PDF نسخه کامل مجله
سه‌شنبه ۱۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ - May 07 2024
کد خبر: ۸۰۷۷۵
تاریخ انتشار: ۱۰ تير ۱۴۰۲ - ۱۶:۳۴
خروجی جام کافا و حضور امیدها در عراق
عادت فوتبال به قهرمانی و کسب تجربه


در روزهایی که لیگ برتر فوتبال ایران تعطیل است، حضور سه تیم ایرانی در رده های مختلف سنی تحت عنوان تیم ملی در مسابقات بین المللی گرمی بخش این رشته شد. تیم ملی بزرگسالان در جام کافا قهرمان شد. امید های فوتبال ما در عراق به میدان رفتند و تیم نوجوانان ایران با صعود به جام جهانی چهره ای درخشان داشت. جدای از حضور نوجوانان در مسابقات قهرمانی آسیا که یک الزام به شمار می رود، سفر تیم بزرگسالان و امید به ازبکستان و عراق اظهار نظرهای مختلف را در پی داشت.
گروهی این سفرها و دیدارهای تدارکاتی را فاقد کارآیی لازم قلمداد کردند. برخی از ضعف حریفان گفتند و این که فوتبال ما نیاز به آوردگاه های مهم تر و با کیفیت تر دارد. عده ای به ضررهای حاصله از این رفت و آمد پرداختند و...
فوتبال ایران با فاصله گرفتن از رویدادهای بین المللی به دلایل مختلف عمده فعالیت خود را به مسابقات محدود خلاصه کرده است. این عیب بزرگ با عدم موفقیت و قهرمانی در عرصه های سخت باعث شده تا روحیه و فرهنگ قهرمانی از فوتبال ملی ما دور شود. فوتبالی که روزگاری در آسیا آقایی می کرد قهرمان شدن و قهرمان بودن را فراموش کرده است. این آفتی بزرگ برای فوتبال هر کشور خواهد بود. دیدگاهی مبتنی بر منطق حکم می کند که فوتبال ما با حضور در عرصه های کوچک تر هم به قهرمان شدن عادت کند و هم مسیر رشد خود را پله به پله طی کند.
قطعا برگزاری مسابقات تدارکاتی در سطوح بالا لازمه تعالی فوتبال است اما حتی این واقعیت باعث نمی شود تا ما به راحتی از کنار رویدادهای سطح پایین حذر کنیم. به قولی کاچی بعض هیچی! چشم دوختن به برگزاری مسابقات تدارکاتی با تیم های صاحب نام نباید ما را از شرکت در رقابت های منطقه ای سهل الوصول باز بدارد. این امر علاوه بر دستاوردهای فنی باعث رونق فوتبال در منطقه و نهایتا رشد آن خواهد شد. علاوه بر آن مناسبات فرهنگی بین کشورهای همسایه را تقویت می کند. اگر اروپا و امریکای جنوبی صاحب فوتبال پیشرفته هستند آن را باید در قدرت منطقه ای جستجو کرد. اتفاقی که استرالیا را به قاره کهن کشانده است تا از این طریق راه پیشرفت را بهتر طی کند.
حضور تیم ملی در جام کافا و تیم امید در عراق را باید به فال نیک گرفت و این امر را با اصرار به میزبانی کشورمان در چنین مسابقاتی تقویت کرد. کارشناسان امر هم در این باره نقطه نظرات خود را مطرح کرده اند که آن را با هم مرور می کنیم:
*بهمن اسدی
باید از هر ظرفیتی بهره ببریم
*گودرز حبیبی
شرایط امروز را در همه امور در کشورمان می دانیم. انتظار این که تحت این شرایط منتظر بازی با کشورهای قدرتمند باشیم به نظرم امکان پذیر نیست. پس باید از آنچه که در دسترس ماست و از همه ظرفیت های موجود بهترین بهره را برای پیشرفت کار ببریم. شاید امکان برگزاری تورنمنت های بزرگ برای برخی کشورها مهیا باشد. فعلا برای ما چنین شرایطی وجود ندارد و باید با حداقل ها هم شده تیم هایمان را مهیای آینده بهتر کنیم.
