غیرت مان قبول نکرد به ندای مظلوم بی اعتنا باشیم

پدرم رزمنده بود

-در آغاز گفت و گو با امیر حسین حاجی نصیری از او خواستیم که خودشان را بیشتر معرفی کند:«من 30 خرداد 1364 در تهران متولد شدم و نوجوانی ام را در محله سی متری سپری کردم .فوق دیپلم حقوق دارم و متاهل هستم. دو فرزند دختر به نام هایی زینب و مطهره دارم. زینب خانم 10 ساله و مطهره خانم نیز پنج ساله است.»

-جانباز مدافع حرم درباره نحوه ورودش به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گفت:آشنایی من با سپاه پاسداران به دوران کودکی ام برمی گردد.زمانی که پدرم پاسدار بود و به جبهه های حق علیه باطل می رفت.البته پدرم بازنشسته شده است. پدر در دفاع مقدس حاضر بود . از طرفی پدر در زمان جنگ تجمیلی از جانب سپاه پاسداران ماموریت پیدا کرد به کرمانشاه منتقل شود و ماهم به همراه پدر به کرمانشاه رفتیم و در این شهر ساکن شدیم.متاسفانه در آن برهه مردم کرمانشاه به علت حملات هوایی بعثی ها شهر را ترک کرده بودند و شهر خالی از سکنه شده بود.ما مجبور بودیم در کرمانشاه باشیم زیرا محل خدمت پدرم بود. البته پدرم همیشه در خط مقدم جبهه ها بود و من به همراه مادر و خواهرم در خانه می ماندیم.یادم است بیشتر همسایگان مان به علت حملات ناجوانمردانه بعثی ها شهر را ترک کرده بودند.من در همان روزها فضای دفاع مقدس را تا حدودی لمس کردم و معنای جنگ را در نوجوانی فهمیدیم.از طرفی هم تعدادی از اعضای خانواده ما از ابتدای انقلاب اسلامی در بسیج عضویت داشتند. آشنایی من با بسیج و سپاه پاسداران به کودکی ام برمی گردد. شهید محمد گلشن دایی ام است . یکی از دایی هایم آزاده است و یکی از دیگر از دایی هایم هم جانباز انقلاب اسلامی است. از کودکی به خاطر حضور پدر و دایی هایم در دفاع مقدس به سپاه پاسداران علاقه مند شدم و بطورکلی در خانواده ای رشد کردم که همگی روحیات انقلابی داشتند و من هم عاشق انقلاب و سپاه پاسداران شدم.اینطور بود که من هم وارد بسیج و سپاه شدم و همان راه پدرم را ادامه دادم.

غیرت مان قبول نکرد به ندای مظلوم توجه نکنیم

-وی ادامه داد:سال 1384 وارد سپاه پاسداران شدم ، در لشکر 10 سید الشهدا استقرار یافتم.همانطور که در بخش قبلی گفتم علاقه به انقلاب، سپاه و بسیج باعث شد تا پس از کسب مدرک دیپلم جذب سپاه شوم.طی سالهای گذشته بر حسب وظیفه در چندین عملیات علیه ضد انقلاب شرکت کردم.ابتدا ماموریت یافتیم و به شمال غرب کشور اعزام شدیم تا علیه گروهک ترویستی «پژاک» وارد عملیات شویم.سالهای 1386 و 1387 بود که با ضدانقلاب درگیر شدیم و اعضای این گروهک تروریستی را طی عملیاتی دستگیر کردیم.سپس برای دفاع از حرم و اهل بیت به عراق، سوریه و شام اعزام شدم .

