وقتی " بوقچیگری " جای " مدیریت فرهنگی " را میگیرد!
کیهان ورزشی-
اتفاقات ناخوشایند و درگیریهای تند و توهین آمیز عمدتا و فعلا! لفظی که در هفتههای اخیر - خاصه در فوتبال - رخ داده و سخت باعث آزار اهالی اصیل ومحترم ورزش شده، از زوایای مختلف قابل بررسی است. اولا یکی از اصلیترین دلایل این اتفاقات آن است که در این ورزش خیلیها سر جای خودشان ننشستهاند و چنانکه بارها به سهم خود نوشتهایم و سایر دلسوزان گفته و بلکه فریاد کشیدهاند، کار دست کاردان نیست و، چون در خیلی از جاهای حساس ورزش کار دست نا اهلان و فرصت طلبها و نان به نرخ روزخورها افتاده، وقوع چنین اتفاقات ناخوشایند وغیراخلاقی و مغایر با مرام و شئونات ورزشی اصلا جای تعجب ندارد و کاملا طبیعی است.
وقتی در خیلی از جاهای ورزش برخلاف سفارش اکید همه بزرگان و مصلحان راستین تاریخ - از پیامبران الهی (ع) گرفته تا پیشوایان برحق و عالمان و دانشمندان - که به ما گفتهاند در کارهایتان و به ویژه حوزه اجتماعی از متخصصان و آگاهان و... استفاده کنید و کار مردم را به دست نااهلان یعنی فرصت طلبها و ناشیها و شهرت طلبها ومنفعت جویان و... نسپرید، عمل میکنیم، باید هم انتظار بدتر از آنچه که امروز شاهدش هستیم، داشته باشیم.
ورزش که باید محل ابراز جوانمردیها و مشدی گریها و پهلوانیها باشد، به صحنه توهین واهانت و تفرقه افکنی و نفرت پراکنیها و... تبدیل میشود و بدتر از همه، کسانی که درباره اصلاح اوضاع - به ویژه در ابعاد اخلاقی - نقش حساسی برعهده دارند، به جای انجام دقیق و دلسوزانه وظایف مهم خود، آتش بیار معرکه میشوند و در برهم زدن اوضاع اخلاقی و محترمانه ورزش، از مقصران اصلی به حساب میآیند! وقتی کسانی در قواره مدیریت ارشد، وزیر و معاون وزیر و رسانه و تلویزیون و خبرگزاری و سایت و... به جای اینکه در تلطیف فضا بکوشند و منادی رقابت سالم و پرهیجان، در عین رعایت اصول اخلاقی و برادری و وحدت و رفاقت و... باشند، نقش طرفدار تیفوسی در حد بوقچی را بازی میکنند، نمیتوان انتظاری بیش از این داشت! آنهایی که مسائل ورزش را تعقیقب میکنند و اوضاع را زیر نظر دارند، خوب متوجه میشوند که از چه کسانی سخن میگوییم.
سالهای سال است که دلسوزانه و برادرانه میگوییم رسانهای مثل تلویزیون میتواند با عملکرد صحیح و با نگاه به اهداف ملی و آرمانهای انقلابی، موجد تحول و اصلاحات مهمی - خاصه در ابعاد فرهنگی و اخلاقی ورزش - باشد و در طرح وحل مشکلات عدیده، نقش آفرینی کند، اما متاسفانه این رسانه مهم علی رغم زمان و بودجه هنگفتی که صرف میکند و برنامههای رنگارنگی را به ورزش وعمدتا فوتبال اختصاص داده، نه تنها نقش حیاتی خود را به درستی ایفا نمیکند، بلکه خیلی وقتها - به ویژه در گذشته - در سایه غفلت مدیریتها وافتادن کار دست مجریان بی تجربه و حتی هوچی وشهرت طلب، عامل مهمی در ایجاد تنش و تفرقه بوده و بر مشکلات دامن زده است. وقتی هم صداوسیما خواسته در این زمینه اصلاحاتی صورت دهد، غالبا و حداکثر به تغییر آدمها و مجریان و برنامه سازان محدود شده و بیشتر به " تصفیه حساب شخصی " شبیه بوده، زیرا همان روشهای غلط هوچی گرانه به وسیله نامها و افراد دیگری دنبال شده! و هوچیهای قبلی در نقش مصلحانه و خیلی حق به جانب! جای دیگر دکان تازهای برای ادامه شیوههای غوغاسالارانه ونفرت پراکنانه خود باز کردهاند و خلاصه به اصطلاح " آمدند ابرویش را درست کنند، زدند چشم طرف را کور کردند"!
هر چقدر هم بزرگان و مصلحان بگویند و بنویسند که برای ایجاد اصلاحات و تصحیح اشتباهات، تغییر آدمها و نامها کافی نیست، بلکه باید بیش و پیش از آن به تغییر افکار و روشها دست زد، گوش شنوا کمتر پیدا میشود.
نکته دیگر قابل ذکر، این است که اتفاقات و درگیریهای توهین آمیز و بگومگوهای لفظی ناخوشایند که اخیرا افزایش یافته، هنوز هم قابل کنترل و مدیریت است؛ بنابراین مسئولان محترم و کسانی که در این زمینه نقشی دارند خوب است برخلاف اسلاف خود این اتفاقات و برخوردها را جدی گرفته و به مثابه زنگ خطر وهشدار تلقی کنند و تا هنوز خیلی دیر نشده، برای مقابله با مسببان آشکار و پنهان آن به طور جدی و مدبرانه و البته ریشهای (نه شعاری و صوری) وارد عمل شوند. اگر امروز با این اتفاقات برخورد بایستهای نداشته باشیم و تدبیر شایستهای به کار نبندیم، در فردایی که شاید چندان هم " دیر و دور" نباشد، شاهد نوعی دیگر – و البته خطرناک تر- از برخورد و درگیری خواهیم بود که میتواند فاجعه بار باشد و اصلا شایسته ورزش و فضا و مرام و فرهنگ آن نیست.
در پایان، تاکید میکنیم که در این باره فقط مدیران مسئولیت ندارند، بلکه همه کسانی که در ورزش و رشتههای پرطرفداری، چون فوتبال دستی بر آتش دارند، از مسئولان اجرایی و داوران و مربیان و بازیکنان و... گرفته تا رسانهها و حتی عزیزان حوزه انضباطی در ورزشگاه ها، میتوانند با عمل به وظیفه خود، در پایان دادن به اتفاقات ناخوشایند و برخوردهای اهانت آمیزی که به شکل نگران کنندهای از حد خود گذشته، نقش موثر و مهمی داشته باشند و...
*سید محمدسعید مدنی