همین که ما فرصت پیدا کردیم در کافا و عراق بازی کنیم را باید به فال نیک بگیریم چون قطعا باعث پیشرفت کار می شود. این نیاز مبرم در بخش پایه هاست که در مسابقاتی که عده ای آن را فاقد ارزش هم می دانند شرکت کنیم تا بر تجربه بازیکنان اضافه شود. این یک نوع آموزش است. نمی دانم چرا عده ای با این اقدام به شکل منفی برخورد می کنند. باید شرایط را درک کرد.
باید از این تیم ها برای حضور در چنین میدان هایی حمایت کرد. چقدر باید با تیم های داخلی خودمان بازی کنیم. به این شکل مگر امکان پیشرفت است؟ چه اشکالی دارد که شده با تیم های منطقه خودمان مثل هندوستان و مالزی و عمان بازی کنیم. این توان امروز ماست. اگر در آینده شرایط بهتر شد می توان مسابقاتی بهتر را تدارک دید. امروز ما برای برای جا به جایی پول به خارج تحت فشار هستیم و توقع بازی با کشورهای پیشرفته هرگز میسر نمی شود.
ما حتی در رده باشگاهی سابقه تشکیل اردو در آلمان و ایتالیا را داشتیم که امروز چنین نیست پس باید با واقعیت ها کنار بیاییم. در بحث میزبانی هم ما باید با استفاده از ظرفیت های خود پذیرای تیم های خارجی باشیم. این باید به جدیت در دستور کار فدراسیون باشد تا در ایران از تیم های منطقه پذیرایی کنیم که این امر باعث ارتباطات خوب فرهنگی و منطقه ای می شود. در گذشته هم چنین بود و ما تحت نام های مختلف با کشورهای همسایه مراوده داشته ایم. قطعا بازیکنان نوجوان با پوشیدن پیراهن ملی انگیزه بیشتری پیدا می کنند و دیگران هم با دیدن چنین صحنه هایی به سمت فوتبال گرایش خواهند داشت.
ساختمان فوتبال را از پشت بام می سازند!
*حسن  روشن
با توجه به نتایج کسب شده در رده نوجوانان باید به آینده فوتبالمان امیدوار باشیم. فوتبالی که متاسفانه مدت هاست آن را به دست مربیان ضعیف خارجی سپرده ایم. وقتی ما با مربی خوب ایرانی می توانیم نتیجه بگیریم چرا سراغ مربی ضعیف خارجی باید رفت؟ با این مربیان خارجی ما نه تنها جلو نرفتیم بلکه عقب تر هم رفتیم. همه هم می دانیم حضور این مربیان زیر سر کیست و دلالان چه بر سر این فوتبال آورده اند. نوجوانان ما با حسین عبدی نتیجه خوب گرفت و راهی جام جهانی شد و این شروعی خوب است که باید استمرار داشته باشد.
مدت هاست در فوتبال ما فقط از بالا به ماجرا نظر داریم و فقط به تیم ملی بزرگسالان توجه می کنیم. این روش غلط و منسوخ است. با موفقیت تیم نوجوانان باید امیدوار باشیم که نگاه ها عوض شود. همین تیم می تواند با رفع برخی مشکلات تشکیل دهنده تیم های خوب در رده جوانان، امیدها و بعد هم بزرگسالان باشد.
