شغلی دارم دارم و نه کسب و کاری. هیچ کس هم هیچ کاری نکرده و اقدامی نشده است. بعد شما صحبت از پاداش می کنید.
* پس با این شرایط و این همه دغدغه چطور می خواهید از لحاظ روحی – روانی خود را آماده تمرینات و بازی پارالمپیک کنید؟
- چی بگویم. توکل ما به خداست. ان شااله مسئولان یک فکری کنند تا دغدغه ورزشکاران در این زمینه ها حل بشود.
* و حرف پایانی....
- باید از پدر و مادرم و همچنین از دایی ام که مشوق اصلی ام برای حضور در ورزش و رشته شنا بود، تشکر کنم.از مربیانم آقایان دکتر علیرضا ایزدی، محسن پژوهش و سید محمدحسینی هم ممنونم که زحمات زیادی برای من در این چند سال کشیدند. از مجله کیهان ورزشی هم که به فکر ورزشکاران توان یاب است تشکر می کنم.

*رسول عسکری

برچسب ها: سینا ضیغمی نژاد ، جانبازان و توان یابان ، پاراآسیایی هانگژو ، پاراشنا