مسی؛ می رود یا می ماند؟

کشوری در قلب فوتبال

10 سال قبل بود که مسی در جام جهانی 2006 بازی هایش را برای تیم ملی آرژانتین شروع کرد. روزهایی که وی به عنوان اصلی ترین امید آینده فوتبال کشورش که تاکنون دوبار قهرمانی جهان را بدست آورده، مورد ستایش بود؛ کشوری که در آن فوتبال در قلب تفکرات هویت ملی قرار دارد. فرناندز می گوید"فوتبال در همه جا حضور دارد اما در آرژانتین بیش از هر جای دیگریست چراکه در واقع کشوری است که ما در آن فوتبال را بعنوان یکی از اهرم های قدرت می شناسیم". با وام گرفتن از اعتماد به این ایده که فوتبال می تواند هر چیزی جدیدی را کاوش کند، بسیاری از مردم در آرژانتین ساعت های زیادی از روز خد را به بحث در مورد فوتبال اختصاص می دهند. جوانان در همین کشور می گویند برایشان از دست رفتن قهرمانی جام جهانی به اندازه آنکه دیگر مسی برایشان طعم پیروزی را نیاورد، دردناک نیست. اما قدیمی ترها نظر دیگری دارند. آنها با جزئیات می توانند به شما توضیح دهند که چرا یک بازیکنی که نمی تواند جامی برای کشورش بیاورد، قابل احترام نیست. مخالفان دولت کنونی می گویند رئیس جمهور موریسیو مسری از ناکامی آرژانتین در کوپا آمریکا اصلا خوشحال نیست و به آن واکنش خوبی نشان نداده چراکه بیشتر روزهای خود را صرف ستایش و بالیدن به مسی کرده تا منافع سیاسی و اقتصادی خودش را اینگونه با عوام فریبی به مردم آرژانتین تحمیل کند. اینگونه است که در کشوری که فوتبال شاید حرف اول و آخر را در آن بزند، یک بازیکن می تواند زندگی اش به زندگی کوچکترین تا بزرگترین افراد جامعه اش گره بخورد. اینگونه است که زندگی مسی با سیاست، هویت ملی و گذشته تاریخی کشورش گره خورده است.

مسی از آلمان تا امروز

در بارسلونا رشد کرد و در عین جوانی، بازیکنی بود که خیلی ها فوتبالش را تعقیب می کردند. خیلی زود نماد باشگاهش شد و تعریف جدیدی از فوق العاده بودن در فوتبال تعریف کرد. او استانداردهای فوتبال را تغییر داد و از همان زمان که سوت شروع بازی زده می شد تا آخرین لحظه، در کشورش مورد تشویق هم وطنانش بود. پیراهن آرژانتین با نام او وزن پیدا کرد و در تمام دنیا طرفدارانش چندین برابر شد. او واقعا فراتر از آرژانتین شده بود و حالا می توانست بر بسیاری از جوانان دنیا تاثیر بگذارد. آنها مسی را عاشقانه می پرستیدند. برای تماشایش فوتبال مردم راه های مختلفی را انتخاب می کردند اما در جام جهانی 2006 در روزی که خوزه پکرمن تصمیم گرفت در بازی مقابل آلمان، مسی جوان را روی نیمکت بنشاند، گویی همه دنیا از فوتبال روی گردان شدند. آن شکست پکرمن را خانه نشین کرد اما باعث شد تا همیشه این جمله را در یاد داشته باشد که "مسی باید بازی می کرد". این جمله ای بود که تا چندین ماه پس از جام جهانی آن را شنید و برای همیشه ملکه ذهنش کرد. از آن پس بود که فوتبال همیشه چرخه اش را طوری تنظیم کرد تا مسی به بلوغ و پیشرفت برسد. مربیان بسیاری آمدند و رفتند اما همه آنها روی نیمکت آلبی سلسته می دانستند که مسی یک نام همیشگی در این تیم است. بازیکنان می آمدند و می رفتند اما بازهم مردم مسی را می خواستند. این یک تئوری ناخواسته بود که به صورت الخلق الساعه شکل گرفت و طبق آن قدرتی به مسی اعطا شد اما مواقعی که بسیار کمتر از حد انتظار بود، مورد سرزنش قرار می گرفت.

