یک سال دیگر گذشت تا فراق جهان پهلوان تختی 55 ساله شود.
کیهان ورزشی-
تختی فقط یک اسم نیست، یک مکتب است، یک مکتب ماندگار. 17 دی 1346، ورزش ایران یکی از مفاخر بزرگ خود را از دست داد، آن هم خیلی زود و در 37 سالگی. تختی رفت اما جوانمردی ماند.
او به ورزش ایران، رنگ و بوی مردانگی داد. صفا و مرامش، ماندگار شد تا غلامرضا، "تختی" شود و نامش همه جا دهان به دهان بچرخد.
سوال اما این است که تختی که بود و تختی چه کرد که نامش در تاریخ ایران ماندگار شد؟
غلامرضا تختی، 5 شهریور 1309 در تهران متولد شد، در یکی از جنوبی ترین نقاط شهر. همانجا رشد کرد و بزرگ شد و به افتخارات ورزشی اش دست یافت.
قهرمانی ها و پهلوانی ها اما باعث نشد تا تختی خودش را گم کند. در پایین شهر ماند و در پایین شهر هم از دنیا رفت.
مزارش هم در پایین شهر است، در گورستان ابن بابویه واقع در شهرری.
مردی که یک بار صاحب مدال طلای کشتی المپیک و دو بار قهرمان کشتی جهان شد، 8 فینال المپیک و جهان را تجربه کرد، در آسیا بی همتا بود و سه دوره پهلوان ایران لقب گرفت، در زمان خودش، سکوها را یکی یکی فتح می کرد و عکسش همیشه روی جلد مجلات و روزنامه های ورزشی بود اما همیشه افتاده و خاکسار بود.
آن چیزی که تختی را تختی کرد، مدال ها و افتخارات ورزشی اش نبود. صفا، مرام، مردانگی و انسان دوستی تختی بود که او را جاودانه کرد و ...
غلامرضا تختی روز 17 دی 1346 در هتل آتلانتیک تهران درگذشت.
او دو روز پیش از مرگش، وصیت‌نامه اش را در دفترخانه اسناد رسمی شماره 202 و با تعیین کاظم حسیبی به عنوان سرپرست فرزندش بابک (که تنها 4 ماه داشت)؛ به ثبت رسانده بود.
همواره درباره دلایل مرگ تختی، اختلاف نظرهای زیادی وجود داشته است.
روحش شاد و یادش گرامی.
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
