زبان سرخ
از پیش آمدهای بدمنظر سری فینال سوپرلیگ خیلی ها گفتند و نوشتند که نیازی به شرح و بسط گزافه نیست . جامعه بسکتبال و مقام عالی وزارت چهره بدون سانسور و بزک نشده بسکتبال ایران را با کیفیت 4Kبه نظاره نشستند تا حجت تمام شده و عذر و آمارسازی هم چاره ساز نباشد. قمه کشی در تهران و جنجال در گرگان، دو روی سکه عدم توانمندی در برگزاری منظم ، امن و اتمام به موقع لیگی بود که 238 روز به طول انجامید و ماحصل آن در فینال 32 روزه که باید در کتاب رکوردهای گینس هم ثبت شود(!) به منصه ظهور رسید و...
به تیم طبیعت(میهن) وهواداران خوب اسلامشهری ، تهنیت و شادباش می گوییم که در اولین حضور لیگ برتری شان موفق شدند چنین ماموریت غیرممکنی را با حلاوت هرچه بیشتر- آن هم در جهنم گرگانی ها - به سرانجام برسانند اما از آن طرف ماجرا نباید از ضعف های تاکتیکی و حواشی پایان ناپذیر گرگانی ها هم به راحتی چشم پوشی کرد . تیمی با آن همه طرفدار پرشور و پتانسیل در فصلی که گذشت یک بازنده محض بود. این را به خاطر شکست در سری فینال عرض نمی کنیم و اعتقاد راسخ داریم که قرار نیست شهرداری گرگان تا ابدالدهر قهرمان باشد؛ غرض این است که قهرمان نکردن شهرداری گرگان با این همه ملی پوش و بازیکنان خارجی که مدام در رفت و آمد بودند ، عملی به مراتب شاق تر از قهرمان شدن بود ! دکترمصطفی هاشمی که یکی از مربیان پرافتخار و زحمتکش بسکتبال ایران است ، بعد از دوری [بخوانید فشار و کنارگذاشته شدن] و یک فصل بدون تیم ماندن ، به شهرداری گرگان رفت که به جز قهرمانی سوپرلیگ ، عنوان قهرمانی باشگاه های آسیا یا حداقل سکونشینی را به چنگ بیاورد تا خیلی چیزها را ثابت کند. متاسفانه باید عرض کنیم که نه تنها هیچکدام از این اتفاقات رخ نداد ، بلکه عدم همدلی و ارتباط دوستانه او با بازیکنان ، وضعیت را روز به روز اسفبارتر کرد . از اختلاف نظر شدید با ارسلان کاظمی گرفته تا حملات پایان ناپذیر محمد یوسف وند و یاسین کلاسنگیانی به نوید رضایی فر و نشان دادن انگشت وسط ویل چری و کلمات زشتی که در تمرین نثار خیلی ها کرد و زیرسبیلی رد کردند ، می شود بر این موضوع صحه گذاشت که آقا مصطفی برای نتیجه گرفتن ، روی خیلی از اصولی که قبلا به آن معتقد بود ، پا گذاشته و با ورژن اصلی اش که زبانزد خاص و عام بود ، فاصله ای کیلومتری گرفته است . شاید به دلیل همین عدم تمرکز بود که او در برخی از مسابقاتWASL ، FINAL8 ، باشگاه های آسیا وسوپرلیگ خودمان ، تصمیمات عجیب تاکتیکی اتخاذ کرد و به راحتی قافیه را باخت. تردیدی نداریم که خستگی بیش از حد بازیهای مختلف، مصطفی هاشمی و تیمش را فرسوده کرده بود اما شخص او بهتر از ما می داند که پررنگ ترین دلیل این ناکامی ها چه بوده است !
پی نوشت : آقا مصطفی ! بچه تهرون های قدیم مثل خودت می گویند : دوست آن است كه بگرياند وگرنه دشمن است که می خنداند! اگر این حرف ها را می زنیم، برای این است که نمی خواهیم دیالوگ رضا کیانیان در«آژانس شیشه ای» تحقق پیدا کند و دشمنانت بگویند:«دوره ات تموم شده، مربی!»
به تیم طبیعت(میهن) وهواداران خوب اسلامشهری ، تهنیت و شادباش می گوییم که در اولین حضور لیگ برتری شان موفق شدند چنین ماموریت غیرممکنی را با حلاوت هرچه بیشتر- آن هم در جهنم گرگانی ها - به سرانجام برسانند اما از آن طرف ماجرا نباید از ضعف های تاکتیکی و حواشی پایان ناپذیر گرگانی ها هم به راحتی چشم پوشی کرد . تیمی با آن همه طرفدار پرشور و پتانسیل در فصلی که گذشت یک بازنده محض بود. این را به خاطر شکست در سری فینال عرض نمی کنیم و اعتقاد راسخ داریم که قرار نیست شهرداری گرگان تا ابدالدهر قهرمان باشد؛ غرض این است که قهرمان نکردن شهرداری گرگان با این همه ملی پوش و بازیکنان خارجی که مدام در رفت و آمد بودند ، عملی به مراتب شاق تر از قهرمان شدن بود ! دکترمصطفی هاشمی که یکی از مربیان پرافتخار و زحمتکش بسکتبال ایران است ، بعد از دوری [بخوانید فشار و کنارگذاشته شدن] و یک فصل بدون تیم ماندن ، به شهرداری گرگان رفت که به جز قهرمانی سوپرلیگ ، عنوان قهرمانی باشگاه های آسیا یا حداقل سکونشینی را به چنگ بیاورد تا خیلی چیزها را ثابت کند. متاسفانه باید عرض کنیم که نه تنها هیچکدام از این اتفاقات رخ نداد ، بلکه عدم همدلی و ارتباط دوستانه او با بازیکنان ، وضعیت را روز به روز اسفبارتر کرد . از اختلاف نظر شدید با ارسلان کاظمی گرفته تا حملات پایان ناپذیر محمد یوسف وند و یاسین کلاسنگیانی به نوید رضایی فر و نشان دادن انگشت وسط ویل چری و کلمات زشتی که در تمرین نثار خیلی ها کرد و زیرسبیلی رد کردند ، می شود بر این موضوع صحه گذاشت که آقا مصطفی برای نتیجه گرفتن ، روی خیلی از اصولی که قبلا به آن معتقد بود ، پا گذاشته و با ورژن اصلی اش که زبانزد خاص و عام بود ، فاصله ای کیلومتری گرفته است . شاید به دلیل همین عدم تمرکز بود که او در برخی از مسابقاتWASL ، FINAL8 ، باشگاه های آسیا وسوپرلیگ خودمان ، تصمیمات عجیب تاکتیکی اتخاذ کرد و به راحتی قافیه را باخت. تردیدی نداریم که خستگی بیش از حد بازیهای مختلف، مصطفی هاشمی و تیمش را فرسوده کرده بود اما شخص او بهتر از ما می داند که پررنگ ترین دلیل این ناکامی ها چه بوده است !
پی نوشت : آقا مصطفی ! بچه تهرون های قدیم مثل خودت می گویند : دوست آن است كه بگرياند وگرنه دشمن است که می خنداند! اگر این حرف ها را می زنیم، برای این است که نمی خواهیم دیالوگ رضا کیانیان در«آژانس شیشه ای» تحقق پیدا کند و دشمنانت بگویند:«دوره ات تموم شده، مربی!»
*کامران خطیبی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
