مدیران ، اعتماد از دست رفته اهالی ورزش را برگردانند

ورزش ، بدون آراستگی به اخلاق و ارزش های فرهنگی پیشرفت نمی کند

ورزش به تحول " انقلاب گونه" احتیاج دارد

سخن این هفته را بدون هیچ مقدمه ای با این نکته مهم و یادآوری ضروری شروع می کنیم که ورزش کشور به یک تحول اساسی و واقعی نیاز دارد و دراین نکته ذره ای شک وجود ندارد. این حرف یعنی اینکه وضعیت فعلی ، هرگز وضعیت مطلوب نیست و نباید به آن دل خوش داشت و در این مرحله متوقف ماند. خوشبختانه به گواه آگاهان و با تکیه بر نظرات کارشناسان و بالاخره با نگاه به واقعیات، ورزش ما ظرفیت و آمادگی تحول را دارد واین نیازی کاذب یا تحمیلی و زیاده خواهانه نیست. این نکته و واقعیت را بیش از هرکس ، مدیران ارشد ورزش ما باید جدی بگیرند و مورد توجه قرار دهند. البته مسائل روزمره و القائات‌ جهت دار و تبلیغات مغرضانه، به گونه ای روی ذهن و اندیشه مدیران ورزش فشار می آورد که آنها کمتر فرصت و یا شاید حتی جرات پیدا می کنند که فراتر از روزمرگی ها و بستن دهان این و آن و راضی کردن همیشه طلبکاران زیاده خواه، به راه های برآوردن نیاز اصلی و مهم ورزش( تحول واقعی) بیندیشند و در این باره وارد فاز برنامه ریزی و عملیات شوند. این در حالی است که تاکید می کنیم این تحول چیزی از سرتفنن و یا هوا و هوس و بلند پروازی نیست، بلکه یک ضرورت حیاتی و یک نیاز اساسی است.

*عینک خودفریبی را برداریم !

اگر هر کسی که قصد خودفریبی نداشته باشد،نگاهی واقع بینانه و از سرتامل و کاوش به وضعیت ورزش - چه در ابعاد مادی و چه در بعد معنوی ، چه از حیث فرهنگی و اخلاقی و چه از نظر فنی و اجرایی - بیندازد متوجه می شود حال و روز ورزش نه اینکه مساعد نیست ،بلکه اصلا مساعد نیست و باید تا بیش از این دیر نشده، برای اصلاح و بهبود این وضع کاری کرد و چاره ای اندیشید. در این باره مثال و نمونه فراوان است و به قول شاعر" هر دم از این باغ بری می رسد..‌." و همانطور که بالاتر اشاره کردیم، کافی است عینک خودفریبی و خوش خیالی والکی خوشی را از روی چشم ها برداریم و واقعا به قصد " دیدن" نه ندیدن، و برای " فهمیدن" نه خود را به نفهمیدن زدن، به اوضاع واحوال ورزش نگاه کنیم.

*به کجا می رویم ؟

این نگاه ، ما را به این نتیجه می رساند که ورزش ، سخت نیازمند تحول عالمانه واصلاحاتی واقع بینانه است. برای اینکه حرفمان کمی عینی تر و ملموس تر شود، درگیری لفظی رئیس فدراسیون کشتی و معاون فنی وزارت ورزش را در مجمع فدراسیون کشتی یادآور می شویم که صرف نظر از محتویات بحث از حیث فرم و ظاهر واتفاقات و حرف ها و نحوه برخورد مدیرانی در این سطح ورزش ، نه تنها پسندیده نبود ، بلکه نگران کننده هم بود . راستی ما داریم کجا می رویم؟ اصلا منظور و مراد ما از ورزش چیست و فلسفه وجودی آن کدام است؟... عرض کردیم از این مثال ها و نمونه ها در ورزش ما زیاد اتفاق می افتد که هم نگران کننده است و هم ضرورت تغییر در روند و حرکت و تحول در مدیریت واداره و مناسبات حاکم و رایج در ورزش را یادآور می شود.

