PDF نسخه کامل مجله
پنجشنبه ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - November 21 2024
کد خبر: ۸۱۰۲۴
تاریخ انتشار: ۲۴ تير ۱۴۰۲ - ۱۶:۱۶

اصرار بر خودزنی در ورزش به نفع کیست؟!

اصرار بر خودزنی در ورزش به نفع کیست؟!

برای چرخش صحیح امور در یک مجموعه و رسیدن یک سیستم به هدف و نتایج مورد نظر، " مدیریت" یک سلاح کارآمدِ لازم و یک اصل بی بدیل است ، به این معنا که اگر آن مجموعه یا سیستم از حیث اجزاء و عناصر تشکیل دهنده هیچ کم و کسری نداشته و از هر حیث غنی یا کامل اما از عنصر مدیریت بی بهره یا حتی کم بهره باشد ، تمام آن عناصر و اجزاء در جهت رسیدن به نتایج تعیین شده و هدف مورد نظر بی فایده و خنثی خواهند بود، سهل است که به "ضد کارکرد" خود تبدیل شده و برخلاف انتظار عمل می کنند.

این اصلی است که چون استثناءپذیر نیست، پس حتما ورزش را هم به عنوان یک مجموعه و سیستم در برمی گیرد. متاسفانه چنانکه بارها نوشته و هشدار داده ایم یکی از بزرگترین اشکالات و کمبودهای ورزش - که خیلی از اشکالات و معضلات دیگر ریشه در آن دارد - موضوع مدیریت است ، مدیریتی که یا موضوع را می شناسد اما به هر دلیل قادر به انجام وظایف خود و پاسخگویی به مطالبات به حق نیست، یا اصلا ورزشی و حتی مدیر نیست و با شگردها و اصول مدیریتی بیگانه است اما به دلیل روابط ناسالم فامیلی یا باندی به ورزش تحمیل شده و پست های حساس و صندلی های مهم مدیریتی آن را اشغال کرده و یا اینکه اگر هیچکدام از اینها نباشد - یا همه اینها هم نباشد - از ثبات و تداوم لازم برخوردار نیست و فرصت کافی ندارد و لاجرم قادر به انجام برنامه های مورد نظر و اتخاذ تاکتیک ها و روش های کارآمد منتج به هدف نیست. طبیعی است که چنین مدیر و مدیریتی اصلا به نفع ورزش نیست و در چنین آشفته بازاری فقط فرصت طلب ها و منفعت جویان و دلالی افسار گسیخته هستند که از قبل ورزش و به اسم آن، جیب خود را پر پول و منافع نامشروع خود را تامین می کنند. در چنین اوضاعی که ورزش یا بخش های عمده ای از آن سامان و ثبات بایسته را ندارد ، خیلی روشن است که بیش از آنکه در خدمت مردم، نشاط و شور اجتماعی و در مسیر پاسخگویی به مطالبات مردمی باشد، به نفع جریانات زالوصفت و عناصر ضد ورزش اما آویزان عمل کند. بنابراین خیلی بدیهی است که از این ضعف یا بی ثباتی مدیریتی، فقط همین جریانات ضد ورزش استقبال کنند و برای تداوم آن دست به هر کار و اقدامی بزنند. اوایل هفته گذشته به دنبال استعفای سرپرست مدیرعاملی تیم استقلال، فرد دیگری برای تصدی این پست تعیین شده است! حالا فرد جدید ( اگر تا حالا استعفا نداده یا برکنار نشده باشد!) تا کی و چه زمانی دوام بیاورد، سوالی است که برای رسیدن به پاسخ آن، باید منتظر آینده نزدیک بود اما بحث ما در این مقال چیز دیگری است. مصداق کامل و مثال روشن برای بحث بی ثباتی و تزلزل مدیریتی که بالاتر آوردیم، دو تیم بزرگ و پرطرفدار کشورمان هستند که از این آفت خودخواسته ضربات زیادی بر پیکر آنها، احساسات و عواطف هواداران و بالاخره کلیت فوتبال ایران وارد شده است. همه کم وبیش به این امر واقفند و نیازی به توضیح واضحات نیست، اما سوال مهم این است که بالاخره تا کی قرار است این خودزنی ادامه پیدا کند و کسانی که درباره این دو تیم مسئولیت دارند و متولی رسمی و قانونی آنها هستند به این روش سراسر غلط مدیریت - که بر تزلزل و بی ثباتی استوار است - اصرار بورزند؟! همانطور که بالاتر اشاره کردیم این وضع و تداوم آن به جز ضرر چیز دیگری عاید ورزش ما نمی کند . حالا سوال این است که از این ضرر، چه کسی یا کسانی سود می کنند و آنقدر هم صاحب نفوذ هستند که سال هاست پا را در یک کفش کرده و مانع از هرگونه تغییر منجر به اصلاح درباره وضعیت متزلزل و ناخوشایند این دو تیم می شوند؟! امروز اگر می شنویم و همه می دانیم که استقلال از حضور در رقابت های باشگاهی آسیا حذف و در واقع کنار گذاشته شده ، این را هم می دانیم که اشکال و دلیل این اتفاق دردناک را باید در" درون" جستجو کرد و سرآمد همه ، وضعیت بلاتکلیف و متزلزل مدیریتی این دو تیم. سازمان خصوصی سازی علت را در هزینه های گزاف و بیجایی می داند که در این تیم صورت گرفته است . سوال می کنیم که آیا این هزینه های بی حساب و بیجا را به جز مدیران وقت این تیم انجام داده اند؟ اگر اینطور است ( که حتما همینطور است) چرا با این مدیرانی که چنین ضربه ای را به پیکر این تیم پرطرفدار وارد و با حیثیت فوتبال ایران در مجامع بین المللی بازی کرده اند ، برخورد نمی شود و حساب پس نمی دهند و مجازات نمی شوند؟ آیا ورزش و مردم و کشور ما به این جماعت خطاکار و خلافکار بدهی دارد که خیلی وقت ها به جای اینکه جانب مردم و کشور و ورزش گرفته شود، راه های فرار و ماستمالی را برای این نامدیران خطاکار هموار می کنند؟! این البته اتفاقی است که اصلا هم بعید نیست در آینده یقه پرسپولیس یا دیگر تیم ها را بگیرد. بالاخره و سخن آخر اینکه ، آیا در ورزش ما و در میان مسئولان آن ، کسی پیدا نمی شود که خود را " عقل کل" و عاشق افکار خود و همپالکی هایش نداند و به این هشدارها و بیدارباش ها گوش کند و مانع از تداوم روش های غلط و خودزنی در ورزش توسط مدیریت آن شود ؟!

* سیدمحمدسعید مدنی
پربازدید ها
آخرین اخبار