PDF نسخه کامل مجله
جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - November 22 2024
کد خبر: ۸۲۱۱۵
تاریخ انتشار: ۲۶ شهريور ۱۴۰۲ - ۱۸:۵۳

محک زن

محک زن

پیشرفت سه گانه امید و نگرانی بابت ضعف هایش!   
تیم فوتبال امید کشورمان در نخستین بازی خود از رقابت های مقدماتی المپیک پاریس در تاشکند در حالی با نتیجه سه بر صفر از سد تیم فوتبال امید هنگ کنگ عبور کرد که به وضوح نسبت به مسابقات فوتبال غرب آسیا پیشرفت کرده بود. پیشرفت تیم فوتبال امید را به سه بخش تقسیم      می کنیم: 1) افزایش میزان آمادگی جسمانی و دوندگی بازیکنان 2) افزایش هماهنگی تیمی 3) رفع ایرادهای تاکتیکی. در خصوص دلایل افزایش میزان آمادگی جسمانی بازیکنان در مقایسه با مسابقات فوتبال غرب آسیا در عراق می توان به دو نکته اشاره کرد. اول این که بازیکنان تیم امید در کوران فصل بدنسازی و مسابقات لیگ برتر با حداکثر میزان آمادگی جسمانی در تاشکند و در مقابل هنگ کنگ به میدان آمدند. دوم آن که برگزاری مسابقات فشرده غرب آسیا در عراق موجب افت بدنی بازیکنان تا پای دیدار نهایی این رقابت ها شده بود و بازیکنان در دیدار مقابل اردن و عراق نتوانستند با تمام توان شان در میدان مسابقه ظاهر شوند. با قبول این دو واقعیت مسلم باید پذیرفت اردوی آماده سازی تیم امید در ترکیه و انجام بازی های دوستانه از یک سو و تشکیل مجدد اردو برای شرکت در مسابقات مقدماتی زیر بیست و سه سال آسیا که جنبه انتخابی رقابت های المپیک را نیز دارد، موجب پیشرفت تیم فوتبال امید در همین مدت کوتاه شده است و بازیکنان در این مدت به هماهنگی بیشتری در کنار هم دست یافته اند . اما مهم ترین نکته قابل اشاره رفع نواقص تاکتیکی این تیم نسبت به مسابقات غرب آسیا است که از قضا در همین صفحه "محک زن" مورد توجه قرار گرفت. در دیدار نهایی مسابقات غرب آسیا محمد امین حزباوی ، دفاع ما را بیش از حد عقب نگه   می داشت و فاصله خط دفاع و هافبک ما زیاد بود اما در بازی با هنگ کنگ، " حزباوی " که در تابستان امسال به السد قطر پیوسته با تجربه افزون تر به خوبی خط دفاع ما را رهبری کرد و با نزدیک کردن خط دفاع به خط هافبک موجب افزایش و بهبود ارتباط بین خطوط تیم شد تا مدافعان با تشریک مساعی و همراهی کامل در برنامه های هجومی و افزایش پرس در منطقه یک سوم دفاعی تیم حریف عمل کرده و برتری تیمی ما را از همان دقایق نخست بازی با "هنگ کنگ "دیکته کنند. برخلاف مسابقات غرب آسیا که تکیه بیش از حدی به بازی مستقیم و ارسال پاس های بلند به خط دفاع حریف داشتیم این بار با هوشمندی بازی ترکیبی را کنار خط طولی در اولویت برنامه های هجومی خود قرار دادیم تا در حوالی محوطه جریمه با ارسال پاس های رو به عقب و هدف دار و سانترهای نزدیک به خط عرضی دروازه بهترین و مناسب ترین پاس های منجر به گل را برای مهاجمان و بازیکنان پیشرو خود فراهم کنیم. یکی دیگر از دلایل برتری فنی و تغییر محسوس قدرت هجومی تیم امید تقویت خط هافبک با حضور یکی از بهترین و آماده ترین بازیکنان جوان لیگ برتر محمد جواد حسین نژاد