*مدیران ورزش هم ، طرف حساب حرف های ريیس جمهور هستند

اتفاقا چند روز پیش رئیس محترم جمهور در سفر به استان خراسان شمالی بار دیگر بر موضوع ضرورت تحول و کنار گذاشتن مدیران خسته و بی انگیزه و دوردادن و به کارگیری مدیران تحول خواه، تا کید کرد. بدون تردید ورزش به عنوان حوزه ای پرمخاطب و مدیران ارشد ورزش که عضوی از اعضای کابینه و دولت هستند ،باید خود را طرف سخن و تاکید آقای رئیسی بدانند. خوب است در اینجا سخنان اخیر خود رئیس جمهور درباره " تحول" را بیاوریم و بعد بحث را ادامه دهیم. آقای رئیسی می گوید:" اگر مدیران ما روحیه تحول خواهانه و تحول آفرین داشته باشند کارها خوب پیش می رود، اما اگر این چنین روحیه ای در بین مدیران وجود نداشته باشد و صرفا دنبال رفع تکلیف باشند، این کفایت نمی کند." آقای رئیس جمهور اضافه می کند :" مردم قرار است تغییر و تحول را احساس کنند واین تحول به همکارانی تحول گرا نیاز مند است..." و بالاخره ایشان با تاکید بر ضرورت کنار گذاشتن مدیران خسته و بی انگیزه می گوید:" بارها گفته ام اگر مدیری روحیه تحولی ندارد، به جای او از همکارانی استفاده کنید که دارای روحیه جهادی و تحول آفرین باشند."

*با این حربه ، سر اهالی ورزش کلاه می گذارند

بدون اغراق و بزرگنمایی، ورزش یکی از حوزه هایی است که به شدت به اقدامات تحول گرایانه احتیاج دارد. ورزش سال هاست به بیراهه افتاده و سیطره کمیت گرایی و رویکرد " نتیجه محوری" ، سخت در آن هویدا و غیر قابل انکار است. کسی منکر نتیجه گیری و بها دادن به کسب موفقیت و تصاحب پیروزی و مدال و سکو نیست، اما سوال اینجاست که آیا برای کسب نتیجه و مدال ، مجاز هستیم از هر راه و به هر قیمتی وارد و به هر وسیله مشروع و نامشروع متوسل شویم؟ پاسخ به طور منطقی و عقلایی ، صد درصد منفی است، اما اینجا همان جایی است که حرکت ورزش در مسیر انحرافی و غلط و ویرانگر آغاز می شود، که البته شده است، اینجا همان جایی است که مهار و عنان ورزش رها می شود و به دست نا اهلان و مغلطه گران منفعت جو می افتد، اینجا همان جایی است که حرمت و احترام و اعتماد در ورزش بی معنی می شود و کسب نتیجه و برد و سکو و مدال و صعود به جام جهانی ، جای ملاک " حق و سلامت" را می گیرد واینجا همان جایی است که فرصت طلبان به تنور آن می دمند و با ابزار و امکانات در اختیار( علی الخصوص رسانه ها و خاصه رسانه های فراگیری مثل تلویزیون) به مسئولان ورزش و حتی غیر ورزش، چنین القا می کنند که اصل ، نتیجه است و ملاک موفقیت یا شکست یک مدیر در کسب پیروزی و بردن و کسب مدال و صعود به جام جهانی است و بقیه چیزها مثل اخلاق و فرهنگ و اصول اخلاقی و ارزش های مقبول اجتماعی و... حرف مفت است و مال از مرحله پرت هاست و نباید به آن اعتنا کرد. ( لطفا دقت کنید اینجا درست همان جایی است که مغلطه گران مغرض و طماعان منفعت جو می خواهند با کمک تبلیغاتچی های خود اذهان را منحرف کنند و سر اهالی ورزش کلاه بگذارند ، یعنی چنین القا کنند که میان نتیجه گرایی و کار فرهنگی و رعایت اصول اخلاقی یک تضاد اساسی و مغایرت ذاتی وجود دارد.

