آقای تاج! شما باید مدیریت کنید

کتاب گینس!

یکی از موضوعاتی که هفته گذشته در باره فوتبال در محافل فوتبالی و شاید هم ورزشی مورد توجه وبحث قرار گرفت ماجرای اختلافی بود که میان مسئولان و مربیان تیم امید با مسئولان و مربیان تیم ملی ودر راس همه کارلوس کروش در گرفت . درگیری در نگاه ظاهری و آنچه از اظهارات طرفین برمی آمد بر خلاف اکثر دعواها و در گیری های فوتبال ورزش ما که شخصی و خود خواهانه است بر سر " کار" و نا هماهنگی های موجود بود. هرچند که متاسفانه در این ماجرا و اختلاف کاری عده ای هم اکثرا با نیات خیر و البته احتمالا با تحریک بعضی عناصری که نان خود را در ورزش در تنور اختلافات پخت می‌کنند به وسط آمده و در حالیکه عرق ملی وغیرت وطنی شان به حرکت در آمده بود عمدتا علیه کروش به میدان آمدند که حتی در مواردی حرف از"خرد کردن دهان طرف"

آن هم به صورتی که" در کتاب گینس ثبت کنند"!! به میان آمد که البته ضمن طنز بودن باعث تاسف شنونده هم بود!

کجا می رویم؟

در کار تیمی بالاخره اختلاف و درگیری وبگومگو امری اجتناب ناپذیر است و پیش می اید اما اینکه به جای برخورد منطقی و دلسوزانه با موضوع کار به قشون کشی و متلک اندازی ؛ شعارهای قومیت گرایانه و تهدید مشت و لگد و... بکشد آن هم از جانب کسانی که در فوتبال ما به نام بزرگتر و پیشکسوت شناخته می شوند چندان صورت خوشی ندارد و حتی موجب نگرانی و طرح این سئوال می شود که به راستی ما کجا داریم می رویم؟ چرا در ورزش و فوتبال ما( به کلیت جامعه کاری نداریم که آن هم از این درد به شدت رنج می برد) حرمت ها رعایت نمی شود؟ حریم ها شکسته می شود؟ زحمت ها وتلاش ها نادیده گرفته می شود و... فرهنگ" قدر ناشناسی" نهادینه شده است؟!از کسانی که اصلا ربطی به ورزش و جامعه ورزش ندارند و غریبه هائی هستند که اندک زمانی به لطف رانت های حزبی ووابستگی های سیاسی در بعضی پست های مدیریتی و حتی حساس وارد ورزش شدند و بعد هم به خاطر بی کفایتی ناشی از نا آشنایی با حوزه کاری خود مجبور به کناره گیری ورفتن به دنبال کار خود شدند؛ به طور طبیعی توقعی وجود ندارد آنان به خاطر همان عدم آشنایی با زیر وبم های ورزش باز هم به وقت لزوم بازیچه دست جریانات تفرقه افکن و مخرب در ورزش می شوند تا در اینطور ماجراها با وجود اینکه فکر می کنند خیلی هشیار و زرنگند وبر مسائل اشراف و آگاهی دارند ، عملا وشاید برخلاف میل خود در زمین آنها نقش نوچه های شلوغ کن را بازی کنند! اما از آدم هایی که چکیده ورزش هستند با جریانات و عناصر و آدم های ورزش آشنا هستند توقع می رود که در این طور مواقع هشیارانه وآنطور که از افراد سرد و گرم چشیده و استخوان خرد کرده انتظار می رود عمل کنند.

"علت العلل"ی که دیده نمیشود!

از این موضوع که خیلی هم مهم است- یعنی نقش وانتظاری که جامعه ورزش از پیشکسوتان خود توقع دارد - بگذریم باز پای بحث مهم دیگری به میان می آید که همانا بحث" مدیریت" است. در ماجرای پیش آمده میان دست اندرکاران فنی دو تیم ملی و امید متاسفانه مثل خیلی وقت ها و خیلی اتفاقات دیگر بعضی از سر فقدان قدرت تحلیل وبعضی کاملا هدفدار و مغرضانه جای معلول را با علت عوضی گرفتند. یعنی به جای اینکه موشکافی نمایند که در این مشکل ذکر شده کجا و چه کسی نقش خود را به درستی ایفا نکرده است همانطور که بالاتر اشاره شد بحث های احساسی و گاه بی ربط مطرح شد که رنگ وبوی روکم کنی و تصفیه حساب لفظی یا فیزیکی داشت! در حالیکه غالبا اصل ماجرا و علت اصلی که همان عامل" مدیریت" یا اصلا دیده نشد و یا کمرنگ ودر حاشیه دعواها و بگو مگوها مطرح شد. فدراسیون فوتبال به عنوان متولی و اداره کننده اصلی و آقای تاج به عنوان نماد و مدیر این تشکیلات اگر به درستی وبه موقع و با جرات و اقتدار به وظیفه خود عمل کنند آنگاه بدون تردید درصد عمده ای از اینگونه درگیری ها و برخوردهای حرمت شکنانه و تاسف بار رخ نمی دهد.بنابراین علت العلل اینگونه مسایل نه کروش است ونه استیلی ونه کرانچار ونه مک درموت و... نه بنده ونه جنابعالی! بلکه به دلیل عدم برخورد قاطع و مدیریتی وقانونی و فدراسیون فوتبال و مسئولان آن است.

