وقتی از همکار عکاسمان شنیدیم که فدراسیون بسکتبال مانع تحویل «آیدی‌کارت» پوشش خبری سوپرلیگ غرب آسیا به خبرنگار کیهان ورزشی شده است ، بسیار افسوس خوردیم ؛ البته نه از این بابت که چرا سعادت حضور در تالار بسکتبال آزادی را پیدا نکردیم و از مزایایی که در اختیارمان بود (!) محروم شدیم ، خیر ؛ افسوسمان برای خلع سلاح شدن فدراسیونی بود که این روزها و پس از ناکامیهای «دومینو وار» در حوزه های مختلف (که بعدا به طور مفصل به آن خواهیم پرداخت) حربه ای جز تمسک به مشی حذف منتقدین ، برایش باقی نمانده و با چنین رفتارهای غیرحرفه‌ای و البته سخیف ، سعی در گرو کشی و شاید هم تلافی دارد !
این هم از عجایب روزگار است که بعد از جویا شدن علت، با دلیل قانع کننده ای(!)مواجه شدیم که «سکرتر» رئیس جوان كه دوست دارد خودش را قاطی ما جرا كند تا نامش سر زبان ها بيفتد، به کارمندان روابط عمومی افاضت فرموده که «کارت فلانی صادر شده، اما تحویل ندهید»! و...
مع الاسف باید بنویسیم فدراسیون بسکتبال ، عدم تحویل آیدی‌کارت نماینده کیهان ورزشی را بدون هیچ توجیه قانونی و از سر خودکامگی انجام داده چرا که با وجود ثبت نام در سایت «فیبا» و ارسال تمام و کمال مدارک و معرفی نامه به واحد روابط عمومی ، تعبیر دیگری را نمی شود برای آن به کار برد .
البته ممانعت از حضورنماینده برخی رسانه ها در فدراسیون های گذشته نیز مسبوق به سابقه بوده ولی معمولا در شرایطی رقم خورده که یا مرجعیت اعتباری و رسانه ای خبرنگارتایید نمی شد یا ناهنجاری هایی مانند فحاشی ، درگیری فیزیکی ، مشکلات حراستی و اخلاقی ، باج خواهی و... بروز می کرد ، که تازه آن هم توسط رئیس فدراسیون یا دبیر، اِعمال و معمولا با گذشت زمان و وساطت این و آن ختم به خیر می شد اما چنین سلوکی نوبرانه است که به دليل نقد کردن سیاست ها و عملکردها ، پروژه ای چنين بی مايه را كليد زده اند تا هم مرهمی برای اميال سركوب شده شان بسازند و هم ، مرزهای بی كفايتی را جابجا كنند ! به زعم خودشان هر روز عرصه را برای نقاد تنگ تر می کنند ، غافل از اين كه با چنین رفتارهای کودکانه ، ما را در پيمودن مسیری که در پیش گرفته ايم استوارتر نیز می سازند ؛ هرچند كه ما برخلاف رئیس فدراسیون بسکتبال که در گفت و گو با یکی از مديران وزارت ورزش ، تلويحا اعلام کرده بود که با خبرنگار کیهان ورزشی ، مشکل شخصی دارد و فرموده بود : دوستان [كيهان ورزشی] قول داده بودند مطلبی عليه ما ننويسند (كه توضيح نداده بودند كجا چنين ميثاقی را منعقد كرديم) فقط به مصالح بسكتبال فكر مي كنيم . تنها چيزی كه به مخيله مان خطور هم نمي كند ، رئيس و منشی اش هستند اما احتمالا بعد از كار در معدن ، سخت ترين پيشه، سكوت مقابل نابخردی های آقايان است و از اين رو مجبور هستيم نقد كنيم و هشدار دهيم و شايد همين امر سبب شده كه كيهان ورزشی به كابوس برخی ها بدل شود !
چطور باور کنیم که منشی فدراسیون، خط دهنده این روزهای بسکتبال شده و « رئیس جوان » هم دم بر نمی آورد ؟ زمانی محمود خان مشحون را نقد می کردند که چرا اجازه «نُطُق کشیدن» به برخی از بزرگان و صاحب نظران نمی دهد ، بی خبر از آن که چند سال بعد، عنان بسکتبال در دستان «غوره نشده های مویز شده»خواهد افتاد !
اگر چنين امری صحت داشته باشد (كه دارد) توصيه می كنيم آقايان ، كلاهشان را بالاتر بگذارند ، چرا که باید به حال این بسکتبال خون گریست...
تكمله : بدون شک کیهان ورزشی (به عنوان قدیمی ترین رسانه ورزشی کشور) پیگیری های لازم را انجام خواهد داد تا یک بار برای همیشه جلوی بدعت های غلط اینچنینی و رفتارهای طاغوتی در بسکتبال ایران گرفته شود؛ چرا که صلاح نیست ورزش دانشگاهی ، بیش از این به محاق برود ! بسكتبال،ارث پدری كسی نيست و با شكستن قلم منتقدين ، بيراهه ، راه نمی شود !
پي نوشت : از ملانصرالدین
پرسیدند که مرکز زمین کجاست؟ملا گفت: همین‌جا که من ایستاده‌ام. مردم گفتند: چرا؟ گفت:
اگر باور ندارید، خودتان اندازه بگیرید!
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