- «عابدان کهنز»نام فیلم مستندی بود که چندی پیش از تلویزیون پخش شد .ماجرای شکل گیری محفلی از نوجوانان و جوانان شهرک «کهنز» شهریار را روایت می کند که به ساختمسجد امیرالمومنین(ع)در این شهرک و تداوم برنامه های فرهنگی این محفل منجر می شود. در ابتدا خانه حاج آقا بهرامی(از موسسان گروه) محملی برای مراسم فرهنگی-مذهبی می شود و پس از آن کانکس بسیج، تا این که مسجدی در شهرک ساخته می شود.امیر حسین حاجی نصیری از جوانان فعال و بسیجی مسجد امیر المومنین(ع) شهریار است و در لابه لای صحبت هایش به مسجد محله شان هم اشاره می کند و می گوید:محله ای داریم که بیشتر بچه هایش انقلابی هستند و در مسیر انقلاب و شهدا قرار دارند.ما در محله مان یک مسجد داریم که پایگاه جوانان متدین است . پس از ظهور تروریست های داعش در سوریه و عراق و ظلم به مسلمانان تک تک بچه های مسجد محله مان احساس وظیفه کردند.توجه به ندای مظلومان ، آوارگان ، جنگ زدگان سبب شد تا احساس وظیفه کنیم و راهی عراق و سوریه شویم.غیرت مان قبول نکرد که به ندای مظلوم و کودکان آواره عراق و سوریه بی توجه باشیم و ظلم تکفیری ها به مردم مظلوم را ببینیم و کاری نکنیم.قرآن هم به ما می گوید که هنگام ظلم به مظلوم باید هجرت کنیم و برای رضای خدا مقابل کفار از خود ایستادگی نشان دهیم.به لطف پروردگار در چند عملیات علیه تکفیری ها شرکت کردم.در منطقه «لاذیقه» بودم و حدود 4 ماه هم در شهر حلب سوریه خدمت کردم.در عملیات محرم که علیه تکفیری ها بود هم شرکت کردم . این عملیات بزرگ در سال 1394 انجام شد.

سجاد عفتی در کنارم شهید شد

-حاجی نصیری در قسمت بعدی صحبت هایش درباره نحوه جانباز شدن خود در جبهه های حق علیه کفار و تروریست ها اشاره کرد و گفت:همان لحظه که توسط تک تیراندازان تکفیری ها زخمی شدم فهمیدم که مجروحیتم جدی است. پس از لحظاتی فهمیدم دچار آسیب نخاعی شده ام و نمی توانم خود را تکان دهم و حتی راه بروم.همان لحظه که زخمی شدم کنارم سجاد عفتی همرزم و دوست خوبم شهید شد. شهید عفتی بچه محلم بود و از بچه های بامعرفت و عاشق اهل بیت به شمار می رفت.پس از زخمی شدن به بیمارستان انتقال داده شدم و پس از مداوای ابتدایی به تهران برگشتم و سه ماه هم در بیمارستانی در تهران بستری بودم.

-وی ادامه داد: در حال حاضر با وجود این که به جانباز شده ام ولی کماکان به کار خود در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ادامه می دهم و پس از پایان مداوایم با ویلچر بر سرکار خود برگشتم و حتی برای دفاع از اهل بیت و حرم به همراه پدرم به سوریه اعزام شدم تا در کنار مدافعان حرم باشم و به آنان کمک کنم. به هر روی دفاع از اهل بیت و حرم وظیفه است و در حال حاضر با وضعیت کنونی بیشتر به مدافعان حرم کمک فکری می کنم و هر چه در توان داشته باشم در راه اسلام و اهل بیت تقدیم می کنم.

آموزش کشتی به جوانان سوری

-جانباز مدافع حرم از نوجوانی ورزشکار بوده است. امیر حسین در رشته کشتی فعال بود و عناوین داخلی وی در کشتی قابل توجه است و نشان می دهد او بطور حرفه ای فعالیت ورزشی داشته است.پیش از مجروحیتش در نبرد با تکفیری ها به جرگه مربیان کشتی پیوسته بود و شاگردانش را روی تشک هدایت می کرد. جالب اینجا بود که حاجی نصیری در سوریه هم به جوانان این کشور جنگ زده فنون کشتی را می آموخت تا آنان در کوران جنگ و ظلم تکفیری ها با ورزش کردن کمی غم و اندوه خود را فراموش کنند. جانباز مدافع درباره حضورش در عرصه کشتی صحبت کرد و گفت:از 12 یا 13 سالگی وارد کشتی شدم.کشتی را از نوجوانی دوست داشتم .آقای اسماعیل خلیلی پیشکسوت کشتی که هم دوره خدابیامرز جهان پهلوان تختی بوده مربی ام بود. از 16 سالگی زیرنظر آقا اسماعیل ،فنون کشتی را یاد گرفتم و حدود 10 سال بطور حرفه ای در مسابقات استانی و کشوری شرکت کردم.وقتی وارد سپاه پاسداران شدم در رقابت های کشتی آزاد نیروی مسلح حضور یافتم و روی تشک رفتم و به لطف خداوند قهرمان شدم و یکبار هم به عنوان دومی رسیدم.بطورکلی بارها روی سکوی مسابقات داخلی رفتم.به هر روی یک نظامی می بایست ورزیده باشد . کشتی به من کمک کرد تا تمریناتم منظم بدنسازی ام قطع نشود و همیشه روی فرم باشم.

