شرط اصلی تحقق آرمان های انقلاب در ورزش

ایجاد تغییرات عمیق فکری و تحولات اساسی و زیرساختی در همه ابعاد و جنبه های حیات سیاسی و اجتماعی ملت ایران، هدف بزرگ انقلاب اسلامی بوده و هست. ورزش به عنوان یک امر یا پدیده اجتماعی هم به دلیل گستره و دامنه وسیع مخاطب - خاصه نزد نسل جوان – و هم با توجه به تنوع کارکردی و تاثیراتی که می تواند بر سلامت جسمی و روانی جامعه داشته باشد، شامل این قاعده کلی و هدف اصلی انقلاب اسلامی است. خوشبختانه مقوله ورزش از ابتدای پیروزی نهضت تاریخی مردم ایران مورد توجه و سفارش رهبران انقلاب بوده و از همان اولین روزها و ماه ها ، شاهد شروع فعالیت ها و مسابقات در رشته های مختلف بودیم. تهاجم وحشیانه رژیم بعثی عراق هم که طبق اسناد و اعترافات غیر قابل انکار با تحریک و حمایت های همه جانبه قدرت های استکباری – و در راس همه آمریکا - علیه این ملک و ملت بپا خاسته و عزتخواه صورت گرفت ، نتوانست بر شروع فعالیت های ورزش کوچکترین تاثیری بگذارد و خوب یادمان است که در همه سال های دفاع مردانه و غیرتمندانه ملت قهرمان ایران از ارض و ناموس و باورهای قدسی خودش ، هم چرخ فعالیت های داخلی و باشگاهی ورزش در سراسر کشور چرخید و هم شهرآورد های بیش از صد هزار نفری برگزار شد و هم علاوه بر اعزام های خارجی، حتی همه ساله جشنواره ورزشی و بین المللی دهه فجر در رشته های متنوع ( از تنیس روی میز و اسکواش گرفته تا والیبال و کشتی و حتی فوتبال ) در استان های مختلف کشور برپا می شد و این بیش از هرچیز ، از اهمیت ورزش در جمهوری اسلامی حکایت می کرد. فعالیت ها و تلاش هایی که علی رغم تلاش بدخواهان و آنهایی که نشاط و شادی این مردم را بر نمی تابند و حضور پرافتخار ورزش و ورزشکار ایرانی را به مثابه خاری در چشم خود می بینند و برای بایکوت و منزوی ساختن ورزش ایران و تلخ کردن کام مردم بزرگوار کشورمان از هیچ شرارت و خباثتی رویگردان نیستند، خیلی پرشورتر و از نظر سطح کمی و کیفی ، بالاتر از قبل از پیروزی انقلاب همچنان ادامه دارد که با موفقیت های بزرگ و افتخارات کم سابقه همراه بوده، ضمن اینکه در این میان بی اغراق ورزش بانوان بسیار قویتر و با کیفیت بیشتری دوران جدید خود را تجربه می کند. زنان ورزشکار ایرانی طی این سال ها با حفظ شئونات و آداب ملی و اعتقادی ، بارها در سطح قاره کهن و جهانی و حتی المپیکی، شایستگی و لیاقت های خود را ثابت کرده اند.با این همه ، اما " این که هست" هم از حیث فنی و کمی و هم از نظر اخلاقی و فرهنگی با آن چیزی که انقلاب اسلامی از ورزش می خواهد و مردم تحول خواه و روشن بین ایران توقع دارند، فاصله ای بسیار و طولانی دارد. در یک کلام آنچه که امروز ورزش ما هست اصلا آن چیزی نیست که " باید باشد".این توقعات به حق و انتظارات کاملا منطقی دوستداران ورزش در این مملکت ، مثل همه انتظاراتی که در عرصه های دیگر( اقتصادی، اجتماعی ، فرهنگی، ...) وجود دارد ، صد البته که برآوردنی و تحقق یافتنی است ، اما شروطی دارد. شرط اول آن هم چنانکه بارها به سهم خود نوشته و بر آن مصرانه تاکید کرده ایم، مدیریتی در طراز این انقلاب و همسو با توقعات و مطالبات مردم است که سکان هدایت ورزش مستعد و پرظرفیت ایران را به دست بگیرد. مدیریتی که فراموش نکند در کجا و کدام کشور و در چه شرایطی و برای کدام مردم، ردای مسئولیت بر تن کرده است. مدیریتی که نه در حرف بلکه عملا ، قدر توانایی های ذاتی و داشته های سرشار خدادادی و مهمترین آنها ، نیروی با استعداد و پرانگیزه جوانان را بداند. مدیریتی که تحرکات بی امان و تحریکات خبیثانه دشمنان و بدخواهان این سرزمین را بشناسد و تهدیدات را با هشیاری و درایت انقلابی به فرصت تبدیل کند. مدیریتی که به درد وادادگی و فرصت طلبی مبتلا نشده و به این آرمان ها باور داشته باشد و فقط ادا درنیاورد و حرف های کلیشه ای تحویل ندهد و به اصل " توانستن" با همه وجود ایمان داشته باشد. مدیریتی که مفاهیم پر معنا و عمیقی چون انقلاب و آرمان و مردم و خدمت و اصلاح و مبارزه و دهه فجر و شهدا و... صرفا لقلقه زبانش نباشد . مدیریتی که اوج خواسته سقف پروازش " مثل بعضی از کشورهای عقب مانده منطقه " شدن و حسرتش مثل آنها حیف و میل کردن بیت المال نباشد و ورزش کشور را نه با کشورهای پبشرفته و صاحب ورزش دنیا ، که با ملاک و معیار " گاوهای شیرده" و پیشانی سفید ، نسنجد! و... خلاصه کلام تاکید می کنیم نه آرمان های انقلاب در ورزش و نه مطالبات مردمی ، هیچکدام بلندپروازانه و خیالپردازانه نیست و همه آنها با تکیه بر داشته های غنی و سرمایه های ذاتی و خدادادی که هم از حیث مادی و هم از نظر انسانی در جغرافیای پهناور این مُلک پرگهر، یافت می شوند، ممکن و شدنی است اما حتما باید به این نکته هم توجه داشت که با عناصر کوچک و افکار کوچکتر، نمی شود اهداف یک ملت بزرگ و آرمان های متعالی یک انقلاب تاریخی را تحقق بخشید. این را هم درس های تاریخ به ما می آموزد و هم تجربه های با ارزش انقلابی که 44 سال است با ایثار و فداکاری و جانبازی و... مردمی بزرگ با افکار و ایده های مومنانه به دست آمده ، ثابت می کند . بنابراین برای پاسخگویی به مطالبات ورزشی مردم، باید در کنار ساز و کارهای موجود و ابزار و امکانات در اختیار، حتما درباره افکار و رویکرد و عملکرد کسانی که در ورزش ردای مسئولیت بر تن کرده و می کنند، اصلاحاتی " انقلاب گونه" چهره بندد...

*سیدمحمدسعید مدنی