محک زن

معجزه با چاشنی جسارت و جنگندگی

پیروزی تیم فوتبال نوجوانان کشورمان مقابل تیم نوجوانان برزیل در مسابقات جام جهانی نوجوانان، به سه دلیل یکی از بهترین و شیرین ترین بردهای تاریخ فوتبال ماست. اول آن که ؛ تیم نوجوانان برزیل مدافع عنوان قهرمانی این رقابت هاست . دوم آن که تیم نوجوانان برزیل نماینده پر افتخارترین کشور دنیا در این رشته است و آخرین و مهم ترین دلیل آن که : ما توانستیم بازی باخته با اختلاف دو گل را در نیمه دوم با زدن سه گل عوض کنیم! بارز ترین ویژگی تیم نوجوانان ما در نیمه اول عامل "جنگندگی" و ارسال توپ های بلند به قلب خط دفاعی نوجوانان برزیل بود. حریفی که با بازی مبتنی بر کنترل و گردش مناسب توپ در داخل میدان با چاشنی شیرین کاری های برزیلی موجب بر هم ریختن سازمان دفاعی ما می شد. در نیمه اول به طور محدود چند بار بازیکنان ما برای نشان دادن توانایی های فردی خود به برزیلی ها موفق به دریبل و عبور از بازیکنان حریف شدند اما به دلیل فشار روحی حاصل از اولین بازی جهانی مقابل برزیل با دستپاچگی مالکیت توپ را از دست می دادند که نتیجه آن تقدیم سریع توپ به حریف بود . تیم نوجوانان برزیل در نیمه اول بارها با دورزدن مدافعان و با سانترهای دقیق توپ را به نقطه کور خط دفاع ما فرستاده و با شوت های راه دور دروازه ما را هدف گرفتند. جایی که علی رغم درخشش دروازه بان غیور و پرواز های بلند مدافعان جنگنده ، در یارگیری و جایگیری دچار اشتباه شدیم. ضمن آن که شوت های راه دور برزیلی ها نیز بسیار خطرناک بود . اما شاهکار حسین عبدی در بین دو نیمه رقم خورد زمانی که توانست یک تیم روحیه باخته و خود ناباور را کاملا متحول کند. شکی نیست که دو تعویض عالی برای تقویت منطقه چپ دفاعی و حضور کسری طاهری در نوک پیکان حمله در تغییر وضعیت تیم ما بسیار موثر افتاد، اما اصلی ترین دلیل کسب این پیروزی تاریخی و بی سابقه، تزریق اعتماد به نفس و عامل جسارت در کنار جنگندگی به کل تیم بود. ما در نیمه دوم با اضافه کردن یک مهاجم و بیرون کشیدن یک هافبک، بازی را از روی هوا به زمین آوردیم تا در نهایت مدافعان بلند پرواز برزیلی در مقابل تکنیک ناب و سرعت عالی شیربچه های ایران تسلیم شوند.

کسرای جدید فوتبال ایران

تیم فوتبال نوجوانان ما در نیمه اول بازی با تیم نوجوانان برزیل تیمی شبیه بازی های قهرمانی نوجوانان آسیا و به ویژه دیدارش مقابل نوجوانان یمن بود! اما در نیمه دوم نشانی از یک تیم آسیایی و در رده سنی نوجوانان نداشت! بازیکنان در این نیمه با اعتماد به نفس عجیبی مقابل ستاره های زرد قناری سرزمین پله ، توستائو ، رونالدو و روماریو بازی کردند. در نیمه دوم نقطه قوت تیم نوجوانان در جناح راست با نفوذ های "نیما اندرز" به چشم آمد و در حالی که تنها" نه دقیقه" از شروع نیمه دوم گذشته بود در جدی ترین موقعیت ، "یعقوب براجعه" هافبک خلاق ما پس از کنترل توپ بازگشتی با به هم ریختن خط دفاعی حریف و یک شوت زیبا اختلاف را به یک گل کاهش داد. نوجوانان برزیل که انتظار دریافت این گل زود هنگام را نداشتند جلو کشیدند و این شاگردان شایسته عبدی بودند که با ضد حملات ویران کننده دو گل فوق العاده را روی کار استثنایی "کسری طاهری" به ثمر رساندند. بدون شک کسب چنین پیروزی باشکوهی حاصل ایجاد یک ذهنیت برنده و تلاش تیمی است. اما نمی توان از کنار بازی فوق العاده کسری طاهری مهاجم با آتیه تیم فوتبال نوجوانان نیز به سادگی گذشت . با این بازی ثابت شد " کسری " در مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا تنها بخش کوچکی از توانایی های خود را نشان داده است، ما هرگز فکر نمی کردیم این مهاجم خوش قواره بتواند پا در جای پای مهاجمی با ویژگی های" سردار آزمون" در زمان بازیگری او در تیم های پایه منتخب فوتبال ما بگذارد. اگر اغراق نکنیم سبک بازی کسری از یک مهاجم تمام کننده خیلی بهتر و بالاتر بود. کسری طاهری در بازی با برزیل کاری را انجام داد که پیش از او از علی دایی در مسابقات ملی شاهد بودیم. یک بازی فیزیکی مبتنی بر پرس شدید مدافعان حریف ! او آن قدر دوید و جنگید که دیگر نایی برای نفس کشیدن و سرپا ماندن نداشت. وقتی می نویسیم او کلاس بالای بازی اش را به عنوان یک مهاجم در یک بازی بزرگ جهانی نشان داد یعنی: "فوتبال ما کسرای خود را یافته است! "