از کروش چه خواسته ایم؟

بارها نوشته ایم کروش مگر کیست و چه می کند؟ برویم یکبار دیگر بررسی کنیم ما اورا در فوتبال خود استخدام کرده ایم که چه بکند؟ آیا اورا آورده ایم تا مثل مرحوم رایکف دنبال استعدادها و کشف و پرورش آنها باشد یا کروش را آورده ایم تا فقط و فقط با تیم ملی در این فوتبال "نتیجه زده کمیت محور" برای ما وهمه ما" نتیجه" کسب کند وعلی الخصوص کاری کند که اولا " هرطور شده- ولو به قیمت نابودی خود فوتبال - تیم‌ملی را به جام‌جهانی ببرد و ثانیا-این یکی تازه ورد زبان کوچک و بزرگ این ورزش و حتی غیر ورزش شده!- کاری کند که تیم‌ملی به دور دوم جام جهانی صعود کند!!

وقتی در فوتبال ما اینطور به غلط هدفگذاری می شود و همه به ویژه مدیران و مسئولان فوتبال و ورزش تحت القائات مشتی ورزشی نما با افکار بچگانه وسطحی نگرانه واقع می شوند واز واقعیات و مشکلات اصلی ونیازها و ضرورت ها غافل می شوند و به جای روی اوردن به انجام کارهای اساسی و زیربنایی و ساختن و محکم کردن پایه ها و ساختار فوتبال یکسره به دنبال کسب نتیجه می افتند تا این وزیر ازوزیر قبلی‌کم‌نیاورد این دولت مثل دولت قبلی تیم به جام‌جهانی ببرد و...!اصل ماجرا فراموش می شود و کروش را با سلام و صلوات می آوریم تا خواسته های کوچک و اهداف بازیگوشانه ما را تحقق بخشد، چه کسی مقصر است؟ کروش یا نحوه هدفگذاری هدفگذاران و استراتژیست های ورزش ؟

تحلیل های غلط!

کروش یک مربی حرفه ای است که مثل هر مربی حرفه ای دیگری در قبال مزدی که میگیرد خود را متعهد‌می داند در حد امکان ماموریتی را که بر عهده گرفته انجام دهد؟ آیا او ماموریت خود را انجام نداده است ؟ آیا او تیم ملی نساخته که دوبار پیاپی به جام جهانی صعود کرده است؟ آیا او طبق خواسته مدیران و جامعه فوتبالی که -به دلایلی که ذکرش از حوصله این مقال خارج است- به شدت نتیجه گرا شده عمل نکرده است؟ خود کروش در مصاحبه ای که اواسط هفته گذشته و بعد از فروکش کردن نسبی این ماجرا انجام داد گفت" من برای تک تک حرف ها و کار هایم دلیل و توجیه منطقی دارم"!

عرض ما این است که در مسائلی که پیش می آید درست موضوع را تحلیل و موشکافی کنیم. روش درست تحلیل مسایل خود نیمی از راهی است که باید برای حل مسایل طی شود. این البته فقط به ورزش مربوط نمی شود . اصلی است که در کلیه امور فردی و اجتماعی کاربرد وارد. ریشه ودلیل بسیاری از مشکلات لاینحل ورزشی و حتی اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و...فردی ریشه در تحلیل غلط مسائل دارد.باری؛ به حرف خود بازگردیم.

نگرش مدیریتی و هدفگذاری غلط!

