زبان سرخ
این قدر آدم بی ربط در فدراسیون بسکتبال می لولند که دیگر برایمان تعجب ندارد . از «پسرک جک سوار»، «سرپرست تایر فروشی» و «دلال اجرایی» گرفته تا «بوقچی رسانه ای» و«آنالیزور استقبال و بدرقه» و «ارتوپد کاروان» -که آخری توأمان و البته غیرقانونی عضو هیات رئیسه دو فدراسیون است - همه و همه از شیفتگان خدمت هستند که طبق دُرفشانی «رئیس جوان» بر مشکل عدم تربیت نیروی انسانی فائق شده و ارکان اصلی فدراسیون بسکتبال را تشکیل می دهند !
نمی دانیم «مشاور غرب آسیا» با چه رویی وعده پاکسازی فدراسیون از آدم های ناسالم را می دهد که اگر اجازه داشتیم و معذوریت های اخلاقی و محدودیت های رسانه ای نبود ، چاک دهن مان را باز می کردیم و چند نمونه می گفتیم تا صدای افتادن تشت رسوایی شان، گوش فلک را کر کند. او که کارنامه ۱۷ ماهه اش،شهادت بی کفایتی ها و ناکامی های متوالی را می دهد، در کنفرانس مطبوعاتی فرمایشی ، با ژستی طلبکارانه روبروی نمایندگان دستچین شده رسانه ها نشست و بادی به غبغب انداخته سخن می راند که چنین کرده و چنان کرده ایم و مع الاسف هیچ ذهن پرسشگر و وجدان بیداری هم نبود که خلاف واقع گویی هایش را متذکر شود و عجیب تر این که برخی از خبرنگاران وابسته به جای «امتناع» ، مزید «امتنان» هم گفتند !
خدا به جامعه بسکتبال رحم کرده که فدراسیون تازه به دوران رسیده ها ، یک «حلبی» هم نگرفته وگرنه دمار از روزگار همه در می آورد و روزی سه فَس شلاق می خوردیم . چنانچه مستحضر هستید عنوان دومی دختران زیر 16 سال در رقابت های دسته دوم آسیا و عدم صعود به دسته اول را «فتح الفتوح» جلوه داده و طوری وانمود کردند که مسئولین ارشد مملکت هم فکر کردند چه تاجی بر سرشان زده اند !
دوباره تاکید می کنیم که شرایط امروز بسکتبال ما به خاطر مصلحت بینی ریز و درشت جامعه آن و سکوت مرگباری است که پیشه کرده اند و تا تغییر رویه ای حاصل نشود ، همین آش است و همین کاسه! فدراسیون نیاز به یک جراحی اساسی دارد و به یاد داشته باشید که زخمهای عمیق سرطانی با چسب زخم ، درمان نمی شوند.
راستی ؛ آقایان مسئولی که مورد اغفال فدراسیون قرار گرفتند و پیام های تبریک صادر کردند ، قصد ندارند نسبت به این اتفاق و مسببین و مشوقان آن واکنشی از خود نشان دهند و برخوردی جدی به ویژه با عوامل نفوذی داشته باشند ؟!
پی نوشت : بعد از مرگ استالین، نیکیتا خروشچف (دبیر اول کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی) در کنگره حزب با تقبیح جنایت‌های استالین جهان را شگفت زده کرد. در حین سخنرانی یک نفر از میان جمعیت فریاد برآورد: وقتی بیگناهان اعدام می‌شدند، شما کجا بودید؟خروشچف چند لحظه ساکت شد و بعد گفت: چه کسی این حرف را زد؟ کسی جوابی نداد. دوباره پرسید: چه کسی این حرف را زد؟ باز هم صدا از کسی در نیامد. وقتی برای سومین بار پرسید و جوابی نشنید،گفت: رفیق،آن موقع من همان جایی بودم که تو الآن هستی....!
نمی دانیم «مشاور غرب آسیا» با چه رویی وعده پاکسازی فدراسیون از آدم های ناسالم را می دهد که اگر اجازه داشتیم و معذوریت های اخلاقی و محدودیت های رسانه ای نبود ، چاک دهن مان را باز می کردیم و چند نمونه می گفتیم تا صدای افتادن تشت رسوایی شان، گوش فلک را کر کند. او که کارنامه ۱۷ ماهه اش،شهادت بی کفایتی ها و ناکامی های متوالی را می دهد، در کنفرانس مطبوعاتی فرمایشی ، با ژستی طلبکارانه روبروی نمایندگان دستچین شده رسانه ها نشست و بادی به غبغب انداخته سخن می راند که چنین کرده و چنان کرده ایم و مع الاسف هیچ ذهن پرسشگر و وجدان بیداری هم نبود که خلاف واقع گویی هایش را متذکر شود و عجیب تر این که برخی از خبرنگاران وابسته به جای «امتناع» ، مزید «امتنان» هم گفتند !
خدا به جامعه بسکتبال رحم کرده که فدراسیون تازه به دوران رسیده ها ، یک «حلبی» هم نگرفته وگرنه دمار از روزگار همه در می آورد و روزی سه فَس شلاق می خوردیم . چنانچه مستحضر هستید عنوان دومی دختران زیر 16 سال در رقابت های دسته دوم آسیا و عدم صعود به دسته اول را «فتح الفتوح» جلوه داده و طوری وانمود کردند که مسئولین ارشد مملکت هم فکر کردند چه تاجی بر سرشان زده اند !
دوباره تاکید می کنیم که شرایط امروز بسکتبال ما به خاطر مصلحت بینی ریز و درشت جامعه آن و سکوت مرگباری است که پیشه کرده اند و تا تغییر رویه ای حاصل نشود ، همین آش است و همین کاسه! فدراسیون نیاز به یک جراحی اساسی دارد و به یاد داشته باشید که زخمهای عمیق سرطانی با چسب زخم ، درمان نمی شوند.
راستی ؛ آقایان مسئولی که مورد اغفال فدراسیون قرار گرفتند و پیام های تبریک صادر کردند ، قصد ندارند نسبت به این اتفاق و مسببین و مشوقان آن واکنشی از خود نشان دهند و برخوردی جدی به ویژه با عوامل نفوذی داشته باشند ؟!
پی نوشت : بعد از مرگ استالین، نیکیتا خروشچف (دبیر اول کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی) در کنگره حزب با تقبیح جنایت‌های استالین جهان را شگفت زده کرد. در حین سخنرانی یک نفر از میان جمعیت فریاد برآورد: وقتی بیگناهان اعدام می‌شدند، شما کجا بودید؟خروشچف چند لحظه ساکت شد و بعد گفت: چه کسی این حرف را زد؟ کسی جوابی نداد. دوباره پرسید: چه کسی این حرف را زد؟ باز هم صدا از کسی در نیامد. وقتی برای سومین بار پرسید و جوابی نشنید،گفت: رفیق،آن موقع من همان جایی بودم که تو الآن هستی....!
* کامران خطیبی
*عکس از مهدی گرویی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
سطع جسارت و رک گویی حرفه ای شما در روزهایی که اهالی مشغول و معزول بسکتبال از ترس نمیدانم چه سکوت را ترجیح داده ونه دغدغه دستاوردهای سابق را دارند ،نه آبرویی که مفت برباد میرود و نه ورزشکاران پر استعدادی که در سراسر کشور ناامید و سرخورده میشوند ، واقعا ستودنی است .
شما ارتش تک نفره ی حق طلبی بسکتبال هستید این روزها .
در پناه حق باشید