1000 گل پیش از بازنشستگی

جایگاهش میان بزرگان تاریخ فوتبال دنیا محفوظ است اما کریستیانو رونالدو به همین قانع نیست و مهاجم این روزهای باشگاه منچستریونایتد، به نقطه عطف بزرگ دیگری در زندگی ورزشی خود دست یافته است. او با به ثمر رساندن دو گل مقابل آرسنال که منجر به پیروزی 3-2 شیاطین سرخ شد، توانست از 800 گل زده در طول دوران فوتبال خود عبور کند. او این تعداد گل را در 1095 بازی رسمی برای تیم ملی پرتغال، منچستریونایتد، یوونتوس، رئال مادرید و تیم دوران نوجوانی یعنی اسپورتینگ لیسبون به ثمر رسانده تا به یک دستاورد عجیب در فوتبال برسد و خود را در میان بهترین مهاجمان سال 2021 قرار دهد. با این رکورد جدید، برخی مدعی شده‌اند که رونالدو در حال حاضر بیشترین گل زده را در تاریخ فوتبال دارد اما مهم این است که چه کسی به شما اعتبار می‌دهد و گل‌هایتان را می‌شمارد. قابل اعتماد بودن اطلاعات آماری فوتبال از زمان پله مورد سوال بود جایی که این فوق ستاره برزیلی تعداد گل‌هایش در دنیای فوتبال به عدد 100 رسید اما مشخص نبود که کدام گل‌ها در بازی‌های رسمی به ثمر رسیده و اصلا کدام بازی رسمی بوده و کدام غیررسمی؟ عدم وجود اطلاعات درست از آمار گلزنی‌های پله باعث شد تا امروز از گلزنی‌های رونالدو به عنوان یک اتفاق مهم یاد شود. حالا چه رونالدو بهترین گلزن تمام تاریخ باشد چه نه، در این شکی نیست که او با 801 گل زده در تمامی مسابقات که اولین آنها به سن هفده سالگی و روز هفتم اکتبر سال 2002 با پیراهن اسپورتینگ مقابل مورینزه برمی‌گردد، در جست‌وجوی یک اتفاق جدید و مهم در دنیای فوتبال است که می‌تواند رونالدو را برای همیشه جاودانه کند.

چگونه به اینجا رسید؟

بررسی اینکه چگونه رونالدو چگونه به این مرحله رسیده، خود ارزشمند است. او اکنون بهترین گلزن میان تمام کسانی است که هنوز به فوتبال خود ادامه می‌دهند و این یعنی او بالاتر از لوئیز سوارز، رابرت لوواندوفسکی، زلاتان ابراهیموویچ و حتی لیونل مسی قرار دارد. پس از پیوستن به منچستریونایتد در سال 2003 به عنوان یک بال کناری حیله‌گر و تند و تیز، او توانست طی 6 سال خود را به یک ماشین گلزنی تمام عیار تبدیل کند و در کنار مهاجمان ویرانگر دیگری مانند وین رونی و کارلوس توز که هر کدام برای خود در خط حمله آتشین بودند، یک حامی تمام قد برای کارهای هجومی تیمش باشد. در فصل 2007-2008 که یونایتد برای دومین فصل متوالی فاتح لیگ برتر شد و در کنار آن قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را هم بدست آورد، رونالدو در 49 بازی 42 گل برای تیمش زد تا اینگونه اولین توپ طلای خود را تصاحب کند. وقتی در سال 2009 با قرارداد رکوردشکن 80 میلیون پوندی راهی رئال‌مادرید شد، تقریبا یک بازیکن کامل بود. در 9 سالی که او در میان کهکشانی‌ها حضور داشت و به طور میانگین در هر بازی بیش از یک گل به نام خودش ثبت کرد، 15 عنوان قهرمانی از جمله دو قهرمانی لالیگا و 4 قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را بدست آورد. او در بیشتر بازی‌های مهم و مقابل تیم‌های بزرگ گلزنی کرد و هیچ وقت دست از این کار نکشید. به همین خاطر جای تعجبی ندارد که او پیش از ترک سانتیاگو برنابئو در سال 2018، 4 توپ طلای دیگر هم به کلکسیون افتخاراتش اضافه کرد.