بارها به سهم خود نوشته ایم ریشه اکثر مشکلات فوتبال وبلکه ورزش ما در نگرش مدیریتی و نحوه هدفگذاری است. اکثر مسائل و مشکلات ورزش ما ریشه در این ماجرا دارد . ‌ما بارها ودر مقاطع مختلف از کروش حمایت کرده ایم برای اینکه می بینیم‌او دارد برای رسیدن به هدف و ماموریتی که برایش تعریف شده و بابتش حقوق می گیرد با جدیت وبدون تعارف به وظیفه اش عمل می کند حتی لازم باشد درگیر می شود وبرای برطرف کردن موانع و هموار کردن راه دعوا هم می کند. این در حالی است که به گواه صفحات این مجله و شهادت خوانندگان عزیزی که پیگیر مطالب این مجله هستند و مواضع آن را می شناسند ما به دفعات نوشته ایم نتیجه و پیروزی و مقام و سکو و رفتن به جام جهانی خوب است ، نمک کارو باعث جذابیت ورزش و رقابت های ورزشی است اما این نباید به قیمت نادیده گرفتن مسایل اصلی و غفلت از نیازهای اساسی ورزش شود. نباید نتیجه گرایی به صورت افراطی در آید و کمیت و بردوباخت محور فعالیت ها و هدف ورزش و رشته هایی مثل فوتبال درآید. این نکته را بارها نوشته وگوشزد کرده ایم اما خطاب به مسئولان و مدیران نه به کروش و همکارانش. دلیل هم خیلی روشن است این کروش نیست که برای فوتبال ما هدفگداری می کند ، بلکه ورزش ؛ فوتبال و... مدیر و رییس دارد. کروش و امثال او وقتی هدفگذاری ها انجام شده است وارد بازی و میدان می شوند. بنابراین کروش و عملکرد و رفتار او چه خوب و چه بد؛ معلول است علت به گمان‌ما جای دیگری است که اشاره شد.

حرف های منطقی دایی

در این طور مواقع هم که در گیری و اختلافی میان مسئولان مدیران بخش های مختلف ورزش ویا یک رشته ورزشی رخ می دهد این مدیران هستند که باید قبل از آنکه موضوع بالا بگیرد ومشکل بغرنج بشود و کار به خارج از محیط کار کشیده شود وبه اصطلاح رسانه ای شود به ماجرا ورود کنند.وظایف و اختیارات طرف های دعوا را به آنها یادآور شوند و موضوع مورد اختلاف راربه شکل منطقی حل وبرطرف کنند. اتفاقا در ماجرای اشاره شده یکی از کسانی که خوب و منطقی موضع گیری کرد و"پیشکسوت" بودن خود را با"عمل" و" گفتار" ثابت کرد علی دایی بود. اوبه جای طرفکشی قومیتی و ملیتی ناشی از تعصبات غیرمنطقی؛ با موضوع پیش آمده به گونه ای برخورد کرد که از ورزشکاری که پیراهن تیم های بزرگی چون تیم ملی فوتبال جمهوری اسلامی ایران؛ پرسپولیس؛ بایرن مونیخ ؛ هرتا برلین... را پوشیده است انتظار می رود. حرف دایی خیلی ساده بود" آقای تاج به عنوان رئیس فدراسیون باید فوتبال را مدیریت کند."! این حرف همه کسانی است که ایران و فوتبال ایران را دوست دارند وبه معنای واقعی خواهان رشد و اعتلای آن هستند.

3 نکته در حرف های رئیس فدراسیون

واماآقای مهدی تاج رئیس فدراسون فوتبال ایران در واکنش به اتفاقات اخیر وماجرای پیش آمده میان تیم ملی و تیم امید حرف هایی زده که قابل توجه است . او می گوید عده ای در این فوتبال نشسته اند تا اختلافی پیش بیاید وبعد خودشان را وسط دعوا بیندازند تا به این بهانه عقده گشایی نمایند.او همچنین گفته است آرامش تیم های ملی را نباید با درگیری های شخصی و اختلافات برهم زد. وبالاخره اقای تاج می گوید امکانات فوتبال متعلق به همه است و اگر اقای استیلی ( مدیر تیم امید) برای تیم زیر نظر خود خواسته ای دارد و امکاناتی نیاز دارد به طور رسمی و مکتوب به ما گزارش کند.

در باره این اظهارات آقای تاج باید بگوئیم که جانا سخن از زبان ما می گویی! در این فوتبال مثل هر جای دیگر کسانی هستند که نقاب دلسوزی به چهره می زنند و خود را نخود هر آش می‌کنند وکشک خودرا می سابند بلکه چیزی هم گیرآنهابیاید! حساب این جماعت که بالاتر اشاره ای به انها داشتیم با کسانی که چکیده این فوتبال هستند و از روی دلسوزی حرف می زنند و انتقاد می‌کنند، جداست. آقای تاج به عنوان مسئول اول اجرایی فوتبال باید بیش از هرکس مراقب این نکته ظریف باشد وهرچقدر به حرف گروه اول بی اعتنایی می کند باید به حرف ها و نظرات گروه دوم احترام بگذارد؛ توجه کند و با دعوت رسمی ازانها به دفتر کار خود پای صحبت های انهابنشیند و کاری کند که یک رابطه محترمانه برپایه تعامل منطقی و اعتماد میان فدراسیون و جامعه فوتبال شکل بگیرد. اگر این اتفاق بیافتد سنگ خیلی از فرصت طلبان به سنگ خواهد خورد و ترفند تفرقه افکنان ونفرت پراکنان خنثی خواهد شد. خلاصه هرقدر این اتفاق به نفع فوتبال و مصلحت این رشته به ضرر عناصر چسبیده و ناراحت و آویزان فوتبال تمام می شود.

