کروس، خود " ارکستر تک نفره" بود

تونی کروس ، هافبک رئال مادرید در طول دوران بازی در پایتخت اسپانیا، خود را به عنوان یکی از بهترین بازیکنان این پست در دنیا معرفی کرد اما همه اینها برای مردی که قهرمان لیگ قهرمانان و جام جهانی شده است، از بوندسلیگا شروع شد.

ژاوی در موردش چنین گفته است: "از نظر من، کروس محور تیم مادریدی است. خودم را در او می بینم. انگار خودم وارد زمین شده ام و بازی می کنم. مثل جانشین من است."

وقتی بازیکنی مثل ژاوی اینچنین در مورد شما صحبت می کند، حتما کاری را درست انجام داده اید. بدون تردید هافبک سابق بایرن مونیخ را باید یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال دانست. پیش از این نشریه اسپانیایی مارکا در موردش نوشته بود "ارکستر تک نفره"؛ یواخیم لو ، سرمربی اسبق تیم ملی آلمان وی را "عامل تناسب و تعادل تیم" خوانده و زین الدین زیدان، سرمربی اسبق تیم رئال مادرید از وی به عنوان بازیکنی "کامل" یاد کرده بود.

با این همه تعریف و تمجید از توانایی های خارق العاده وی، باید اذعان داشت که او در بوندسلیگا نتوانست شکوفا شود. حتی این تبدیل شدن به یک هافبک نمونه و بارز در دنیای فوتبال مدرن هم بی دردسر نبود.

کروس تازه 34 سال دارد و با توجه به همه عناوین و افتخاراتی که به دست آورده ، خطرناک است که فکر کند هنوز دستاوردهای بسیار دیگری در راه خواهد بود. برای اینکه ارزیابی درستی از این پیشرفت صورت گیرد باید به سراغ دوران نوجوانی وی برویم ، زمانی که قصد داشت برای خود اسم و رسمی کسب کند.

وقتی بایرن او را از میان جوانان هانزا روستوک در تابستان 2006 به خدمت گرفت، وی را به عنوان " استعداد قرن " می شناختند. تنها کمی بیش از یک سال بعد، تحت هدایت اوتمار هیتسفلد در 17 سالگی اولین بازی خود را برای بایرن مونیخ انجام داد. این یعنی تقریبا یک سال زودتر از توماس مولر ، در حالی که چهار ماه هم از وی جوانتر بود.

حضور در لورکوزن انتقالی بود که نشان از اوج گیری یک بازیکن داشت. با آموزش های یوپ هاینکس که بعدها به عنوان مربی وی در بایرن هم مشغول به کار شد، به سرعت به یکی از بهترین هافبک های بوندسلیگا تبدیل شد. در یک دوره در فصل 2010-2009 موفق شد در پنج بازی، پنج گل به ثمر برساند، چهار پاس گل بدهد و از جانب مجله کیکر، به عنوان بهترین بازیکن ماه بوندسلیگا شناخته شود.

کروس آن فصل را با 9 گل زده و 12 پاس گل به پایان رساند و نهایتا به تیم ملی آلمان برای جام جهانی 2020 آفریقای جنوبی دعوت شد که در چهار بازی از هفت دیدار تیمش حضور پیدا کرد.

او هرگز آن دوران در لورکوزن و اهمیت آن برای دوران فوتبال خود را فراموش نمی کند. به علاوه تاثیری که هاینکس به عنوان مربی روی او گذاشته، همیشه در ذهنش خواهد ماند. تونی بعدها در مصاحبه ای با سایت فدراسیون فوتبال آلمان گفت: "من به فوتبالم بر اساس دوره های مختلف نگاه می کنم. یوپ هاینکس مهمترین مربی ای بود که در مراحل اولیه فوتبالم داشتم ، چه زمانی که در لورکوزن بودم و چه در دورانی که در بایرن مونیخ توپ می زدم. منصفانه است که بگویم پس از حضور او در مونیخ در سال 2011 بود که من توانستم به صورت مداوم در بالاترین سطح فوتبال بازی کنم."

از نظر توانایی و قدرت ذهنی، کروس برای بازی در بالاترین سطح فوتبال در آلمان آماده بود. هیتسفلد که این طعم خوشایند را به وی چشانده بود، مراقب بود که بیش از اندازه او را تحت تاثیر قرار ندهد و باعث تخریب این بازیکن جوان نشود. در عوض تلاش کرد که یک روند آهسته و پیوسته را برای حضورش در لیگ مد نظر قرار دهد یعنی 12 بازی در اولین فصل بازی اش در . 2008-2007

تمرین روزانه با بازیکنانی مثل مارک فان بومل و باستین شواین اشتایگر باعث پیشرفت بیشتر وی شد ولی هافبک دیگری بیشترین تاثیر را بر فوتبال کروس گذاشت، آن هم نه به شیوه ای که انتظارش را دارید.

