راهی که باید ادامه پیدا کند

در یک سنجش دقیق و ارزیابی منصفانه، این نتیجه به دست می آید که مقوله ورزش در دولت فعلی به ریاست شهید آیت الله رئیسی نسبت به گذشته و اغلب دوره ها و دولت های قبلی جدی گرفته شده است . اولا این واقعیتی است غیر قابل انکار که درباره آن نشانه ها و مدارک متفاوتی در دست است و ثانیا دولت شهید رئیسی برخلاف تصور و تلقی بعضی از دیدگاه ها ، به امر ورزش اهتمام داشت و برای اهالی آن اهمیت قائل بود و مطابق بعضی از اظهارات رسمی و همچنین واقعیات قابل ملاحظه ، آن شهید در مورد موضوع ورزش بدون تبلیغ و کارهای نمایشی و … مثل سایر موضوعات ، حساسیت و به طور مستقیم و غیرمستقیم بر کاروبار و روند آن اشراف و نظارت داشت. ایشان انتظار داشت که نگاه تحول گرایانه در همه حوزه ها - از جمله ورزش - در دستور کار مدیران قرار داشته باشد و این سخن مکررشان که " مدیری که خسته و بی انگیزه باشد و تحول گرا نباشد ، در دولت من جایی ندارد" ، حداقل در حوزه ورزش مصداق عینی یافت و... علاوه بر این ، اهالی ورزش شاهد بودند و شنیدند که " شورایعالی ورزش" بعد از بیش از پانزده سال در ساختمان وزارت ورزش تشکیل شد و خود شهید رئیسی ریاست آن را برعهده داشت و... اما مهمترین و تعیین کننده ترین اقدام ایشان و دولت درباره ورزش - که بیش از هر چیز ثابت می کرد ورزش در دولت فعلی از اهمیت و جایگاه بایسته ای برخوردار است و ایشان فراتر از شعار و وعده مصمم است بسیاری از کارهای معطل مانده و انجام نشده را در جهت سروسامان دادن به ورزش انجام دهد – پروژه " مبارزه با فساد" بود. تحول و پیشرفت، نقطه مقابل فساد و منفعت پرستی است. اگر حرف از اصلاح و پیشرفت می زنیم، صدق حرف و ادعای مان وقتی ثابت می شود که مبارزه بی امان با فساد عملا در سرلوحه برنامه های اصلاحی و تحول گرایانه ما قرار بگیرد و...