فوتبال به آرامش نیاز دارد

در باره نکته بعدی که آقای تاج مطرح کرده است یعنی" نیاز تیم های ملی به آرامش" باید عرض کنیم این حرف درستی است اما وقتی کامل هم می شود که بگوئیم " کلیت فوتبال ما به آرامش نیاز دارد". بر قراری این آرامش و ایجاد فضای محترمانه بیش از هرکس بر عهده فدراسیون فوتبال و بالطبع اراده رئیس این فدراسیون بستگی دارد. باز هم تا کید می کنیم کار سازنده و مفید در محیط سالم و آرام وامن امکان پذیر است. به همین دلیل هم هست که جریان فرصت طلب که یا دنبال اسم و شهرت و دیده شدن! است و یا دنبال منافع نامشروع و یا هردو ؛ سعی می کند از وسایل در اختیار به ویژه بعضی رسانه ها و علی الخصوص بعضی برنامه های زرد تلویزیونی ؛ ارامش و امنیت را از فضا ومحیط فوتبال سلب کند و با تفرقه افکنی و حرمت شکنی و جنجال سازی در این محیط و میان فعالان این رشته بذر نفرت و دشمنی بپراکند و خلاصه کاری کند که به قیمت نابودی فوتبال نان و آخور خود را تامین نماید.آقای تاج وهمکارانش که این فوتبال و ادم ها و جریانات آن را می شناسند باید برای حاکمیت سلامت و آرامش در ومحیط رشته جذاب و درآمدزایی مثل فوتبال فکورانه، شجاعانه و با قاطعیت تمام عمل نمایند واجازه ندهند کسی خارج از اختیارات و فراتر از حد و حدودش حرف بزند و عمل کند.نکته آخر در حرف های آقای تاج این است که امکانات فوتبال ارث پدری کسی نیست و فوتبال هم به صورت ملوک الطوایفی اداره نمی شود. بر کاروبار این فوتبال حساب وکتاب حاکم است . فوتبال فدراسیون و مدیر دارد هرکس درخواستی دارد و امکاناتی می خواهد به طور رسمی و مکتوب با مسئولان امر در میان بگذارد. با این حساب و اگر همین سه نکته ای را که آقای تاج به انها اشاره کرده است مدیریت فوتبال ما به ویژه اقای تاج در عمل رعایت کند بدون شک درصد عمده ای از درگیری ها و مسائل آزار دهنده در فوتبال مااز میان خواهد رفت.

کاروان سرفراز!

خیلی ها معتقدند که هرکس به هر نحو با ورزش سروکار دارد چه کسانی که لباس می پوشند وبه ورزش در اشکال مختلف آن فردی و اجتماعی؛ قهرمانی یا همگانی می پردازد و یا حتی به عنوان تماشاچی قدم به اماکن و سالن های ورزشی میگذارد فردی موفق و " پیروز" در زندگی به حساب می آید حرفی درست که ما هم صدرصد با آن موافقیم.در واقع نتیجه و برد وباخت در ورزش فرع ماجراست و اصل" ورزش کردن" است. این ماجرا در باره همه انسان ها مصداق دارد علی الخصوص در باره قشر عزیز جانباز و معلول. کسانی که با اراده پولادین خود نقص ها و کمبودهای فیزیکی را نادیده می گیرند و به زندگی معنی و امید می بخشند و به همه انگیزه و روحیه زندگی و مبارزه و دست وپنجه کردن با مشکلات و نارسایی ها و کمبودها می دهند.

کاروان جانبازان و معلولان عزیز بازهم خوش درخشیدند و این باردر پاراالیمپیک آسیایی. همانطور که بالاتر اشاره شد این عزیزان همین که با اراده وروحیه بالا ورزش می‌کنند، " برنده" هستند. چه رسد به اینکه با کسب مدال های رنگارنگ برای کشور عزیزمان افتخار آفرینی میکنند و به مردم روحیه می بخشند ؛ دل آنها را شاد میکنند موجب ارتقای غرور ملی می شوند. به همه اعضای کاروان به ویژه ورزشکاران عزیز خسته نباشید می‌گوییم برایشان ارزوی سلامتی و سرفرازی بیشتر داریم.

* سیدمحمدسعید مدنی