کیهان ورزشی-یک جامجهانی کمترین دستاوردی که می‌تواند برای هر کشور داشته باشد، این است که ستاره‌های فوتبال آن کشور به دنیا معرفی می‌شوند و بسته به عملکرد هر تیم در مسابقات، تعدادی از آنها می‌توانند در لیگ‌های اروپایی مختلف پا به توپ شوند. این فرآیندی است که تقریبا همیشه برای هر تیمی پیش رفته و برای خود ما هم در دوره‌هایی که به جامجهانی راه یافتیم، تقریبا همین اتفاق افتاد. اما این دوره از هر لحاظ شرایط متفاوت بود. تیم ایران در حالی به جام جهانی 2018 راه پیدا کرد که 13 لژیونر در ترکیب خود داشت؛ چیزی که در نوع خود بی‌سابقه بود و هیچگاه تیمهای ما تا این اندازه از داشتن لژیونرها بهره نبرده بودند.
یونان، هلند، بلژیک، روسیه، قطر، انگلیس و...سهم قابل توجهی از این لژیونرها را به خود اختصاص داده بودند اما توقع این بود که پس از جامجهانی لژیونرهای ایرانی از لیگ‌های درجه دو و سه اروپایی به سمت لیگ‌های معتبر عبور کنند و اعتبار بیشتری در سطح فوتبال بین‌الملل برای خود کسب کنند. اما این اتفاق در شرایطی رخ نداد که تیم ایران بهترین نتیجه خود را طی 5 دوره‌ای که در جامجهانی حضور یافته، کسب کرد. شاگردان کارلوس کروش با پیروزی مقابل مراکش و تساوی دربرابر پرتغال، با 4 امتیاز روسیه را ترک کردند اما عملکرد بازیکنان ما و تاکتیک‌پذیری آنها به چشم فوتبال دنیا آمد و آنها بارها و بارها مورد تمجید قرار گرفتند.
با نتایجی که برای تیم ملی بدست آمد و نمایش خوبی که بازیکنان از خود نشان دادند، پس از جامجهانی در انتظار یک تابستان رویایی برای لژیونرهای خارج نشین و ستاره‌های لیگ بودیم تا سر از تیمهای نام و نشان دار اروپایی در آورند و تعداد لژیونرهایمان از عدد 13 فراتر برود. اما شرایط به گونه دیگری پیش رفت و اگرچه بعضی از ستاره‌های فوتبالمان مترقی شدند و راه تیمهای شناخته‌شده‌تری را در پیش گرفتند اما برای تعداد بیشتری روندی معکوس اتفاق افتاد و آرزوهای بلندپروازانه آنها رنگ و روی دیگری گرفتند.
بی‌شک موفق‌ترین بازیکنان ما وحید امیری و مجید حسینی بودند که از لیگ ایران به اروپا و ترکیه مهاجرت کردند تا در تیم شناخته شده ترابوزان اسپور بازی کنند. آنها هر دو در جامجهانی نمایش قابل قبولی داشتند و خیلی زود چشم مشتریان خارجی را گرفتند و به لژیونرهای جدید فوتبال ایران بدل شدند. در این میان امید ابراهیمی پس از سالها بازی در استقلال راهی قطر شد تا سالهای اخرین فوتبال خود را با کسب درآمد بیشتری به پایان ببرد. اینها تنها بازیکنان شاغل در لیگ برتر خودمان بودند که توانستند راه فوتبال خارج از ایران را در پیش بگیرند اگرچه علیرضا بیرانوند با پیشنهاد جدی بشیکتاش مواجه بود اما با مخالفت پرسپولیس در ایران ماند.
در این میان بازیکنانی چون علیرضا جهانبخش، کریم انصاری‌فرد، سامان قدوس، سعید عزت‌الهی، مرتضی پورعلی‌گنجی وضعیت بهتری نسبت به گذشته خود پیدا کردند و به تیمهای معتبرتری چون برایتون انگلیس، ناتینگهام فارست انگلیس، آمیان فرانسه، ردینگ انگلیس و اوپن بلژیک راه پیدا کردند. در مقابل بازیکنی چون رامین رضائیان که پیش از جامجهانی در اوستنده بلژیک بازی می‌کرد و در روسیه عملکرد خوبی از خود بر جای گذاشت، همچنان بدون تیم مانده و زمزمه بازگشت وی به لیگ ایران شنیده می‌شود. یا مهدی طارمی که او هم بازی‌های خوبی داشت، در همان الغرافه قطر ماندنی شد این در حالی بود که این دو بازیکن سه سال پیش با سودای بازی در فوتبال اروپا به شکل عجیبی از پرسپولیس جدا شدند و البته به این تیم برگشتند!
از سوی دیگر بازیکنی چون اشکان دژاگه به عنوان کاپیتان تیم ملی که همیشه بازی در فوتبال اروپا را لمس کرده بود، برای اولین بار به فوتبال ایران آمد تا شاگرد جان توشاک در تراکتورسازی شود. البته در این مسیر مسعود شجاعی دیگر کاپیتان تیم ملی هم او راه همراهی کرد و به عنوان دو فوق ستاره فوتبال ایران به تبریز آمدند. چندی بعد احسان حاج‌صفی به عنوان سومین کاپیتان تیم ملی به تبریز سفر کرد تا پیروز سرخ تراکتور را بپوشد. این سرنوشت سه لژیونر دیگر فوتبال ایران بود که به تراکتورسازی ختم شد.
با وجود اینکه فوتبال ایران یا بهتر بگوئیم بازیکنانش نتوانستند آنطور که باید و شاید از حضور در جامجهانی برای پیشرفت خود استفاده کنند و بازیکنانی چون سردار آزمون، میلاد محمدی و...در همان تیمهای قبلی خود ماندنی شدند، ستاره‌های جوانی چون علی قلی‌زاده، امید نورافکن و صادق محرمی پیش از مسابقات به تیمهای اروپایی منتقل شدند تا همچنان به داشتن بازیکنان پرشماری در فوتبال اروپا چشم داشته باشیم. جالب اینجاست که بازیکنی چون کاوه رضایی که در جامجهانی فرصت حضور پیدا نکرد، با توجه به درخشش در ژوپیترلیگ بلژیک از تیم معمولی شارلوآ به تیم مطرح بروژ انتقال پیدا کرد.
پربازدید ها 
پربحث ترین عناوین آخرین اخبار 