*مراقب خط قرمزهای فرهنگی باشید

یعنی باید از میان این دو ، یکی را انتخاب کرد : یا دنبال نتیجه و مدال و افتخار رفتن یا دنبال اخلاق و فرهنگ بودن!! حال آنکه آنها که با سازوکار ورزش دنیا آشنا هستند خوب می دانند که اتفاقا بر خلاف این شارلاتان های فریبکار یا از مرحله پرت های ساده لوح، این دو ، مکمل و لازم و ملزوم یکدیگرند. یعنی ورزش در هر جای این کره خاکی از حیث فنی پیشرفت داشته و جلو رفته با رعایت اصول اخلاقی و ارزش های فرهنگی آن جوامع بوده است. کشورهای پیشرفته ورزشی به شدت مراقب رعایت خط قرمزهای فرهنگی- که حداقل برای خودشان محترم است – هستند و با خطاکاران و متجاوزان از خطوط قرمز به شدت تمام مقابله می کنند، هر کسی که می خواهند باشند و هرجایگاهی که در ورزش می خواهند داشته باشند ... خلاصه اینجا همان جایی است که معاونت فرهنگی ورزش می گوید:" نگاه نتیجه گرایانه ، حاکم بر عرصه ورزش است. به عبارت دیگر نگاه نتیجه گرا مانع اصلی توجه فدراسیون ها به مقوله فرهنگ شده است."

*دردی که سالهاست درمان نشده

آقای کلهر ، معاون فرهنگ و توسعه ورزش همگانی وزارت ورزش که هفته پیش در جمع کارگروه ورزش حزب موتلفه حضور یافته بود، از دردی حرف می زند که سال هاست ورزش ما از آن زجر می کشد و از ضرورتی که بارها و بارها این مجله کهنه کار درباره آن نوشته و به مسئولان هشدار داده است ، یعنی لزوم تغییر دیدگاه و نگرش مدیران ورزش و تصحیح شیوه ها و روش مدیریتی. او می گوید :" وقتی کسب مدال ، مهمترین دغدغه فدراسیون ها و ورزشکاران باشد و رسیدن به سکوی قهرمانی را به هرقیمت توجیه کنند، طبیعی است امور دیگر از جمله مسائل فرهنگی مورد بی توجهی قرار خواهد گرفت..." ایشان در ادامه حرفی می زند که حرف این نوشته هم هست و آن اینکه:" تلاش ما این است تا نگاه موجود را تغییر دهیم. بدیهی است تغییر دیدگاه موجود با توجه به اینکه از گذشته در این زمینه کار نشده است، آسان نیست." حرف و پیشنهاد مشخص ما هم برای نجات ورزش از این ولنگاری فرهنگی که به آن گرفتار آمده همین است که تلاش برای تغییر " نگاه موجود و حاکم" باید مهمترین دغدغه و هدف مسئولان ارشد ورزش باشد.

*فقط از خدا بترسید

این همان چیزی است که بالاتر ، از قول رئیس محترم دولت هم آوردیم. ورزش به یک تحول انقلاب گونه در نگرش و روش احتیاج دارد. باید به وضعیت حاکم که فقط به نفع فرصت طلبان و دلالان افسار گسیخته و منفعت جویان سیری ناپذیر است و حتما و بدون شک به ضرر ورزش و فرهنگ ملی و تربیت و پرورش نسل جوان ، پایان داد. باید به این وضعیت که نتیجه عمل به " تز"! و" دکترین"!! باندهای دلالی و افکار مخرب سود جویانه است، هر چه زودتر خاتمه داد. مسئولان ورزش باید با شجاعت و البته تدبیر و برنامه ، یکسره در پی تغییر دیدگاه غلط حاکم بر ورزش باشند و در این راه از کسی و چیزی جز خدا نترسند. البته که این کار همانطور که آقای کلهر هم به درستی به آن اشاره کرده ، چون کسی سراغش نرفته و خیلی از مسئولان ، محافظه کارانه و از ترس هجمه جریانات مخرب صاحب رسانه و میکروفون و سایت و خبرگزاری و برنامه های فاخر!! تلویزیونی و... به تداوم وضع موجود مدد رسانده اند، سخت است و آسان به نظر نمی رسد، اما ما شک نداریم قصد ونیت ، وقتی درست باشد و اراده ها برای انجام کار اصلاحی و ضد فساد و انحراف بسیج شود، جریان فرصت طلب و منفعت جو به خاطر ضعف های عدیده و فراوانی که دارد ، خیلی زود عقب نشینی می کند ، ضمن آنکه خدا نیز به نیت خیر و اقدام اصلاحی ، برکت می دهد و به کسانی که در مسیر خدمت به جامعه و کار برای مردم و رضایت الهی تلاش و جهاد می کنند، کمک می کند. خداوند خودش بارها و مکررا در این باره وعده داده ، از جمله " الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا". وعده خدا هم حق است." وعدالله حق و لایخلف الله وعده".مهم این است که مدیران ما، همانطور که رئیس محترم جمهور هم تاکید کرده بود، از جدیت تحول گرا و از روحیه شجاعت و جهادی برخوردار باشند.

