کیهان ورزشی-
در ورزشگاهی یکسره ایرانی و فضای مملو از شور و هیجان تیم های ملی ایران و اسپانیا گام به میدان گذاشتند. روشن بود که اسپانیا که در بازی اول مقابل پرتغال متوقف شده بود با تفکرات هجومی و به قصد کسب حداکثر امتیاز به مصاف ایران آمده است. این نکته ای بود که بیش از هرکس کروش به آن واقف بود و بدیهی بود که با تاکتیکی که خنثی کننده هجوم های بی امان و حساب شده حریف که طراح و کانون اصلی آن اینیستا مغز متفکر تیم حریف بود تیم خود را روانه میدان میکند. با شروع بازی آنچه پیش‌بین می شد تحقق یافت. اسپانیا با حرکات سریع و پاسکاری‌های هماهنگ بازی را در اختیار گرفت.
اما تیم ایران نیز با روحیه خوب و تقریبا مسلط و نترس سعی کرد دقابق ابتدایی را از سر بگذراند و اجازه ندهد حریف خیلی زود به هدف خود برسد. بازی توام با اعتماد به نفس بچه‌های ایران تا پایان نیمه اجازه خلق یک موقعیت خطرناک را به حریف داد بلکه ضمن عصبانی کردن حریف صاحب نام چندبار هم حضورهای موثر در زمین حریف داشتند و یکی دوبار حتی باعث شدند پیکه و راموس با دستپاچگی دفع توپ کنند. از دقیقه ۳۵ به بعد اثار عصبانیت در رفتار و حرکات بازیکنان اسپانیا هم دیده می شد.نیمه اول دلخواه ایران پیش رفت و نمام شد.
اسپانیا نیمه دوم کماکان اهنگ هجوم نواخت. با حرارت و فشار بیشتر. آنها می دانستند که گذشت زمان اصلا به نفع شان نیست. چراکه تیم حریف یعنی ایران که نیمه اول قافیه را نباخته بود حالا با روحیه بهتر و شرایط روانی بالاتر به میدان آمده است. اتفاقا همینطور هم بود.
ایران از آغاز نیمه فوتبالی تقریبا پایاپای را به نمایش گذاشته و از لاک دفاع به در آمده بود. وقتی یک موقعیت خطرناک در دقیقه ۴۹ با تلاش دفاع و واکنش عالی و شجاعانه بیرانوند خنثی شد. خیلی زود ایران هم با حرکت امیری از چپ و شلیک سرکش انصاری‌فر آن را جواب داد. اسپانیا دیگر فهمیده بود روز سختی در پیش دارد و حریفی که هر چه زمان میگذرد بهتر و راحتتر بازی می کند.
بالاخره انها دقیقه ۵۵ به آنچه می خواستند رسیدند. ولی با زحمت و نه دلچسب. حرکت داوید سیلوا از وسط میدان و پاس عمقی او با ضربه کاستا و دخالت مدافعان ما دور از دسترس بیرانوند در قعر دروازه ایران جای گرفت. بعد از این گل ایران فوتبالی دیگر و بهتر از قبل نشان داد به طوری که حریف صاحب نام عقب نشست و تیمی که مدعی قهرمانی جهان است چنان می نمود که به همین نتیجه راضی است!
در بیست دقیقه پایانی این ایران بود که صاحب موقعیت می شد و حرکت از جناحین توسط امیری، رضاییان و طارمی از چپ بارها اسپانیایی‌ها را کلافه کرد و حتی یک بار هم روی یکی از حملات همه جانبه توسط عزت اللهی به گل رسید اما کمک داور پرچم خود را به علامت آفساید بالا برد. از ابن مهم‌تر ضربه سر طارمی بود که به دنبال حرکت تکنیکی امیری از چپ که دفاع مستقیم خود را مقهور کرده بود و سانتر او روی تیر دوم نصیب طارمی گلزن افتاد اما ضربه سر محکم طارمی از روی تیر گذشت تا او به وقت خروج از زمین در پایان بازی گریان به رختکن برود.
سرانجام بازی تمام شد. اسپانیا برد و تیم ملی ایران به لطف غیرت و مردانگی جوانانش سربلند از میان خارج شد و روزی به یاد ماندنی دیگر در تاریخ فوتبال ما ثبت شد. تشویق یکپارچه چهل هزار تماشاگر ایرانی که در پایان بازی به افتخار ملی پوشان سربلند خود ایستاده و دست میزدند بهترین گواه برای اثبات این مدعاست.
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