تیم بوروفسکی ، ملی پوش آلمانی با یک انتقال آزاد در تابستان 2008 از وردربرمن به بایرن پیوست و همین موضوع جایگاه کروس را متزلزل تر از قبل می کرد. با این حال باواریایی ها امیدوار بودند که بازیکن جوانشان همچنان به پیشرفت خود ادامه دهد. کاری که شش سال قبل با فیلیپ لام در اشتوتگارت کردند، این بار با کروس در بایر لوکوزن انجام دادند و او را به صورت قرضی در ژانویه 2009 به لورکوزن فرستادند.

اما او در بایرن مونیخ و تحت هدایت یوپ هاینکس جام های متعددی را به دست آورد که از آن جمله می توان به سه گانه سال 2013 اشاره کرد. سپس تجربه بازی برای پپ گواردیولا پیش آمد. اگرچه این شاگردی تنها یک فصل دوام داشت و او راهی رئال مادرید شد اما درس های ارزشمندی که تحت هدایت گواردیولا آموخته بود، تا به امروز روشنی بخش مسیرش بوده است.

کروس می گوید: "می توانید بگویید که ورود یوپ هاینکس باعث تسریع در پیشرفت من شده است ولی هرگز آن یک فصل تحت هدایت گواردیولا را دست کم نمی گیرم. به نظرم عملکرد من در آن دوران قدم بلندی رو به جلو برداشت. گواردیولا من را به عنوان یک بازیکن مرکزی در سیستم بازی خود در نظر می گرفت که کاملا با شیوه فوتبالم همخوانی داشت."

کروس در کسب عنوان قهرمانی جهان در سال 2014 هم نقشی اساسی برای تیم ملی آلمان در برزیل ایفا کرد. او بیش از هر بازیکن دیگری پاس گل داد. در پایان، او هم در تیم ستاره های جام جهانی و هم تیم رویایی جام قرار گرفت و فوتبال دنیا به استعداد بی نظیر وی پی برد.

با قهرمانی در جام جهانی، مونیخ را به مقصد مادرید ترک کرد و از آن زمان، چهار قهرمانی لالیگا و پنج قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورده است.

با این همه جام و عناوین به دست آمده توسط کروس، بیش از پیش می توان او را با ژاوی در تیم ملی اسپانیا مقایسه کرد و شاید هم از او عبور کرده باشد ، به خصوص پس از بازنشستگی کامل از فوتبال بعد از یورو 2024 و قهرمانی احتمالی تیم ملی آلمان در آن رقابتها. عملکرد ماه های اخیر کروس در میادین نشان داده است که می تواند نقشی کلیدی در تیم یولین ناگلزمن ایفا کند.

هر نقش و تاثیری که داشته باشد، این پایان یک دوران پر افتخار خواهد بود. خودش یورو را به عنوان پایان بخش فوتبالش اعلام کرده است.

لحظه پایانی

فوتبالش را همانگونه به پایان می رساند که آغازش کرده است؛ با زمان بندی کاملا درست، کاملا تحت کنترل و نهایتا متفاوت. فوتبالیست های اندکی به این شیوه کارشان را به پایان رسانده اند و هواداران انگشت شماری از وقوع این نوع خداحافظی راضی به نظر می رسند اما این انتخاب خودش است و همین دلیل کفایت می کند. اخیرا ایسکو از او عاجزانه خواسته بود که ادامه دهد، دنی کارواخال هم نمی خواست که به این زودی، پیشنهاد وداع بدهد و داوید آلابا هم اعلام کرد از این تصمیم " آزرده خاطر" شده است. لوکاس واسکس " نا امید و دلشکسته" شده است و وینیسیوس جونیور این روز را برای فوتبال "وحشتناک" خواند اما باید به او اعتماد کرد. این کاری است که در طول 17 سال بازی فوتبال انجام داده است: تصمیم گیری درست در زمان درست. همه تصمیمات با دقت گرفته شده و به بهترین نحو به اجرا درآمده است.

وی در برنامه ای در کنار برادرش، فلیکس، گفت: "این فصل، فصل دهم حضورم در رئال مادرید، آخرین خواهد بود. متقاعد شده ام که این تصمیم درستی است."

چند وقت پیش وقتی از آنچلوتی سوال شد که آیا کروس در پایان فصل خداحافظی خواهد کرد، اطلاع دقیقی از سرانجام کار نداشت اما بالاخره همه چیز روشن شد و او برای آخرین بار در فینال لیگ قهرمانان اروپا برای باشگاه خود به میدان رفت، در 34 سالگی و این لحظه پایانی حضورش در رقابتهای باشگاهی بود.

