PDF نسخه کامل مجله
يکشنبه ۰۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - April 28 2024
کد خبر: ۸۲۳۷۱
تاریخ انتشار: ۰۸ مهر ۱۴۰۲ - ۱۶:۱۶
محک بازی های آسیایی

نوزدهمین  دوره بازی های آسیایی در کشور چین و شهر هانگژو در جریان است. چند روزی است که نگاه علاقه مندان و دوستداران ورزش در قاره کهن - و از جمله در کشور عزیز ما - به این بازی ها دوخته شده که در آن موجودیت ورزش آسیا به  نمایش درمی آید. اصولا یکی از کارکردهای  چنین میادینی - المپیکی یا آسیایی - این است که در آن واقعیت ورزش یک کشور خیلی آشکار و علنی به نمایش گذاشته می شود. بنابراین یکی از کارهای اصلی مسئولین و همچنین رسانه ها و کارشناسان ورزش هر کشور این است که با نگاه دقیق به اینگونه بازی ها اولا جایگاه خود را در ورزش دنیا پیدا کنند  و فراتر از شعارها و حرف های مصاحبه ای و... فاصله و دوری و نزدیکی خود را نسبت به کشورهای پیشرو و قله نشین ارزیابی کنند و ثانیا اقدامات و برنامه های اجرا شده را طی چهار سال گذشته - از بازی های دوره قبل تا بازی های فعلی و جاری - بسنجند و ببینند در این مدت برای پیشرفت  و ارتقای جایگاه ورزش چه کرده اند و برای آینده چه باید بکنند . در واقع در مرحله اول ، خود را  نسبت به دیگران ارزیابی کرده و در مرحله بعد ، خود امروزیشان را با خود چهار سال پیش مقایسه کنند که آیا وضع ورزش کشورشان از قبل بهتر شده یا فرقی نکرده و یا درجا زده و عقب رفته است . این کاری است لازم - و بلکه واجب - که باید مسئولان ورزش و رسانه ها و کارشناسان به ویژه آنها که در میدان هستند واز نزدیک بازی ها را تماشا می کنند، به آن همت گمارند تا سفر و حضورشان  معنی دار و توام با انجام وظیفه باشد و توریستی قلمداد نشود.  همچنین این کار اگر به درستی و با دقت لازم انجام شود، می تواند علاوه بر نمایاندن عملکرد مسئولان ورزش و موثر بودن اقدامات آنها  ، میزان کارآمدی برنامه هایی که احیانا طراحی و اجرا کرده اند را به بهترین و روشن ترین وجه معلوم کند. خوشبختانه بازی های آسیایی با شروع کار وزیر جدید ورزش همزمان شده و این فرصت بسیار مناسب و باارزشی است که ایشان برنامه های خود را با توجه به نمایش کلی کاروان ورزشی ایران در این مسابقات ، طراحی و تنظیم کرده و به اجرا بگذارد. تا اینجای کار تقریبا نتایج و  مدال های به دست آمده، مطابق با روال و روندی است که در اکثر دوره های گذشته نیز اتفاق می افتاد ، البته با این تفاوت که بعضی از نتایج و مدال ها معنی دار و امیدوارکننده بود. مثل مدال برنزی که بر سینه پینگ پنگ بازان ایرانی نشست و حکایت از این داشت که در این رشته و فدراسیون مربوطه دارد کار اصولی انجام می شود و بی هیاهو و شعارهای بی عمل ، در مسیر رو به جلو حرکت می کنند، یا نتایجی که دختران قایقران و دوچرخه سوار به دست آوردند و سکوهایی که تسخیر کردند. ایتها نتایج درخشان و امیدوارکننده ای است، چنانکه مدال طلای والیبالیست ها و پیش از آن ، کسب نایب قهرمانی دنیا در آوردگاه جهانی صربستان. این نتایج و مدال ها و سکوها - که امیدواریم در روزهای باقیمانده بر تعداد و مرغوبیت آنها افزوده شود -  اصلا نباید موجب برداشت غلط یا سوءاستفاده یا عوامفریبی و... شود . این نتایج و پیروزی ها البته باعث خوشحالی هر ایرانی وطن دوستی است اما نباید به غرور و انحراف و رجز خوانی و... بینجامد بلکه باید بیش از هر چیز موجب عبرت و تنبه  و امیدواری ما - خاصه مسئولان ورزش - شود. این نتایج که به بعضی از آنها از جمله پینگ پنگ اشاره کردیم باید ما را از استعدادهای فراوان و ظرفیت های پنهان ورزش آگاه کند و موجب شود تا کار و وظایف خودمان را درباره ورزش و مسئولیتی که در قبال آن داریم به یاد آوریم. آن چنان که به سهم خود بارها نوشته ایم با توجه به توان بالقوه و ظرفیت های قوی و نهفته - که هفته گذشته پینگ پنگ بخشی از آن را آشکار کرد و نیز والیبال در سال های قبل - جایگاه ورزش ما باید خیلی بیش و بالاتر از اینها باشد . ما معتقدیم فعلا در" کف" توانایی ها قرار داریم و در صورت برنامه ریزی و تدبیر و به کاربستن اصولی مثل عقلانیت و شایسته سالاری و تخصص و در یک کلام ، مدیریت دلسوزانه خیلی زود می توانیم جایگاه های بالاتر را فتح کنیم. والیبال مثال بسیار خوب و دلیل محکمی برای اثبات این نظر است  والیبال ما 29 سال پیش در بازی های آسیایی هیروشیما جزو تیم های درجه دوم بود و باید با گذشتن از سد تیم هایی مثل مغولستان و قزاقستان و پاکستان و... تازه به جمع قدرت های درجه اول یعنی ژاپن و کره جنوبی و چین راه پیدا می کرد ولی حالا اگر نگوییم برترین تیم آسیا ، حتما یکی از دو سه قطب اول قاره کهن و ده قدرت برتر والیبال جهان به حساب می آید و اولین مدال طلای بازی های آسیایی هانگژو را برای ورزش ایران به دست آورد . این صعود خیره کننده و جهش تحسبن برانگیز وقتی صورت گرفت که والیبال به درستی مدیریت شد و مدیری متعهد و دلسوز و کاربلد به نام مرحوم حاج آقای یزدانی خرم، سرمایه های خدادادی و قدرت نهفته این رشته را آشکار و راه را برای ارتقای جایگاه قاره ای و جهانی آن باز کرد . این تجربه می تواند در رشته های دیگر و کلیت ورزش ایران تکرار شود.
* سیدمحمدسعید مدنی
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدید ها