در یوونتوس او روند گلزنی شگفت‌انگیزش را ادامه داد و در طول 3 فصل حضورش در تورین، به طور متوسط در هر بازی 33/1 گل به ثمر رساند؛ آماری که کسب 5 عنوان مختلف از جمله دو قهرمانی سری‌آ را برایش تضمین کرد. بازگشت شوکه‌کننده او به منچستر یونایتد در تابستان لطمه‌ای به گلزنی‌هایش وارد نکرد و او در بازگشت به انگلستان همان نرخ گلزنی را در اختیار دارد و حالا رکورد گل‌هایش در لیگ قهرمانان اروپا را به 140 رسانده است. البته نباید فراموش کنیم که او در سطح ملی هم غیرقابل مهار بوده است. از زمانی که اولین بازی ملی خود را در سال 2003 انجام داد تا سال 2016 که او کمک کرد تیم ملی کشورش به قهرمانی اروپا برسد و پس از آن شکستن رکورد علی دایی، به عنوان بهترین گلزنی ملی تاریخ فوتبال، رونالدو همیشه امید اول گلزنی برای پرتغالی‌ها بوده و حالا با 115 گل زده، دست نیافتنی به نظر می‌رسد.

تا چه زمانی بازی می‌کند؟

برای یک بازیکن حرفه‌ای فوتبال، همیشه اواسط دهه چهارم زندگی به عنوان سال‌های گرگ و میش یاد می‌شود اما رونالدو که اکنون 36 سال دارد به خوبی توانسته بر این سال‌ها چشمش را ببندد و با وضعیت موجود خودش را تطبیق دهد و در بالاترین سطح ممکن به دوران فوتبالش ادامه دهد. او در ماه فوریه وارد 37 سالگی می‌شود اما رسیدن به روز بازنشستگی خیلی نزدیک به نظر نمی‌رسد و احتمالا حتی به آن فکر هم نمی‌کند چه برسد که نگرانش هم باشد. او تا پایان فصل 2022-2023 با یونایتد قرارداد دارد و این فرصت را دارد تا این قرارداد را یک سال دیگر هم تمدید کند و این یعنی می‌تواند تولد 39 سالگی خود را هم در اولدترافورد جشن بگیرد. با این حال خود رونالدو در چند مصاحبه عنوان کرده که تصمیم دارد حداقل تا 40 سالگی به فوتبالش ادامه دهد و اگر بدنش اجازه دهد این کار را انجام خواهد داد. او سال گذشته در تولد 35 سالگی خود به مارکا گفته بود "خیلی از چیزها به حس و انگیزه‌ای که دارم بستگی دارد. از نظر فیزیکی بعید است مشکلی وجود داشته باشد. من به خوبی از خودم مراقبت می‌کنم و فکر می‌کنم تا 40 سالگی به طور ایمن بازی خواهم کرد. به نظرم مهمترین مساله تاثیرگذار عامل فیزیولوژیکی است که می‌تواند تفاوت ایجاد کند. بالاخره هر شروعی، پایانی دارد. دوست ندارد به آخرین قاب زندگی‌ام فکر کنم اما هنوز به اندازه کافی حس قدرت درون خودم دارم". رونالدو هنوز از نظر فیزیکی در شرایط ایده‌آلی قرار دارد و به ندرت مصدوم می‌شود. او 14 اکتبر 2019 گل هفتصدم خود را به ثمر رسانده بود و در فاصله دو سال این تعداد را به 800 گل رساند.