در دوشنبه هم تقدیر همان بود!

تساوی یک بر یک پرسپولیس مقابل استقلال تاجیکستان از جهاتی شباهت زیادی به بازی هفته نهم این تیم مقابل صنعت نفت آبادان داشت. دیداری که پرسپولیس قادر به حفظ نتیجه برای کسب سه امتیاز و پیروزی ارزشمند مقابل میزبان تاجیک خود نشد. یحیی گل محمدی در این بازی هیچ طرح و برنامه ای برای حفظ تک گل با ارزش مهدی ترابی در نیمه اول نداشت و آن قدر منفعل عمل کرد که روی فرار مهاجم آفریقایی استقلال دروازه خود را در پانزده دقیقه پایانی بازی گشوده دید. قبل از گلزنی سبای برای این تیم، گل محمدی تنها یک تعویض کرده بود! بیرون بردن مهدی ترابی گلزن بازی و به زمین آوردن وحید امیری تازه از بند مصدومیت رها شده ! تعویضی که بیشتر برای تقویت حمله پرسپولیس انجام شد تا تقویت خط دفاع ، که همچون بازی با صنعت نفت روی هر حمله نصفه و نیمه حریف از ابتدای بازی به شدت متزلزل نشان می داد! بعد از گل تساوی تیم میزبان تعویض های دیرهنگام "گل محمدی" مطابق معمول شروع شد! پیش از تعویض دقیقه هشتاد وی حضور ثابت" نبیل باهویی" که تا آن لحظه هیچ کار مثبتی در تیم نکرده بود واقعا عجیب بود! گذشته از این ها ، اصرار بی حد "محمد عمری و سعید صادقی" در بازی انفرادی و حرکات اضافه و با توپ این دو سرعت بازی پرسپولیس را در زمان حمله می گرفت و مانع از انتقال سریع و به موقع توپ به فضاهای خالی خط دفاعی "استقلال" می شد. دیگر آن که صادقی و عمری هرگاه صاحب توپ می شدند سر پائیدن بازی کرده و به همین دلیل متوجه فرار و حضور بازیکنان خودی در نقاط کور خط دفاعی حریف نمی شدند تا خط حمله این تیم به خوبی تغذیه نشود. اگر پرسپولیس قادر به ارائه فوتبال تک ضرب و انتقال سریع توپ از خط دفاع به حمله بود علی رغم همه ضعف ها و اشتباه ها ،کادر فنی به جای بهانه جویی با افتخار از موفقیت تیم شان در دوشنبه سخن می راندند! a

