جنجال ؛ حرف اول و آخر فوتبال ایران

تنها یک هفته به پایان لیگ برتر فوتبال ایران فاصله داریم که حاشیه و چالش سراسر آن را فرا گرفته است. برگزاری هر بازی قبل از این که درون میدان با تلاش برای پیروزی همراه باشد بیرون از گود به هر شکل ممکن با جنجال شدید ادامه دارد. بیانیه پشت بیانیه، اتهام پشت اتهام و تهدید در پی تهدید در جریان است که خدا می داند سرانجام به کجا خواهد انجامید.
در غوغایی که افراد مثلا مسئول به پا کرده اند موهبت بزرگ مدارای تماشاگران و طرفداران است. این بخش مهم و تاثیر گذار اگر چه در کلام و شعار پا را از مرزهای بایسته فراتر نهاده اند اما سربزنگاه می دانند که باید از درگیری و ایجاد مخاطره پرهیز کند. اتفاقی که اگر خدای ناکرده رخ دهد ضمن عوارض ناگوار مسئولیت سنگینی برای افراد در بر خواهد داشت.
امروز در فوتبال ما عنصر اعتماد را کاملا از دست رفته می بینیم. با یک اعلام برنامه، با یک واکنش معمولی ، با یک سوت و حتی یک اظهار نظر ساده همه به جان هم می افتادند. بالا و پایین جدول ندارد. سرخ و آبی و زرد هم ندارد. امروز جار و جنجال ساختن از همه رنگ شده است! با کمال تاسف آنها که در این ماجرا کمتر وارد چالش و حاشیه می شوند بیشتر لطمه می خورند. چنین است که ما به جای کم کردن چالش و درگیری هر روز بر ابعاد آن اضافه می کنیم.
مربی خارجی آمده تا در امور فنی به فوتبال ما کمک کند. او هم پس از چند صباحی آلوده این فرهنگ می شود و در صف اول جنجال سازان قرار می گیرد. هر روز احکامی صادر می شود اما به جای جلوگیری از چالش ها فقط جیب سازمان لیگ پر می شود! فوتبالی که روزگاری جمع کثیری از علاقه مندان را در کنار خود می دید به راهی رفته که خیلی از بزرگان حتی رغبت تماشای آن را ندارند. به راستی دلیل این نابه سامانی ها چیست؟ چرا اعتماد از فوتبال ما رخت بربسته است؟
مدیریت ناکارآمد، پول بی حساب، نتیجه گرایی، حفظ پست و مقام و یا عوامل دیگر در این کار دخیل هستند. با افرادی که در این زمینه دارای تجربه هستند هم کلام شدیم تا علت را از زبان آنها جویا شویم. به امید روزهای بهتر فوتبال با هم این نظرات را مرور می کنیم:

*بهمن اسدی

مشکل را در سطوح بالای فوتبال جستجو کنیم

*عزیزالله محمدی

برای این که فضا جهت کار در سازمان لیگ با آرامش همراه باشد باید عدالت مدنظر قرار بگیرد. وابستگی های رنگی و گروهی و حتی شخصی در چنین کاری هیچ جایگاهی ندارد. کسی که آنجا مسئولیت دارد باید با نظارت کامل کاری کند که جای هیچگونه شبهه ای وجود نداشته باشد. این کاری بود که من سالها در این بخش انجام دادم. با هیچکس در خصوص کار قانونی تعارف نداشتم. در آن دوره هم فشارهایی بود و برخی افراد سعی می کردند اعمال نفوذ کنند اما اجازه این کار را نمی دادیم. چاره ای جز این نبود اگر در برابر یک اتفاق کوتاه می آمدیم راه برگشتی وجود نداشت.
مثال های فراوانی در این باره دارم. مدیران مختلف از باشگاه های متفاوت خواسته های غیر قانونی داشتند که چون زیر بار نرفتیم زیر فشار هم رفتیم حتی دشنام هم خوردیم. برنامه ما به گونه ای بود که اگر کسی اعتراض داشت آن را ارائه می کردیم تا مشخص شود راه دیگری وجود ندارد. مقابل زیاده خواهی ها هم کوتاه نمی آمدیم.
خوشبختانه با ما همکاری هم می کردند اما الان گاهی مشاهده می کنم که این گونه نیست. بسیاری از مواردی که امروز رسانه ای می شود باید دور از فضای طرفداری مطرح و همانجا حل و فصل شود تا دو طرف به مشکل نخورند. این روزها من مطالبی را می خوانم که واقعا جای تاسف دارد. البته نکته مهم این است که اگر جایی با کسی مشکلی داشتیم جای دیگر تلافی نکنیم. سازمان لیگ باید غمخوار تیم ها باشد و کاری کند که اعتماد آنها را جلب کند. وظیفه سازمان لیگ انجام امور باشگاه ها با همراهی آنهاست. مثلا در مساله همکاری با تیم ملی؛ باشگاه ها باید در جریان امور باشند تا با کمک همه امور پیش برود.
برای حل مشکلات موجود قبل از ورود به بخش بازیکنان و مربیان باید به سراغ فدراسیون، سازمان لیگ، هیات های فوتبال و مدیران باشگاه ها رفت. اگر آنجا مشکلات حل شود قطعا در سطوح پایین تر ما مشکل چندانی نخواهیم داشت. متاسفانه برخی منفعت طلبی ها باعث شده تا افراد قانون را بر نتابند. آنها برای ماندن در پست و مقام حاضرند قانون را زیر پا بگذارند. به این ترتیب سنگ روی سنگ بند نمی شود

عدم نظارت اساس مشکلات فوتبال است

*مصطفی شهبازی

با کمال تاسف امروز شاهد اتفاقاتی هستیم که باعث شده خیلی دنبال فوتبال و اخبار آن نباشم. در دوره گذشته با اقداماتی که انجام شد ما تنش ها را پشت سر گذاشتیم. این تنش ها و خواسته های غیر قانونی در دوره ای به شدت وجود داشت اما با برنامه ریزی و نظارت ما این تنش ها را پشت سر گذاشتیم. در این راه هماهنگی لازم بین کمیته های مختلف فدراسیون و هیات فوتبال تهران وجود داشت.
در ورزشگاه آزادی زمانی قضاوت ها با تنش فراوان مواجه می شد. کمیته انضباطی با همکاری کمیته داوران و اجرایی پس از ریشه یابی علت ها با آن مقابله کرد تا فوتبال به آرامش برسد. متاسفانه به نظرم امروز مشکل اساسی در مسیر این تنش ها را باید در اختلاف نظر بین کمیته های فدراسیون فوتبال جستجو کرد. یک نفر باید پیدا شود تا توانایی رفع این اختلافات را داشته باشد.
امروز با کمال تاسف شاهد پرده دری هستیم. هر کس به خودش اجازه می دهد هر کاری انجام دهد. این گونه ما هرگز شاهد آرامش نخواهیم بود. وقتی ناظری نباشد و برخورد لازم صورت نپذیرد چگونه می توانیم به سوی آرامش برویم؟ شما دقت کنید در فوتبال ما حتی حرمت موی سفید افراد را نگه نمی دارند. چرا نباید به بزرگترها احترام بگذارند؟ از درون فدراسیون و بیرون از آن این گونه مطالب شنیده می شود. اخلاقمداری کجای این فوتبال است؟
وقتی یک پیشکسوت حرفی می زند با تمسخر مواجه می شود. احترام وقتی از بین رفت ضررش به همه ارکان فوتبال برمی گردد و شرایط به شکل فعلی در می آید. عامل اصلی به نظرم عدم نظارت بر رفتار درست اجتماعی است. یک سوت زده می شود همه بر سر داور می ریزند. در کنار زمین همه دور ناظر مسابقه می ریزند و اعتراض می کنند.
نکته دیگر شاید عدم شفاف سازی در خصوص برنامه ها باشد که شائبه هم ایجاد می کند. حتی این امر هم نیاز به نظارت مسئولان بالاتر دارد که آیا برنامه ها به شکل شفاف در اختیار افراد ذینفع و افکار عمومی قرار می گیرد یا خیر. باید رعایت قانون در همه بخش ها مورد ارزیابی و نظارت باشد. وقتی چنین نشد مربیان خارجی هم به خودشان اجازه ایجاد چالش می دهند که بازهم به نظرم عامل مهم عدم نظارت لازم است.

