کیهان ورزشی-
دو تصویر، یکی از دهه 50 و مردم علاقه‌مندی که در یک قهوه خانه واقع در تهران، با دقت تماشاگر دیدار دو تیم ایران و استرالیا در مرحله مقدماتی جام جهانی هستند و دیگری در دهه 60 و از لحظه خرید بلیت 50 تومانی یک تماشاگر فوتبال در ورزشگاه پیر پایتخت، بهانه ای شد برای یاد کردن از روزهایی که به دور از دغدغه کرونا، فوتبال بخشی از زندگی این مردم را به خود اختصاص داده بود.
حالا نه در این خاک که در تمام جهان، مردمان بسیاری دل شان لک زده برای روزهای پر شور فوتبالی، برای رقابت های داغی که در کنار تمام غصه ها و دلمشغولی های زندگی، دلخوشی شان بود.
فوتبال، این اتفاق زیبا، این حقیقت بزرگ و این بهانه شادی و اتحاد، از ما دور شده است، اما روزی که دور نیست باز هم بسوی این زندگی گام بر می دارد و با مهارت جایش را در زندگی مان پیدا می کند.
گرچه در همین روزهای خاص هم برخی ناآگاهانه و شاید هم آگاهانه به صرافت افتاده اند تا چهره زشتی از فوتبال نمایان سازند؛ همانهایی که از این پدیده نه برای اتحاد و دوستی و نشاط که برای تفرقه اندازی سود می برند، اما فوتبال راه خودش را بلد است؛ بر می گردد؛ دلرباتر و قدرتمند از همیشه.
کرنا شکست می خورد، روزهای زیبا در راهند؛ بی شک فوتبال برای شادی آفرینی دورخیز کرده است.
*حمید ترابپور
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