-وی ادامه داد:اخیرا مربیگری در کشتی را شروع کرده بودم . حتی کارت مربیگری ام صادر شد و جوانان را تمرین می دادم.بخشی از وقتم در هفته به تمرین دادن جوانان علاقه مند به کشتی سپری می شد. پیش از آن که مجروح و بستری شوم روی مربیگری تمرکز کرده بودم.در حال حاضر هم باویلیچر بر سر تمرینات حاضر می شوم. ورزش بخصوص کشتی را دوست دارم و همین علاقه سبب شده تا از کشتی جدا نشوم.

-حاجی نصیری اضافه کرد:در سوریه هم مشغول تمرین دادن جوانان بودم.گاهی اوقات بچه های سوری را گردهم می آوردم و به آنها فنون کشتی را یاد می دادم.برایشان جالب بود. از محسنات کشتی این است که قدرت بدنی را بالا می برد .همین فنون کشتی در منطقه جنگی بارها به کارم آمد . ورزش خیلی جا کمک مان کرد. البته تمامی این کارها در مسیر رضای خدا بود .

برخی در حق رسول خادم کم لطفی کردند

-صحبت مان با جانباز مدافع حرم در خصوص کشتی به دراز کشید و امیرحسین هم نظرش را درباره عملکرد رسول خادم رییس پیشین فدراسیون کشتی بیان کرد و به کیهان ورزشی گفت:از روزی که آقای خادم رییس فدراسیون کشتی شد یک سری با ایشان دشمنی کردند. افراد خاصی که مقابل این جوان کاربلد کشتی قرار گرفتند و از او انتقاد کردند و مدام از برنامه و اقدامات او ایراد گرفتند . خادم جوانگرایی می کرد ، آقایان می گفتند چرا تیم ملی را جوان کردی؟ باتجربه ها را دعوت می کرد می گفتند چرا جوانان را دعوت نمی کنی؟ خلاصه هر طوری بود مقابل او قرار می گرفتند.مدیریت رسول خادم موثر بود و با موفقیت هایی که در رده بزرگسالان و پایه ها کسب کرد شایستگی خود را به اثبات رساند.آقای خادم بارها نشان داد که از نوابغ کشتی جهان است.آقای رسول یکی از عناصر کشتی جهان است که این رشته را بطور علمی دنبال می کند و دانش روز کشتی را می داند و قادر است دانش خود را به سایرین انتقال دهد.با رفتن رسول خادم از فدراسیون کشتی دوباره به همان مسیر قبلی برگشتیم . اعتقاد دارم که کشتی بدون رسول حرکتش متوقف می شود و به نظرمن در حق رسول کم لطفی کردند. ایشان در کشتی اذیت شد.مدیریت رسول خادم برای کشتی کارساز بود و امیدوارم او به کشتی برگردد.

چرا نگاه مان فقط به غرب است؟!