یکی از آفات و موانع پیش روی ورزش ایران ، " فساد" و جریانات مفسد رخنه کرده در آن است. درباره این آفت وعناصر و جریانات موجد آن خیلی ها ، از جمله ( به گواه خوانندگان عزیز و اهالی ورزش) کیهان ورزشی ، سال هاست می نویسند و در مورد لزوم مقابله و ریشه کن نمودن آن به مسئولان ورزش در مقاطع و دوره های مختلف به سهم و بر اساس وظیفه حرفه ای و ملی خود هشدار داده اند ، هشداری که متاسفانه از سوی آنهایی که باید به دلایل مختلف - که ذکر آن خارج از حوصله این نوشته است - جدی گرفته نشد و بدتر از آن اینکه در بسیاری از موارد برخلاف شعارها و وعده ها درباره فساد ستیزی و... و به جای برخورد و مقابله ، آنها را در صدر می نشاندند و به عنوان مشیر و مشاور و همکار به اتاق های خود و جلسات مشورتی راه می دادند و دعوت هم می کردند!خوشبختانه چنانکه بارها - به ویژه اخیرا و در سال جدید - نوشته ایم و حتی در این باره در چند کرت - از جمله در مقاله ای تحت عنوان " سالی که نکوست ، از بهارش پیداست " - تاکید کرده ایم ، با توجه به واقعیات ، عزم دولت و مسئولان فعلی برای سروسامان دادن به امر ورزش و حل مشکلات و بالاخره هموار کردن مسیر پیشرفت ، جدی است. تلاش عملی و کارساز- نه شعاری و حرفی - برای تعیین تکلیف مالکیتی تیم های پرسپولیس و استقلال ، یکی از بارزترین نشانه ها و مهمترین اقدامات برای اثبات این حرف است. الان تقریبا سه دهه است هر دولتی که مستقر شده و هر مسئول ورزشی که آمده ، یکی از اصلی ترین حرف هایش ، سروسامان دادن به وضعیت مالکیتی و اداری دو تیم ذکر شده بوده اما عمر دولت ها به پایان رسیده و فرصت مدیریتی از کف رفته اما هیچ اتقاقی درباره وضعیت مدیریتی و نحوه اداره آن دو تیم - که از سرمایه های کم نظیر ورزش ایران هستند - رخ نداده و از این ناحیه ضرر و زیان های متعددی - چه از حیث فنی و چه از نظر شخصیتی - به جایگاه و اعتبار فوتبال ریشه دار ایران در آسیا وارد شده است اما به گواه واقعیات غیر قابل انکار ، در دولت کنونی و دوره فعلی مدیریت ورزش ، این ماجرا تا حد زیادی به نتیجه رسید ، تا آنجا که حداقل از این نظر کنفدراسیون آسیا مجاب شده و مجوز حرفه ای دو تیم ریشه دار و پرطرفدار ایران را صادر کرده است.علاوه بر این ، در عمل ثابت شد که تاکید مکرر رئیس جمهور شهید درباره رویکرد " تحولگرایی" در برنامه ها و اهداف دولت، صرفا شعار نیست . چنانکه وقتی بعد از نزدیک دو سال معلوم شد وزیر سابق ورزش به هر دلیل به دنبال تحولگرایی نیست و کماکان و عملا بر حفظ وضع موجود پای می فشارد، بدون درنگ دست به تغیبر او زد تا نشان دهد که در موضوع تحول بسیار جدی است و چون ورزش را هم جدی گرفته ، در این باره چنان رفتار می کند که بایسته است و اهالی ورزش سال هاست انتظار داشته اند و... بالاخره با اتفاقاتی که اخیرا در ورزش – و خاصه فوتبال - رخ داده ، بر همگان ثابت شده که مدیریت فعلی ، ماجرای فساد در ورزش را هم جدی گرفته است و آن را آفتی ویرانگر و مانعی سکندر در برابر تحولات و حرکت ورزش مستعد و بالقوه توانمند ایران به سوی پیشرفت می داند. لذا با دانستن این واقعیت که نمی شود از پیشرفت و تحول در ورزش حرف زد و به فساد و ریشه های آن کاری نداشت ، اخیرا بحث مبارزه با فساد در ورزش - و علی الخصوص فوتبال - شروع شده و تا الان شواهد و قرائن نشان می دهد این مبارزه که با اعلام نام بعضی از تیم ها و دست اندرکاران فوتبال کشور و مدیران باشگاه ها و... همراه بوده، مبارزه ای جدی است و قرار نیست چنان که تاکنون روال بوده ، از کنار کسی یا چیزی به شیوه ماستمالی یا " زیر سبیلی" رد شود تا مدتی دیگر که آب ها از آسیاب افتاد ، باز روز از نو ، روزی از نو ! حال ضمن ابراز تاسف از فقدان خدمتگزاری بی ادعا و جهادگر، بزرگترین امیدواری کسانی که به آینده روشن این مملکت در همه عرصه ها - از جمله ورزش - دلبسته هستند ، این است که حرکتی که در ورزش شروع و اخیرا هم عینی تر وعملی تر و ملموس تر شده ، ادامه پیدا کند، چرا که باندهای مزاحم و جریانات فسادزا در ورزش که از اقدامات و اتفاقات اصلاحی اخیر سخت متضرر و نگران شده اند، منتظر فرصتی می گردند تا با استفاده از غفلت مسئولان ، حتی الامکان آب رفته را به جوی برگردانند. کما اینکه همانطور که در دو سه شماره اخیر طی مطالب مختلفی نوشته ایم، جریانات دلالی و نامدیران دلال پرور بعد از ماجرای واگذاری استقلال و پرسپولیس سروکله شان در اینجا و آنجا آفتابی شده و با گرفتن ژست خدمتگزاری - که اصلا به این جماعت نمی آید! - می خواهند این جریان را که اگر درست پیش برود می تواند منشا خدماتی برای ورزش ایران باشد ، به سود منافع پست و کوچک خود به انحراف و کجراهه بکشانند. بدیهی است که به این عناصر مفسد و مخرب که از اول پیروزی انقلاب تا امروز همگام و همراه با بدخواهان خارجی این ملک و ملت بزرگترین ضربات را از درون بر جسم و جان جامعه وارد کرده و هر جا ( از جمله ورزش) مجال یافته ، موجب اخلال امور و ایجاد دلسردی و نارضایتی در مردم شده، نباید فرصت داده شود و ...‌ طبیعی است مدیران و مسئولانی که این روزها در غم شهادت و فقدان آقای رئیسی وهمراهان ایشان عزادار هستند و رخت سیاه بر تن کرده اند ، در این باره مسئولیت سنگینی دارند . آنها باید از بزرگترین دشمنان داخلی ورزش ( مفسدان و منفعت پرستان) غافل نشوند و طبق برنامه ها و آرمان های آن " شهید خدمت " - مثل تحول گرایی، فسادستیزی ، خدمت به خلق خدا و... - رفتار و عمل کنند . ان شاءا...

*سیدمحمدسعید مدنی