ماشین جنگی هولناک سپاهان

پیروزی خرد کننده "نه بر صفر "تیم فوتبال سپاهان اصفهان در مقابل تیم فوتبال آلمالیق ازبکستان در تهران یک هشدار جدی به رقبای داخلی این تیم تلقی می شد . معنی و مفهوم این قدرت نمایی عزم جزم سپاهان برای کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر فوتبال کشور بود. تیمی که علی رغم کسر چهار امتیاز آن قدر قابلیت و توانایی دارد که ضمن جبران امتیازهای از دست رفته بالاتر از سایر رقبا در صدر جدول رده بندی قرار گیرد. تیمی که در بهترین ترکیبش شهریار مغانلو و عیسی آل کثیر روی نیمکت می نشینند و به عنوان بازیکن جانشین وارد زمین می شوند! مهاجمان توانمندی که در اختیار داشتن هر یک از آن ها برای هر باشگاه داخلی یک آرزوست . به این ترتیب طوفان زرد پس از پشت سرگذاشتن شوک ناشی از رای کمیته انضباطی کنفدراسیون فوتبال آسیا به مصاف پرسپولیس آمد و در حالی موفق به شکست این تیم شد که پس از یک نیمه مدارای نسبی با مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر تنها با یک تغییر در ابتدای نیمه دوم با تنگ کردن عرصه در میانه میدان آن چنان از جناحین زمین فشار غیر قابل تحملی بر پیکر سرخ پوشان آورد که باورنکردنی بود. در این تیم به جز محمد جواد حسین نژاد که با نفوذهای پا به توپش به قلب دفاع حریف می زد و چون "کاردی داغ و گداخته درون قالب کره " فرو رفته و با ارسال پاس های تماشایی مهاجمان این تیم را تغذیه می کرد، "فرشاد احمد زاده "نیز در بهترین روزهای دوران بازیگری اش ، تهدیدی دائمی برای خط دفاع پرسپولیس بود . او با دوندگی و جنگندگی بسیار تقریبا در تمام دوئل های فردی موفق عمل کرد . در حقیقت ماشین جنگی سپاهان با سه هافبک مرکزی قدرتمند دو مدافع کناری توقف ناپذیر و سه مهاجم گلزن و خطرناک شکل گرفته است .

اسدی مهاجم چند بعدی برتر!

"رضا اسدی" پس از خروج از باشگاه پرسپولیس به عنوان یک بازیکن نیمکت نشین و یار تعویضی در دقایق پایانی این تیم ! ابتدا در تراکتور چشم ها را به درخشش یک هافبک تنومند در خط حمله تیم تبریزی خیره کرد ، سپس در سپاهان به ترکتازی ادامه داد و اینک با به ثمر رساندن "هفت گل" در هشت بازی برای سپاهان، بهترین مهاجم داخلی لیگ برتر فوتبال ما لقب گرفته است. در حالی که از سه بازی انجام شده این تیم در لیگ قهرمان فوتبال آسیا نیز موفق به زدن "دو گل" شده است! این آمار خیره کننده توسط بازیکنی به دست آمده که در مقایسه با بسیاری از مهاجمان طراز اول تاریخ فوتبال ما نه از سرعتی خیره کننده برخوردار است نه تکنیک منحصر به فردی برای دریبل و عبور از مدافعان دارد و نه او را می توان جز بهترین سرزن های تاریخ فوتبال ما به شمار آورد. رضا اسدی در نگاه اول به عنوان یک بازیکن فیزیکی نظرها را به خود جلب می کند اما ستاره این روزهای فوتبال ما چگونه به آقایی گل مسابقات لیگ برتر رسیده است؟ به نظر بتوان به این سوال یک پاسخ منطقی داد و آن این که : رضا اسدی اگر دارای یک مهارت عالی و منحصر به فرد به عنوان یک مهاجم نیست ، در عوض دارای چند مهارت بسیار خوب است که می تواند از آن ها به شکل توامان در بازی های خود بهره ببرد و اتفاقا جمع همین ویژگی های مکمل و مورد نیاز است که او را برتر از مهاجمان تک بعدی در فوتبال داخلی ما بر صدر جدول گلزنان نشانده است. این ویژگی ها شامل : مهارت در زدن ضربات سر ، جایگیری در زمان و مکان مناسب در محوطه جریمه ، خونسردی و اعتماد به نفس در زدن ضربات آخر ، مهارت در به ثمر رساندن شوت های راه دور و توانایی در زدن ضربات کاشته می شود ! با این تفاسیر صدرنشینی رضا اسدی در جدول بهترین گلزن های لیگ برتر "باور پذیرتر " به نظر خواهد رسید. آری اگر مدیران برنامه برخی از سرمربیان شاغل در لیگ برتر اجازه می دادند لیگ ما به جای جذب مهاجمان بی آزار و پر دردسر خارجی از "رضا اسدی ها" مهاجمان بیشتر و بزرگتری می ساخت !

* مازیار مهرانی