بود، تکنیک مثال زدنی و بازی با توپ حسین نژاد و هماهنگی ایده آل او با محمد قربانی هم باشگاهی اش در سپاهان موجب شده بود یاسین سلمانی با فراغ بال بیشتری مثل همیشه به سرکشی به تمام نقاط زمین به ویژه پوشش عرض خط هافبک تیم امید بپردازد در حالی که او در عراق برای تحمل بار و فشار سنگین در کمربند میانی و ایجاد تعادل مناسب در خط هافبک به منظور بازیسازی ، دست تنها بود و علی رغم کوشش فراوان و بازی فداکارانه محمد قربانی برای کمک به خط دفاع اثر گذاری مورد انتظار را نمی توانست داشته باشد. در حالی که در تاشکند و در بازی با هنگ کنگ ، آریا یوسفی و به ویژه امیر جعفری قدرت مضاعفی به خط هافبک ما بخشیده بودند تا یاسین سلمانی با فراغ بال بیشتری بازی کند. جناح چپ ما در این بازی مانند مسابقات غرب آسیا ،نقطه قوت تیم امید بود. امیر جعفری با هماهنگی مثال زدنی با مدافع خوب چپ ما حسین گودرزی عملا جناح راست هنگ کنگ را تبدیل به اتوبان یک طرفه کرده بودند. اما تحول قابل ذکر دیگر افزایش میل بازیکنان به شوت های پشت محوطه جریمه بود. هر چند میزان دقت بازیکنان برای هدف گیری توپ داخل چهارچوب دروازه کم بود اما این شوت ها بسیار خطرناک و یکی از نیازهای تیم امید ما برای افزایش میزان درصد گلزنی در جریان مسابقات بود که چشم ما را به      بازی های آینده روشن کرد کما اینکه در بازی دوم مقابل افغانستان شلیک زیبای حسین نژاد منجر به یک گل مثال زدنی شد. تدبیر کادر فنی برای استراحت دادن به حزباوی و سلمانی تک اخطاره با ایجاد فرصت بازی برای دانیال ایری مدافع مرکزی (که پیشتر در خصوص ضرورت دعوت از او نوشته بودیم) و علی پوردارا سازنده گل سوم به هنگ کنگ صحیح و موثر بود . عنایتی در این دو بازی به هجده نفر بازیکن را به کار گرفت. دانیال ایری به جز دو اشتباه قابل اغماض در پست حساس مدافع میانی محک خوبی خورد و علی پوردارا پس از نمایش خوب چهارده دقیقه ای اش مقابل هنگ کنگ مقابل افغانستان هم خوب بازی کرد. علی اصغر صادقی نسب در خط میانی در فرصت کوتاهی که در اولین بازی نصیبش شد نشان داد می تواند جانشین شایسته ای برای سلمانی باشد و در کنار محمد حسین اسلامی خط میانی ما را بیمه کند . اما هنوز نگرانی بابت بازی نامطمئن محمد رضا خالد آبادی درون دروازه به چشم می خورد!  همچنین تنها ماندن سامان تورانیان در جناح راست موجب شد که باز هم مانند دیدار نهایی غرب آسیا ما یک نیمه از چپ و یک نیمه از راست بیشتر حمله کنیم. بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت این ضعف هنوز برطرف نشده و ما نتوانسته ایم تعادل و توازن لازم برای حفظ توامان دو بال قدرتمندمان را در طول بازی فراهم کنیم . آخر آن که بر خلاف تیم امید ازبکستان که به خوبی از موقعیت های به دست آمده استفاده می کند و بیش از ما موفق به گلزنی و باز کردن دروازه حریفان شده ، تیم امید ما در این خصوص ضعف دارد . همچنین بازیکنان ما خیلی ساده و راحت کارت زرد دریافت می کنند و مجموعه این اشتباهات برای آخرین بازی مقابل تیم میزبان می تواند نگران کننده باشد.  