در خصوص بازی های تدارکاتی با توجه به این که هنوز ترکیب اصلی در تیم های مختلف را پیدا نکرده ایم باید با انجام بازی های تدارکاتی معمولی و سطح پایین به آشنایی کامل برسیم و بعد دنبال بازی تدارکاتی قوی باشیم. همین بازی هایی که انجام شده را باید خوب و گره گشا فرض کنیم. قانون کار همین است. مگر ساختمان را از بالا می سازند؟ همه فوتبال ما شده تیم ملی بزرگسالان و راهیابی به جام جهانی! مگر به این روش امکان پشتوانه سازی داریم؟
نونهالان، نوجوانان، جوانان و امیدها طبقات زیرین ساختمان فوتبال هستند. نمی شود این ساختمان را از پشت بام ساخت. ما حتی در کلیت ورزش هم توجه لازم را به رشته های مختلف نداریم و تعادل لازم در این باره نیست. ما باید با حضور در مسابقاتی مثل کافا و بازی هایی که تیم امید در عراق داشت رفته رفته تیم مورد نظر کادر فنی را پیدا کنیم تا مسیر پیش رو را بهتر طی کنیم. این مراحل را باید با صرف زمان و صبر و حوصله انجام دهیم. خوشبختانه تحت همین شرایط هم خدا را شکر ما تیمی داریم که از اعتبار ما دفاع می کند. اما باید حواسمان به تیم حسین عبدی باشد تا آینده بهتری را رقم بزنیم.
موفقیت حاصل برنامه ریزی است
*ابراهیم قاسمپور
حضور ما در جام کافا اتفاق خوبی بود اما شاید بهتر این بود که با نفرات جوان در این تورنمنت شرکت میکردیم. برای اینکه بخواهیم در مورد آینده تیم ملی و شرایط آن صحبت کنیم نباید عجله کرد چرا که هنوز زمان زیادی از تغییر و تحولات آن نگذشته و باید به قلعهنویی فرصت داد تا تیم خود را بشناسد و تدابیر کارساز را به کار ببندد. اگرچه شاید برخی از تیمهایی که در کافا حضور داشتند در حد و اندازههای تیم ملی فوتبال ایران نبودند،‌ اما حتما مسئولان برای حضور تیم ایران دلایلی داشتند. باید چنین حضورهایی  را مورد بررسی قرار داد و بعد از احاطه به همه جوانب کار در خصوص آن نظر داد.
بر اساس یک نظریه دیگر اگر قرار بود تیم ملی ایران در این تورنمنت به میدان برود بهتر بود از بازیکنان جوان استفاده میشد. آنها باید در چنین میدان هایی کسب تجربه کنند و به این ترتیب پشتوانه سازی کنیم. اتفاقی که در گذشته رخ داده و ما ثمرات آن را دیده ایم. از بعد فنی چنین حضوری ما را با ضعف های موجودمان آشنا می کند تا آنها را برطرف کنیم. مثلا گلهایی که خوردیم جای بحث دارد. در یک بازی بر اساس اشتباه خط دفاعی، کمانه کردن توپ به یک بازیکن و یا شوت از راه دور ممکن است دروازه تیم باز شود و این اجتناب ناپذیر است. جذابیتهای فوتبال به همین است اما به نظر میرسد ساختار دفاعی ما مشکل داشته چرا که بازیکنان حریف در آن حد و اندازه بودند که دفاع ما را اذیت کنند .
در بخش پایه ها هم ما باید دقت نظر لازم را داشته باشیم و به شکل فعال عمل کنیم. حسین عبدی از جمله مربیانی است که برای کار خود خیلی وقت میگذارد و همواره با مطالعه و کسب اطلاعات،‌ دانش خود را به روز میکند. در فوتبال برای رسیدن به یک هدف مشخص نیازمند تدارکات و برنامهریزی مناسب هستیم که از اردوهای آمادهسازی آغاز شده و با طی یک مسیر مشخص ادامه مییابد. البته مربیگری در تیمهای پایه تخصص خاص خود را میطلبد و نیازمند تجربه و شناخت با بازیکنان این رده است . به نظرم جا دارد با تغییر نگاه، خودمان را در مسیر پیشرفت قرار دهیم. در فوتبالی که قطر جام جهانی برگزار میکند و میزبان جامملتهای آسیا میشود ما به دنبال تغییر مربی و مسایل رده چندم هستیم.