کروس می گوید: "وقتی رئال را ترک کنم، فوتبال را ترک خواهم کرد." وقتی در زمستان گذشته در دیدار سوپرجام اسپانیا در عربستان به عنوان قهرمانی دست یافت، هواداران عصبانی محلی مدام برایش سوت می زدند ، چرا که از انتقال گابری ویگا، ابراز ناخشنودی کرده بود. پس از بازی اما، وی با خونسردی تمام و بدون اینکه هیچ اشکالی در بازی و عملکردش نمود پیدا کند، توئیت زد: "امروز سرگرم کننده بود. جمعیت شگفت انگیزی حضور داشتند."

اعلام بازنشستگی اش هم مثل همین پیام بود: بدون زرق و برق، بدون آتشبازی. وقتی پیام های ستایش به سوی او سرازیر شد توئیت زد: "حداقل در حال مشهور شدن هستم ؟"

چه مسیری را باید رفت؟ مسیری که خودش همواره می خواست: راه خودش. قبل از اینکه بیش از اندازه خسته شود یا اینکه بیش از اندازه از او خسته شوند. می گوید: "خوشحالم که بسیاری از من می خواهند که یک سال دیگر بازی کنم. این بهتر از آن است که برعکسش وجود داشته باشد. مثلا بگویند، لطفا خداحافظی کن."

وی ادامه می دهد: "مردم می گویند که من چند فصل دیگر می توانم بازی کنم و شاید هم همین طور باشد ولی نمی خواهم به جایی برسم که همان ها بگویند، چرا او هنوز هم بازی می کند؟ بنابراین بهترین موقعیت را انتخاب کردم و بهترین موقعیت همین حالاست."

وداع با اشک

آخرین بازی رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو مقابل بتیس بود و در حالی با تساوی بدون گل خاتمه یافت که رئال از پیش قهرمانی خود را مسجل کرده بود اما دلیل به یادماندنی شدن این دیدار، خداحافظی کروس با هواداران مادریدی بود. کروس در رئال علاوه بر قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، قهرمانی جام حذفی، چهار سوپرجام اسپانیا، سه سوپرجام اروپا و پنج قهرمانی جام باشگاه های جهان را به دست آورد.

پیش از سوت آغاز بازی با بتیس، وقتی کروس وارد ورزشگاه برنابئو شد، تونل افتخار بازیکنان هر دو تیم را شاهد بود. بنر بزرگی هم در ورزشگاه با این عبارت دیده می شد: "ممنون اسطوره." در کنارش هم عدد 22 به نمایش درآمده بود که به عناوین به دست آمده توسط وی در رئال اشاره داشت. همه جام هایی هم که کسب کرده بود روی یک سکو قرار داده شد تا وی در کنار آن افتخارات حضور یافته و عکس هایی به یادگار بگیرد. او تا دقیقه 87 در این بازی حضور داشت و سپس تعویض شد تا فرصت برای تشویق ایستاده هواداران فراهم شود.

او که به شدت منقلب شده و تحت تاثیر قرار گرفته بود، در کنار نیمکت، دخترش را در آغوش گرفت و سپس شروع به گریستن کرد. برخی از هم تیمی های سابق، مثل ایسکو، هم در این میدان حضور داشتند که او را تشویق کنند. در پایان مسابقه هم در کنار خانواده اش، دو پسر و دخترش، وارد زمین مسابقه شد و وداع شکوهمندی با هواداران داشت.

درباره اش چه می گویند ؟

کارلو آنچلوتی: "تصمیم او برای رفتن، تصمیم یک بازیکن بزرگ است، یک شخصیت بزرگ. با بازیکنی وداع می کنیم که بودنش در اینجا برای ما یک خوش شانسی بود. او هافبکی بزرگ با قابلیت های بسیار بالا و شخصیتی فوق العاده است ، بازیکنی که همواره برای تیم بازی می کند. خوش شانس بودیم که 10 سال او را در اختیار داشتیم. او به همراه رئال مادرید در فوتبال دنیا تاریخ سازی کرد."

ادواردو کاماوینگا: "تونی زیاد حرف نمی زد ولی وقتی صحبت می کرد، شما را می کشت. از این شخصیتش خوشم می آید."

