اوایل هفته گذشته خبری به دستمان رسید مبنی بر اینکه رئیس دپارتمان صدور مجوز حرفهای کنفدراسیون فوتبال آسیا، اعلام کرده است که به دلیل شکایت‌های فراوان که از سه باشگاه استقلال، پرسپولیس و تراکتورسازی به این کنفدراسیون رسیده، به زودی به ایران آمده، تا از نزدیک اسناد و مدارک مالی این باشگاه‌ها را مورد بازرسی و بررسی قرار دهد. این در حالی است که در آبان ماه سال گذشته (1396) و به دنبال مشکلات و تهدیدهای جدی که از ناحیه شکایت افراد طلبکار از این باشگاه‌ها متوجه تیم‌ها و کلیت فوتبال ما شده و اولتیماتوم‌ها و ضرب‌الاجل‌هایی که از سوی تشکیلات رسمی فوتبال آسیاAFC خطاب به مسئولان فوتبال ایران تعیین شده و آن را در معرض تعلیق قرار داده بود، ناگهان وزارت ورزش و جوانان اعلام کرد که مشکل حل شده است و «سه باشگاه پرسپولیس و استقلال و تراکتورسازی با پرداخت و تعیین تکلیف بدهی‌ها و تأمین مدارک و اسناد مستند برای ارسال به کنفدراسیون فوتبال آسیا، مجوز حرفه‌ای‌گری خود را برای حضور در مسابقات فصل آینده لیگ قهرمانان آسیا به دست آوردند.» مدتی بعد نیز، مدیر عامل استقلال ضمن تأیید این موضوع به هواداران تیمش نوید و مژده داد که با حمایت وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال، دیگر مشکلی از بابت بدهی‌های گذشته نیست و این مشکل پس از بیست سال، به شکل ریشه‌ای حل شده است.» آن اعلام وزارت ورزش و این تأکید رئیس باشگاه استقلال، باعث خوشحالی و امیدواری علاقمندان به فوتبال ایران شد، اما اظهارات اخیر رئیس دپارتمان صدور مجوز حرفهای کنفدراسیون آسیا باعث ابهامات مجدد و مطرح شدن سؤالات جدید شده است. مثل این سؤال که اگر آن طور که مسئولان ورزش و باشگاه‌های ما قبلاً اعلام و ادعا کرده بودند که مشکل را به طور «ریشه‌ای» حل کرده‌اند، پس ماجرای این شکایات فراوان که به خاطر بدهی‌های مالی کماکان به دست کنفدراسیون فوتبال آسیا، می‌رسد، از چه قرار است؟ آیا اشتباهی صورت گرفته است و به امید خدا، بعد از بررسی‌های «راستی‌آزمایی» مقامات فوتبال آسیا، ثابت خواهد شد که مشکل به طور «ریشه‌ای» حل شده و شکایات جدید بر اثر اشتباهات و یا سوء تفاهم صورت گرفته است، یا اینکه، نه، مشکل برخلاف ادعای مسئولان ورزش و فوتبال و باشگاه‌های ما، حل نشده، یا حداقل به طور «ریشه‌ای» حل نشده است و در ارائه گزارش قبلی کمی غلو و زیاده‌روی از سوی طرف ایرانی صورت گرفته است؟ و... به هر حال پاسخ این سؤال و سؤالات نظیر آن به زودی روشن خواهد شد و تا آن موقع باید صبر کرد، هر چند که ما به سهم خود امیدواریم خطری از این ناحیه متوجه باشگاه‌های ما به ویژه حیثیت فوتبال ایران نباشد. اما این که ما در این مقاله سراغ اظهارات مسئول آسیایی رفته‌ایم، بیشتر از این جهت بود تا به بهانه آن بعضی حرفهای قبلاً گفته و نوشته شده را تکرار کنیم. از جمله مهمترین آنها اینکه تشکیلات و ساختار فوتبال ایران باید ترمیم و تقویت شود و بیش از این به «وضع موجود» و «شیوه فعلی اداره و مدیریت» آن بسنده نکرده و دلخوش نباشیم. درست است که فوتبال ایران در آستانه تجربه پنجمین حضور خود در جام جهانی فوتبال است و جزو 32 تیم برتر جهان قرار است بزودی در مرحله نهایی پیکارهای جام جهانی فوتبال حاضر می‌شود، اما این موفقیت که بزرگ است و باعث افتخار همه ایرانیان هم، هست، نباید موجب گمراهی، فریب، انحراف اذهان و غافل شدن از واقعیت‌های فوتبال ایران شود. واقعیت بزرگ فوتبال ایران، این است که ساختار و تشکیلات مدیریتی و اداری آن، کهنه و ناکارآمد است و باید در آن تحولی اساسی جهت کارآمد شدن صورت گیرد. جای دیگر گفته‌ایم باز هم می‌گوئیم، فوتبال ما برای اینکه توقعات و مطالبات مردم را برآورده سازد، حق و جایگاه واقعی فوتبال مستعد و بالقوه توانمند ایران را اعاده کند و محقق سازد، باید از ساختاری قویتر و تشکیلاتی کارآمدتر و مدرن‌تر برخوردار باشد، خروجی تشکیلات و ساختار فعلی فوتبال ما، حضور در جمع برترین‌های جهان نیست و اگر این اتفاق رخ داده، آن را باید معلول «روش‌های میانبری» دانست که از سوی دست‌اندرکاران تیم ملی صورت می‌گیرد و همچنین استعداد و نیروی انسانی توانمند موجود در این رشته. فوتبال ما گرفتار مشکلاتی قدیمی و غالباً خودساخته‌ای است که در صورتی که اراده‌ای به کار افتد و همتی میاندار شود و عزمی جزم گردد، و آنها را واقعاً، نه شعاری و نه فرافکنانه و نه فریبکارانه و... بلکه به شکل «ریشه‌ای» حل کند، می‌تواند سبکبال و روانتر به سوی پیشرفت و ترقی حرکت کند. متأسفانه این اراده و عزم اصلاحی تاکنون کمتر درباره فوتبال- و بلکه ورزش ما- از سوی مسئولان به کار گرفته شده و آنان بیشتر دلخوش به «روزمرگی‌ها»، از حل و برطرف کردن موانع و مشکلات به طور ریشه‌ای طفره رفته‌اند. باشگاهداری و مسائل مربوط به آن یکی از مسائل اساسی این فوتبال است که تاکنون از سوی هیچ مسئولی برای ساخت و سازمان دادن به آن اقدام اساسی صورت نگرفته است و اگر هم کسی، مسئولی، وزیری، در این باره، خواسته است، قدمی بردار و تلاشی صورت دهد، آن قدم و تلاش در نطفه خفه شده و به سرانجامی نرسیده، تا وضعیت و ساختار فعلی فوتبال تداوم یابد و آشفتگی‌ها و نابسامانی‌ها حل نشود، اما، البته طبق معمول عده‌ای از برکت این شرایط، برای خود نام و نانی به هم بزنند. و...!
* سیدمحمدسعید مدنی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