یک ساعت بازی بهتر از صد ساعت تمرین
*مهدی دینورزاده
در این خصوص که 100 ساعت تمرین یک ساعت مسابقه نمی شود نباید شک داشت. اگر کسی نسبت به بازی های تدارکاتی هر چقدر هم سطح پایین انتقاد داشته باشد حتما به این موضوع دقت نظر لازم را ندارد. اگر نگاه فنی به ماجرا داشته باشیم قطعا به این نتیجه می رسیم هر بازی هر چقدر هم سطح کیفی پایین داشته باشد ؛ می تواند دستاوردی برای یک تیم ایجاد کند. البته که این بازی های تدارکاتی باید تلفیقی از دیدار با تیم های ضعیف و قوی باشد تا محک جدی به خودمان بزنیم هم حرف درستی است.
اساسا همین دور هم جمع شدن بازیکنان و حضور در کنار هم باعث تقویت ارتباطات و دوستی می شود تا بازیکنان با کوچکترین اشتباه با هم جدال نداشته باشند. به نظرم کروش هم همین کار را می کرد تا تیمی همراه داشته باشد. او بارها بازی با تیم های ضعیف را در دستورکار قرار داد تا بازیکنان بردن و دوستی با هم را یاد بگیرند. این بازی های ضعیف باعث می شود تا بازیکنان از لحاظ روحی و روانی آماده شوند. با هم انس بگیرند.
این بازی های تدارکاتی اخیر تیم ملی و تیم امید از این جهت بسیار هم خوب بود. اگر چه مردم هنوز بر این باورند که ما تیم اول آسیا هستیم و باید بازی های سطح بالا داشته باشیم اما قبول کنیم که چنین نیست و شاید امروز تیم ما رتبه پنجم آسیا را داشته باشد. این را در جام جهانی به شکل عملی دیدیم. باید تلاش کنیم این رتبه را بهتر کنیم و این امر با بازی های تدارکاتی مناسب میسر می شود. من بازی های تیم ملی، امیدها و نوجوانان را کاملا دنبال کردم. به نظرم در رده پایه ازبکستان و عراق هم از ما پیشی گرفته اند. باید دقت و حمایت بیشتری از تیم های پایه داشته باشیم. تیم نوجوانان با حسین عبدی نمایش خوبی داشت. باید امیدوار باشیم با برنامه ای خوب آنها را برای آینده آماده کنیم. همین تیم هم از کره و ژاپن و استرالیا عقب تر است. اگر به دنبال پیشرفت هستیم باید هزینه کنیم. باید میزبانی مسابقات مختلف را انجام دهیم تا بازیکنان ما آبدیده شوند. متاسفانه ابزار لازم فراهم نشده و در پایه ها هزینه توسط خانواده ها تامین می شود. از این راه فوتبال به جایی نمی رسد. استعداد هست برنامه نداریم.
فرصت مغتنمی که از آن سود بردیم
*محمد نصرتی
به نظرم حضور در میدان های مختلف بین المللی هر چقدر هم سطح پایین فرصت مغتنمی برای فوتبال ماست تا با برنامه ریزی مناسب از آن بهره ببریم. وقتی فرصت بازی با تیم های خوب دنیا برایمان فراهم نیست باید از آنچه هست بهترین استفاده ممکن را ببریم. تورنمنت های کوچک هم دستاورد خوبی دارند. در شرایط امروز فوتبالمان به نظرم بهترین فرصت پیش روی آقای قلعه نویی قرار گرفت تا در این مسابقات تیمش را بیشتر بشناسد. با آنها ارتباط بهتری برقرار کند.
قهرمانی در جام کافا شرایط را برای کادر فنی ما بهتر کرد و آنها را به ثبات بهتری رساند. قهرمانی در این جام حتی برای ملی پوشان ما خوب بود تا آنها مزه کسب جام را بچشند. وقتی تیم برنده است همه چیز مثبت است. بعد از این مرحله می توان انتظار داشت که به سراغ تیم های قوی تر برویم تا محک جدی تر بخوریم. اما ارزیابی من از حضور در جام کافا و دستاوردهای آن برای فوتبال مثبت است.