لحظه خداحافظی

نمی توان متصور شد که او دقیقا در زمانی که تصمیم به خداحافظی از تیم ملی کشورش گرفت و بعدا هم بر آن پافشاری کرد، ه چه چیزی فکر می کرد. اما این حس وجود دارد که این تصمیم از سر احساس نبوده بلکه یک تصمیم محتاطانه بوده که با زمان آمیخته شده است. او حالا 29 سال دارد، پدرس است، تمام دنیا او را می شناسند، همه حرکات و رفتارهایش را با جزئیات زیر نظر دارند و آن را در رسانه ها منتشر می کنند و مسئولیت هایش چیزی فراتر از تصور است که همه اینها باعث می شود تا او برای یک خداحافظی شکوهمند با قهرمانی آرژانتین در کوپا برنامه ریزی کند. این بدشانسی اش بود که پنالتی اش به اوت می رود و تیمش با همان ضربه جام را از دست می دهد. او از فوتبال ملی سیراب شده و بعید است چیزی بتواند منصرفش کند. همه می دانند که چیزی نمی تواند بر مسی تاثیر بگذارد. اینکه حس میهن پرستی در او کاهش یافته چیزی غیرطبیعی نیست. مانند بسیاری از هنرمندان که وقتی حال و هوای هالیوود را لمس می کنند، دیگر خودشان را به کشورشان متعلق نمی بینند. مسی هم یک هنرمند است که دیگر خودش را متعلق به کشورش نمی داند. حس وطن پرستی اش کم شده و دیگر انگیزه ای برای آرژانتین ندارد. حتی اگر حضور در المپیک جوانان 2018 بوینس آیرس یا فینال جام جهانی 2018 مسکو یا حتی خداحافظی در ورزشگاه شکوهمند ماراکانا در کوپا آمریکا 2019، او را وسوسه کند، بعید است کوتاه آمدنی در کار باشد.

بازگشت احتمالی

مارسلو دِ آندره‌آ، ماساژور تیم ملی آرژانتین می‌گوید شک ندارد که لیونل مسی باز هم به حضورهایش در آلبی‌سلسته ادامه می‌دهد و در جام جهانی 2018 روسیه نیز شرکت خواهد داشت.مسی 29 ساله پس از شکست تیمش در فینال کوپا آمه‌ریکا گفت که کارش در تیم ملی آرژانتین تمام شده می‌داند و دیگر قصد ندارد به فوتبال ملی‌اش ادامه دهد.دِ آندره‌آ با اعتراف به اینکه تصمیم مسی حتی برای هم‌تیمی‌هایش و دیگر اعضای تیم ملی آرژانتین غافلگیر کننده بوده است، ابراز اطمینان کرد که ستاره بارسا باز هم برای آرژانتین به میدان خواهد رفت.او به رادیو FM Pop گفت: من شک ندارم که لئو در جام جهانی 2018 هم بازی خواهد کرد. من به میزان زیادی به مسی اعتماد دارم و به نظرم ما باید الان او را تنها بگذاریم. من به او در سکوتی که اختیار کرده است، اعتماد می‌کنم. او عاشق تیم ملی آرژانتین است و هر کاری از دستش برآید برای این تیم انجام می‌دهد.ماساژور تیم ملی آرژانتین افزود: هیچ کسی از اعضای تیم ما از تصمیم مسی برای بازنشستگی اطلاعی نداشت. او در رختکن هم به کسی هیچ چیزی راجع به این موضوع نگفت. بدون شک باخت در فینال کوپای امسال سنگین‌ترین ضربه‌‌ای بود که مسی در تیم ملی خورده است. او یکی از بهترین دوستان من است و دیدن او در چنین وضعیت روحی و روانی بسیار سخت است.