*تلویزیون ، باور اشتباهی را به خورد افکار عمومی می دهد !

بالاتر و در لابلای بحث تحول به این موضوع اشاره شد که رعایت ارزش های اخلاقی و احترام به اصول فرهنگی ، نه تنها ضدیت و مغایرتی با نتیجه گرایی و افتخار آفرینی در ورزش ندارد که اصلا مقوم و شرط لازم و حتی کافی آن است. متاسفانه جریانات و افرادی سال ها یا از سر ناواردی و عدم اشراف به اینطور بحث ها و یا کاملا حساب شده و هدفدار ، خاصه از طریق رسانه ها وعمدتا رسانه های فراگیری همچون تلویزیون ، مسائل از اساس غلط و غیرعلمی را به باور و اصل تبدیل کرده اند که جملگی برضد مصالح واقعی ورزش و به نفع اشخاص و باندهای فعال در ورزش است. یکی از این مسائل والقائات غلط همین موضوعی است که اشاره کردیم. فرهنگ و اخلاق و حاکمیت آن در هرجا و همه عرصه ها شرط لازم و پیش شرط بی بدیل آن حوزه وعرصه ها برای حرکت در مسیر صحیح و رو به پیشرفت و آبادانی است. همه می دانیم که حتی در بحث علم و دانش نیز از سوی بزرگان و مکاتب راستین دنیا بر موضوع " تهذیب" تاکید شده ‌که سرآمد این مکاتب ، مکتب جانبخش قرآن و بزرگان و پیشروان این مکتب است. احادیث و روایات فراوانی در این باره هست که علم و ایمان را همراه و دوشادوش یکدیگر دانسته اند و به قول استادشهید ، علامه مطهری(ره) آنها دوبال پرواز وتکامل بشر هستند.

خائنانی که شعار جدایی فرهنگ از ورزش را سر می دهند!

در سخن دانشمندان و متفکران بزرگ عالم هم سخنان بسیاری به این مضمون هست که پیشرفت و ترقی و حرکت رو به جلو را بدون توجه به مسائل اخلاقی و ارزش های مقبول و مورد تایید در همه فرهنگ های بشری، غیر ممکن می دانند تا آنجا که دادن علم به دست آدم بی ایمان و تربیت نشده و هرهری مسلک را مانند دادن تیغ به کف زنگی مست دانسته اند که به جای اینکه منجر به زندگی سالم تر و موفق تر انسان شود به فجایع بزرگ و جنایت های وحشتناک منجر شده است. بنابراین اینکه در ورزش ما عده ای نا اهل که در سایه بی نظارتی و وادادگی یا بی خیالی بعضی از مسئولان و دستگاه های فرهنگی و نظارتی، صاحب قلم و سایت و رسانه و میکروفون و برنامه تلویزیونی و... شده اند و موذیانه یا ابلهانه بر طبل " تز" جدایی اخلاق از ورزش می کوبند و ناجوانمردانه و گاه خائنانه خط و ربط فرهنگ و اخلاق ورزش را مطابق منافع شارلاتان ها و خواست بدخواهان این ملک و ملت تعیین می کنند، رفتار مخرب و اقدام ویرانگری است که هدف نهایی آن این است که وضع و حال مدیریت و اداره ورزش ، بی ثبات و بی سروسامان ادامه پیدا کند و فقط به کسب دو ، سه مدال کشتی و یک صعود فوتبال به جام جهانی دل خوش کند و چنین به مردم وانمود کند که ما هم ورزش داریم و خوبش را هم داریم و این ورزش و رشته ای مثل فوتبال از شرایط طبیعی و روال عادی برخوردار است و هیچ جای نگرانی هم وجود ندارد و تنها مساله و چالش مهم مثلا این فوتبال این است که دیگر در این دوره جام جهانی باید تلاش کند از مرحله اول به دور دوم مسابقات صعود کند، برای این کار هم باید همه قلم ها را غلاف و نقادی ها را تعطیل کنند و جز "به به " و "چه چه " کردن چیزی بالاتر درباره تیم‌ملی و مربیان دست نشانده دلالی وقیح واتفاقات تلخ و غیراخلاقی که در آن رخ داده و می دهد، نگویند و ننویسند و ... بعد ، اگر این اتفاق بزرگ رخ داد و تیم ملی از دور اول به دور دوم صعود کرد پس معلوم است که همه مسائل در ورزش ، حل شده و ورزش درمسیر روبه جلو در حرکت است! و...این فریب بزرگی است که اصلا به سود ورزش و آینده ورزش نیست و فقط جیب مشتی حرامخوار فرصت طلب را پر می کند وهیکل نافرم آنها را فربه تر می سازد.

