تحلیل سردبیر «کیهان ورزشی» از دیدار ایران و پرتغال

تحلیل سردبیر «کیهان ورزشی» از نیمه اول دیدار ایران و پرتغال

به گزارش نماینده اعزامی کیهان ورزشی به روسیه،ایران و پرتغال در حالی به مصاف یکدیگر شتافتند که هر دو تیم برای صعود امیدوار بودند با این تفاوت که یک تساوی جوار صعود را به دست پرتغال می داد اما ایران باید حتما ۳ امتیاز بازی را کسب کند تا بدون اگر و مگر و چشمداشت به بازی همزمان اسپانیا- مراکش به دور دوم برود. در واقع سرنوشت صعود دو تیم دست خودشان بود. بر این اساس انتظار می رفت که دو تیم با طمانینه و با احتیاط بازی را آغاز کنند. پرتغال از تیم ایران شناخت داشت و می دانست با تیم زهردار و خطرناکی بازی می کند. تیمی که اساس کارش بر پایه دفاع و ضد حمله های خطرناک و استفاده از تک فرصت هاست. ایران نیز سخت ترین بازی خود را در این جام انجام می داد. هم حریف سخت بود و هم هدفی که به دنبالش بود. ایران و مربی ا ش اصلا دوست نداشتند کارنامه ای که در این مسابقات برای خود به هم زده بودند و تحسین خودی و بیگانه را در باره خود باعث شده بودند تحت تاثیر یک بازی احساسی و غیر فکورانه قرار بگیرد.ضمن اینکه حریف هم حرفه ای بود که با بازیکن سوپر حرفه ای خود حرفه ای تر هم شده بود. کروش و تیمش می دانستند امروز در آن واحد با دو حریف گلاویز می شوند. پرتغال و رونالدو که بی اغراق خودش یک تیم است! پس اساس کار هر دو بر مبنای تمرکز و طمانینه بود. در این بازی هرکس تمرکز ببشتری داشت و حرفه ای عمل می کرد شانس موفقیت داشت. بازی با سوت داور پاراگوئه ای آغاز شد. ایران یک تغییر نسبت به بازی قبل داشت. انصاری فر که در بازی اسپانیا هم خوب بود روی نیمکت نشسته بود و جهانبخش از اول بازی می کرد.
بازی در جوی عجیب از نظر نشویق یکپارچه و بی امان تماشاگران ایرانی که ورزشگاه را کاملا در تسخیر خود داشتند آغاز شد خیلی زود معلوم شد پرتغال احتیاط و بازی صبورانه را در دستور کار ندارد. انها با توجه به شکست روسیه در پی ان بودند که با پیروزی بر ایران به عنوان صدر نشین با تیم میزبان روبرو شوند نه اروگویه. این شاید دلیل اصلی بازی هجومی پرتغال بود.ایران اما با همان روش قابل پیش بینی بازی کرد. از یکی دو اشتباه و قاطی کردن های ایران که بگذریم که در یک مورد به برخورد نامناسب بیرانوند وعزت اللهی با یکدیگر منجر شد بچه ها خیلی زود به خود آمدند و از همان آغاز با کارهای تیمی و هماهنگی موثر، نشان دادند برای حمله هم بر نامه دارند. اولین آن دقیقه ۷ بود که به دنبال یک حرکت تیمی از راست توپ پشت جریمه نصیب امیری شد که شوت او اصلا خوب وتهدید کننده نبود. پرتغال با میانداری هافبک های میانی خود در حمله چشم به جناحین به ویژه چپ ایران وضربه سرهای مهاجمان علی الخصوص رونالدو داشت که بازیکنان ایران همه راه های نفود و خطر را بستند ویکبار هم که توپ دقیقه۱۲ از دست های بیرانوند که کمی عصبی می نمود خارج شد باز دفاع ایران زود تر عمل کرد. ایران در کار حمله چندبار موفق بود. یک بار آن در دقیقه ۳۷ اگر طارمی توپ را به ازمون رسانده بود دروازه پرتغال فرو می ریخت. در حالیکه تا پایان بازی یکی دو دقیقه بیشتر نمانده بود. پرتغال از جناح راست کار خودش را کرد. مدافع راست پیشتاخته پرتغال از یک لحظه غفلت طارمی استفاده کرد وبا کات بیرون پا توپ را دور از دستان بیرانوند به تور دوخت.

نیمه دوم

نیمه دوم ایران برای جبران به میدان آمد. فوتبالی مردانه و جانانه با چاشنی تشویق بی امان و یکپارچه تماشاگران.
حالا این ایران بود که ابتکار عمل را در دست داشت. پرتغال تحت تاثیر بازی ایران قرار گرفته بود به طوریکه مرد افسانه ای آنها در زدن یک پنالتی که خود آن را به دست آورده بود در جو سنگین وررشگاه در مصاف با بیرانوند ناکام شد. دقایقی بعد به دلیل عصبانیت کارت زردی که می توانست قرمز هم باشد در یافت کرد. فشار بی امان بچه ها هر لحظه بیشتر می شد. دفاع پرتغال حتی یک توپ را از روی خط گل سراسیمه برگرداند.عاقبت انچه حق تیم ما در این نیمه بود به دست امد. درست در همان دقایقی که نیمه اول پرتغال گل زد ما پنالتی به دست آوردیم . انصاری فر آنرابه زیبایی گل کرد تا تیم ایران برای صعود امیدوار شود. در دقایق وقت اضافی حملات ایران ادامه پیدا کرد موقعیتی عالی را طارمی در واپسین لحطات هدر داد. داور ضعیف سوت پایان را که کشید پرتغالی ها به نشانه رضایت از بازی دست ها را به سمت آسمان بالا بردند. اشک ملیپوشان ایرانی سرازیر شد و صدای یکپارچه تماشاگرانی بار دیگر ورزشگاه را تسخیر کرد: بچه ها متشکریم!