برای شتاب بخشیدن به حرکت رو به جلو و به سمت پیشرفت در ورزش ، به طور طبیعی مسئولیت مسئولان و مدیران بیشتر و مهمتر است. آنان هستند که سکان هدایت و فرماندهی امور ورزش را بر عهده دارند،تصمیم و اراده آنها ، همچنین تدبیر و برنامه ریزی آنان در وضعیت و سرنوشت ورزش بسیار تعیین کننده و تاثیر گذار است.هر چقدر آنان (مدیران ارشد ورزش) مسئولیت خود را جدی بگیرند و روی هدف پیشرفت متمرکز باشند و اجازه ندهند كه هیچ عامل ،فرد و جریانی حواس آنها را پرت و فکر آنان را به مسائل فرعی مشغول سازد و با القائات و شانتاژهای خود، مسیر حرکت را منحرف واز سرعت حركت آن به سمت جلو و خرسندی خواست مردم کم کنند ، می توانيم به آینده ورزش کشور امیدوارتر باشیم.
در ورزش، جریان غالب و اکثریتی، جریانی است که به دنبال پیشرفت ورزش،خشنودی و نشاط مردم و تامین و حفظ منافع ملی است، قاطبه و اهالی اصیل ورزش با هر علقه رنگی وتیمی و وابستگی محلی و قومیتی وگرایش سیاسی و...
در هدف پیشرفت ورزش مملکت و مبارزه با مفاسد و کنار زدن موانع ، تفاهم و فهم مشترک دارند.
جریان دوم و دیگری که
در ورزش موجود است و متاسفانه در مواردی تاثیر گذار هم هست جریانی بی مایه،
سطحی، غير اصیل و آویزان است که جز برای تامین منافع مادی و اجتماعی و یا
حتی با اهداف زیرکانه غیر ورزشی و برای دلسرد ساختن نسل جوان، رواج اباحه گری و
هرهری مسلکی و...بالاخره اثبات ناکار آمدی نظام انقلابی از طریق ورزش و...به داخل
ورزش رخنه و نفوذ کرده و هدفی از حضور در ورزش جز"تخریب" ندارد.هدفی که
هر چه باشد با "پیشرفت ورزش" که هدف و خواست اکثریت قریب به اتفاق مردم
و مسئولان ورزش است، همخوانی و سازگاری ندارد.
مهم اینجاست که بدون هیچ تردیدی این جریان مخرب و منفی فقط و فقط در سایه وادادگی ، انفعال وعدم صداقت و فقدان غیرت مسئولیت بعضی مدیران که با ابراز وفاداری به شعارهای جریان اول توانسته در ورزش صاحب پست و موقعیت شوند و در جایگاه های حساس مدیریتی( مثلا از معاونت وزیر گرفته تا ریاست فلان فدراسیون و...) قرار بگیرند فرصت نفوذ و تخریب ورزش را پیدا می کنند.به همین دلیل بالاتر گفته شد هر چقدر مدیران و مسئولان ارشد و تاثیر گذار ورزش در عزم خودجدی و بر تحقق هدف خود مصمم و در قول و دیدگاه خود صداقت داشته باشند، جریان مخرب کمتر فرصت شلتاق و خط دهی و ایجاد خلل و انحراف پیدا می کند.با این همه باید به این نکته هم توجه داشت که در حرکت دادن ورزش در مسیر پیشرفت و سرعت بخشیدن به این حرکت فقط مسئولان ارشد و مدیران ورزش نقش و مسئولیت ندارند. هم چنین در مبارزه با مفاسد و پلشتی ها و دفع و راندن عوامل مزاحم و بعضا دارای اغراض سیاسی و فرهنگی که هدفشان جلو گیری از سلامت و تحول در ورزش و "حفظ وضع موجود" است، به مصداق "کلکم راع و کلکم مسئول" همه ، اهالی اصیل ورزش در هر جایگاهی که هستند باید به سهم خود براي حرکت روبه جلوی ورزش تلاش کرده و بکوشند.
...واما نکته آخر
اینکه با همه این اوصاف تلاش و جهاد اهالی ورزش از مسئول و غیر مسئول، از مدیر و
غیر مدیر، از خواص و عوام و... هر چند بسیار کارآمد و تحول آفرین است، اما تحول
ریشه ای و همه جانبه و حرکت شتابنده آن به سوی پیشرفت در صورتی امکانپذیر است که
همه دستگاه ها و وزارتخانه ها و تشکیلاتی که می توانند در باره ورزش و ابعاد مختلف
مالی، فرهنگی،مدیریتی، قانونی، بین المللی و... يار و کمک آن باشند و حتی در این
باره به طور رسمی وتعریف شده وظیفه دارند( جاهایی مثل مجلس شورای اسلامی، رسانه
ها،وزارت ارشاد،صدا و سیما، قوه قضائیه، دولت و رییس جمهور محترم و...)، در انجام
وظیفه خود و در کمک به ورزش به شکل صحیح و قانونی كوتاهي نكنند به طوری که نقض
غرض نشود و مثلا حالت دور زدن مدیریت ورزش
و تضعیف آن را پیدا نكند.
این نکته را از آن جهت آوردیم که می بینیم و می شنویم متاسفانه بعضی حمایت ها و کمک ها چون از صداقت لازم برخوردار نیست و از اخلاص، کم بهره است جنبه خود شیرینی و خودرا قهرمان جلوه دادن و...به خود می گیرد و به جای حمایت، عملا کارکرد خسارت را پیدا می کند و... که اگر لازم باشد، روزی نمونه هایی را ذکر خواهیم کرد.
مخلص کلام: پیشرفت ورزش در گروی کاری منسجم، مدبرانه وهمه جانبه ناشی از فرهنگ همکاری و دغدغه برای تامین منافع ملی و رضایت مردم( که حتما رضایت خالق سبحان رابه دنبال دارد) است.در این باره البته نقش اصلی بر عهده مسئولان ارشد وسکانداران ورزش است اما این به تنهایی کافی نیست و مشارکتی تمام عیار و عزمی جمعی و ملی می طلبد.
* سیدمحمدسعید مدنی