انتقادات تند علی دایی از مدیران کارخانه سایپا

او درباره مشکلات تیمش گفت: ابتدا باید از بازیکنانم تشکر کنم. با دست خالی عالی بازی کرده‌اند. بازی با الریان تنها باری بود که من ناراحت نشدم چون بازیکنان با تمام توان بازی کردند. در دقیقه ۸۵ توپمان به تیر خورد و در ادامه دو گل دریافت کردیم. این طبیعت فوتبال است. باید ببینیم چطور رفتیم و برگشتیم. در ۲۵ سالی که در فوتبال هستم، تنها باری بود که تا یک ساعت قبل از پرواز، پول آژانس هواپیمایی واریز نشده بود. شاید خنده‌دار باشد ولی یک دلار هم به بازیکنان داده نشد. مگر می‌شود؟ باید مقایسه کنیم و ببینیم که ما چطور رفتیم و چطور بازی کردیم. باز هم به غیرت بازیکنان!

دایی ادامه داد: بازیکن جوانی که با ما سفر آمده، نمی‌توانست دو شکلات ۲۰ دلاری بخرد. تا زمانی که مشکلات حل شود، تمرین نمی‌کنیم اما هیچ‌کس پاسخ‌گو نیست. درویش هم که دید کاری از دستش برنمی‌آید، استعفا داد. باشگاه جزئی از خانواده سایپاست اما برخلاف افکار عمومی، خیلی وقت است که کارخانه ما را تنها گذاشته است.

سرمربی سایپا درباره حضور در باشگاه‌هایی با مشکل مالی گفت: دلیلش سیستم نادرستی است که در ادارات و ارگان‌ها برقرار است. ما هزار بار گفتیم که از تیم‌هایی که در لیگ برتر، یک و دو شرکت می‌کنند، تضمین لازم گرفته شود. وقتی تضمین گرفته نمی‌شود، این اتفاقات رخ می‌دهد. در اثر ندانم‌کاری، کلی از تیم‌ها نابود شده است. مشکل از مدیریت کل است. فوتبال دیده می‌شود اما خیلی جاها که دیده نمی‌شود هم این مشکلات وجود دارد.

دایی درباره صحبت‌های درویش مبنی بر اینکه تمام زحمات باشگاه بر دوش علی دایی است، گفت: این لطف درویش بوده وگرنه ببخشید، یک نفر به تنهایی نمی‌تواند کاری کند. یک دست تا به حال صدا داشته است؟ اگر دو دست باشد، صدا می‌دهد. ما یک کار گروهی انجام می‌دهیم. اگر ورزشکار انفرادی بودم، می‌دانستم خودم هستم و خودم. باشگاه بیش از ۸۰ نفر کارمند دارد. خنده‌ام می‌گیرد چون در این مدت، هر کسی آمده افراد خودش را آورده است. نمی‌شود که یک باشگاهی مانند سایپا در یک سال و نیم، پنج مدیرعامل عوض کند.

او افزود: من یک نمونه کوچک می‌گویم. باشگاه سایپا بالای ۸۰ نفر کارمند دارد، چند ورزشکار دارد؟ شاید برای هر دو نفر یک کارمند دارد. باشگاه را می‌توان با پنج نفر هم اداره کرد. من در همه دنیا بودم و می‌دانم چطور می‌توان اداره کرد. شاید برخی ناراحت شوند اما همین کارخانه سایپا، ۵۰۰۰ نفر کارمند اضافه دارد. مگر می‌شود یک ربع سایت را باز می‌کند، چند صد میلیارد خرید شود ولی نمی‌تواند دو میلیارد پول به باشگاه بدهد. یک ماه دیگر باید ۲۰ درصد بازیکنان را بدهد. در این شرایط آقای درویش مگر می‌تواند کاری کند؟ در شرایطی که بالای دستش کاری نمی‌کند، این کار را کرد. متأسفانه همه این مشکلات، پدر تیم ما را درآورده است.

او درباره برنامه‌ریزی سازمان لیگ بیان کرد: من که نمی‌توانم راجع به این مسائل صحبت کنم. آن‌ها باید در یک تاریخ بازی‌ها را تمام کنند. ما این همه زمان داریم ولی فشرده بازی‌ها را تنظیم می‌کنند. اگر فشرده می‌خواهند برگزار کنند، باید موضوعات مختلف، مانند داوری را کنترل کنند. اگر در این فشار با دو سوت حقمان هم ضایع شود، درست نیست.

سرمربی سایپا درباره مشکلاتی که پس از آمدن او به این تیم ایجاد شد، گفت: خیلی از بدهکاری‌هایی که این باشگاه دارد، برای سال‌های قبل است. سال‌های قبل همین طور بازیکن گرفتند. ببنید چقدر طلبکار داریم؟ به بازیکن خود من که سال‌های قبل بازی کردند، چک داده شده، پاس نشده یا قول ماشین دادند و عملی نشده است. تازه می‌گویند اول چکت را بده بعداً ماشینت را بدهیم. ماشینی وجود ندارد. در آن باشگاه که ۸۰ و اندی کار می‌کنند، بالای ۵۰ درصد، دلشان با تیم نیست. موقعی که تا یک ساعت قبل از پرواز، فقط من می‌دانستم هر آن امکان لغو پرواز است. در فرودگاه وقتی مسئولان باشگاه ۴ هزار و پانصد دلار ندارند که تیم را به قطر بفرسند. بسیار خنده‌دار است. خیلی بد است که یک باشگاه با این عظمت چنین مشکلاتی داشته باشند.