-جانباز مدافع حرم اعتقاد دارد که در حوزه ورزش بخصوص فوتبال نباید نگاه مان به خارج از مرزهای کشور باشد بلکه بایستی به روی توان نیروهای داخلی نیز تمرکز کنیم:«من هم مثل بسیاری از مردم علاقه مند از وضع کنونی ورزش در برخی رشته ها شکایت دارم.متاسفانه در برخی حوزه های ورزشی مثل فوتبال تصمیمات درستی نمی گیریم و متاسفانه نگاه مان به خارج از مرزهای کشور است!ما این همه مربی فوتبال در کشورمان داریم که با جان و دل به فوتبال خدمت می کنند . مربیان درجه یکی داریم که با تمام وجود در صحنه حضور دارند و با کمترین امکانات کار می کنند.نمی دانم چرا نگاه مان دائما به غرب است؟ می روند یک مربی خارجی برای فوتبال می آورند و پس از چند نتیجه مطلوب با او قرارداد قابل توجهی می بندند! همین آقای کارلوس کروش با فدراسیون فوتبال قرارداد هنگفتی بسته بود !اگر مبلغ قرارداد کروش را به دقیقه و ثانیه محاسبه کنید متوجه می شوید کروش در دقیقه چه مبلغ قابل توجهی دریافت کرده است! چرا نگاه ما در حوزه مربیگری فقط به غرب است . با وجود این که مشکل اقتصادی داریم چرا باید سراغ یک مربی گران قیمت برویم و بودجه ورزش را صرفش کنیم.بزرگترین ایرادی که به دستگاه ورزش و حتی دولت وارد است این است که نگاه ها به بیرون از مرزهاست ! نگاه ها به غرب است!چرا مربی تیم ملی ما باید توسط آن طرفی ها انتخاب شود و غربی ها برای هدایت تیم ملی ایران نظر دهند و تصمیم بگیرند!پس تکلیف مربیانی که در ورزش ما زحمت می کشند چه می شود؟متاسفانه برخی مسئولین ما هم نگاه شان به غرب است و منتظرند آنها برای شان کاری کنند! پدر خانواده می گوید پسرم با فلان فرد رفاقت نکن و پسر نصیحت پدر را نشنیده می گیرد و می رود رفاقت می کند و ضربه این رفاقت را می خورد و آخرسر به حرف پدرش می رسد.این حکایت کنونی برخی دولتمردان ما است. رهبر معظم انقلاب پیش از مذاکره با غربی ها و امضای برجام فرمودند که به غربی ها اعتماد نکنید و آخرسر هم مسئولان به فرموده حضرت آقا رسیدند!گاهی هر چه بر سرمان می آید مقصر خودمان هستیم زیرا نصحیت بزرگتر خانواده را گوش نمی کنیم. »

دنیا از پیشرفت ایران در حوزه نظامی حیرت کرده...

-وی ادامه داد: از برنامه ریزی سال آینده دولت خبر ندارم اما از جلسات شان پیداست که همه کارها را معلق کرده اند و دنبال «FATF» و «CFT» هستند . کماکان تاکید دارند همه چی را تعطیل کنیم و منتظر غربی ها باشیم!اگر خودمان برای آینده کشورمان برنامه ریزی کنیم و حواس مان به نیروهای داخلی باشد قطعا بر مشکلات روزمره فائق می آییم.صحبت های مقام معظم رهبری همیشه پرامید است و کارساز بوده است. ان شاا... این انقلاب به روند روبه رشد خود در سال جدید هم ادامه دهد و پیشرفت هایش در حوزه های مختلف دوچندان شود. انقلاب در سال 1398 وارد 41 سالگی می شود . وقتی انقلاب اسلامی پیروز شد ما به دلیل هشت سال جنگ تحمیلی در نقطه صفر قرار داشتیم.جنگ هشت ساله سبب شد تا کشور چندین سال عقب بیفتد اما با رهنمودهای رهبر عزیزمان و همت جوانان انقلابی توانستیم در حوزه های حساس و مهم پیشرفت کنیم . دانشمندان ایرانی از صفر شروع کردند اما الان به حدی ترقی کرده ایم که می توانیم موشک نقطه زن تولید کنیم.دنیا از پیشرفت ایران در حوزه نظامی و هسته ای حیرت کرده است.من نظامی هستم و می دانم پیشرفت در حوزه نظامی چه اهمیتی دارد.ما توان پیشرفت داریم و ان شاا... کشورمان در سال آینده به پیشرفت روزافزون خود در حوزه های بااهمیت ادامه می دهد . امیدوارم در سطوح ورزشی ام طوری عمل کنیم که دل مردم شاد شود و ترقی مان هم در جهان چشمگیر باشد.

-در قسمت پایانی گفت و گو با جانباز مدافع حرم درباره نوروز 1398صحبت کردیم و او در پایان گفت: پس از سال تحویل به بچه هایم عیدی می دهم و اگر کسی هم به من عیدی بدهد قبول می کنم و سال نو به او تبریک می گویم.پیشاپیش سال نو را خدمت همه عزیزان تبریک می گویم و برای شما نیز بهترین آرزوها را دارم.

* کیوان طباطبایی