تقاطع نوستالژی؛ پارما آمد تا بوفون برود

کیهان ورزشی-

پارما همیشه سهم بزرگی از خاطرات فوتبال باشگاهی ایتالیا داشت؛ فوتبالی که در دهه 90 میلادی بر اروپا حکمرانی می‌کرد و تیمی که با سرمایه‌گذاری شرکت ثروتمند پارمالات به یکی از غول‌های باشگاهی این کشور تبدیل شده بود. آنها همه سرمایه‌ای را که از سوی شرکت بدست می‌آوردند، تبدیل به استعدادهای نابی می‌کردند که نه تنها آن سرمایه را بازمی‌گرداند، بلکه سود چندبرابری را نصیب شرکت می‌کرد. پارما خیلی زود جایش را میان هفت تیم بزرگ کالچو باز کرد و به یکی از مدعیان تبدیل شد.

آنها در یک دهه و از سال 1992 تا 2002 موفق شد 8 جام مختلف را کسب کند که 3 قهرمانی جام حذفی، یک قهرمانی سوپرجام ایتالیا، دو قهرمانی جام یوفا، یک قهرمانی جام برندگان اروپا و یک قهرمانی سوپرجام را شامل می‌شد. همچنین به بهترین جایگاه خود در لیگ رسیدند و در فصل 96-97 عنوان نایب قهرمانی را بدست آوردند. نوویو اسکالا و کارلو آنچلوتی نقش مهمی در موفقیت‌های پارما داشتند اما در این بین بازیکنانی در پارما ظهور کردند که بعدها خدمات زیادی به فوتبال دنیا داشتند. دینو باجو، خوان سباستین ورون، هرنان کرسپو، انریکو کیه‌زا، توماس برولین، فابیو کاناوارو، لیلیان تورام، نستور سنسینی، لورنزو مینوتی، هریستو استیچکوف، جان فرانکو زولا و در نهایت جان لوئیجی بوفون که همگی در این دهه در پارما درخشیدند و یکی از نوستالژیک‌ترین تیم‌های فوتبالی باشگاهی ایتالیا را ساختند.

درخشش آنها از ورزشگاه کوچک انیوتاردینی آغاز شد اما همین جا به پایان نرسید و هر کدام از این بازیکنان بعد از ورشکستگی شرکت پارمالات در سال 2003 و ناتوانی این شرکت در اداره امور باشگاه، به تیم‌های بزرگی رفتند که هر یک عامل موفقیت‌های همان تیم‌ها شدند. بسیاری از آنها همچون کرسپو، ورون راهی لاتزیو شدند تا قدرت این تیم را در اوایل هزاره جدید میلادی بیش از گذشته کنند. بازیکنی مانند زولا به چلسی رفت و برخی دیگر هم راهی یوونتوس شدند.

اما داستان بوفون از دیگران متفاوت بود. او که با تولد ناگهانی خود به عنوان یک ستاره جوان درون دروازه پارما چشم‌ها را به خود خیره کرده و موفق شده بود جای فرانچسکو تولدو را به عنوان دروازه‌بان شماره یک آتزوری در یورو 2000 بگیرد، به عنوان گرانترین سنگربان تاریخ و با مبلغی بیش از 50 میلیون دلار راهی یوونتوس شد. این جابجایی در سال 2001 رخ داد و پارمایی که در آستانه فروپاشی مالی قرار داشت، توانست بخشی از مشکلات خود را حل کند.