فدراسیون عامل نابسامانی لیگ است

*امیررضا واعظ آشتیانی

وقتی در بالای هرم فوتبال کشورمان ساماندهی مدیریتی لازم وجود ندارد، اتفاقات اخیر در لیگ موضوع خیلی عجیبی نیست. به نظرم باید کارگروهی قبل از شروع لیگ تشکیل می شد و در آن زمان تمام احتمالات و مسایلی که میتواند ناهنجاری ها را ایجاد کرده و نظم و انضباط را تحت الشعاع قرار بدهد، پیش بینی می کردیم. اینکه 3 هفته مانده به پایان لیگ بخواهند کارگروه تشکیل بدهند، نشاندهنده مدیریت سلیقهای افرادی است که مدیریت فوتبال را جدی نگرفته اند.
متاسفانه وقتی افرادی را با کمترین آگاهی فوتبالی به یک باره به جایگاههای با اهمیت منصوب میکنند، باید هم شاهد چنین اتفاقات تلخی باشیم. البته به نظرم خود سکانداران فدراسیون فوتبال عامل نابسامانی موجود هستند و وضعیت فعلی فوتبال کشور، محصول تفکر آنها است. هر گونه بیانضباطی، بیبرنامگی و نبودن هیچگونه هدفگذاری محصول تفکر غیرحرفهای این افراد است که با وجود آنها فوتبال ما هرگز به سمت موفقیت و پویایی نخواهد رفت. برخی از این افراد متهم به داشتن کشوی جادویی بوده اند و تعدادی دیگر پرونده عجیب ویلموتس را رقم زده اند. به همین دلیل از چنین افرادی نباید انتظار موفقیت و یک لیگ بدون حاشیه را داشته باشیم.
همواره شاهد آن هستیم که لیگ آرامش لازم را به دلیل همین سوء مدیریتها و مسائل دیگر، به خودش ندیده است. وقتی در فدراسیونی چنین نابسامانیای وجود دارد، هرگز نباید انتظار داشته باشیم که مدیران باشگاهها عملکرد بهتری داشته باشند. وقتی مدیریت کلان فوتبال وضعیتی به این شکل دارد، باشگاهها هم از فرصت سوء استفاده میکنند. واقعا آدم از اتفاقات رقم خورده و مسائل مختلفی که برای باشگاهها تولید حاشیه میکند دلش می سوزد، آن هم در شرایطی که دهها میلیارد تومان پول را از جیب بیتالمال هزینه کردهاند تا به نوعی ناهنجاری ها را تشدید کنند؟
نابسامانی در حوزههای مختلف فوتبال شامل بازیکن، مربی، مدیر و حتی در حوزه داوری ایجاد شده است. واقعا چرا باید همه همدیگر را متهم کنند؟ از این فوتبال در حوزه فرهنگ، اجتماع، اقتصاد، ورزشی چه عایدی داشته ایم؟ چرا باید شاهد این اتفاقات تلخ باشیم؟ همه این مسائل نشان میدهد وضعیت مدیریت در باشگاه ها و فدراسیون فوتبال ما نا به هنجاراست. باید باور کنیم با ادامه این روند، فوتبال ما به ناکجاآباد خواهد رسید.