دایی افزود: مطمئناً بعد از حذف ما از آسیا، خیلی از آن‌ها راحت هستند چون دیگر لازم نیست کاری انجام دهند. به غیر از چند نفر معدود که همیشه کنار ما هستند، ما کسان دیگری را ندیدیم و به غیر از چوب لای چرخ ما گذاشتن، کار دیگری انجام ندادند. برای رشته‌های مختلف اگر ورزشکاران را جمع کنیم به ۷۰ نفر نمی‌رسند. خنده‌دار است که ۸۰ نفر کارمند داریم.

او ادامه داد: هرکسی که به مأموریت می‌رود حق مأموریت می‌گیرد. این اولین بار است که چنین چیز را می‌بینم. دریغ از یک ریال قطری. بعد می‌گویند بروید و ببرید. با چه چیزی ببریم؟ حق، نا حق می‌شد اگر ما پیروز می‌شدیم. بازیکن ۱۲ هزار دلاری گذاشته بودم بازیکن ۲.۵ دلاری آن‌ها را بگیرد. بازیکنان ما خیلی با شرف و با غیرت هستند ولی نمی‌توانیم خودمان را با آن‌ها مقایسه کنیم. من ۲۰ و اندی سال قبل در السد بازی می‌کردم که در یک استادیوم تمرین و بازی می‌کردیم. الان چند زمین دارد آن هم در کشوری که نه آب دارد و نه خاک دارد ولی به علاوه پول، مدیریت هم دارد. آدم کیف می‌کند. ما در ۲۰ و اندی سال چه کردیم؟ به کجا اضافه کردیم؟ متأسفانه به جز چند استادیوم هم شکل - آن هم در مناطقی مانند سیستان و بلوچستان که اصلاً تیم ندارند و علاقه‌ای به فوتبال ندارند - که من را یاد شوروی سابق می‌اندازد. ببنیند چه بلایی سر این استادیوم‌ها آمده است.

سرمربی سایپا خاطرنشان کرد: مشکل فقط برای فوتبال ما نیست. مشکل برای کل جامعه است. مشکل برای کشور ماست. فوتبال یک بخش کوچک است. چون فوتبال در دید است، مشکلاتش مشخص می‌شود. خدا را شکر ده اول را تکمیل کردیم و به روستاییان دادیم. با افتخار می‌گویم که شهرک ساختم نه ده. کاری که گروه ما کرد، هیچ‌کس در ایران نکرده است آن هم با کمکی که مردم ما کردند. مردم ما آدم‌های بزرگی هستند و بدون آن‌ها هیچ کاری نمی‌توانستیم بکنیم. من یک بار صحبت کردم. ما به قول شما این همه مشکل ایجاد کردیم. یک بار نشان دهید که چه ساختیم تا مردم بفهمند. فقط دوست دارید که ذهن مردم را به بیراهه بکشید؟ یک بار هم نکته مثبت نشان بدهید. یکی از دوستان می‌گفت که اخبار گفته که یکی از روستاهای سرپل تمام شد. کجا تمام شد، چه کسی تمام کرد؟ فقط بلدیم بنویسیم که فلانی گرفته شده یا دادستانی فلان نفر را دعوت کرده است.

دایی در ادامه درباره رکوردشکنی سردار آزمون در رقابت‌های اروپایی بیان کرد: سردار بازیکن بزرگی است. رکوردها برای زده شدن است. ما باید او را کمک کنیم و باید این سرمایه‌ها را درست رشد دهیم.

دایی اظهار کرد: شرایط نفت تهران فرق می‌کرد. ما الان حق و حقوقمان را می‌گیریم. ولی بعد از ۳ ماه و اندی که ارزش پول پایین آمده، داده می‌شود. در نفت می‌دانستیم که هیچ‌کس را نداریم و قهرمان جام حذفی شدیم اما الان پشتوانه تیم کارخانه سایپاست. مدیرعامل هم دارد. بازیکنان به من لطف دارند و این طور نیست که من کار خاصی انجام داده باشم. ما با هم زندگی می‌کنیم و مدیون آن‌ها هستم. وظیفه من نیست که کار خاصی برای آن‌ها بکنم. شاید یکی، دو نفر گیر کوچک داشتند که کمکشان کردند. این‌ها هم هیچ‌کدام فی سبیل‌الله نبوده و دو ماه بعد دینش را ادا کرده و هیچ‌کدام محتاج من نیستند. الان نزدیک عید هستیم. هی قول می‌دهند که می‌دهیم. از آن طرف هم فوتبالیست‌ها فحش و دری وری می‌شنوند که فلا ن حقوق را می‌گیرند. یک بازیکن تیم قطری ۲.۵ میلیون دلار ارزش دارد و دو بازی کرد. خود تاباتا حدود ۲.۵ میلیون دلار در سال می‌گیرد که ۳۰ و اندی میلیارد تومان می‌شود. کل هزینه ما ۱۲-۱۳ میلیارد نمی‌شود. من می‌گویم که باختیم و مسئولیتش با من است اما باز هم می‌گویم که بازیکنانم بهترین بازی‌شان را به نمایش بگذارند.

او درباره وقفه‌ای که درباره مشخص شدن تکلیف تیم‌ملی افتاده است، بیان کرد: همه جای دنیا همین است. من از سال ۹۴ در یک بازی مقابل ژاپن باخت. همان روز یکی به من گفت که ما به فکر آینده هستیم و از همان روز برای آینده برنامه‌ریزی کردند. ولی ما دوباره برگشتیم سر خط. این مشکلی است که همه جا داریم. بعد هم فکر نکنم اگر تیم‌ملی تشکیل شود بتواند بازی کند چون با توجه به برنامه‌ریزی سازمان لیگ، وقت نیست.