کیهان ورزشی-سید محمد سعید مدنی(روسیه)
علیرضا بیرانوند: خیلی خوب. فراتر از انتظار. با دو واکنش عالی و فوق العاده عالی. شیرجه تماشایی و نجات بخش او در دقیقه ۷۹ به حریف فهماند که این دروازه ما باز شدنی نیست. این واکنش بیرانوند مورد توجه همه کارشناسان بین المللی و فیفا قرار گرفت. بیرانوند در حد تیم ملی و میدانی چون جام جهانی نشان داد. خیال همه را از بابت چارچوب راحت کرد. اوباید همینطور ادامه دهد.
روزبه چشمی: کروش هم اعتقاد شفر را دارد. او روزبه را در آخرین نقطه دفاعی می پسندد. روربه خیلی خوب و با اعتماد به نفس بازی کرد.اوحتی اجازه داشت موقع ضربات ایستگاهی و کرنر به کمک خط حمله برود.چشمی بعد از آسیب دیدگی ابراهیمی، در میانه میدان جای او را گرفت وبه بازی خوب خود تا آخر ادامه داد. اگر روزبه در برگشت ها و رویارویی با استارت مهاجمان مستقیم سریعتر و قویتر عمل کند یک مدافع آخر ششدانگ می شود.
مرتضی پور علی گنجی: همان بود که بود. در حد خودش ظاهر شد. مطمئن وبا اعتماد به نفس.کوچکترین حرکتی که باعث نگرانی شود در کار او دیده نشد.
احسان حاج صفی: مراکش برای رسیدن به گل بیش از هر جا به جناح چپ ایران چشم دوخته بود. از این نظر احسان باید زودتر از دیگران خود را پیدا می کرد. حاج صفی از ابتدا زیر فشار حریف بود که با هشیاری خودش و کمک هافبک ها اجازه نداد مراکش نقشه خود را عملی سازد. ارسال حاج صفی بود که در آخرین دقیقه بازی مدافع مراکش را وادار کرد دروازه خودی را باز کند!
رامین رضاییان: بازی او از حیث فنی و رفتار او از نظر روانی از همان ابتدا برای تیم ما مفید و روحیه بخش بود. رامین کاملا حرفه ای بازی کرد و مسلط می نمود.او در برابر بازیکنان حرفه ای حریف اصلا کم نیاورد و با آنها از همان ابتدا مثل خودشان رفتار کرد. رامین هم در دفاع وهم در حمله روز خوبی داشت.
مسعود شجاعی: حضور کاپیتن تیم ملی بر وزن تجربه تیم ملی افزوده بود. طبق روال همیشه خونسرد و از حیث بدنی کمی سنگین می نمود. چالاکی و تکنیک و جوانی حریفان روبرویی موجب شد او برای جبران از حربه خشونت استفاده کند و وقتی در همان دقیقه۸ داور بازی کارت زرد به او نشان داد کار او دراین بازی سختتر هم شد.با این حال کروش او را تادقیقه ۶۶ در زمین حفظ کرد.
امید ابراهیمی: روز بسیار خوبی داشت.در میانه میدان با اقتدار وقلدری میدانداری کرد.بازیسازی کرد و بازی حریف را حتی الامکان خراب کرد.امید تا زمانی که در زمین بود کم نیاورد و خروج اجباری او از زمین دقیقه ۷۷ همه را نگران کرد.
علیرضا جهانبخش: کلاس فوتبالش بالاست. مثل پورعلی گنجی همانی بود که انتظار می رفت. نام حریف و اسم مسابقه برایش مهم نیست. با تکنیک بالای خود ش بارها از جناح راست دفاع حریف را جاگذاشت. وظیفه خودش را در کاری ترین تاکتیک هجومی کروش یعنی ضد حمله می داند. او یک ضربه خطرناک هم در دقیقه ۴۴ روانه دروازه حریف کرد که واکنش سریع گلر مراکش آن را روانه کرنر ساخت. جهانبخش هم در دقبقه ۸۳ به علت آسیب دیدگی یک تعویض اجباری دیگر روی دست کروش گذاشت!
وحید امیری: مثل همیشه دونده، وظیفه شناس وبی ادعا و بالاخره موثر بود. حضور او در جناح چپ ایران هم در حمله و هم در دفاع بسیار کارساز بود.گرچه بازی امیری شاید زیاد به چشم می آید اما مهم این است که کروش قابلیت های او را خوب شنا خته است.
کریم انصاری فرد: در خط میانی به کار گرفته شده بود اما باید در مواقع حمله به سرعت با آزمون و جهانبخش مثلث، خط حمله را کامل می کردند. انصاری فر در بازی کمتر دیده شد اما به گمان ما او هم مثل امیری بسیار موثر بود وبا بهره بری از امتیاز قد وقدرت بدنی آنچه کروش از او خواسته بود را انجام داد.
سردار آزمون: امید اول خط حمله ایران بود. مراکشی ها اورا شناسایی کرده و برای مهارش طراحی داشتند وبه هنگام پا به توپ شدن او خود را در محاصره سه مدافع میانی حریف می دید. سردارسرحال و با اعتماد به نفس بازی کرد و چند گریز موفق داشت که یک بار در دقیقه۴۴ او را با دروازه بان حریف تک به تک کرد. سردار هم مثل بقیه بچه ها در حد توان به وظایف خود عمل کرد.
مهدی طارمی: اولین یار تعویضی ایران که جانشین شجاعی شد.اما جای شجاعی نرفت. او یک قدم جلو تر رفت تا انصاری فر عقب بیاید. به طور طبیعی مهدی خوب تغدیه نشد.
مجید حسینی: مدافع محکم و خوش آتیه تیم ملی در ۲۳ دقیقه ای که جانشین چشمی در قلب دفاع شد خوب وبی اشتباه ظاهرشد. او همه را در باره خود بیشتر امیدوار کرد.
پربازدید ها 
پربحث ترین عناوین آخرین اخبار 
