ضرورت تحول همه جانبه در ورزش

«...امام ، امام تحول بود... این برای درس گرفتن است؛ باید از امام درس بگیریم؛ هر جامعه زنده و پویایی به تحول احتیاج دارد؛ ما امروز به تحول احتیاج داریم؛ در بخش های مختلف...»(رهبر انقلاب ؛سخنرانی تلویزیونی به مناسبت سی ویکمین سالگرد رحلت امام خمینی-ره-.)

بدون تردید یکی از بخش های آماده تحول و دارای زمینه های تحول در کشور ما عرصه ورزش است که علی رغم اتفاقات مثبتی که طی گذر زمان در آن چهره بسته تحول لازم و رضایت بخش و متناسب با آرمان های بزرگ انقلاب اسلامی را نداشته ودر خود ایجاد نکرده است.یعنی فکر تحول خواهی به معنای” گرایش مستمر به بهترشدن” و” اکتفا نکردن به داشته های موجود” در ورزش‌ما و خاصه در نزد مسئولان ورزش ما تقریبا هیچگاه- و در مقطع فعلی بیش از همیشه و دوره های گذشته- وجود نداشته است. و بدون هیچ تعارف و رودربایستی به جای آن، تفکر وسیاست” باری به هر جهت” و " روزمرگی و وقت کشی” حاکم بوده است که تلاش شده با حربه” نتیجه گرایی” و کسب مدال و صعود فوتبال به جام جهانی و... آن را ماله بکشند و بر اقدامات ناکرده اما بایسته وتحول آفرین خود عوامفریبانه سرپوش بگذارند!و این ها البته از نشناختن” مردم” بود. همان مردمی که انقلابی به این عظمت برپا کرده و چهل و یکسال است که پای آن ایستاده و دوست و دشمن را دردنیا به شگفتی و تحسین واداشته اند. همان مردمی که امام آنها را” ولینعمت ما” می دانستند ، اما متاسفانه در نزد بیشتر مسئولان ورزش به عنوان سیاهی لشگری که فقط به درد پر کردن سکوها و حنجره دراندن می خورند تلقی می شوند که می شود آنها را با " قاقالی لی” هایی مثل مدال و سکو و جام جهانی و...” سیاه” و” خام” کرد و... البته هرجا هم مثل رییس سابق فدراسیون فوتبال در برنامه تلویزیونی دوشنبه شب گذشته در مخمصه پاسخگویی گرفتار آمدند از آنها به عنوان " ولینعمت” یاد کنند تا عوامفریبانه مخاطب را علیه مجری مسلط برنامه تحریک کنند!! غافل از اینکه مخاطب و مردم و اهالی ورزش خیلی باهوشتر و صاحب تحلیل و تشخیص تر از آنی هستند که این جماعت فکر می کنند. خواسته و مطالبه اصلی اهالی ورزش به عنوان بخشی از جامعه بزرگ و مردم فهیم ایران، ایجاد تحول اساسی و ساختاری در ورزش است. استفاده صحیح و بهینه از داشته های انسانی و مادی سرشار در ورزش در جهت پیشرفت ورزش است. وقتی این کارها انجام شد ان وقت خواه وناخواه مدال و سکو و افتخار و پیروزی و... صعود به جام جهانی و... هم اتفاق خواهد افتاد. یعنی همان کاری که‌کشورهای صاحب ورزش در دنیا روزی آغاز کرده و امروز هم ادامه می دهند. در ورزش ما خیلی از این کارها انجام نشده، کار ریشه ای و اصلاح ساختاری در بنای از اول معیوب ورزش صورت نگرفته، بسیاری از داشته های مادی و انسانی یا معطل مانده یا به خاطر استفاده غلط ،نفله شده و به هدر رفته و...بعد مسئولان ورزش یکسره دنبال صعود به جام جهانی و کسب مدال و... این گونه کارهای سطحی و نمایشی هستند برای اینکه می خواهند کار نکرده، ادای کشورهای کار کرده در ورزش را در آورند و همان خروجی ونتایجی را به دست آورند که آنها با ممارست و برنامه ریزی و جدیت به دست می آورند! واینها را هم مردم و علاقمندان ورزش خوب می دانند و می فهمند و هم کارشناسان متعهد و رسانه و رسانه ای های سالم بارها در باره آن گفته و نوشته اند.ما البته نشانه ای از« تحول خواهی » و وجود أراده برای «ایجاد تحول» در ورزش در نزد مسئولان و مدیران ارشد ورزش نمی بینیم،اما واقعیت غیر قابل کتمان این است که " ایجاد تحول در ورزش” یکی از ضروری ترین اتفاقاتی است که باید در ورزش مستعد ایران بیفتد. دیگر به اندازه کافی و حتی بیش از آن به همگان ثابت شده است که با ادامه روند فعلی نمی توان به آینده و وضعیتی بهتر از این که حالیه ورزش ایران در آن قرار دارد، امیدوارباشیم. بدتر از همه این خطر وجود دارد که باتداوم روش های اداره و مدیریت فعلی، ورزش اگر تاکنون هم دچار عقبگرد نشده باشد در آینده خیلی نزدیک به عقبگرد و پسروی دچار شود و مصداق این کلام هشدارگونه رهبر معظم شود که”آنچه من عرض می کنم این است که ما در یک مواردی تحول نداشتیم... ودر مواردی عقب گرد داشتیم، که این خیلی موضوع تاسف بار و ناپسند و غیر قابل قبولی است، و بر خلاف طبیعت انقلاب است...” ورزش ما نیازمند تحول اساسی و ریشه ای وواقعی است و آن را هرگز با " یک سلسله کارهای سطحی و دم دستی نباید اشتباه گرفت.” ورزش هم به تحول در اخلاق و فرهنگ و هم به تحول در ابعاد مدیریتی و اجرایی و هم به تحول در ابعاد فنی وحرفه ای نیاز دارد. در وضعیت راکد فعلی همانطور که همه می دانیم و می بینیم همه چیز ورزش در خدمت افراد و باندهای آویزان و انگل مآب و شارلاتان مسلک قرار دارد و منافع و کارکردهای مثبت ورزش کمتر عاید مردم و نصیب دوستداران ورزش می شود.به گواه بسیاری از کارشناسان و اهالی فن، ورزش ایران برای پیشرفت چیزی ازحیث مادی و انسانی کم ندارد ، کمبود بزرگ ورزش، مدیریت تحول خواه واراده تحول آفرین است. اگر چنین مدیریت و اراده ای فراتر از روزمرگی ها در پی شتاب بخشیدن به حرکت روبه جلوی ورزش و استفاده بهینه از داشته های غنی آن باشد همگان خواهیم دید که چقدر زود وضعیت ورزش از اینی که هست بهتر می شودو جایگاه آن بهبود می یابد و متحول می شود.سخن آخر هم اینکه«تحول یعنی به حال برتری به شکل واضحی دست یافتن، یعنی یک جهش، یک حرکت بزرگ؛ در زمینه های مختلف، ما به این احتیاج داشتیم؛ در بعضی از زمینه ها مطلقا توانایی این را نداشتیم.»

* سیدمحمدسعید مدنی