*ریل گذاری باید تغییر کند

بر اساس این واقعیات تلخ است که بارها نوشته ایم و این بار به بهانه سخنان ریاست محترم جمهوری تکرار و تاکید می کنیم که این ورزش را عده ای فقط برای منافع خود به کجراهه و بیراهه می برند وعنان و سرنوشت رشته های پرطرفداری مثل فوتبال را کاملا به چنگ گرفته اند و توقع و انتظار از مسئولان و مدیران ارشد آن ، خاصه وزیر محترم این است که با واقعیات ورزش و آنچه بر رشته هایی مثل فوتبال حاکم است شجاعانه و با عینک واقع بینی برخورد کنند و تا بیشتر از این دیر نشده شر جریانات مخرب و مخل را از سر ورزش کم و این بساط را که دلالی بی مهار بر سر رشته ای مردمی و پرطرفدار مثل فوتبال پهن کرده جمع و مسیر حرکت ورزش و فوتبال را به سوی سلامت و پیشرفت ریل گذاری کنند.

*اعتماد مردم از دست رفته است

این کاری است شدنی که اولا به شجاعت و اراده و ثانیا تغییر نگرش و روش مدیریتی نیاز دارد . مدیران ورزش از هیاهوی فریبکارانه ای که جریانات مفسد و رسانه های وابسته به آن راه انداخته و" نتیجه گرایی بی منطق و دیوانه وار" را به اصل اصل های ورزش تبدیل کرده اند و مدیران را از نتیجه نگرفتن و جام جهانی نرفتن و خشم و عصبانیت مردم می ترسانند، جا نخورند و از آن هراس به دل راه ندهند ، چون بدون تعارف و اغراق و برخلاف تصور باطل جریانات منفعت پرست ضد و مزاحم ورزش، مردم ، صاحب فهم و تشخیص هستند. آنها بیش از برد و باخت های گذرا و شادی های لحظه ای، طرفدار و خواهان اصلاح وضع ورزش و پایان دادن به جولان دادن جریانات منفعت جو و فرصت طلب هستند. اگر ببینند و احساس کنند مدیری به قصد اصلاح وضع ورزش، اراده کرده و پرچم مبارزه را به دست گرفته، حتما با او همراهی و همکاری و از وی حمایت می کنند. یکی از مشکلات امروز ورزش ما خدشه دار شدن وآسیب دیدن اعتماد میان مردم و مسئولان است . به دلیل عملکرد غلط بعضی از مدیرنماهای عوضی آمده‌ ، کار به جایی رسیده که اهالی ورزش ، این عناصر را در حد " بوقچی" و " سمپات" تیم ها می دانند ، نه مردان متعهد وبا شخصیتی که جز اصلاح ورزش قصد و سودای دیگری در سر ندارند. مدیران امروز ورزش باید تلاش صادقانه ای در جهت بازگرداندن اعتماد از دست رفته کنند و بعد با توکل به خدا و حمایت مردم و رسانه های سالم و باشرف و کارشناسان فهیم و آگاه ، برای اصلاح وضع ناخوشایند و در معرض خطر ورزش اقدام کنند که این ، بزرگترین و مهمترین توقع مردم از دست اندرکاران ورزش است، توقعی بسیار بالاتر و جدی تر از صعود تیم ملی از مرحله اول به مرحله دوم جام جهانی!

سیدمحمدسعید مدنی*