کیهان ورزشی-
لزوم مشخص شدن تکلیف مالکیت استقلال و پرسپولیس روزی به شدت احساس شد که حجم بدهی های این دو باشگاه تعجب جامعه را به دنبال داشت؛ همان روزی که برای اولین بار حساب هایشان مسدود شد. بدهی هایی انباشته همچون سدی برابر این باشگاهها قد علم کرد. هر چند سالها از آن اتفاقات گذشت و مسئولان ورزش و دولت ها اهمیت ماجرا را درک نکردند. سریال آمد و رفت مدیران به این باشگاهها و شنیدن این جمله آشنا اززبان همه آنها که؛ ما مقصر نیستیم، باشگاه از قبل بدهی دارد و ... نشان می داد که یک جای کار به شدت می لنگد. بحث درآمدزایی مهمترین ابهام بود. استقلال و پرسپولیس آرام آرام به غار آدم خوار و مثلث برمودایی مبدل شدند که یک به یک مدیران را به کام خود می کشیدند. چند دهه کج دار و مریز سپری شد تا پس از فاجعه حذف این دو باشگاه از لیگ قهرمانان آسیا این مهم نمایان شد که دیگر نمی توان به روند پر اشکال قبلی ادامه داد.
... و حالا قرار است آنها به بخش خصوصی واگذار شوند.طرح واگذاری دو باشگاه بزرگ و مردمی کشورمان یعنی استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی، به همان اندازه ای که امیدوارکننده است و جای بسی خوشحالی دارد، نگرانی هایی را نیز به دنبال خود می آورد.
خرسندی از این جهت که شاید این بار اراده ای جدی برای سر و سامان دادن به وضعیت این باشگاهها شکل گرفته باشد؛ باشگاههایی که اگر به ساحل آرامش برسند و تکلیف شان مشخص شود و به دست آنهایی که اهلش هستند اداره شوند، جدا از تاثیرات آن سامان گرفتن بر دیگر بخش های ورزش، نشاطی که همواره انتظار می رفته و می رود را به جامعه تزریق خواهند کرد و اتفاقات خوب دیگر که آن را می توان ناشی از اصلاح امور این باشگاهها دانست را رقم خواهند زد. اما چرا نگرانی؟ نگرانی از این حیث که مبادا این بار هم همه چیز در حد شعار و حرف باقی بماند و تنها مدت زمانی سرگرمی برای مردم باشد و ...نگرانی دیگر از این باب که این اتفاق مهم که کلید آن زده شده است سرسری گرفته شود و بدون در نظر گرفتن ابعاد کارشناسانه و با عجله و فقط برای اینکه گفته شود خصوصی سازی صورت گرفته است پیش برود و پس از مدت زمانی آثار سو بر این باشگاهها بگذارد و مصداق از چاله به چاه افتادن شود.
ضمن آنکه تاکید می کنیم پردازش این بحث و جدی گرفته شدن آن از سوی مسئولان دولت و ورزش جای تقدیر و خوشحالی دارد اما این مهم را نباید از نظر دور کرد که استقلال و پرسپولیس که زخم های عمیق سالها رهاشدگی و بلاتکلیفی را بر پیکر دارند، دیگر تاب و توان از افتادن از سوی دیگر بام را ندارند لذا مسئولیت آنهایی که وظیفه این واگذاری را بر عهده دارند حساس و خطیر است و باید با در نظر گرفتن جایگاه مردمی این باشگاهها، بهترین فرمول را برای تحقق خواسته جامعه مبنی بر خروج سرخابی ها از مخمصه چند ساله پیاده کنند.
*حمید ترابپور
مهدی پاشائی
۰۳:۱۶ - ۱۴۰۰/۱۲/۱۹
پاسخ
با سلام باز هم حرفهای تکراری درباره واگذاری دو تیم قدیمی واقعا این حرفها بیشتر شبیه جوک هست تا واقعیت.خود متولیان امر میدونن این دو تا باشگاه سکوی پرتاب سیاسیون ورشکسته ای هست.دولتهایی که آمدند و رفتند و حرفشان در مورد واگذاری این دو تیم فقط حرف یا باد هوا بود از کیهان ورزشی عزیز خواهش میکنم اگر میشود درباره اموال این دو تیم که روزگاری در اختیارشان بود جهت روشن شدن افکار عمومی مطلبی منتشر کند چرا دو تا باشگاهی که روزگاری خودشان متمول بودند باید کاسه به دست این دولت و اون دولت معطل بمونن و در ثانی خرج از جیب ملت واقعا بیرحمانه و بی انصافی هست در هر صورت این دو باشگاه هیچگاه کارشان به سرانجام نخواهد رسید و اگر روزی هم این اتفاق بیوفتد از این جیب دولت برداشته و به جیب دیگرش گذاشته میشود.چون نگه داشتم این دوباشگاه برای دولتها دو سر برد و سرتاسر سود است و بس. 
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