برای پارما همه آن افتخارات و آن بازیکنان بزرگ رو به پایان بودند. این تیم در همان یک دهه هیجان‌انگیزش توانست هواداران زیادی را به خود جذب کند و یا اگر هم هوادار این تیم نشدند، خاطرات زیادی را از این تیم جذاب در ذهن خود ثبت کردند. فوتبال باشگاهی ایتالیا، بزرگی خود در دهه 90 را مدیون تیمی چون پارما بود که سری میان سرهای بزرگان فوتبال اروپا بلند کرده بود. سقوط و افول پارما با رفتن ستاره‌هایش سرعت بیشتری به خود گرفت و این تیم با شیب بیشتری به ورطه نابودی پیش می‌رفت. در اواخر دهه گذشته تمام تلاش بازیکنان و مدیران این باشگاه فقط حفظ آن و بقا در سری‌آ بود. با این حال بین سالهای 2012 تا 2014 این تیم با وجود مشکلات توانست در هر سه فصل در میان ده تیم بالای جدول قرار بگیرد. دونادونی نقش مهمی در روزهای نسبتا خوب فوتبالی این تیم داشت و توانست در سال 2014 پارما در رده ششم قرار دهد تا برای اولین بار از سال 2007 این تیم به یک رقابت اروپایی راه پیدا کند. با این حال یوفا برای ورود تیم‌ها صورت حسابی مالی آنها را می‌خواست که پارما با وجود 218 میلیون یورو بدهی و ماهها عدم پرداخت حقوق بازیکنان و کارمندان نتوانست ارائه کند و از مسابقات بازماند. در فصل بعد هم یوفا بدلیل همین مشکلات تنها اجازه پارما فصل را در پایین‌ترین رده به پایان برساند و سپس انحلال این باشگاه را اعلام کرد.

به موازات این دوران دردناکی که هواداران پارما تجربه می‌کردند، در شهر تورین هواداران یوونتوس از به‌دست آوردن گنجینه بزرگ پارما لذت می‌بردند. بیانکونری پس از آنجلو پروتزی توانسته بود دروازه‌بان بزرگ دیگری را درون دروازه خود ببیند؛ بازیکنی که می‌توانست خیال آنها را تا سالها از همه چیز راحت کند. بوفون خیلی زود نشان داد که ارزش آن هزینه گزاف را داشت. او دو سال بعد با یووه و ستاره‌هایش به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید و در سال 2006 با ایتالیا قهرمان دنیا شد. در همان سال وفاداری‌اش را به بانوی پیر نشان داد و پس از سقوط این تیم به دسته پایین‌تر در این تیم ماند و باردیگر با یووه به سری‌آ بازگشت و قهرمانی‌ها را از سر گرفت. بوفون در این سالها به همه افتخارات ممکن چه فردی و چه تیمی، دست یافت و فقط به رویای بالا بردن جام لیگ قهرمانان اروپا نرسید.

بوفون بالاخره در 40 سالگی و همین روز قبل برای آخرین بار با پیراهن یوونتوس به میدان رفت. او 17 سال در این تیم بازی کرد تا به نماد وفاداری باشگاه تبدیل شود. او در حالی با چشمانی اشکبار آخرین بار پیراهن بیانکونری را پوشید که رکوردها و عناوینی زیادی را به نام خود ثبت کرد. وی توانست 9 قهرمانی اسکودتو را با یووه بدست آورد که فراتر از هر بازیکن دیگری است. او همچنین بیشترین تعداد حضور یک دروازه‌بان ایتالیایی در لیگ قهرمانان اروپا را دارد. 7 قهرمانی پیاپی در کالچو و 4 دبل قهرمانی در ایتالیا افتخاراتی بود که یووه با داشتن بوفون درون دروازه خود بدست آورد.

اما در نقطه دیگر کشور چکمه‌ای، در همین سالها که بوفون در پایان فصل جام‌ قهرمانی سری‌آ را بالا می‌برد، تیمی که او در آنجا به فوتبال دنیا معرفی شده بود، تولدی دوباره داشت. پارما پس از انحلال، باردیگر در سال 2015 با سرمایه‌گذاری یکی از متمولان چینی متولد شد و کارش را از دسته چهارم لیگ ایتالیا آغاز کرد. آنها به همان سرعت که سقوط کرده بودند، با همان سرعت رشد کردند و لیگ‌ها را یکی پس از دیگری بالا آمدند. حالا آنها در 4 سال متوالی موفق شده‌اند که باردیگر به سری‌آ راه پیدا کنند. تیم خاطره‌سازی که ستاره‌های دهه 90 را به فوتبال معرفی کرده بود، در روزی که یکی از آن ستاره‌ها از فوتبال ایتالیا جدا می‌شود، به سطح اول فوتبال این کشور بازمی‌گردد.