کیهان ورزشی-38 قهرمانی در تیم‌های باشگاهی مختلف به یک سو و رویای رسیدن به قهرمانی جام جهانی سوی دیگر قرار می‌گیرد. برای دنی آلوز که حالا در میان تمام بازیکنان تاریخ فوتبال دنیا بیشترین تعداد قهرمانی را در اختیار دارد، فقدانی بزرگتر از نرفتن به جام جهانی نیست. بازیکنی که از سال 2006 به تیم ملی برزیل دعوت شد اما مهمترین افتخاراتش با این تیم یک قهرمانی در کوپاآمریکا و دو قهرمانی در جام کنفدراسیون‌ها بود. او زمانی به پیراهن سله‌سائو رسید که 4 سال از آخرین قهرمانی کشورش در جام جهانی می‌گذشت؛ جامی که کافو آن را بالای سر برده بود.
کافو آنقدر در دفاع راست بی‌نظیر بود که کمتر کسی تصور می‌کرد بازیکن دیگری بتواند جای او را پر کند اما آلوز از سویا ظهور کرد و در همان روزهایی که از لذت قهرمانی در جام یوفا و سوپرجام اروپا با این تیم سرمست شده بود، به تیم ملی هم دعوت شد اما آنقدر خوش شانس نبود که اولین جام جهانی خود را در همان سال تجربه کند. موفقیت‌های بازیکنی که به خوبی جای کافو را پر کرده بود، در سالهای بعد هم ادامه پیدا کرد و قهرمانی‌های پیاپی با سویا او را به بارسلونا کشاند. او از میان ستاره‌های کاتالانی به اولین جام جهانی خود با برزیل رسید و آفریقای جنوبی به اولین تجربه او از این مسابقات تبدیل شد. بازیکنی که طعم قهرمانی جهان را با تیم جوانان برزیل در سال 2003 چشیده بود، رویای قهرمانی جام جهانی در اولین تجربه‌اش با شکست در مرحله یک چهارم نهایی مقابل هلند به پایان رسید. هر چند در این دوره مایکون که با اینتر دوره خوبی را پشت سرگذاشته بود، مرد اول سمت راست تیم ملی برزیل بود.
جام جهانی بعدی به سرزمین قهوه آمد و حالا که دیگر مایکون به ذخیره ستاره بارسلونا تبدیل شده بود، بهترین فرصت برای قهرمانی بود اما سهم آلوز همچون دیگر هم‌تیمی‌هایش از این جام خانگی چیزی جز فاجعه نبود. آنها با شکست 7-1 مقابل آلمان نتوانستند به فینال برسند و یک شکست دیگر از هلند، آنها را به عنوان چهارمی رساند. آن تیم جوان پس از آن فاجعه رفته رفته پخته شد و در سال 2018 به تیمی بدل شد که حالا از آن به عنوان یکی از تیم‌های مدعی قهرمانی یاد می‌شود؛ تیمی که برای صعود آسان خود به جام جهانی روسیه تقریبا آلوز را در تمامی دیدارهایش به همراه داشت.
آلوز که با قهرمانی سوپرجام فرانسه حضورش در این کشور را آغاز کرده بود، با دو قهرمانی در لیگ و جام حذفی آن را به پایان برد. یک فصل و سه جام دیگر. چه چیزی از این بهتر برای بازیکنی که پس از فتح اسپانیا و ایتالیا، به پاری‌سن‌ژرمن آمده بود تا ویترین مدال‌ها و قهرمانی‌هایش را با عناوینی از کشور فرانسه کامل کند. او این کار را انجام داد و تعداد عناوین باشگاهی خود را به عدد 38 رساند اما آخرین قهرمانی که همین چند روز قبل در فینال جام حذفی فرانسه بدست آمد، رویای قهرمانی جهان را بر باد داد. مصدومیت این بازیکن 35 ساله باعث شد تا وی جام جهانی را در فاصله یک ماه مانده به آغاز این مسابقات از دست بدهد.
حالا آلوز که از تمام آرزوهایش فقط همین یکی باقی مانده بود، باید از خانه به تماشای بازی هم‌تیمی‌هایش بنشیند. قهرمانی برزیل با داشتن ستارگانی چون نیمار، ویلیان، مارسلو، تیاگو سیلوا، گابریل ژسوس و... به نظر میسر می‌آید اما آلوز که می‌توانست به عنوان یکی از کاپیتان‌های برزیل جام را بالای سر ببرد، حالا آخرین سکانس افتخارات فوتبالی خود را باید نادیده بگیرد. شاید بهتر است بگوییم ما باید سکانس آخر آلوز را نادیده بگیریم.
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
