اوایل هفته گذشته خبر " تعلیق شطرنج ایران" بازتاب بسیاری در جامعه ورزش داشت تا جایی که بسیاری از دلسوزان بر این نکته تاکید داشتند که چرا کار و بار شطرنج ایران با تمام ظرفیت های پیدا و پنهانش، باید به جایی برسد که به جای افزودن بر اعتبار ورزش ایران، موجب خدشه دار شدن این اعتبار در مجامع بین المللی شود؟!
در این میان دلیل تعلیق البته هویدا بود؛ فدراسیون شطرنج ایران بعد از گذشت شش ماه از میزبانی مسابقات قهرمانی زنان جهان، نتوانست حق فیده (فدراسیون جهانی شطرنج) را پرداخت کند و در نتیجه ریتینگ شطرنج‌بازان ایرن از سایت فدراسیون جهانی حذف و شطرنج ایران تعلیق شد.
در چند ماه اخیر همواره رئیس فدراسیون شطرنج مدعی بود به دلیل ارتباطاتش با مسئولان فیده، توانسته از آن‌ها برای پرداخت بدهی مهلت بگیرد، تا بدهی باقی مانده از مسابقات قهرمانی زنان جهان "حق فیده" را پرداخت و سایه تعلیق را از سر شطرنج ایران دور کند ولی موفق به انجام تعهداتش نشد.
بر اساس اخبار منتشر شده، پس از مذاکره مسئولان فدراسیون شطرنج ایران با فدراسیون جهانی این رشته، حق 180 هزار دلاری فیده قسط بندی شد و وزارت ورزش و جوانان هم قسط اول را تقبل و پرداخت کرد تا بار فدراسیون سبک تر شود.
قرار بود فدراسیون قسط دوم و سوم را از طریق اسپانسر بازی‌ها پرداخت کند اما در نهایت نتوانست اسپانسر را مجاب به انجام تعهدات کند، در نتیجه دو قسط آخر پرداخت نشد و شطرنج ایران برای 120 هزار دلار تعلیق شد.
در فاصله چند روز پس از اعلام خبر تعلیق شطرنج ایران نوک تیز انتقادات متوجه فدراسیون شطرنج بود. بسیاری از کارشناسان بی تدبیری مسئولان فدراسیون شطرنج ایران را دلیل پدید آمدن این اتفاق زشت می دانستند و در تحلیل های خود این جمله لقلقه زبانشان بود که "وقتی فدراسیون شطرنج توان پرداخت هزینه ها را ندارد چه لزومی داشت که حدود یک ماه مسابقات را در بهترین و گرانترین هتل ایران برگزار کند؟ "
در این میان اما مسئولان وزارت ورزش از جمله مدیر کل دفتر برنامه‌ریزى منتقدتر از تمام منتقدان ظاهر شدند و فدراسیون نشینان شطرنج را به بی‌تجربگی، بی‌تدبیری و سوء مدیریت متهم ساختند و در پایان این وعده را دادند که مشکل را برطرف نموده که البته به صورت موقت نیز برطرف نمودند.
با این تفاصیل اگر فرض را بر صحت تمام انتقادات مطرح شده بگذاریم بازهم این پرسش مطرح می شود که نقش وزارت ورزش چه بوده و مسئولان این وزارتخانه تا چه میزان از عنصر مهمی به نام "نظارت" در فدراسیون شطرنج سود بردند؟!
تا آنجا که ذهن ما یاری می کند در زمان برگزاری مسابقات خبری از نظارت بر هزینه ها نبود و وزیر ورزش و جوانان سرخوش از برگزاری این رویداد بین المللی ، میزبانی ایران را از اثرات مثبت برجام می دانستند!
قطعا اگر نظارتی وجود داشت به فدراسیون شطرنج اجازه داده نمی شد، هزینه های خارج از عرف داشته باشد، سیستم ورزش را در آستانه برگزاری بازیهای داخل سالن آسیا مختل کند، اعتماد بین المللی از ورزش ایران سلب شود و ... ، جالب اینکه امروز در تحلیل این اتفاق تلخ بازهم به تنها چیزی که اشاره نمی شود، همین نبودن "اصل نظارت" است.
خوانندگان و همراهان همیشگی مجله کیهان ورزشی به یاد دارند که چندی قبل به بهانه اختلافات وزارت ورزش و فدراسیون کشتی از اهمیت نظارت در ورزش گفتیم و بر این نکته تاکید نمودیم که رعایت و به کار بستن اصل نظارت باید جزو کارهای همیشگی و مستمر وزارت ورزش باشد و فقط به یک مقطع و فدراسیون خاص خلاصه نشود.
حالا بازهم به بهانه اتفاقات اخیر فدراسیون شطرنج خدمت مسئولان محترم وزارت ورزش عرض می کنیم که اصل پیگیری و نظارت یکی از اصول شناخته شده مدیریتی است که در کنار اصول دیگری چون نظم و هماهنگی و سازماندهی ونظام تشویق وتنبیه و...، سازو کار مدیریت علمی و منطقی را سرو شکل می‌دهد و نباید تحت هیچ شرایطی از رعایت آن غافل شد.
* تحریریه کیهان ورزشی
پربازدید ها 
پربحث ترین عناوین آخرین اخبار 