این روند می‌تواند ادامه داشته باشد؟

شاید از نظر علمی چیزی که اینجا می‌گویم، آنچنان درست نباشد اما می‌توانیم امکان دستیابی رونالدو به هزار گل زده را با همین نرخ گلزنی بررسی کنیم و از جوانب مختلف احتمال ا موضوع را تا پیش از 40 سالگی مورد توجه قرار دهیم. شاید اولین و مهمترین مساله شانس بازی او تا 40 سالگی باشد که این به آمادگی جسمانی، شرایط شخصی و انگیزه‌های حرفه‌ایش بستگی داشته باشد. رونالدو به طور مجموع در سطح باشگاهی و ملی 801 گل به ثمر رسانده است. این تعداد گل شامل گل‌هایی نمی‌شود که او در تیم دوم اسپورتینگ به ثبت رسانده است. تعدادی از گل‌‌هایش در رده جوانان بوده و دو گل هم برای تیم امیدها در المپیک 2004 به ثمر رسانده است. برای رونالدو گل زدن و پیدا کردن راهی برای گل زدن اصلا دشوار نیست. در واقع او به طور معمول و طبق تنظیماتی از 19 سالگی که فوتبال را حرفه‌ای شروع کرده، گل می‌زند. از زمانی که در 24 سالگی او یونایتد را به مقصد رئال مادرید ترک کرد، هیچ گاه نرخ گلزنی او کمتر از یک گل به ازای هر 5/2 بازی در سطح باشگاهی نرسیده است. رونالدو از همان ابتدای کارش به بعد، تقریباً دو سال تقویمی طول کشیده تا 100 گل به ثمر برساند. با این اوصاف، او در فاصله زمانی تنها 66 روز (یک سال، نه ماه، 24 روز) بین ژانویه 2014 تا اکتبر 2015 در اوج گلزنی‌های قهرمانانه خود در رئال مادرید، از 400 به 500 گل در دوران حرفه‌ای خود رسید.

روی پنالتی‌ها حساب کن

رونالدو در 100 گل ابتدایی خود 11 پنالتی داشت اما این تعداد پنالتی بین گل‌های 701 تا 800 به 29 پنالتی رسید. زدن ضربات ایستگاهی و پنالتی‌ها می‌تواند برای رونالدو یک منبع ارزشمند و بادوام از گل‌ها باشد و او را به خواسته‌اش برساند. مانند گل دومش به آرسنال که از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند تا صد و چهل و دومین گلش از چنین موقعیت‌هایی باشد. برخی ممکن است از این مساله دلیلی برای تحقیر و بی اعتبار کردن تعداد گل هایش استفاده کنند، اما همانطور که ضرب المثل قدیمی فوتبالی می گوید: همه آنها یکسان هستند. اگر او طبق همین روند به کارش ادامه دهد، رونالدو می‌تواند در سطح باشگاهی و ملی به طور سالانه 10 گل از ضربات پنالتی و ایستگاهی به ثمر برساند که تا پایان دوران فوتبالش مجموعا 40 گل می‌شود یعنی 40 گل بیشتر از برآوردهایش!

آیا رونالدو به 100 گل می‌رسد؟

طی 3 فصل گذشته در هر 55 دیداری که در رقابت‌های مختلف به میدان رفته، مجموعا 47 گل به ثمر رسانده که می‌توان گفت یک آمار کم‌نظیر است. با توجه به اینکه بین نوامبر 2019 تا سپتامبر 2020 به دلیل شیوع ویروس کرونا، برنامه بازی‌های ملی با تغییراتی همراه شد و گاها به تعویق افتاد، در این میانگین آمار فصل 2019-2020 جای نگرفته است. اگر رونالدوی 36 ساله طی 4 فصل پیش‌رو با همین روند گلزنی کند تا به 40 سالگی برسد، او در 220 بازی 190 گل برای تیم باشگاهی و تیم ملی به ثمر رسانده است. اگر او این 190 گل را به 801 گل فعلی خود اضافه کند، او فاصله کمی با هزار گل خواهد داشت. اگر او همچنان به حضورش در لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا ادامه دهد، چیزی نیست که بتواند جلوی رشد آمار گلزنی‌اش را بگیرد. او پس از این سال‌ها می‌تواند به تیم‌های کوچکتر اروپایی هم برود و در لیگی ساده‌تر، راحتتر گل بزند و آمارش را افزایش دهد. وقتی نوبت به رونالدو و جاه طلبی‌های ورزشی او می‌رسد، تجربه به ما می‌گوید که بهتر است علیه دستیابی او به غیرممکن‌ها شرط بندی نکنیم.

*عرفان خماند