شرح وظایف باید آموزش داده شود

*سهیل مهدی

در بحث اجرا باید خوشحال باشیم که پلیس در کنار ماست. بدون تعارف بدون حضور این نهاد امروزه برگزاری مسابقات فوتبال در جهان ممکن نیست. اما به نظرم در برخی امور ما به عنوان مجری و آنها به عنوان مسئول کنترل جمعیت باید به هم نزدیک تر باشیم و با شرح وظایف مشخص کار را پیش ببریم. خوشبختانه نسبت به گذشته خیلی بهتر شده ایم اما هنوز در برخی موارد ناهماهنگی هایی وجود دارد که باید مرتفع شوند.
با دستورالعمل های مشخص باید مرزها تعیین و تقسیم وظایف شود تا این مشکلات به کمترین حد ممکن برسد. در بازی هایی که تماشاگر کم باشد مشکل خاصی نداریم اما در مسابقات پر جمعیت این عدم تقسیم وظایف و تداخل ها مشکل ساز می شود. ما مشکلات ساختاری در مجموعه ها هم داریم که مرزهای همکاری را خاکستری و ایجاد اشکال می کند. با توجه به تجربه های به دست آمده باید این مشکلات را حل کنیم. ما در بخش هایی هم ملزم به رعایت دستورالعمل های بین المللی هستیم.
خوشبختانه ما برای بهبود شرایط نیاز به اختراع هم نداریم. همه این امور در عرصه های بین المللی سابقه دارند و می توانیم به آن ورود لازم را داشته باشیم. باید با ارزیابی این اقدامات و انطباق آن با شرایط هر ورزشگاه آن را اجرایی کنیم. بلیت فروشی، ورود و خروج و سایر برنامه ها باید اصولی باشد. سازمان لیگ با رعایت همه جوانب در صدد اجرای بهترین برنامه های ممکن باشد و همه به این کار اعتماد کنند. باید استقلال عمل سازمان لیگ در اجرا را همه بپذیرند وگرنه کار به مشکل می خورد.
اگر دنبال بهبود هستیم باید در جلسات مشورتی و تدوین آیین نامه ها آن را مدنظر داشته باشیم و آن را به سکوها منتقل نکنیم. با موج هواداری پیش رفتن قطعا باعث مشکلات عدیده می شود. با تعامل متقابل می توانیم خیلی از مشکلات را برطرف کنیم. ما دوست نداریم اشتباهی در کارمان باشد. جدای از افرادی که فقط دنبال اعمال نظر خود هستند به نظرم یک اشکال عمده شاید عدم آموزش لازم در همه بخش هاست که ما باید آن را جدی بگیریم تا همه اجزای کار به زوایای مختلف اجرا اشراف پیدا کنند و در امور غیر مربوط دخالت نکنند.

طرفداران را درگیر هر موضوعی نکنیم

*علیرضا اسدی

اتفاقاتی که امروز در فوتبال ما رخ می دهد ریشه در بی نظمی ها دارد. اگر ما برنامه منظم داشته باشیم به طوری که همه به از آن راضی باشند معمولا دچار اشکال نمی شویم. چنین برنامه ای امکان دارد در طول سال با چند اتفاق غیر مترقبه دچار اشکال شود. چنین اشکالاتی هم با نشست و همفکری قابل حل است.
اولین مشکل این که برنامه ای با کمترین تغییرات ارائه نمی شود. تغییراتی که آن هم با تشریک مساعی مورد قبول همه واقع خواهد شد. مشکل بعدی عدم تبیین این برنامه و حتی آموزش در این خصوص به همه اجزای کار است. در این برنامه باید ارتباط کاری بین عوامل ذیربط هم دیده شود. از ارتباط کاری با بدنه دولت تا تماشاگر به عنوان یک سرمایه اصلی در فوتبال کشورمان.
وقتی چنین برنامه ای تدوین شد باید خروجی آن طی سال مورد ارزیابی قرار بگیرد که ما از آن چه خروجی داشته ایم. برای ارزیابی چنین برنامه ای همه عوامل درگیر از ناظر و داور گرفته تا مجریان باید گزارش های خاص ارائه بدهند. این گزارش ها باید مورد توجه باشند و اشکالات موجود شناسایی شود و به شکل اصولی دنبال رفع و رجوع آن به شکل اصولی و با نظر کارشناسان باشیم.
به نظرم اصلا متولیان امر به این مسایل توجه ندارند و به آن اهمیت نمی دهند. گویا قرار است به روزمرگی و عبور لحظه ای از یک برنامه و مسابقه ادامه دهیم. اگر در مسابقات دچار اشکال می شویم به این دلیل است که افراد به دنبال سود مقطعی خود هستند و کمتر به سود جمعی پایدار نظر می کنند. منافع باشگاهی و فردی برای اغلب افراد بر سایر امور ارجح شده است. برای رسیدن به این منفعت هم روش کار به شکل تهاجمی است. با هجوم و هجمه دنبال مرعوب کردن جریان مقابل هر کس که باشد هستند تا به هدف خود برسند. در فوتبال راضی کردن طرفداران هم مدنظر است تا جایگاه خودشان را تثبیت کنند.
مشکل بعدی نشت خبری مصوبات جلساتی است که نیاز نیست آنها را به اطلاع عموم برسانیم. چرا باید تماشاگران را درگیر اموری کنیم که به آنها ربط هم ندارد. نباید برای فرار از فشارها آن را به دوش طرفداران بیندازیم. تماشاگر به مشکلات مجریان کاری ندارد. او باید با آرامش بیاید و تیمش را تشویق کند و بدون دغدغه راهی خانه شود.

