کیهان ورزشی-
محسن خلیلی جزو آن دسته فوتبالیست هایی است که اسیر مصدومیت شدید شد و زودتر از موعد فوتبالش تمام شد. در واقع خلیلی که بازیکنی مستعد بود، در فوتبال به حق واقعی خودش نرسید. او در اوایل دهه هشتاد در باشگاه سایپا تبدیل به گلزنی بزرگ شد و سال 86 وقتی به پرسپولیس آمد در اوج پختگی بود. سایپا در سال 85 و پرسپولیس در سال 86 با تکیه بر گلزنی های خلیلی، قهرمان لیگ برتر شدند. سال 86 خلیلی در تیم ملی هم جایی برای خودش دست و پا کرد و نوید یک گلزن بزرگ در رده ملی را داد؛ گلزنی که بتواند جای خالی علی دایی - که به تازگی از تیم ملی خداحافظی کرده بود - را پر کند. خلیلی در اوج آمادگی اما با بدشانسی بزرگی مواجه شد. او در آخرین بازی تیم ملی ایران در دور اول مقدماتی جام جهانی 2010 (25 خرداد 1387) موفق شد تا دروازه تیم ملی سوریه را باز کند. او در دقیقه هفتم وقت های اضافه این گل زد، یعنی دقیقه 97. خلیلی دیرترین گل تاریخ فوتبال ملی ایران را زد اما بعد از همین بازی بود که خبر تشدید مصدومیتش اعلام شد و او ماه ها دور از میادین بود و در بازگشت هم هرگز نتوانست آن بازیکن موثر گذشته باشد و با فوتبال وداعی زودهنگام داشت.
*سعید حاجی بابایی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
