کیهان ورزشی- مشکلی که میان سرمربی تیم ملی و ستاره آن ایجاد شده است را می توان از زوایای مختلف بررسی کرد، اما مهمترین سوال درباره این موضوع، به چگونگی شکل گیری این اختلاف برمی گردد. اسکوچیچ مصاحبه ای را انجام می دهد و بازیکنان فوتبال ایران را «تاکتیک ناپذیر» می نامد و در میان این همه بازیکن که در این کشور بازی می کنند و در بین آن همه ستاره ملی پوش، یک نفر به نام مهدی طارمی پرچم مخالفت بالا می برد. طارمی تیم ملی را حداقل برای دو بازی از دست می دهد تا تاوان قرار گرفتن روبروی سرمربی تیم را پس بدهد. اقدامی اصولی که فارغ از اینکه چه کسی سرمربی تیم ملی است و چه نیتی در پس تصمیم او نهفته، باید مورد حمایت قرار بگیرد. اما در این میان یک پرسش باقی می ماند. اینکه؛ آیا اگر بجای «رفیق عزیز جناب عزیزی» که مشخص نشد چگونه سر از نیمکت تیم ملی درآورد و سرپرست شد، یکی از بزرگان موجه و موسپیدان پر افتخار فوتبال ایران در آن جایگاه قرار می گرفت، باز هم بازیکن تیم ملی می توانست اینگونه در مقام پاسخگویی به سرمربی تیم برآید و بعد هم پاسخ تماس های دیگر مربیان تیم ملی را ندهد و پیغام بفرستد:« تیم ملی یا جای من است یا اسکوچیچ؟!» آن روزهایی که به آن انتصاب مشکوک و بودار انتقاد داشتیم، نگران رسیدن چنین روزهایی بودیم. بی شک اگر فردی بزرگ آن مسئولیت را برعهده داشت، نه سرمربی جرات مصاحبه تحریک آمیز را داشت و نه بازیکن جسارت پاسخگویی.
نقش خنثی بخش رسانه ای فدراسیون فوتبال و تیم ملی نیز نباید نادیده گرفته شود؛ بخشی که در کنار اعزام های گاه و بیگاه به سفرهای خارجی، اگر قدرت مدیریت فضا را داشت، نه اسکوچیچ می توانست دست به یک مصاحبه بی موقع بزند و نه این حجم از اخبار ضد و نقیض پیرامون ماجرای اخیر را شاهد بودیم.
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