نیمه روند اصلاح و تطبیق پذیری تیم ملی !
تیم ملی فوتبال در ششمین بازی دوستانه خود با هدایت امیر قلعه نویی موفق به شکست تیم ملی فوتبال بلغارستان در خاک این کشور شد. سرمربی تیم ملی در این شش دیدار در مجموع سی و چهار بازیکن را مورد آزمایش قرار داد و از بین این تعداد ده بازیکن برای اولین بار به تیم ملی دعوت شدند. این آمار برای تیم ملی قابل ملاحظه است . اگر در نظر داشته باشیم که قلعه نوعی بازیکنان جوانی چون: سامان فلاح ، محمد امین حزباوی ، الهیار صیاد منش و یاسین سلمانی را نیز در لیست خود داشته و با هماهنگی قبلی آنها را در اختیار تیم امید قرار داده است. لیست بازیکنان جدید تیم ملی به سیزده بازیکن خواهد رسید و چنانچه نام الهیار صیاد منش که به شکل غیر مستقیم در تیم فوتبال امید زیر نظر کادر فنی تیم ملی قرار دارد را به این اسامی اضافه کنیم، تعداد بازیکنان فعال مشترک در اردوها (امید و ملی) و بازی های دوستانه به سی و هشت بازیکن می رسد. با در نظر گرفتن زمان آغاز فعالیت تیم ملی از فروردین ماه سال جاری تاکنون ، می توان نتیجه گرفت که : عملکرد کادر فنی تیم ملی برای ارزیابی نفرات و شناسایی چهره های جدید و تغییر نسل قابل قبول و منطقی است . با توجه به این که پیش بینی می شود با اتمام مسابقات مقدماتی و انتخابی المپیک در تاشکند و بازی های آسیایی هانگ ژو تعداد بازیکنان مشترک تیم فوتبال امید و تیم ملی افزایش یابد. فرصت افزایش تجربه در مسابقات بین المللی برای بازیکنانی چون سلمانی ، فلاح ، حزباوی و .... که جز بازیکنان اصلی تیم فوتبال امید هستند به طور طبیعی کار امیر قلعه نوعی را برای روند جوانگرایی و حضور این بازیکنان جوان در تیم ملی راحت تر می کند . مضاف بر آن که به راحتی    می توان حداقل نام چهار بازیکن شاخص و اصلی دیگر تیم امید را به لیست بازیکنان مشترک تیم فوتبال امید و ملی کشورمان افزود . بدین ترتیب کادر فنی تیم ملی عملا دغدغه ای برای عبور از مسیر پر چالش تغییر نسل در تیم ملی نخواهد داشت و فرصت های پیش رو بدون تداخل با مسابقات رسمی تیم فوتبال امید ، بهترین زمان برای کسب تجربه با پیراهن تیم ملی برای بازیکنان جوان کشورمان خواهد بود. در خصوص عملکرد فنی تیم ملی نیز این پیشرفت به شکل دیگری دیده می شود . تیم ملی به جز کسب تجربه پرس از منطقه بالای زمین به هماهنگی مناسبی از ارتباط بین خطوط دست یافته است. در بازی مقابل بلغارستان جناحین ما گذشته از قابلیت بالای بازیسازی با سرکشی دائمی به محوطه جریمه به عنوان دو گوش کلاسیک ظاهر می شوند . در سبک بازی جدید تیم ملی چرخش و جابجایی "نقش و پست" بازیکنان در زمین بازی جالب توجه به نظر     می رسد. حضور توامان سامان قدوس (هافبک نفوذی ) و احمد نورالهی (هافبک دفاعی ) با       قابلیت های بالای بازیسازی ، آمار تعداد پاس های" تو در" و عمقی ما را برای در هم شکستن خط دفاعی حریف افزایش داده و تنوع بیشتری به حملات تیم ملی ما بخشیده است. با این وجود سرکشی دائمی مهدی طارمی در میانه میدان و اضافه شدن او از عقب زمین به خط حمله این سوال را در ذهن ایجاد می کند که در صورت عدم حضور سردار آزمون در زمین کدام بازیکن نقش یک مهاجم نوک تمام عیار را ایفاء خواهد کرد؟ به نظر این نکته هنوز ذهن کادر فنی ما را به خود مشغول کرده است.  در غیاب سردار ، اسدی و مغانلو علی رغم درخشش باشگاهی در مسابقات لیگ برتر، نتوانستند کارایی لازم و مورد نظر را در این پست و در قالب تیم ملی از خود به نمایش بگذارند، هر چند هنوز فرصت برای اثبات توانایی شان باقی است. مساله دیگر: توجه کادر فنی تیم ملی به نحوه استقرار و جایگیری مدافعان به خصوص در زمان حمله و پرس تیمی از منطقه بالای زمین است. به نظر خط دفاعی تیم ما هنوز برای تطبیق خود با برنامه های تاکتیکی و تغییر سبک بازی تیم ملی کار دارد. در همان دقیقه نخست بازی با بلغارستان دیدیم که تیم حریف با تحت فشار قرار دادن بازیکن صاحب توپ ما در میانه میدان یک ضد حمله فوق العاده خطرناک را برای مهاجم خود تدارک دید که خوشبختانه خروج به موقع و بی اشتباه بیرانوند مانع از باز شدن دروازه در همان دقایق نخست بازی شد. در این صحنه دو مدافع ما چسبیده به خط میانه زمین ایستاده بودند و دو مدافع دیگر با فاصله بیشتر از خط عرضی تک مهاجم حریف را یارگیری کرده بودند. در یک لحظه قطع توپ بازیکن حریف شرایط بازی را کاملا دگرگون کرد حاج صفی به محض از دست رفتن توپ آهنگ بازگشت به زمین خودی کرد ،دو مدافع مرکزی ما نیز سعی داشتند با حفظ فاصله نسبت به تک مهاجم حریف سدی برای بریدن توپ عمقی بازیکن صاحب توپ بلغاری ایجاد کنند، با این وجود در یک لحظه سه مدافع ما مقابل دو مهاجم حریف که برای فرار رو به جلو و عبور از شکاف دفاعی تیم ملی موقعیت ایده آلی داشتند قرار گرفتند. تبعا حاج صفی کاپیتن تیم در کورس با مهاجمی که با بازی خوانی صحیح فضای خالی پشت مدافع پیشرو ما را هدف گرفته بود عقب ماند تا چنین موقعیت خطرناکی برای حریف ایجاد شود. تیم ملی ما بی شک در مسابقات حساس و سنگین جام ملتهای آسیا و در مقابل قدرت های برتر قاره در چنین لحظاتی آسیب پذیرتر خواهد بود. بنابراین مدافعان ما برای مشارکت در حفظ توپ ، یا پرس از بالا مجددا باید توسط کادر فنی توجیه و نحوه استقرار و حرکت بازیکنان آنالیز شود. حضور بازیکن فیزیکی و گلزنی چون شهریار مغانلو در مقاطعی از بازی مورد نیاز خواهد بود. اما مغانلو باید بداند تکل بی مهابا و ارائه بازی درگیرانه محاسبه نشده عواقب سختی برای تیم ملی خواهد داشت. تیم ملی در مسابقات جام ملتهای آسیا به سال 1992 میلادی در ژاپن مهاجمی با ویژگی های مشابه مغانلو داشت به نام "جمشید شاه محمدی" او در حساس ترین بازی تیم ملی  مقابل تیم میزبان با همین اشتباه به راحتی دو اخطاره شد و موجب حذف تیم در مرحله گروهی این رقابت ها گردید . حتما کادر فنی و به ویژه سرمربی باتجربه تیم ملی از این پس وسواس بیشتری روی چنین صحنه هایی نشان خواهد داد جان کلام آن که روند اصلاح و تطبیق پذیری تیم ملی هنوز ادامه دارد و تنها به نیمه راه خود رسیده است!
* مازیار مهرانی