پرونده رقابت های هفته ششم لیگ برتر فوتبال ایران چهارشنبه هفته گذشته با برگزاری 8 بازی بسته شد. در یکی از بازیهای این هفته پرسپولیس در تهران میزبان نفت آبادان بود. اتفاق مهم بازیهای این هفته حضور تماشاگران در ورزشگاه آزادی بود، آن هم پس از آنکه استقلال در هفته پنجم و در بازی با نساجی درهای ورزشگاه آزادی را به روی تماشاگرانش باز کرده بود.
حضور تماشاگران در بازی تیم های استقلال و پرسپولیس به صورت آزمایشی بود، نکته ای که مسئول برگزاری مسابقات سازمان لیگ نیز به آن اشاره داشت: «دیدار پرسپولیس - صنعت نفت آبادان مثل دیدار استقلال- نساجی مازندران به صورت آزمایشی با تماشاگر برگزار شد، به طوری که پنج درصد ظرفیت ورزشگاه آزادی یعنی پنج هزار تماشاگر توانستند در ورزشگاه حضور داشته باشند. نتایج حاصل از این دو بازی درباره رعایت شیوه‌نامه های بهداشتی منجر به تصمیم‌گیری برای حضور تماشاگران در بازیهای آینده خواهد شد.»
اظهار نظر مسئول برگزاری مسابقات سازمان لیگ را از چند زاویه می توان بررسی کرد. اگر قرار بر حضورآزمایشی تماشاگران است، چرا فدراسیون فوتبال این امتیاز را تنها برای استقلال و پرسپولیس قائل شد؟ آیا تیم هایی مثل سپاهان، تراکتور، نساجی، فجر سپاسی و ... نمی توانستند از این امتیاز ویژه بهره مند شوند؟!
نکته بعدی اینکه نحوه برگزاری دیدار استقلال و نساجی را می توان به عنوان یک آیینه تمام قد از انواع و اقسام بی نظمی ها بابت مدیریت یک مسابقه فوتبال مثال زد. از نحوه اطلاع رسانی بابت حضور هواداران گرفته، تا سایت بلیت فروشی، باز شدن درهای استادیوم، عدم ایجاد نظم و انضباط در ورزشگاه وعدم تلاش برای رعایت فاصله گذاری اجتماعی، عدم هدایت هواداران به تمامی بخش های استادیوم و جلوگیری از تراکم آنها در یک نقطه، عدم سخت گیری های لازم برای ورود هوادارانی که دو دوز واکسن را تزریق کرده اند و ... همه و همه از نکات منفی نخستین تجربه حضور هواداران در استادیوم پس از 22 ماه بود.
بر فرض محال اگر از همین هفته پیش رو (هفته هفتم) درهای تمام ورزشگاه ها به روی تماشاگران باز شود، باز ما زمان زیادی را از دست داده ایم و بسیاری از علاقه مندان به این رشته ورزشی با بی برنامگی فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ چند ماهی تماشای بازی تیم های محبوب خود را از دست داده اند.
یادمان نمی رود که چند ماه قبل در جریان برگزاری مسابقات اروپایی در کشورهایی چون آلمان، انگلیس، رومانی، هلند و ... هزاران هوادار در کنار هم نشسته بودند و با هیجان خاصی بازیهای تیم های محبوب خود را تماشا می کردند ولی در ایران هرگز چنین شرایطی فراهم نبود.
در ان زمان عدم حضور تماشاگران در ورزشگاه به درستی از سوی مسئولان بهداشتی و ورزشی ، واکسینه نشدن بخش اعظمی از جامعه عنوان می شد. آنها در صحبت هایشان بر این موضوع تاکید داشتند که برای مبارزه با شیوع ویروس کرونا نباید مردم در مکانی مثل ورزشگاه تجمع داشته باشند. ولی حالا که با تلاش دولت مردمی و وزارت بهداشت بیش از 100 میلیون دوز واکسن تزریق شده دیگر بهانه واکسینه نشدن برای نرفتن تماشاگران به ورزشگاه ها قابل قبول نیست!
البته این حضور قواعد و چارچوب خاص خودش را می طلبد؛ ما هم مثل بسیاری از مردم به این امر واقف هستیم که حضور تماشاگران در ورزشگاه باید بر اساس پروتکل های بهداشتی باشد ولی چه کسی یا کسانی باید این دستور العمل ها را نگارش، تدوین و اجرا کنند؟!
پاسخ روشن است، مسئولیت این کار با فدراسیون فوتبال است و آنها باید تا به امروز فکری به حال این مسئله اساسی می کردند نه اینکه پس از گذشت 6 هفته از لیگ و حضور تماشاگران در دو بازی استقلال و پرسپولیس ، تازه صحبت از حضور آزمایشی شود!
واقعیت آن است که تا به امروز در فدراسیون عریض و طویل فوتبال که اتفاقا چندین نفر نیز به عنوان مشاور در معیت رئیس هستند، کسی به موضوع مهمی چون حضور تماشاگران در ورزشگاه فکر نکرده بود و متاسفانه این بار هم مثل دفعات قبل از ارائه کمترین خدمات به تماشاگران دریغ کردیم. گویا در فدراسیون فوتبال ما موضوعاتی چون خوبان عالم، نمایش سیستم VAR و ... مهمتر از حضور تماشاگرانی است که از آنها به عنوان سرمایه های واقعی ورزش یاد می شود.
حالا که کار به اینجا کشیده، بهتر است دوستان مسئول در فدراسیون فوتبال فکری اساسی برای حل این مشکل کنند و شرایطی را فراهم آورند که در اسرع وقت تماشاگران از نزدیک شاهد تمام مسابقات فوتبال باشند، چه لیگ برتر و چه دسته یک یا دو.
*گروه فوتبال کیهان ورزشی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
