کیهان ورزشی-
رسم و معمول است که وقتی تیمی یا ورزشکاری شکست می‌خورد، همه به ویژه رسانه‌ها واهل قلم و سخن یقه مسئولان و مدیران را می‌گیرند و نام آنها را به عنوان مقصر اصلی، اینجا و آنجا «جار» می‌زنند. البته این رسم درستی هم هست، به این معنی که عامل مدیریت، یکی از اصلی‌ترین عوامل در پیشرفت و یا درجا زدن و عدم توفیق یک مجموعه است. بنابراین رفتن سراغ مدیریت به عنوان «عامل اصلی» فقط نباید به هنگام شکست و ناکامی باشد، بلکه نقش این اصل به هنگام موفقیت‌ها و پیروزی هم باید مورد توجه قرار بگیرد. این حرف را نه به خاطر صعود تحسین برانگیز تیم پرسپولیس به مرحله نهایی لیگ قهرمانان آسیا، بلکه همواره و طی این سه، چهار سال اخیر به کرات تکرار کرده‌ایم، که یکی از دلایل حرکت رو به جلوی پرسپولیس و دو قهرمانی پیاپی این تیم در لیگ برتر و حالا صعود به فینال باشگاهی آسیا، عامل مدیریت است. در اینکه در این تیم کادرفنی، بازیکن، تماشاگر وهمه وهمه در انجام وظایف خود کوشا هستند، و در موفقیت پرسپولیس نقش موثری را ایفا می‌کنند، مشکلی نیست، اما با این همه از این مهم هم غافل نباید شد که اگر مدیریتی منسجم و با انگیزه به کار و بار این تیم نظارت نکند و هر چیز و همه چیز درجای و حیطه وظایف خود قرار نگیرد و عمل نکند، و همه اجزاء و عناصر تیم را در خدمت هدف سیستم و مجموعه به کار نگیرد، بدون تردید خیلی از آن تلاش‌ها و زحمات هرز و هدر می‌رود و... خوشبختانه طی چند سال اخیر مدیریتی بر تیم پرسپولیس اعمال می‌شود که - نمی‌گوئیم کاملا بی‌نقص است که گفته‌اند گل بی خار خداست - در مجموع به وضعیت این تیم سروسامان بخشیده و نظم و آرامش را بر آن حاکم کرده است و مهتر از همه از تداخل وظایف و ایجاد درگیری‌های ویرانگر حاشیه‌ای و... جلوگیری کرده است و... به طوری که هر فرد و جزیی با انجام وظیفه، در خدمت کلیت سیستم و تیم است و... این است که این تیم دارد نتایج کار اصولی و زحمات منسجم خود را می‌گیرد و تماشاگران را از خود راضی و خشنود ساخته است و...
*سید
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