برنامه ها باید قابلیت انعطاف داشته باشند

*محمد مومنی

به نظر من مشکلات امروزی فوتبال ما زمانی شکل می گیرند که مسئولان لیگ در ابتدای فصل برای آینده برنامه ریزی می کنند و با توجه به شرایط روز آن را آماده تغییرات لازم نمی کنند. وقتی شما در ابتدای فصل برای خودتان برنامه ریزی می کنید و از شرایط آینده خبر ندارید حتما یک جای کار به اشکال خواهد خورد. به نظرم برنامه های تدوین شده باید در مقاطعی قدرت انعطاف داشته باشد. مثلا آیا قابل پیش بینی بود که ما در انتهای فصل چنین حساسیتی را شاهد باشیم؟
شاید لازم باشد ما حتی شش هفته قبل از پایان لیگ مسابقات را به شکلی برگزار کنیم که کوچکترین شائبه ای را ایجاد نکند. من راجع بالای جدول صحبت نمی کنم شاید لازم باشد با توجه به حساسیت ها در پایین جدول هم شاهد این تغییرات باشیم. سازمان لیگ با توجه به حساسیت های خاص باید به ماجرا ورود کند تا برای اجرای عدالت تصمیمات مقتضی را اتخاذ کند.
آیین نامه ها بر اساس شرایط موجود باید امکان انعطاف داشته باشند. آیین نامه باید برای اجرای عدالت مسیر درست را طی کند و خشک نباشد چرا که ما شرایط ثابت نداریم. خوشبختانه مسئولان فوتبال ما همگی در مدیریت فوتبال سابقه و تجربه دارند اما گاهی نیاز است برای ارائه کار بهتر از مجموعه باشگاه ها هم کمک و مشورت بگیرند. اگر چنین شد و از هر باشگاه در موارد مورد لزوم نظر بخواهیم و تابع نظر جمع باشیم قطعا این همه دچار مشکل نمی شویم.
سازمان لیگ طوری وانمود می کند که تابع سایر نهادها است. من این را باور ندارم. نهادهای دیگر باید تابع سازمان لیگ به عنوان یک همکار باشند. سازمان لیگ قواعد و ضوابط فوتبال را می داند. فلان ارگان با همه احترامی که باید برایش قائل بود از شرایط فوتبال خبر ندارد. سازمان لیگ باید قدرت قانع کردن سایر نهادها را داشته باشد. باید آنها را توجیه کند. اگر این استقلال عمل را نداشته باشد اصلا بودنش چه معنایی دارد. من در خصوص جا و مکان بازی ها و حتی زمان آن بحث ندارم. حرف این است که سازمان لیگ باید قواعد فوتبال را اجرا کند تا دچار این همه چالش و جنجال نباشیم. در غیر این صورت اعتمادها از بین می رود و شرایط امروز را شاهد می شویم.

برچسب ها: لیگ برتر فوتبال ایران ، عزیز الله محمدی ، مصطفی شهبازی ، امیررضا واعظ آشتیانی ، سهیل مهدی ، علیرضا اسدی ، محمد مومنی