PDF نسخه کامل مجله
دوشنبه ۱۱ تير ۱۴۰۳ - July 01 2024
کد خبر: ۸۶۶۲۰
تاریخ انتشار: ۰۹ تير ۱۴۰۳ - ۱۶:۵۴
زبان سرخ
«پسرک ریغو» برای ریاست فدراسیون دندان تیز کرده !

خدا لعنت کند رئیس سابق فدراسیون «دبرنا» را که هرچه میکشیم از ساده لوحی های اوست ! وقتی بچه دماغوی پشت کوهی را وارد بدنه این فدراسیون کرد و توهم دبیرکل شدن را در مخ نداشته اش پروراند ، شیرفهم نشدیم که چه مار بدقواره ای را در آستینِ همه ما پرورش داده . یادتان باشد که قرار نیست فحشش را فقط جوجه رئیس تازه از تخم سردرآورده بخورد و بقیه عافیت طلبان سایه نشین قسر در بروند و خودشان را مبرا پندارند .

عرض می کردیم ؛ بچه دماغو که روزگاری نه چندان دور ، نی لبک به دست می گرفت تا احشام را روانه چرا کند، حالا به لطف بلاهت بالادستی ها ، اقسام پله های ترقی را هزار تا یکی پیموده و با هرکسی هم فالوده نمی خورد ! زمانی ، اکسیژن خیابان های شهر با ریه اش غریبگی می کرد و بهترین مرکبی که سوار می شد،الاغ خانجون بود ولی الان پسکوچه های شمرون را هم مثل کف دست وامانده اش می شناسد . عینک ریبن قلابی اش را به چشم می زند ، پشت رُل SUV چینی می نشیند و طوری وانمود می کند که گویی خلبان ایرباس ۳۸۰ شده و ما خبرنداریم !

تا‌ سوءتفاهم پیش نیامده،قسم جلاله می خوریم که همیشه از پیشرفت آدم های توانمند، مستعد، متخصص، خلاق و مهم تر از همه سلامت که از محروم ترین طبقات جامعه رشد کرده و به بالاترین منصب ها دست یافته اند ، چنان مسرور شده ایم که حد ندارد اما این را هم هشدار داده ایم که انتصاب افراد غیرمتخصص اپورتونیست در مسئولیت های حساس ، اهانت به شایسته سالاری و تخصص در جامعه است که صدمات جبران ناپذیری را در پی دارد و...

بگذریم ؛ پسرک ریغو که حالا آبی زیر پوستش رفته ، برای ریاست فدراسیون دبرنا ، دندان تیز کرده و به این سِمَت هایی که معلوم نیست به دلیل دیون یا هر مناسبت شوم و پشت پرده دیگری به او پیشکش می شود، قانع نیست وسوداهای بزرگ تری در سر دارد . دوستی به طعنه می گفت شاید اگر کمی روی خوش می دید و به خودش می جنبید ، پاشنه درب وزارت کشور را از جا می کند تا برای انتخابات ریاست جمهوری هم کاندیدا شود ولی ظاهرا اقوامش که اتوبوسی ، به پایتخت آمده و هر کدام به کاری گماشته شده اند ، وی را از این جنون دنباله دار رهایی داده اند. طبق برخی از شنیده ها ، وقتی «ویکند» گذشته برای گرفتن عکس یادگاری و تفرج به میدان آزادی رفته بودند تا حسابی پُزش را به همولایتی ها بدهند ، نوشته پشت یک نیسان آبی توجه شان را جلب کرد :

بي اصل و نسَب اگر به جايی برسد

كِــی آبِ خنك به بينـــوايی برسد ؟

از بـاغِ خـودش كسـی نچيند ثمَری

بی مــايه اگر به كدخــــدايی برسد

پی نوشت : مرقومه ای که تقدیم تان شد ، تراوشات موهوم، آشفته و بی سروته ذهنی است که مبدل به هذیان نگاری «زبان سرخ نویس» پس از تحمل یک دوره بیماری روانی شده و ارتباطی با هیچ شخصیت حقیقی ، حقوقی ، رشته یا فدراسیون ورزشی دیگر ندارد . لطفا همذات پنداری نفرمایید !

*کامران خطیبی

نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدید ها
آخرین اخبار