تیمی که داعیه قهرمانی آسیا دارد و تیم خوبی برای رسیدن به این عنوان را هم دارد بعد از جام کافا حتما باید در میدان های جدی تر اشکالات خود را پیدا و آن را برطرف کند. در مورد تیم امید که کادر جدیدی پیدا کرده هم به نظرم تدارک خوبی بود و مربیانی که شاید در این سطح تجربه زیادی نداشتند بیشتر از قبل با فضای بازی این رده سنی آشنا شدند. امیدها به دلیل شرایط خاص کمتر فرصت بازی در کنار هم دارند. گاهی تیم ها آنها را در اختیار مربیان ملی قرار نمی دهند.
بازیکنان امید هر چه بیشتر کنار هم بازی کنند به خصوصیات فنی و حتی اخلاقی هم آشنا می شوند و این امر در بازدهی کار به شدت موثر است. هر تورنمنتی نقاط مثبتش حتما بیشتر از نقاط ضعف آن است. تیم های مقابل ما هر چقدر هم ضعیف جلوی ایران با همه قوایشان بازی می کنند و این اتفاق خوبی برای تدارکات تیم ماست. ما در جام کافا دیدیم که تیم های مقابل چقدر سخت برابر ما تلاش کردند و گاهی ما را دچار چالش هم کردند. در بازی با عراق هم دیدیم که جمعیت چه فشاری آورد این تجربه خوبی برای امیدهای ما بود.
بازیکن نخبه در کوران مسابقه ساخته می شود
*حسین کعبی
من همه بازی های ملی در رده های سنی مختلف را به شدت دنبال می کنم. ضمن احترام به همه بازیکنانی که تلاش می کنم باید بگویم که نسبت به آینده خیلی امیدوار نیستم. به نظر می رسد ما در پرورش بازیکنان نخبه با مشکل جدی مواجه هستیم. بخشی از این ضعف به بحث بازی های بین المللی بر می گردد. بازیکن نخبه باید با قرار گرفتن در کوران مسابقات سخت آبدیده شود. متاسفانه ما با این همه انعکاس اخبار اصلا نسل جوان خودمان را نمی شناسیم. ما دائما از اتاق فکر صحبت می کنیم ولی اگر هم چنین کنیم بیشتر غرق در حاشیه هستیم.
ما در خصوص وی ای آر و بسیاری از امورفوتبال بارها بحث می کنیم اما در خصوص ضعف های فنی و خروجی بد فوتبالمان در تولید بازیکن نخبه حرف نمی زنیم. این امر برنامه ریزی لازم دارد. برنامه ای که از سوی افراد کارشناس و دلسوز طراحی شده باشد. الان ما در این زمینه دچار خلاء بزرگی هستیم و خیلی حوصله مباحث فنی را نداریم.
به نظرم حضور در میدان های تدارکاتی هر چند کوچک می تواند برای فوتبال ما دستاوردهای زیادی داشته باشد. از لحاظ فنی، مقابله با "استرس" بازیکنان جوان و همدلی آنها با هم. قطعا حضور در این رقابت ها موثر و کارساز خواهد بود. بازیکنان امید با قرار گرفتن در میدانی مثل آنچه در عراق گذشت بازی مقابل تماشاگران حریف را تجربه می کند و تحت فشار بیش از حد خودش را کنترل می کند. من فوتبال منطقه را به شدت رصد می کنم. امکاناتی که الان هست حتی در دوره ما نبود. کشورهای منطقه ما واقعا در زمینه زیر ساخت ها متحول شده اند.
رفت و آمد به این کشورها قطعا باعث کمک به رشد فوتبال می شود. متاسفم که با این همه گفتن گوش شنوا نیست. نظم و انضباط در برنامه های آنها کاملا به چشم می آید. ما هنوز درگیر آوردن وی ای آر هستیم. من در همه رده ها بازی کرده ام. سه دوره جام جهانی رفتم. چه کسی به حرف ما گوش می کند. ما کاربلد زیاد داریم. حرف آنها را گوش کنیم و به کار ببندیم شک نکنید که نتیجه بهتری خواهیم گرفت. ما فوتبالی هستیم و فوتبالی حرف می زنیم. شاید این امر به مزاج برخی افراد خوش نمی آید. اجازه بدهیم فوتبال روال خودش را طی کند و نتیجه آن را ببینیم.

نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدید ها
آخرین اخبار