وینیسیوس جونیور: "حتی اگر بگویید که او توپ طلای بهترین بازیکن جهان را به دست خواهد آورد، باور می کنم. این آخرین سال بازی او بود و دیگر او را نخواهیم دید. این ضایعه بزرگی است. ما تصمیم او را درک می کنیم و او هم درک می کند که همه ما از این بابت ناراحت هستیم. حتی شخصیتش از فوتبالش هم بهتر است. او نه فقط برای باشگاه، بلکه برای بازیکنان جوانی که وی را الگوی خود قرار داده اند، فرد مهمی محسوب می شود. اینکه او را هر روز می دیدیم، اتفاق خاصی بود. تونی کار را برای همه ما ساده تر کرده بود. همیشه بازی را کنترل می کرد. وقتی تحت فشار بودیم، اگر توپ را به او می سپردیم مطمئن بودیم که از دستش نخواهد داد. او شایسته خداحافظی اش در برنابئو بود. همه آنها برای او آمده بودند."

جود بلینگام: "مسئله این نیست که یک جانشین مستقیم برایش پیدا کنیم، مسئله آن چیزی است که برای ما فراهم ساخت و یافتن راه هایی است که او برای ما ایجاد می کرد. نقش او منحصر به فرد بود. در نوع خودش بی نظیر بود. کارهایی انجام می دادکه هیچ بازیکن دیگری در فوتبال دنیا نمی تواند انجام دهد."

دنی کارواخال: " از 10 نمره به او 10 می دهم. هیچ بازیکنی از او بد نمی گوید. همه سطح او را دیده اند، بازیکن شگفت انگیزی است و خانواده فوق العاده ای هم دارد. شایسته همه آنچه برایش اتفاق می افتد، هست."

خوسلو: "مثل یک برادر با من رفتار می کرد. وقتی آمدم مرا در آغوش گرفت، به من خوشامد گفت و امسال رفتار بسیار خوبی با من داشت. اندکی آلمانی بلدم و همین موضوع کمک کرد که مقداری با او صحبت کنم. به عنوان یک بازیکن خیلی نمی توانم در موردش حرف بزنم چون همه او را دیده اند و می شناسند. باید دو یا سه توپ طلا به دست می آورد. در پستی که بازی می کند، هیچکس مثل او نیست."

فده والورده: "تعجب کردم. انتظار داشتم که چندین سال دیگر هم بازی کند اما همین موضوع ثابت می کند که چه بازیکن بزرگی است. بازیکنان کمی هستند که خداحافظی در اوج را انتخاب می کنند. هر چیزی درباره اش بگویم نمی تواند به شکل مناسبی او را توصیف کند. بازی در کنارش رویایی بود که به حقیقت پیوست. بیرون از زمین بهتر هم هست. به عنوان یک شخص، باورنکردنی رفتار می کند. عاشق این هستم که پیراهن شماره 8 را بر تن کنم. در این مورد با او صحبت کرده ام. اعداد برای من مفهوم خاصی ندارند، آنچه مهم است اینکه از جانب وی است، اینکه او آن را پوشیده و خودش گفت که دوست دارد من هم آن را بر تن کنم. این برای من منحصر به فرد است، بسیار هیجان انگیز. خوشحالم که او به صورت خصوصی با من صحبت کرد. این نشان می دهد که چه بازیکن بزرگی است."

لوکا مودریچ: "توپ طلا را به یک بازیکن رئال خواهم داد. کاندیداها عبارتند از وینیسیوس، بلینگام و کروس. به دلیل ارتباطاتی که با هم داریم و اینکه سالها در کنار هم بازی کرده ایم و بسیار به هم نزدیک هستیم، امیدوارم که تونی برنده این عنوان شود. وقتی بازیکنی خداحافظی می کند، یک ضایعه پدید می آید، به ویژه بازیکنی مثل تونی. 10 سال در کنار او در مادرید بوده ام و یکی از بزرگترین فوتبالیست هایی است که بازی اش را تجربه کردم. ناراحتم ولی این تصمیم اوست. با او صحبت کردم. آرام بود و تصمیمش را در نهایت آرامش گرفته بود. هواداران دیگر بازی اش را تجربه نخواهند کرد. می توانست بیشتر از اینها بازی کند ولی باید به تصمیمش احترام گذاشت."

آنتونیو رودیگر: "در تیم ملی او را دیدم ولی خیلی به هم نزدیک نبودیم. صادقانه بگویم که قبلا درکی متفاوت از او داشتم ولی وقتی به اینجا آمدم، تونی کروس واقعی را شناختم ، مردی بزرگ که عاشق خانواده اش است و من احترام بسیاری برایش قائل هستم. او را به عنوان یک الگو انتخاب کردم ، چرا که نحوه رفتار وی با خانواده اش را در هیچ بازیکن دیگری ندیده بودم. در مورد تونی کروس فوتبالیست چیز زیادی برای گفتن وجود ندارد ، چرا که در آلمان او بهترین است و در رئال یک اسطوره محسوب می شود." 

*سیدمحمدطاهر شاهین